واضح آرشیو وب فارسی:مهر: گفتگوی مهر با یک اکرانکننده مردمی:
بچههای روستا محروم از سینما/ اینجا نقطه صفر مرزی است
شناسهٔ خبر: 2435224 سهشنبه ۱۸ آذر ۱۳۹۳ - ۱۰:۳۸
هنر > سینمای ایران
روستاهای مختلف کشورمان نه تنها سینما ندارند بلکه در تعدادی از آنها حتی شبکههای تلویزیون هم آنتن نمیدهد و حال با حضور اکرانکنندهها مردمی عمار برخی آثار سینمایی در آنجا به نمایش درمیآید. فاطمه حاجی حسینلو که به همت خودش فیلم های جشنواره عمار را در اماکن مختلف اکران می کند در گفتگو با خبرنگار مهر درباره اکران های فیلم عمار و اینکه چگونه با این فیلم ها آشنا شده است، گفت: من عضو اتحادیه انجمن های اسلامی دانش آموزی هستم. همچنین با بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد نیز همکاری دارم و خود ما در انجمن اسلامی و پایگاه بسیج فیلم هایی را اکران می کردیم. وی ادامه داد: اکران این فیلم ها به شکل موضوعی بود و به مناسبت های موضوعی فیلم ها اکران می شدند. ما برای هر بار پیدا کردن فیلم و نمایش آنها در اینترنت جستجو می کردیم تا فیلمی را با فضای مورد نظر پیدا کنیم و یک بار در همین جستجوها برای یک فیلم با جشنواره فیلم عمار و محتوای آثارشان آشنا شدیم. این اکران کننده مردمی با اشاره به نمایش فیلم در اردوهای جهادی و اتحادیه دانش آموزی عنوان کرد: از آنجایی که مخاطبان ما بیشتر دانش آموزان و کودکان هستند فیلم هایی که از جشنواره عمار انتخاب کردم بیشتر فیلم های انیمیشن است. روستایی که شبکه های فارسی را نمی گیردوی با اشاره به یکی از اکران ها برای کودکان توضیح داد: یکی از اکران های ما به همراه اردوهای جهادی دانشگاه آزاد برای بچه های روستای زادیه سُکمَن آباد خوی (استان آذریایجان غربی) بود. این روستا از جمله نقاط صفر مرزی است و ساکنان آن به نحوی با تجاوز بیگانگان آشناتر هستند. ما هم بیشتر سعی کردیم از همین مساله وارد بحث شویم. اگرچه که بعدا فهمیدیم در این روستا تلویزیون ها شبکه های فارسی را نمی گیرد و ما نمی توانستیم حتی فیلم های فارسی را برایشان پخش کنیم چون از این فیلم ها چیزی متوجه نمی شدند.حاجی حسینلو درباره نحوه ارتباط گرفتن با کودکان این روستا که بیشتر شبکه های ماهواره ای را می دیدند، گفت: پسربچه های این روستا خیلی شلوغ بودند و ما مجبور بودیم هم به نوعی با آنها همراه شویم و هم سعی کنیم جذبشان کنیم تا علاقمند شوند فیلم را ببینند. به دلیل همین شلوغی های کودکانه ای که داشتند تصمیم گرفتیم فیلم انیمیشن «نبرد خلیج فارس» را برایشان اکران کنیم که به نوعی فیلم اکشنی هم محسوب می شود. قبل از اکران هم ابتدا چند سوال پرسیدیم تا به نوعی بحث شود و با هم ارتباط برقرار کرده باشیم. مثلا درباره شهدای روستایشان پرسیدیم و فهمیدم که روستایشان 6 شهید داده است. برای یک فیلم 6 دقیقه ای ما 40 دقیقه حرف زدیموی با اشاره به سوال ها و جواب هایی که بین خودش و این کودکان رد و بدل شد، گفت: من سعی کردم شرایط جنگ را برایشان توصیف کنم و به آنها گفتم اگر روزی جنگ شود چه خواهند کرد و بالاخره با این مقدمه انیمیشن «نبرد خلیج فارس» را برایشان نمایش دادیم و خودم هم هرجا که دیالوگ داشت ترجمه می کردم چون هیچ کدام این بچه ها زبان فارسی نمی دانستند و آخرش اینگونه شد که برای یک فیلم 6 دقیقه ای ما 40 دقیقه حرف زدیم و توضیح دادیم. این اکران کننده فیلم های عمار که بسیاری از این فیلم ها را از طریق اردوهای جهادی به اکران رسانده است در بخش دیگری از سخنان خود به یکی دیگر از روستاها اشاره و بیان کرد: در یکی از این روستاها چهار روز ماندیم و تنها یک بار توانستیم فیلمی را اکران کنیم. آن هم به این طریق بود که زمانی که وارد روستا شدیم از طریق کودکان خواستیم که به باقی روستا هر یک به دیگری اعلام کند که قرار است فیلم نمایش دهیم و بعد توانستیم برای 45 نفر از اهالی روستا که بیشتر کودک و نوجوان بودند فیلمی را اکران کنیم. خانم به ما فیلم بدهیدوی ادامه داد: اهالی این روستا هم به دلیل داشتن ماهواره ارتباطی با شبکه های فارسی نداشتند و بعد از اکران این فیلم کودکانشان به من می گفتند «خانم به ما از این فیلم ها بده».حاجی حسینلو در ادامه به یکی از روستاهایی که رفته بود و نتوانسته بود فیلم اکران کند اشاره و عنوان کرد: یکی دیگر از روستاها آغ بلاق علیا نام داشت که یکی از مشکلات آنجا وجود کودکان کار بود. یعنی ما در این روستا با کودکانی مواجه بودیم که از 8 صبح تا 6 بعداز ظهر در کارگاه های فرش بافی کار می کردند و این تنها روستایی بود که ما نتوانستیم حتی در فرصتی یک ساعته از پدر و مادرهای این بچه ها اجازه بگیریم و برایشان فیلم نمایش دهیم.وی در پایان با اشاره به شرایط این روستا بیان کرد: متاسفانه یکی از مشکلاتی که اکثر روستاها دارند این است که خانم ها نمی توانند به مساجد بیایند و ما برای اولین بار در این روستا پای خانم ها را به مساجد باز کردیم اما امیدوارم مسئولان به روستاها توجه بیشتری داشته باشند چون در این روستا هم خانواده ها بیشتر ماهواره می دیدند و به دلیل نزدیک بودن به نقطه مرزی اصلا شبکه های فارسی در این روستا آنتن دهی نداشت.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 55]