تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835921431
چگونه درباره شهیدان بنویسیم؟
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: جمعه ۱۹ دی ۱۳۹۳ - ۰۰:۰۹
نصرت‌الله محمودزاده با اشاره به برخی از ویژگی‌هایی که رمان زندگی‌نامه شهیدان باید داشته باشد دلایل بی‌کیفیتی برخی از این‌گونه کتاب‌ها را برشمرد. این نویسنده دفاع مقدس در گفت‌وگو با خبرنگار ادبیات ایسنا، درباره موضوع نوشتن رمان و داستان از زندگی‌نامه شهیدان گفت: اینکه چگونه می‌توانیم از زندگی شخصیت‌ها و شهدای دفاع مقدس رمان زندگی‌نامه‌یی بنویسیم، یکی از استراتژی‌های کار خود من بعد از پایان جنگ بود و سال‌ها در این زمینه تحقیق کرده و در این‌باره کتابی هم منتشر کرده‌ام. او اظهار کرد: در نگارش رمان خیال نویسنده تعیین‌کننده و وجه غالب نوشته است، بنابراین وقتی به کتابی عنوان رمان تعلق می‌گیرد دیگر نمی‌توان آن را زندگی‌نامه شهید دانست. نویسنده‌ای که می‌خواهد با موضوع زندگی‌نامه شهدا اثری بنویسد، ابتدا باید تکلیف خودش را مشخص کند. اگر می‌خواهد بر مبنای زندگی یک شهید معین کار کند نباید عالم خیال را وارد کند، اما اگر شخصیتی را انتخاب می‌کند ولی نامی از او نمی‌برد می‌تواند با تحقیق و بررسی و پرس‌وجو حال او را کشف کند؛ در این صورت او شخصیت دیگری را خلق کرده است و می‌تواند با توجه به تحقیقات و کشف حال و هوای آن شهید داستانش را بنویسد، ولی نامی از او نبرد. محمودزاده گفت: در نگارش این‌گونه رمان براساس برداشت خود از زندگی‌نامه یک شهید اولین نکته این است که نباید نام شهید ذکر شود. خود من با استفاده از برداشت‌هایی که از زندگی چند شهید و رزمندگان داشته‌ام کتاب‌هایی را نوشته‌ام پس می‌توانم بگویم کتابی که با این روش نوشته‌ام رمان است. این نویسنده که به گفته خودش 15 سال زمان صرف نگارش جلد دوم «مسیح کردستان» براساس زندگی‌نامه شهید محمد بروجردی کرده است، اظهار کرد: در این کتاب اگر می‌نویسم کتاب براساس زندگی‌نامه شهید بروجردی است دیگر حق ندارم تخیل خودم را در آن دخالت دهم. در این‌گونه نوشتن من باید تحقیق کنم، با دوستان و رزمندگانی که با شهید بوده‌اند ساعت‌ها گفت‌وگو کنم تا حالات او را کشف کنم و به این برسم که اگر شهید بروجردی اشعار مولانا را حفظ بوده پس لابد با مولانا مانوس بوده است و باید بگردم تا دلیل این را که او به مولوی گرایش پیدا کرده پیدا کنم. او با اشاره به کتاب‌های زندگی‌نامه شهیدان که بدون تحقیق و کشف حال و هوای آن‌ها نوشته می‌شوند، ادامه داد: اگر نوشتن زندگی‌نامه براساس تحقیق و بررسی نباشد مثل هزاران کتابی که تا به حال توسط ارگان‌ها و نهادهای مختلف درباره شهدا نوشته شده است تنها روایت‌های خطی، شعاری و بی‌روح ارائه می‌شود که خواننده را خسته می‌کند. این‌گونه کتاب‌ها تنها چند صفت شعاری را تکرار می‌کنند و در نهایت خواننده را جذب نمی‌کنند. او افزود: نوشتن از امام‌دوستی و ایثار شهدا را باید در زیر آتش پیدا کرد و با تحقیق نشان داد که شهید وقتی زیر آتش دشمن بود چه می‌کرد و این تحقیق زمان زیادی می‌طلبد. ما امروز دیگر باید بدانیم چگونه حرف بزنیم و حرف‌مان را با سند بیان کنیم چون اگر سند داشته باشیم دیگر نیازی به لاف زدن نیست. محمودزاده گفت: متاسفانه در این سال‌های پس از جنگ هزاران کتاب با موضوع زندگی شهدا نوشته و منتشر شده که تنها باعث سردرگمی مخاطب بین انتخاب این کتاب‌ها شده است و مخاطب حتی وقتی به کتاب‌فروشی جنگ می‌رود، نمی‌داند باید به کدام کتاب اعتماد کند. این بلایی است که این چند سال به سر ما آمده است. این نویسنده به دلایل این موضوع اشاره کرد و گفت: یکی از دلایل به وجود آمدن این مساله این است که پس از جنگ خیلی از ارگان‌ها احساس تکلیف کردند تا در این زمینه فعالیت کنند. بر همین مبنا بودجه تعریف کردند و آرام آرام این کار برای آن‌ها به شغل تبدیل شد؛ تا جایی‌که دغدغه برخی این شد که برای کنگره شهدا حتما 10 کتاب درباره شهدا منتشر کنند و بیلان کاری بدهند. همین موضوع باعث شده که این نهادها و مراکز هیچ‌وقت به سراغ نویسندگان حرفه‌یی نروند چون آن‌ها نمی‌توانند در طول سه ماه یک کتاب خوب بنویسند. برای نگارش یک کتاب خوب درباره یک شهید شاید سال‌ها وقت لازم است، اما یک مسوول می‌خواهد کتاب تا سه ماه دیگر و برای کنگره شهدا منتشر شود. او افزود: متاسفانه در این زمینه مساله امرار معاش نویسندگان هم هست و گاه یک نویسنده با پیاده کردن پنج نوار یک کتاب منتشر می‌کند. جمهوری اسلامی برای این مساله باید کاری کند، وگرنه من چفیه مدیر و مسوول را لازم ندارم؛ او باید در عمل ثابت کند. اگر رهبر چفیه می‌اندازند به خاطر این است که در سوسنگرد هم پای کار بودند. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 123]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها