واضح آرشیو وب فارسی:فارس: حاجعلیاکبری در شرح صحیفه سجادیه:
ابتلا به بیماری به تطهیر روح کمک میکند
رئیس مرکز رسیدگی به امور مساجد گفت: گاهی بیماری باعث میشود بارهای سنگین گناه که کمر روح و روان انسان را خم کرده است، سبک شوند تا روح فرد بتواند به پرواز درآید.
به گزارش خبرگزاری فارس، حجتالاسلام محمدجواد حاجعلیاکبری در جلسه این هفته شرح و تفسیر صحیفه سجادیه در ادامه بررسی مضامین دعای پانزدهم این کتاب شریف، ضمن مرور سخنان گذشته خود و اشاره به جایگاه سلامت و عافیت در مسیر رسیدن به کمال و سعادت، نقش بدن و جسم در ترفیع درجات معنوی و نیز این نکته که دعای یک مؤمن همیشه درخواست عافیت و سلامتی است؛ به شرح عبارت «ام وقت العله التی محصتنی بها، و النعم التی اتحفتنی بها تخفیفا لما ثقل به ظهری من الخطیئات و تطهیرا لما انغمست فیه من السیئات، و تنبیها لتناول التوبه، و تذکیرا لمحو الحوبه بقدیم النعمه» از دعای مذکور پرداخت. وی گفت: نکته ای که از دعای امام سجاد علیه السلام بر می آید این است که در خود بیماری هم نعمت هایی هست. نشانه اش هم شکری است که در ابتدای دعا از زبان امام می شنویم. منتها نعمت در بیماری نعمت مخفی است. امام می خواهند ما را به دیدار این نعمت ها می برند. چرا که هنر انسان مؤمن آن است که در متن سختی ها و مشکلات هم به دنبال رشد و کمال باشد و از این شرایط فرصت سازی کند. که البته این امر تنها در پرتو نگاه توحیدی امکان پذیر است. این کارشناس علوم دینی اظهار داشت: امام نعمتهای بیماری را این گونه بیان می دارد که به وسیله آن فرد از گناهان قبلی پاک میشود و خدا آن گناهانی که بر دوشاش سنگینی میکند، تخفیف میدهد و او را در وقت بیماری به یاد نعمتهای خود می اندازد و گناهش را محو میکند. رئیس مرکز رسیدگی به امور مساجد در ادامه به نحوه پاکسازی روح انسان از گناهان اشاره کرد و بیان داشت: بیماری باعث می شود بارهای سنگین گناه که کمر روح و روان انسان را خم کرده، سبک می شود تا روح او بتواند پرواز کند. بیماری مثل حمامی است که در آن انسان می تواند کثیفیهای روحش را پاک کند: «تخفیفا لما ثقل به ظهری من الخطیئات و تطهیرا لما انغمست فیه من السیئات». اما ماجرا به این ختم نمی شود و از این هم بالاتر می رود. چراکه امام می فرماید در بیماری هدیههایی برای مؤمن وجود دارد. چراکه در خلال این بیماری فرشته مامور نوشتن سیئات هم می آید به کمک فرشته نویسنده حسنات. در حالی که فرد مریض اصلا به آن اعمال نیک حتی فکر هم نمی کند و جسمش توان انجام آنها را ندارد. و بعد می فرماید که این از الطاف خاص خداست. وی با بیان این نکته که موضوع کلیدی که محل مباحثه است این است که بیماری به خاطر سختی هایش انسان را پاک می کند. یعنی خود بیماری پاک کننده است ولی اینجا سخن بالاتر است و قرار است حسنه هم برای فرد مریض نوشته شود اشاره کرد:«حدیثی از امام صادق علیه السلام است که می فرماید مؤمنی که یک روز مریض شود و شکایت هم نکند، خدا در روز قیامت او را در همسایگی ابراهیم خلیل الله قرار می گیرد و با سرعت برق از پل صراط عبور می کند. این کارشناس علوم دینی تأکید کرد: اینجا صحبت از صبر است. آن هم صبر جمیل. یعنی جایی که زیبا صبر می کنی و خبری هم از گله و شکایت نیست. این چیزی است که فقط نصیب مؤمنان می شود چون این جهان بینی در کافران وجود ندارد. چنان چه امام رضا علیه السلام می فرماید:«المرض للمؤمن تطهیر و رحمه و للکافر تعذیب و لعنه» چرا که کافر با نگاه مادی خودش مریضی را نغمت میداند و بیشتر از خدا دور میشود. حاجعلیاکبری با ذکر این مطلب که اگر دیدیم یک عالمی بیماری طولانی مدت داشت باید بدانیم که خدا آنقدر او را دوست دارد که می خواهد پاک پاک باشد. یا درجات او را رفعت ببخشد ادامه داد:«نکته بعد اینجاست که آیا بالاتر از آن صبر جمیل هم درجه ای هست. می فرمایند بله. بالاتر از آن مقام رضاست. چنان چه گفت: اگر با دیگرانش بود میلی/ چرا ظرف مرا بشکست لیلی» این جا یک قدم مانده به قله و مرحله فنا فی الله است. یعنی نه تنها شکایت نمی کند بلکه راضی هم هست و می گوید الحمدلله. این است که برایش حسنه می آورد وگرنه صرف بیماری که فقط موجب تطهیر است. اگر می گوید هر دو فرشته برای او حسنه می نویسند برای این صبر و رضایتی است که مؤمن از خود نشان می دهد. وی با توجه به نزدیکی میلاد حضرت رسول اکرم روایتی زیبا از آن حضرت بیان کرد: «ما من مسلم یبتلى فی جسده إلا قال الله عزوجل لملائکته: اکتبوا لعبدی أفضل ما کان یعمل فی صحته» یعنی وقتی یک مؤمنی مریض شد. به واسطه بیماری، نمی تواند برخی از کارهای خوبی که می کرد، انجام دهد. مثلا نمی تواند به مسجد برود یا نماز شب بخواند یا برای هدایت و کمک به مردم از خانه بیرون برود. اینجا خداوند به فرشتگانش امر می کند ثواب همان کارها را به او بدهند. رئیس مرکز رسیدگی به امور مساجد گفت در پایان گفت: تا اینجا فهمیدیم که نیت فرد بیمار - که اگر سرحال و سلامت بود کارهای خیری انجام می داد- با عملش برابر است. پس چطور در جای دیگر فرموده اند: «نیت المؤمن خیر من عمله». این جا بحث خلوص نیت پیش می آید. چون وقتی عمل را انجام می داد ممکن بود پای ریا و عجب وسط بیاید ولی حالا که فقط نیتش است، دیگر از آن هم خبری نیست و ارزش عملش بالاتر هم هست.» جلسات شرح صحیفه سجادیه هر هفته روزهای دوشنبه بعد از نماز مغرب و عشاء در مسجد هفتاد و دو تن مجموعه شهدای انقلاب اسلامی برگزار می شود.
انتهای پیام/ک
93/10/16 - 10:45
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 36]