واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: ای کاش زنگنه به وین نرفته بود!
نیت عربستان سعودی برای ضربه زدن به دیگر کشورهای صادرکننده نفت، امری است که از ماه ها پیش و به واسطه تلاش های این کشور برای افزایش میزان تولید خود و کاهش قیمت های بین المللی بیش از هر زمان دیگری آشکار شد. نیتی که اجلاس اخیر کشورهای صادرکننده نفت نیز نتوانست در مهار آن موفق عمل کند. سوال اینجاست که ایران به عنوان یک کشور ذینفع در موضوع نفت، چه راهبردهای بدیلی را می توانست اتخاذ کند.
کد خبر: ۴۵۳۹۳۴
تاریخ انتشار: ۰۹ آذر ۱۳۹۳ - ۲۱:۳۰ - 30 November 2014
نیت عربستان سعودی برای ضربه زدن به دیگر کشورهای صادرکننده نفت، امری است که از ماه ها پیش و به واسطه تلاش های این کشور برای افزایش میزان تولید خود و کاهش قیمت های بین المللی بیش از هر زمان دیگری آشکار شد. نیتی که اجلاس اخیر کشورهای صادرکننده نفت نیز نتوانست در مهار آن موفق عمل کند. سوال اینجاست که ایران به عنوان یک کشور ذینفع در موضوع نفت، چه راهبردهای بدیلی را می توانست اتخاذ کند.
به گزارش «تابناک»، اکثر تحلیلگران بین المللی و کارشناسان حوزه انرژی بر این موضوع اتفاق نظر دارند که روند چند ماهه اخیر کاهش قیمت های جهانی نفت که امروز بهای آن را به زیر 80 دلار در هر بشکه رسانده، بیش از هر چیز به دلیل سیاست های خرابکارانه و تکروانه عربستان سعودی رخ داده است. اقدامی که با هماهنگی آمریکا و بیش از هر چیز با هدف ضربه زدن به ایران و البته روسیه صورت می گیرد.
این موضوع از چند هفته پیش و قبل از برگزاری اجلاس اخیر کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) مورد اشاره مقامات ارشد ایرانی، به ویژه بیژن نامدار زنگنه، وزیر نفت کشور قرار گرفته بود. زنگنه در مقاطع مختلف با اشاره به اینکه برخی کشورهای خاص با هدف دستیابی به منافع حداکثری درصدد ایجاد اخلال در بازار نفت هستند، بدون اشاره به نام عربستان از سیاست های این کشور انتقاد کرده بود. البته این تنها ایران نبود که سیاست سعودی ها را مورد انتقاد قرار می داد، بلکه شمار دیگری از اعضای اوپک نیز در این موضوع با ایران اشتراک نظر داشتند.
در این میان، مهمترین و تنها امید در شرایط کنونی برای مهار روند کاهشی قیمت های جهانی نفت (از طریق کاهش مجموع تولید روزانه) اجلاس اخیر اوپک بود. به عبارت دیگر، تنها در این اجلاس بود که اعضا می توانستند با توافق بر سر کاهش سقف تولید، از کاهش بیش از پیش قیمت ها جلوگیری کنند. هدف گذاری انجام شده در این مسیر نیز بر کسب موافقت عربستان برای کاهش میزان تولید خود قرار داشت.
با این وجود، پیش از برگزاری اجلاس یکصد و شصت و ششم اوپک در وین که پنجشنبه گذشته برگزار شد، اغلب تحلیلگران به این موضوع اشاره می کردند که با توجه به سیاست های کلی عربستان و این موضوع که این کشور شرایط کنونی را برای پیشبرد همزمان دستور کارهای سیاسی و اقتصادی خود مناسب دیده، سعودی ها با درخواست کاهش میزان تولید موافقت نخواهند کرد. اتفاقی که در نهایت افتاد نیز تأیید همین امر بود؛ زیرا اعضا در نهایت بر سر تثبیت سقف تولید کنونی (30 میلیون بشکه در روز) به توافق رسیدند.
بر این اساس و با توجه به قابل پیش بینی بودن عدم انعطاف مواضع عربستان، شاید سیاستی که باید از سوی ایران در پیش گرفته می شد، علنی کردن اعتراضات خود به روند اقدامات سعودی ها از طریق عدم شرکت وزیر در اجلاس اوپک بود. به موازات این اقدام، امکان انجام یک جنگ رسانه ای علیه عربستان در سطح بین المللی نیز وجود داشت تا این کشور از تنها طریق ممکن، یعنی فشارهای گسترده بین المللی به تغییر سیاست های خرابکارانه خود وادار شود.
اقدام دیگری که شاید می توانست در رسیدن به هدف مطلوب ایران، یعنی کاهش مجموع سقف تولید جهانی به منظور جلوگیری از کاهش بیش از حد قیمت های نفت موثر باشد، این بود که ایران با کنار گذاشتن عربستان، دیگر کشورهای عضو اوپک – و همچنین اعضای موثر غیر اوپک – را به کاهش هرچند اندک میزان تولید روزانه خود قانع کند. همین کاهش اندک می توانست دستکم با گذاشتن تأثیری روانی بر بازار جهانی نفت، حداقل از کاهش بیش از پیش قیمت ها (اتفاقی که پس از اجلاس اوپک افتاد) جلوگیری کند.
به هر حال، همان گونه که اشاره شد، موضوع اصلی و مورد اتفاق نظر این است که رویکرد کنونی عربستان، بیش از آنکه اقتصادی باشد سیاسی است و در شرایطی که طی سال های اخیر و به واسطه تحریم ها، میزان تولید و صادرات نفت ایران کاهش یافته، عربستان تلاش دارد هم جای ایران را برای همیشه – یا دستکم مدتی طولانی – پر کرده و هم حداکثر فشار ممکن را از نظر اقتصادی بر ایران وارد نماید.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]