محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1843080155
در برنامه بعضیا عنوان شد ارجمند: سریال امام علی(ع) دیگر تکرار نشد/ برادرم به سفری باشکوه رفته است
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: در برنامه بعضیا عنوان شد
ارجمند: سریال امام علی(ع) دیگر تکرار نشد/ برادرم به سفری باشکوه رفته است
داریوش ارجمند گفت: مرگ پایان کبوتر نیست. برادر من به یک سفر پرنور و باشکوه رفته است. او انسانی نبود که در زندگی‌اش کسی را رنجانده باشد و بسیار صبور بود.
به گزارش خبرگزاری فارس، سیدعلی ضیا مجری «بعضیا» شب گذشته یکشنبه 23 آذر در حالی که تنها ساعاتی از درگذشت انوشیروان ارجمند می گذشت میزبان برادر او داریوش ارجمند بود. ارجمند در ابتدای این گفت‌وگو در حالی که مدام بغض می کرد، تأکید کرد با وجود شرایطی که داشته همچنان به برنامه آمده و گفت: ما در حرفهای کار میکنیم که وقتی قراری می‌گذاریم نمی‌توانیم زیرش بزنیم. با مرگ عزیزانمان هم کارمان را ادامه می‌دهیم. من هم از این قاعده مستثنی نیستم و متعلق به مردم هستم. کمتر از چندساعت از فوت برادرم گذشته اما چون قول دادم، آمدم. وی درباره لحظات آخر زندگی برادرش این چنین گفت: تمام بیمارستان درگیر انوش بودند. همه می آمدند و می رفتند و وقتی از آنها درباره انوش می پرسیدیم گرچه آرام بودند اما موضوع برای ما مشخص بود. ما بازیگریم و دیگران نمی توانند جلویمان بازی کنند و من به شخصه هرگونه بازی را که در شخصیت افراد باشد متوجه می شوم. مدام نگران بهار و برزو بودم ارجمند افزود: برادرم را در حالت کما و بیهوشی نگه داشته بودند تا بتوانند کاری برایش انجام دهند. اما وضعیت او مدام افت می کرد، به زودی نارسایی ریه او بیشتر شد و مجبور شدند او را به آی سی یو ببرند. من هم مدام نگران حال برزو و دختر انوش بهار بودم. این بازیگر تصریح کرد: بهار که حال خودش را نمی فهمید آنقدر که بابایی بود. برزو هم که حال خوشی نداشت. کودک او عشق پدرش بود و برزو مدام می گفت فقط دلم میخواهد پدر یکدفعه دیگر چشم هایش را باز کند و جانیار را در آغوش بکشد. برادرم به سفری باشکوه رفته است ارجمند تأکید کرد: اما سرانجام به مشیت خداوند گردن گذاشتیم و نمی‌شود کار دیگری کرد. وی ادامه داد: مرگ پایان کبوتر نیست. برادر من به یک سفر پرنور و باشکوه رفته است. او انسانی نبود که در زندگی اش کسی را رنجانده باشد و بسیار صبور بود. آقای پورمحمدی معاون سیما هم که به عیادت انوش رفته بود او را فردی سخت کوش و سحرخیز که سخت کار می کرد معرفی کرده بود. در سریال «امام علی» دست و پای برادرم شکست بازیگر نقش ناخدا خورشید یادآور شد: واقعا هم همین طور بود. همه ما برای سینما سخت کوش بودیم. دست برادرم در سریال امام علی شکست، حتی پایش شکست. در فیلم دیگری گردن من شکست. چرا که ما هیچوقت نخواستیم کم فروشی کنیم. من مثالی دارم که می‌گویم وزنه بردار نیستم بگویم 10 کیلو کمتر میزنم، ما اینطور عادت کردیم، تعلیم دیدیم و زندگی کردیم. ارجمند درباره همکاری با برادرش در سریال «امام علی (ع)» گفت: ما در دو قطب روبروی هم بازی می‌کردیم. آن روزها شیرین ترین لحظات زندگی‌ام را پشت سر گذاشتم. ما در یک اتاق در بندرعباس بودیم و انوش مرا پرستاری می کرد. او کیف سامسونتی داشت که در آن همه چیز بود. از قهوه گرفته تا چای انواع دمنوش، چای، فلفل، نمک. هر کسی هرچی کم داشت سراغ کیف او می‌رفت. او مرد سفر بود و خوش سفر بود. اولین بار انوش مرا سینما برد وی درباره خاطرات کودکی با برادرش اظهار کرد: اولین کسی که مرا سینما برد انوش بود. البته با پدرم هم رفته بود اما شرایط متفاوت بود. یک فیلم ایتالیایی شمشیر بازی با هم دیدم و همیشه با هم سینما می رفتیم. او عکس های آرتیستیک را برای خودش جمع می‌کرد. پدر ما هم نظامی بود و ما همه تیراندازی کار می‌کردیم، عکس‌های خفنی از انوش در حال تیراندازی داشتیم که امیدوارم برزو آنها را نگه داشته باشد. از همان زمان آمدن به سمت هنرپیشگی در وجود انوش بود. این بازیگر خاطرنشان کرد: او در دهه 30 به کلاس‌های استاد سمندریان رفت. من در کلاس‌ها به بچه هایم می گویم هرکس بیشتر زندگی کند بهتر بازی میکند. در همین روزگار ما اکثر جوانانی که نقش های همسن خودشان را بد و غیرقابل قبول بازی میکنند، به این خاطر است که اشرافی به خودشان ندارند، از خانه بابا و مامان آمدند و چیزی نمی‌دانند. درس خواندن که زندگی نیست. راه رفتن بین مردم، نگاه کردن آنها، سفر کردن و... زندگی است. دانشکده بازیگری این‌ها است. مادرم متوجه استعداد بازیگری ما شد ارجمند یادآور شد: اولین نفراتی که متوجه استعدادهای بازیگری بچه‌ها می شوند افراد خانواده هستند. در خانواده ما مادرم بود. هر بار که تئاتری بازی میکردم، می‌دیدیم کنار تختم برایم هدیه‌ای گذاشته‌است؛ شمائل حضرت علی، انگشتر و... مادر نوازنده تار بود و استعداد یل در نوازندگی یا استعداد برزو یا پسر کوچکم سام همه از مادربزرگشان می‌آید. در زمینه ادبیات هم همینطور. امیریل که رسما ترانه‌های آهنگ‌های خودش را می‌گوید. بهار فوق لیسانس فلسفه می‌خواند. بسیاری از بخش ای اساسی بازیگری و هنرمندی از خانواده بیرون می‌زند. باید خانواده ای باشد که این سلول در آن تکثیر شود. شانسی که ما داشتیم این اتفاق برای ما افتاد. پدر و مادر درستی داشتیم و حتی خواهرم نقاش بزرگی بود. وی تأکید کرد: من و انوش همیشه ساعت 2 نصفه شب برای سریال امام علی (ع) می‌رفتیم و زودتر از همه می‌رسیدیم. انوش بساط صبحانه را می چید و بعد گریمورها و بقیه می آمدند. چیزی که مانده پرواز است این بازیگر درباره لحظه‌های آخر برادرش گفت: دایی های برزو همه نقاش هستند. یکی از آنها هم طبیب حاذقی است. او بالای سر انوش آمد و گفت آنچه برای انوش انجام دادند اگر در آمریکا هم بود همین کار را انجام می‌دادند. او به ما آرامش داد. ارجمند تصریح کرد: مرگ پایان کبوتر نیست. پرواز را به خاطر بسپار پرنده مردنی است. چیزی که مانده پرواز است. پرواز در فضای هنری این سرزمین. برادرم اعتقادش را می گفت. امکان ندارد تا کسی اعتقاد نداشته باشد بتواند دیالوگ بگوید. من فکر میکنم برادرم که بارها روی این سکوها نشسته، همین الان هم اینجا است و شاید بسیاری از کلمات را او در دهان من میگذارد. مرگ پریدن از یک جوی است وی در حالی که می‌گریست از اینکه مردم را ناراحت میکند ابراز تأسف کرد و گفت: برادرم فردای اربعین فوت کرد. او 15 سال نمایش «خورشید کاروان» را در همین روزها بازی می‌کرد. فکر میکنم آن کسانی که او برایشان کار کرد در آن طرف جوی هوایش را دارند. مرگ پریدن از یک جوی است. تنها چیزی که باورش داریم و مطمئن هستیم حقیقت است مرگ است. ارجمند ادامه داد: به هیچکس به خاطر خوش بیانی پاداش نمی‌دهند. قرآن هم می‌گوید عمل صالح ملاک است. برادرم به هیچکس صدمه نزد و انسان باشرفی بود. دوربین بعضیا در آخرین روز زندگی انوشیروان ارجمند در بیمارستان در ادامه ضیاء در سخنانی گفت: هفته پیش از مردم خواستم برای برادرتان دعا کنند. دیروز هم به برزو زنگ زدم و همراه با بهرام رادان به بیمارستان رفتیم. از بهرام رادان ممنونم که با ما همراه شد. گزارشی از حال و هوای دیروز را در ادامه می بینید که در آن با همسر و دختر انوشیروان ارجمند و برزو جان صحبت کرده‌ایم. در ادامه تصاویری از دوربین «بعضیا» در بخش بیمارستانی که ارجمند در آن بستری بود پخش شد و برزو ارجمند در حالی که به شدت متأثر و نگران بود در سخنانی گفت: ما روزهای خیلی سختی را می‌گذرانیم. فعلا منتظریم و خواهش من از مردم ایران فقط دعا است. بابای من اهل خوابیدن نیست تصاویری از احوال پرسی بهرام رادان از برزو ارجمند بعد از این روی آنتن رفت و برزو تأکید کرد: دیدن بابا در این وضعیت خوشایند ما نیست. بابای من اصلا اهل خوابیدن نیست. او فردی سحرخیز است و حالا هم باید جلوی دوربین یا روی صحنه باشد. وی تصریح کرد: دو هفته پیش یکشنبه بابا دچار عارضه قلبی وسیع شد و فردای آن روز دوشنبه حدود 12 روز پیش سطح هوشیاری او دیگر بالا نیامد. ما روزهای سختی را می گذرانیم. بهار ارجمند دختر زنده یاد انوشیروان نیز گفت: حال پدرم وصف نشدنی نیست. حال بابا انوش سینما و تلویزیون که برای همه بابا و عمو بوده، کسی که سن و سال برایش مهم نیست و از نوجوان 14 ساله تا پیرمرد 90 ساله با او می گویند و می خندند و زندگی می کنند. بابا هر سال اربعین در «خورشید کاروان» بازی می‌کرد وی ادامه داد: از همه مردم که برای بابا دعا کردند ممنونیم و می خواهیم این دعا را قطع نکنند و برای همه مریض ها شفای کامل را بخواهند. از دکتر و پرستارهای بیمارستان هم تشکر می کنم. امیدوارم به حق این شب و روزها اباعبدالله کمک کند. بابا هر سال این موقع «خورشید کاروان» را بازی می کردند... همسر زنده یاد ارجمند نیز در سخنانی گفت: از تمام مردم تشکر می کنم. همچنین از پرسنل خوب بیمارستان که مثل فرزندان ما هستند. از بچه های آی سی یو و تمام مردم ایران هم متشکرم. امیدوارم سایه هنر همسرم بر سر مردم بماند. بچه هایم به عشق او نفس می کشند. با پایان پخش این آیتم و بازگشت به استودیو، داریوش ارجمند در حال گریستن بود. ضیاء خطاب به او گفت: دوست نداشتیم گریه شما را ببینیم. تا به حال 10 بار مرده‌ام ارجمند هم پاسخ داد: عیبی ندارد خوب است. کل نفس ذائقة الموت. این تنها حقیقت ممکن است. کسانی که کار هنری می کنند با مرگ اخت هستند. من تا به حال 10 بار مُردم و مرگ را مزمزه کردم و سعی کردم آن را منتقل کنم. مرگ برای ما تجربه شده است. وی ادامه داد: امروز خیلی به من فشار آمد. برادرم را می‌دیم که نمودار پشت سر او مدام کج و کوله می‌شد. عددها نمی آمدند تنفسش خوب نبود. مثل شهری که فرو می ریزد... همینطور او را نگاه کردم تا وقتی که تمام کرد. عموی برزو و بهار ارجمند گفت: از همین جا به برزو و بهار پیام می دهم آن راهی را که پدرشان دوست داشت ادامه بدهند، خودشان را سالم و سلامت نگه دارند و این راه را طی کنند. انوش کمک همه بود. او در مقطعی در کلاس بازیگری هم درس می‌داد. اما کارهایش زیاد شد و نتوانست ادامه دهد. پری صابری کارگردان او دیروز ناباورانه به من زنگ زده بود و می‌گریست. گر پیش منی چو بی منی در یمنی این بازیگر تصریح کرد: رسالت ما این است که باید بتوانیم مثل چراغ هایی که کنار دریا هستند کشتی ها را به ساحل هدایت کنیم. برادرم اینگونه بود. برادرم بدون هیچ گونه شعار بدون های و هوی و منم منم کار می‌کرد. همین امروز بخشی از حرفهای او خطاب به جوانان در تلویزیون پخش شد که او به جوانها توصیه کرده بود مردمان بزرگ این سرزمین را بشناسیم. این بزرگترین راهنمایی بود که او کرد و ما باید این توصیه را گوش بدهیم. ارجمند در ادامه شعری را که برای برادرش سروده بود، خواند و در ادامه خطاب به برادرش گفت: گر در یمنی چو با منی پیش منی، گر پیش منی چو بی منی در یمنی. سریال امام علی (ع) دیگر تکرار نشد وی در پاسخ به سوال ضیاء درباره ماندگاری سریال امام علی(ع) تا امروز، اظهار کرد: امام علی (ع) سریالی که دیگر تکرار نشد. اثری بود که با دل و ایمان سرو کار داشت. مردم حقیقت اسلام را در تشیع دیدند و به نظرم رفتار امام علی (ع) نشأت گرفته از رفتار پیامبر اعظم است. بین حرف و عمل او یک مو فاصله نبود. این موضوع باعث شد ما که نزدیک‌ترین منطقه به حکومت علی (ع) را داشتیم، او را به عنوان مظهر و نمونه این مذهب بپذیریم. ارجمند تأکید کرد: حاصل تشیع علی (ع) به عنوان الگو است. اما اینکه ما چقدر از این الگو پند می گیریم بماند. معدودند کسانی که می پذیرند باید علی (ع) الگو باشد. وقتی سریال امام علی (ع) ساخته شد، در دل همه برای اولین بار چیزی وجود داشت. من بعدا با همان گروه کار مذهبی کردم اما آن انرژی بینمان نبود. به لطف علی ابن ابی طالب چنین اتفاقی افتاد. به قول نویسنده و کارگردان و دیگران، در سریال ما علی (ع) مظلوم واقع شد. اما سریالی شد که نظیر ندارد. لوندی‌هایم را گذاشتم برای علی ابن ابی طالب بازیگر نقش مالک اشتر یادآور شد: ما با اعتقاد کار کردیم. خود من اصلا قرار نبود بازی کنم و به خاطر نمی‌آورم چه میکردم. در بسیاری از فیلم ها دنبال تمهیداتی هستم و برای بازی نقشه می کشم اما در این فیلم خودم را به قلبم و اعتقاداتم سپردم. در لوکیشن‌ها مثل شهرک دفاع مقدس، بندرعباس، پیشوا و روامین همواره احساس میکردم علی ابن ابی طالب یک گوشه ایستاده و مرا می‌بیند و من سعی کردم همه لوندی‌هایم را برای او انجام دهم و برای او بازی میکردم. البته این را بعد از 10 سال گفتم. بقیه هم همینطور بودند نه فکر پول بودیم نه چیز دیگر. همه می‌خواستیم عرض ارادتی به علی (ع) داشته باشیم. وی ادامه داد: از سیدمیرباقری تا محمد بیک زاده که تهیه کننده بود. تا سیروس مقدم که به عنوان برنامه ریز حضور داشت همه آماده بودیم برای عرض ارادت به امیرالمومنین. بازیهای درخشان علی آزاد یا مهدی فتحی به یاد ماندنی است. همگی دینی داشتیم که باید ادا می‌کردیم. در میان ما زنده یاد فتحی به باور غریبی رسیده بود. یک بار به او گفتم شما خیلی خوب بازی کردی گفت نه من عالی بازی کردم. انوشیروان با دست و پای شکسته بازی کرد ارجمند تصریح کرد: این موضوع خیلی اهمیت دارد تا اینکه شما به خاطر دستمزد کار کنی اما هدف در جان ما نشسته بود. برادرم دستش شکسته بود و باید صحنه‌ای را بازی می‌کرد که آب را به اردوگاه علی بسته بودند. او با دست چپ شمشیر کشید و بازی کرد. من می دانستم چه دردی دارد، حتی پایش به بند چادر گیر کرد و پایش هم شکست. اما به کارش ادامه داد. وقتی مردم با دیدنم یاد علی (ع) می‌افتند باید آبرودار باشم وی افزود: خاصیت این سریال که نمی دانم از کجا آمد این است که بعد از 20 و چند سال آن انرژی و گرما هنوز مثل کوره بیرون می زند. زندگی برایم دشوار می شود وقتی در خیابان راه می روم و هرکسی که نگاهم می کند یاد علی (ع) می افتد. انگار دیوارهای جهان به تو فشار می آورد و منگنه ات می کند در راهی که همین طور باید بروی. وقتی کسی تو را می بیند و یاد او می افتد به خودت می‌گویی باید آبرودار باشی و نگذاری باور کسی خدشه دار شود. این حس از چهار طرف تو را می چلاند. من از اینکه در این منگنه، محدودیت و فشار هستم لذت بردم. می‌دانم با نیت خیر مرا در این وضعیت قرار داده‌اند و خیلی هم صدمه دیدم اما هرکه در این راه مقرب تر است جام بلا بیشترش می‌دهند. باید در مهمانی باشی تا نقش بگیری این بازیگر پیشکسوت در پاسخ به سوال ضیاء درباره کم‌کاری در سینما گفت: متن قابل قبولی نمی‌بینم. البته به هر حال سینما شرایط ویژه ای دارد، باید در مهمانی باشی، با برخی رفیق باشی، باید درشت تر از چیزی که دوست دارند حرف نزنی و حقیقت را نگویی. درباره سینما افشاگری میکنم وی تصریح کرد: من دوهزار خاطره از این سینما دارم که تا قبل از روزی که بمیرم آنها را چاپ میکنم تا روزی می نویسم که سنگین تر از قلم نمی توانم دستم بگیرم. باید برای نسل آینده افشاگری هایی درباره سینما انجام بدهم. چون فکر می کنم نسلی که می آید باید حقایقی را در این باره بداند. من حقیقت را می گویم. به قول مالک اشتر؛ از علی آموخته ام بی کینه شمشیر بزنم. ارجمند تأکید کرد: خیلی از آدم ها هستند حتی در مدیریت سینمای ما، اگر بخواهند کارگردان کنند این اعتماد به نفس در خیلی‌ها مُرده. دوست دارند کوتاه تر از خودشان را بیاورند حتی از هم قدهایشان هم می‌ترسند. اما من به فیلمی آره نمی‌گویم اما اگر بگویم دیگر تمام است. آنهایی که با من کار کرده‌اند می‌دانند من مطیع کارگردان کار کردم اما هرگز حاضر نشدم پای نقش خیلی کارها را در این رابطه در دفاتر انجام دهم. کم می‌خورم گرد می‌خوابم اما زیر بار نمی‌روم. طلبکار کسی نیستم بازیگر سریال «ستایش» ادامه داد: من از خودم هیچی ندارم و در خانه زنم زندگی میکنم. اما طلبکار هیچکس نیستم. سه تا بچه دارم هر کدام سه دفعه دانشگاه رفتند. از کسی طلبکار نیستم. اما وقتی راهبندان سر راهم ایجاد میکنند دیگر نمی‌شود... تو اهل فضلی و دانش همین گناهت بس.. در ادامه در آیتمی گفتگو با همسایگان ارجمند پخش شد و همسایه‌ها او را فردی خوش رفتار و متواضع معرفی کردند. نمی‌دانم بین ما هنرمندان کفر است پس از این، ارجمند در سخنانی گفت: من به خاطر چیزهای بیخودی عصبانی نمی شوم. جهل مرا عصبی می کند، اینکه وقتی کسی چیزی نمی داند اما اصرار دارد به من بگوید میداند. نمی‌دانم در بین ما هنرمندان کفر است! همانطور که سقراط با آن همه دانش گفت نمی‌دانم. نمی دانم مام بلندی است که صعود به آن خیلی سخت است. آن کسی که کم می داند اما فکر میکند همه علوم جهان همان چیزی است که میداند این یعنی جهل و مرا عصبانی میکند. ممکن است بازیگری کنار من باشد با ملاطفت و دوستی این موضوع را به او گوشزد کنم. قبلا برافروخته می شدم اما دیدم نه من موظم یک بار بگویم. سعدی با این بیت نجاتم داد: من آنچه شرط بلاغست با تو می‌گویم تو خواه از سخنم پند گیر و خواه ملال وی در پایان سخنانش اظهار کرد: صحبت های پایانی من این است که مردم ایران قدر هنرمندان درجه یکشان را می‌دانند. آنقدر برای من پیام تسلیت آمده که دیگر تلفن همراه من جا ندارد. من دست مردم ایران را می‌بوسم و همیشه گفته‌ام که نوکر مردم هستم. من سه شعار در زندگی دارم. یک عبودیت خداوند دو نوکری مردم سه خدمت به فرهنگ سرزمین. انتهای پیام/
93/09/24 - 13:34
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 333]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها