واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: گرهی که به دست سمساری ها باز می شود هفته نامه فردای روشن در آخرین شماره خود در گزارشی با عنوان "گرهی که به دست سمساری ها باز می شود" به بررسی وضعیت بازار سمساری های خیابان امجدیه زنجان پرداخته است.
همیشه که قرار نیست وسایل کهنه را دور بریزیم، به قول سهراب که می گفت «شاید این آب روان، می رود پای سپیدار، تا فرو شوید، اندوه دلی»، شاید این وسایل کهنه، اسباب زندگی یک خانواده را تشکیل دهد و گرهی از مشکلات عده ای که دنبال جنس ارزان تر می گردند را باز کند، شاید این اجناس دست دوم قرار است جهیزیه نوعروسی شود که بشود با آن آبروی خانواده ای را خرید.
شاید قرار است از قِبل خرید و فروش این اجناس دست دوم، پولی به صاحب سمساری برسد و چرخ خانه ای بچرخد و شاید هم قرار است با وارد کردن دوباره اجناس دست دوم به چرخه مصرف، جلوی مصرف بیشتر گرفته شود و اندکی از آلودگی زمین زیرپایمان و آسمان بالای سرمان کاسته شود.
ملاحظه کردید که با دور نریختن وسایل کهنه، چه اتفاقات خوش آیندی می تواند در چرخه اقتصادی این شهر رخ دهد.
سود مشخص
رضایی، صاحب امانت فروشی به همین نام در خیابان امجدیه است و یکی از چندین مغازه ای که جنس دست دوم از مردم می خرد و به اهلش می فروشد.
می گوید در گذشته مردم وسایل کهنه خود را دور می ریختند، حالا این کار را نمی کنند، ما به خانه های مردم می رویم و اجناس دست دوم آنها را می خریم و اینجا به کسانی که متقاضی اند می فروشیم، یکی برای استفاده در خانه اش و یکی برای استفاده در خانه باغ آنها را می خرد و گاهی در خانه های دانشجویی هم کاربرد دارد.
آنهایی که توان مالی خوبی ندارند، یا اهل صرفه جویی و پس انداز هستند مشتری دائمی این سمساری ها هستند، چرا که جاذبه قیمت پایین در این مغازه ها، آنان را مجاب می کند که خرید از این محل برایشان به صرفه تر است.
«یخچال نویی که قیمت آن در بازار 800 هزار تومان است، وقتی عنوان دست دومی شود؛ قیمتش به 200 هزار تومان می رسد و این برای مشتری یک فرصت ایده آل است.»
رضایی این جملات را می گوید و از سود 10 تا 20 درصدی که این کار برایشان دارد خبر می دهد: «البته سود هر جنس بسته به کیفیت آن دارد و قیمت آن مشخص است. نمی توان آن را گران تر فروخت، چرا که امانت فروشی های دیگر، آن را ارزان تر می فروشند و مشتری سراغ آنها می رود.»
داخل مغازه امانت فروشی وی، هر جنسی پیدا می شود؛ از مبلمان و میز غذاخوری گرفته تا کابینت و فرش، حتی موکت و جا دستمال کاغذی! می گوید در این چند سال اخیر به خاطر گرانی ها، مردم توان خرید لوازم نو نداشته و به همین دلیل، وسایل کهنه قبلی شان را نمی فروشند و مدتی است بازار راکد شده است.
اجناس دست اول
برادران ساریجلو به صورت خانوادگی صاحب مغازه امانت فروشی اند و سه مغازه در خیابان امجدیه، سهم آنان در بازار خرید و فروش لوازم دست دوم است.
نام یکی از برادران مجید است که در توصیف شغلش می گوید:«تعدادی از مردم به وسایل کهنه نیازی ندارند و می خواهند از دست آنها خلاص شوند، تعدادی هم به همین لوازم نیاز داشته و خریدار آنند.
از طرفی چون قیمت لوازم نو بالا رفته، بازار کهنه فروشی راه افتاده تا همه بتوانند نیازهای خود را تامین کنند.»
لزوما اجناس فرسوده سر از سمساری ها در نمی آورند، گاهی اوقات خانواده ای قصد اسباب کشی به شهری دیگر دارد و تمام لوازم خانه را یکجا می فروشند تا رنج اثاث کشی بین شهری را متقبل نشود.
گاهی اوقات هم در آغاز یک زندگی مشترک، اختلافی بین خانواده ها به وجود آمده و کارشان به جدایی می انجامد و نوعروس مجبور به فروش جهیزیه خود می شود که تمام این لوازم سر از امانت فروشی در می آورد.
صاحب این امانت فروشی مشتری های خود را از نظر اقتصادی طبقه بندی نمی کند و می گوید: «هم کسانی که دارای درآمد کم هستند از ما خرید می کنند و هم آنان که درآمد خوبی دارند. مثلا صاحب یک کارگاه نیاز به میز دارد و آن را از مغازه ما تهیه می کند.»
قیمت ها در بازار دست دوم فروشی مشخص است، به عنوان مثال قیمت لباس شویی دست دوم در این بازار، 300 تا 400 هزار تومان است، لباس شویی دست دومی که در حد نو باشد هم با 30 الی 40 درصد پایین تر از قیمت نو این دستگاه به فروش می رسد.
به گفته آقای ساریجلو، میزان سود در این بازار 15 درصد است و با احتساب همین حاشیه سود، این خانواده امانت فروش در سه مغازه خود، سرمایه ای معادل 50 میلیون تومان جنس دارند.
جهیزیه نوعروس
مغازه های سمساری مشتری های خاصی هم دارند. آنان که می خواهند آبروداری کرده تا بتوانند با جهیزیه ای خوب، دخترشان را راهی خانه بخت کنند.
آقای رضایی به عنوان یکی از کسانی که در مغازه امانت فروشی خود سفارش تهیه جهیزیه از لوازم دست دوم ولی در حد نو را قبول می کند، می گوید: در بین اجناس می گردیم و آنهایی که واقعا در حد نو هستند را برای جهیزیه این افراد کنار می گذاریم که اصلا مشخص نشود این جنس، دست دوم است.
تهیه چنین اجناس نویی گاهی اوقات چنان مشکل می شود که به گفته آقای رضایی سراغ بازار تهران می روند تا اجناسی که واقعا استفاده نشده اند را خریداری کنند.
می پرسم با چه میزان هزینه می توان از میان تمام اجناس دسته دوم یک جهیزیه خوب تهیه کرد و پاسخ می گیرم: با سه و نیم تا چهار میلیون تومان می شود بهترین جهیزیه را خرید و تاکنون از چندین نفر چنین سفارشی گرفته ام.
یکی از همان جهیزیه های سفارش شده در همان لحظه در حال تهیه شدن است. لباسشویی دست دومی که در حد نو است به قیمت یک میلیون تومان برای یک نوعروس کنار گذاشته می شود در حالی که قیمت اصلی آن در بازار یک میلیون و 800 هزار تومان است.
توان پایین اقتصادی
آقای خطیبی صاحب یکی دیگر از 12، 13 مغازه سمساری است که در خیابان امجدیه قرار دارد، از وضعیت بازار حتی در بخش لوازم دست دوم رضایتی ندارد و معتقد است مردم حتی قدرت خرید لوازم دست دوم را ندارند: دو سال پیش بخاری دست دوم را 70 هزار تومان می خریدیم و 80 هزار تومان می فروختیم و از این سود 10 هزار تومانی، منفعت زیادی نصیبمان می شد ولی حالا حتی اگر همین بخاری را بتوانیم 150 هزار تومان بفروشیم هیچ سودی برایمان ندارد چون گران خریده ایم.
وی از سرمایه ای معادل 20 میلیون تومان در مغازه خود استفاده کرده و بیش از نصف اجناس را در انبار نگه می دارد چرا که می گوید قدرت خرید مردم کاهش یافته و کسی برای خرید مراجعه نمی کند تا او اجناس خود را از گوشه انباری بیرون بکشد.
آقای خطیبی از مشتری هایی یاد می کند که وقتی پول یارانه ها به حساب مردم واریز می شود به وی مراجعه می کنند و یک چراغ نفتی یا بخاری گازی می خرند تا زمان واریز یارانه ماه بعد دیگر سراغ مغازه وی نمی روند: حالا که می خواهند یارانه ها را قطع کنند کاش به فکر مردمی باشند که با همین یارانه ها زندگی می کنند.
اجناس دست دوم قصه خودش را دارد و مشتری هایی که زندگی هر کدام آنها بسته به همین اجناس کهنه است، مشتری هایی که نور خانه شان از همین چراغ های کهنه امانت فروشی است و گرمای منزلشان از بخاری هایی که اگر دست دوم نبودند، مهمان خانه آنها نمی شدند و با سرما به استقبال زمستان می رفتند.
596
11/09/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]