تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835573781
گفت وگوی اعتماد با حکمتیار: من از «طالبان» نیستم
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: گفت وگوی اعتماد با حکمتیار: من از «طالبان» نیستم تهران- ایرنا- روزنامه «اعتماد» گفت وگویی اختصاصی با «گلبدین حکمتیار» رهبر حزب اسلامی افغانستان انجام داده است.
این روزنامه در مقدمه گفت وگو نوشته است: متولد ١٣٢٦ است. سیاستمداری که بیشتر با عنوان جنگ سالار و همواره مبارز و مخالف می شناسندش. در سال ١٩٧١ به جمعیت اسلامی افغانستان به رهبری برهان الدین ربانی پیوست اما چهار سال پس از این تاریخ با جدایی از ربانی، حزب اسلامی افغانستان را بنا گذاشت. گلبدین حکمتیار در چند دهه اخیر همواره در جامه مخالف دولت مرکزی در افغانستان فرورفته است. او هم با محمد داوودخان، نخستین رییس جمهور افغانستان و هم با حکومت سوسیالیستی حزب دموکراتیک خلق مخالف بود. هم دولت مجاهدین به رهبری برهان الدین ربانی را برنتابید و هم با حکومت طالبان نساخت. پس از حمله امریکا و متحدانش به افغانستان و روی کار آمدن دولت حامد کرزای باز هم حکمتیار نخواست با دولت مرکزی در افغانستان کنار بیاید. وی در تمام این سال ها هم مخالف بود و هم حامی مذاکره. در جریان جنگ هایی که با دولت های مختلف در بازه های زمانی مختلف هم داشته باز از نشستن پشت میز مذاکره سرباز نزده است. وی در دهه ٩٠، دو دوره نخست وزیر افغانستان هم بوده است اما این حضورهای سیاسی وی در ساختار قدرت در افغانستان چندان دوام نداشته است. حکمتیار در انتخابات ریاست جمهوری 1393 افغانستان طرفداران خود را به شرکت در انتخابات دعوت کرده و به طور تلویحی از قطب الدین هلال (معاون سابق خود) حمایت کرد اما هلال فقط دو ممیز هفت دهم درصد آرا را کسب کرد. حزب اسلامی حکمتیار پس از انتخابات نیز مذاکراتی با دولت افغانستان برای پایان جنگ داشته است. در شرایطی که اشرف غنی احمدزی و عبدالله عبدالله در نتیجه واپسین انتخابات در افغانستان قدرت را تقسیم کرده و با وجود اختلاف های سیاسی فراوان تاکنون در کنار هم باقی مانده اند، حکمتیار در گفت وگوی اختصاصی با «اعتماد» تاکید می کند که تنها در شرایطی وارد مذاکره با دولت خواهد شد که نیروهای خارجی از افغانستان بیرون رفته و دولت مرکزی رویه مصالحه و مذاکره با مخالفان خود را به طور جدی دنبال کند.
* ارزیابی شما از انتخابات اخیر ریاست جمهوری در افغانستان با توجه به نحوه توافق دو کاندیدا و تشکیل دولت وحدت ملی چیست؟ از نظر شما چالش های عمده یی که این دولت با آن مواجه خواهد بود کدام هاست؟
- انتخابات در صورتی می تواند به حل بحران کمک کند که شفاف، آزاد و بدون مداخله های بیرونی بوده و در شرایطی برگزار شود که آزادی و استقلال کشور و حاکمیت ملی ملت تامین باشد. در غیر آن نه مشکل ملت و کشور با بازی های مکروه انتخابات جعلی و قلابی حل می شود و نه مشکل اشغالگران. جنگ، بی امنی، فقر، حکومت فاسد و دست نشانده اجانب، حضور نیروهای بیگانه و مداخلات بیرونی در امور داخلی کشور ما مشکلاتی اند که با این نوع انتخابات هرگز حل نخواهد شد. انتخاباتی که نتیجه آن در سفارت های کشورهای خارجی رقم می خورد چه ارزشی خواهد داشت؟!! امریکایی ها انتخابات ریاست جمهوری را به نحوی مهندسی کرده بودند که نتیجه آن در سفارت امریکا و توسط سفیر امریکا در کابل تعیین شود و نتایجش مطابق میل آنان باشد. بدون شک انتخابات در حالت اشغال کشور توسط نیروهای بیرونی نمی تواند غیر از این باشد. به حکومتی که ملت ما نه بلکه دیگران به آن ضرورت داشتند از طریق این انتخابات ساختند. مقامات امریکایی قبل از برگزاری انتخابات اعلان کرده بودند که حکومت آینده بدون درنگ و تاخیر پیمان امنیتی میان واشنگتن و کابل را امضا خواهد کرد!! دیدیم که نخستین کار این حکومت ائتلافی و در نخستین روزکاری اش امضای این وثیقه ننگین بود.
* آیا آمادگی دارید با دولت برآمده از این انتخابات وارد گفت وگوی سیاسی برای ورود به حاکمیت شوید؟ شرایط شما برای ورود رسمی وعلنی به روند آشتی و مصالح ملی چیست؟
- حزب اسلامی همواره از تفاهم بین الافغانی بدون وساطت و وصایت اجانب حمایت کرده و حمایت می کند. اگر حکومت کابل به گونه جدی و با استقلال کامل وارد چنین مذاکرات شود و مقامات امریکایی موانع ایجاد نکنند ما وارد مذاکره خواهیم شد. هدف ما از مذاکرات جست وجوی راه های حل بحران، آزادی کشور، خروج نیروهای بیرونی، خاتمه جنگ و تامین صلح پایداراست نه چیزی دیگر. شرایط ما همین ها هستند. در این رابطه مذاکرات ابتدایی و حتی پیشرفت هایی در آن نیز داشتیم، ولی دیده می شود که امریکایی ها با روند مذاکرات بین الافغانی به ونه مستقل و بدون وصایت و قیمومیت مباشر آنها موافق نیستند. وضعیت از یک سو و اظهارات مقامات امریکایی و مسوولان حکومت کابل از سوی دیگر نشان دهنده آن است که تشکیل کابینه جدید با اشکال و بن و بست مواجه شده، یک جناح خواهان آن است که باوجود ناکامی در انتخابات؛ پست های کلیدی دولت مثل گذشته در اختیارش باشد، مقامات امریکایی نیز سعی می کنند حضور گروه های جنگ طلب دلخواه آنان در کابینه پررنگ باشد و از ورود افراد و جناح های غیرمطلوب شان به کابینه مانع شوند، ائتلاف تحمیلی نیز مانع تصرف مستقلانه رییس جمهور در رابطه تشکیل کابینه قابل قبول برای همه یا اکثریت جناح های مطرح می شود، فیصله نهایی در این مورد نیز بار دیگر به مقامات امریکایی محول خواهد شد.
* حزب اسلامی تحت مدیریت جنابعالی یکی از بزرگ ترین و منسجم ترین احزاب اسلامی افغانستان طی چند دهه اخیر بوده است اما اکنون به نظر می رسد به چند بخش تقسیم شده و یکپارچگی خود را از دست داده است، این موضوع را باید بخشی از مدیریت شما برای حضور در همه صحنه ها دانست یا اختلاف نظر میان اعضای حزب عامل ایجاد این وضعیت شده است؟ آیا امکان انسجام مجدد حزب اسلامی را می دهید؟
- نیروهای بیرونی و دشمنان کشور و مردم ما حضور احزاب نیرومند و افغانستان شمول را مانعی بزرگ در راه رسیدن به اهداف شان می گیرند، سعی می کنند احزاب مستقل و اسلامی را تضعیف و با مشکل تجزیه و تشتت مواجه کنند و در عوض آنها گروه های کوچک محلی و قومی و مشتمل بر افراد وابسته و بیگانه از ملت را رشد دهند. با خروج نیروهای اشغالگر این مشکل به زودی حل خواهد شد و بساط گروه های کوچک محلی و قومی برچیده خواهد شد، حزب با تمامی مشکلاتی که در این چند دهه با آن مواجه بود؛ حضور نیرومند، متحد و فعال خود را حفظ کرده، به نحوی که مطمئنیم پس از خروج نیروهای اجنبی هیچ گروهی با حزب برابری نخواهد کرد.
* ادامه حضور یا ترک افغانستان توسط نیروهای ناتو و امریکا مدت هاست مطرح و عنوان می شود در این تردیدی نیست که این حضور ظرف سال های گذشته توانسته دولت را در مقابل مخالفان مسلح حفظ و موجب شکل گیری نیروهای امنیتی افغان شده است، ارزیابی شما از این موضوع چیست. آیا آنها واقعا قصد ترک افغانستان را دارند یا از آن تنها به عنوان ابزاری برای چانه زنی با دولت افغانستان استفاده می کنند؟ آیا می توان ارتباطی میان ادامه این حضور با سایر اهداف منطقه یی امریکا و ناتو برقرار کرد؟
- نیروهای ناتو و امریکا هیچ بدیل و انتخابی دیگر جز خاتمه اشغال و بیرون رفت از افغانستان ندارند، برخی برگشتند؛ دیگران نیز بیرون خواهند رفت، فشار پنتاگون آنان را وادار به ماندن کرده، اوباما می خواست تا پایان سال ٢٠١٤ تمامی نیروهای امریکایی را از افغانستان خارج و به امریکا برگرداند؛ اما فشار پنتاگون او را نیز به تغییر موضع وادار کرد، می دانید که تصمیم این جنگ ها و دوام و پایان آن به شرکت های بزرگ مخصوصا شرکت های سلاح سازی درامریکا برمی گردد، آنهایی که ابر رسانه های امریکایی را نیز در اختیار دارند و ژنرال ها نیز در خدمت آنان، این تصمیم در گرو آنهاست که چه کسی را بر اریکه قدرت در قصر سفید بنشانند، جمهوری خواه یا دموکرات را، جنگ طلب یا مخالف جنگ را. تمامی فتنه هایی که در منطقه ایجاد شده، چه در این منطقه، چه در عراق و اطراف آن و در افریقا عامل اصلی آن حضور نیروهای بیگانه در این مناطق است، عجیب است که برخی از زمامداران کشورهای اسلامی این حقیقت را درک نمی کنند.
* آیا نیروهای امنیتی افغان بدون حضور خارجی ها قادر به تامین صلح و مقابله با گروه های مخالف هستند؟
- هرگز نه، این نیروها نه از لحاظ روحیه و مورال در موقعیت قابل اعتنا هستند و نه از لحاظ توانمندی های رزمی و نظامی، پرسنل آن از سوی امریکا و بریتانیا انتخاب و استخدام و غرض جنگ با هموطنان شان تربیت شده اند، اگر چند روزی معاش شان معطل شود، با سلاح دست داشته شان فرار می کنند و به مخالفین می پیوندند.
* آقای کرزی از امضای پیمان امنیتی با امریکا خودداری و آن را منوط به تعهد امریکا برای برقراری صلح با طالبان کرد. نقش امریکا را در فرآیند صلح میان دولت افغانستان و سایر گروه های مخالف چگونه می بینید؟ اصولا ارزیابی شما از آینده صلح میان دولت افغانستان و گروه های مخالف چیست؟
- تصمیم صلح و جنگ کاملاً در دست امریکایی ها است، عملکرد امریکایی ها در رابطه با تشکیل حکومت ائتلافی و اصرار بر اعطا پست های مهم دولتی، به ویژه در نیروهای امنیتی؛ به گروه های جنگ طلب؛ نشانه آن است که امریکا قصد ادامه جنگ را دارد.
* امضای پیمان امنیتی امریکا با افغانستان به نوعی پیش شرط ادامه حمایت های اقتصادی و نظامی کشورهای کمک کننده به افغانستان شده است، با توجه به کمبودها و نیازهای افغانستان در شرایط فعلی موضع شما در قبال امضای این پیمان چیست؟
- افغان ها در مجموع به استثنای عده قلیلی پیمان امنیتی با امریکا را پیمان ننگین و مترادف وثیقه اشغال دایمی افغانستان خوانده، با حضور نیروهای بیگانه، اعطای پایگاه های نظامی به آنها، عملیات نظامی این نیروها در کشور، مصونیت قضائی به جنایتکاران جنگی شان، رفت و آمد بدون ویزای سربازان و انتقال بدون مجوز سلاح و مهمات جنگی و دخول و خروج قطعات نظامی شان، دستگیری افغان ها، مداخلات شان در امور داخلی کشورما، ... شدیداً مخالف اند.
مشروط ساختن حمایت های اقتصادی و نظامی کشورهای کمک کننده به افغانستان به امضای پیمان امنیتی، مخالفت لوی جرگه با امضای غیرمشروط این پیمان و خودداری کرزی از امضای آن به وضوح نشان می دهد که امریکا با استفاده از تمامی اهرم های فشار امضای این پیمان را بر ارگ نشینان تحمیل کرده است.
* تعریف و نگاه شما نسبت به آنچه به عنوان افراط گرایی از آن در منطقه یاد می شود چیست؟ با علم به اینکه حداقل در افغانستان نقطه آغاز شکل گیری این پدیده در مقابل نیروهای خارجی در سال های گذشته نبوده است چه عواملی را در ایجاد و توسعه این جریان موثر می دانید؟
- افراط گرایی عوامل درونی و بیرونی دارد، در برخی از موارد استخبارات نیروهایی که جنگ ها را بر این منطقه تحمیل کرده اند عامل و فاعل این پدیده اند، در برخی دیگر این پدیده عکس العملی طبیعی در برابر تجاوز و ظلم و ستم است.
* آیا رابطه یی از نظر هدف گذاری یا کار مشترک میان شما و طالبان وجود دارد؟ آیا مسیری که طالبان در پیش گرفته اند مورد تایید شماست؟
- ما با طالبان هیچ ارتباط و هماهنگی ای نداریم و میان اهداف و سیاست های ما و آنان تفاوت های زیادی وجود دارد.
* نگاه شما نسبت به گروه القاعده و گروه های مشابه دیگر از جمله داعش چیست؟ می دانید که نشانه هایی هرچند اولیه از تمایل داعش به حضور در افغانستان مشاهده شده است آیا در صورت حضور در قدرت اجازه فعالیت به این قبیل گروه ها را در خاک افغانستان می دهید؟
- تا زمانی که نیروهای استعماری در منطقه حضور دارند و مصر ند بر سیاست و اقتصاد کشورهای منطقه اثرگذار باشند؛ در عکس العمل به آن گروه های شبیه القاعده و دولت اسلامی عمل خواهند کرد.
از سوی دولت اسلامی خطری متوجه افغانستان نیست، اگر لازم است کشوری احساس خطر کند، افغانستان نه بلکه همسایه های عراق و سوریه؛ مخصوصاً کشورهایی خواهند بود که ستمگرانه و قوم گرایانه عمل می کنند و اقلیت های قومی و مذهبی را از تمامی حقوق انسانی شان محروم کرده اند.
* چه جایگاه و نقشی را در بخش های مختلف اداره جامعه برای زنان قایل هستید؟ آیا آمادگی دارید نقش زنان در جامعه را بدون هیچگونه محدودیتی بپذیرید؟
- می خواهیم اسلام به مفهوم واقعی کلمه در تمامی ابعاد زندگی ما حاکم باشد، حقوق مرد و زن و جایگاه هر یکی در جامعه در روشنی آموزه های اسلامی تعیین شود، برای زن همان جایگاه و نقشی شایسته، امتیازی و بلندی را خواهانیم که اسلام برای زن در جامعه تعیین و تضمین می کند، اسلام در خیلی از موارد امتیازاتی به زن داده که نه تنها او را در جایگاه بلندی قرار داده بلکه بیش از هر دین، مکتب و مذهب به او امتیاز داده است.
* نگاه شما نسبت به بخشی از دستاوردهای دوره اخیر در افغانستان نظیر توجه به حقوق بشر، آزادی های فردی، توسعه رسانه های جمعی، آزادی فعالیت احزاب و جریانات سیاسی و مواردی از این قبیل چیست؟
- اشغال کشور به دست نیروهای امریکایی و موتلفینش بلاهایی بر سر کشور و ملت ما آورد که جبران آن در کوتاه مدت اگر محال نباشد بی شک دشوار است، ارزش های دینی و ملی ما را به سختی صدمه زد، بدترین و مفسدترین اداره را بر کشور ما مسلط کرد، مفسدین و بیگانه پرستان را بر اریکه قدرت نشاند، بیش از ١٧٠ هزار افغان را به شهادت رساندند، فساد، دین ستیزی، فرار از ارزش های اخلاقی، بدمعاشی، اعتیاد به مواد مخدر، برخی ارمغان های اشغالگران به ملت هستند، شعارهای حقوق بشر، آزادی های فردی، توسعه رسانه های جمعی، آزادی فعالیت احزاب و جریانات سیاسی... همه شعارهای میان تهی و فریبنده اند. کسی آن را دستاورد خواهد خواند که معنی حقیقی آزادی و حقوق بشر را نشناخته و لذتش را نچشیده. اشغال و آزادی، تجاوز و حقوق انسانی؛ مفاهیمی متضاد ند که تلفیق آنها نادرست و خلاف واقع است.
* از نظر شما راه حل مناسب برای خاتمه بحران فعلی در افغانستان و برقراری ثبات در کشور چیست؟
- از نظر هر افغان آزادیخواه؛ راه حل یگانه خاتمه بحران کنونی و برقراری ثبات در کشور عبارت است از: خروج بلاقید و شرط و کامل نیروهای خارجی، تفاهم صادقانه بین الافغانی بدون وساطت نیروهای اجنبی، تغییر در قانون اساسی و قانون انتخابات، برگزاری انتخابات عادلانه، آزاد و شفاف، تعهد تمامی گروه های افغانی به احترام به رای مردم، عدم استمداد از نیروهای خارجی و عدم توسل به سلاح، غرض رسیدن به قدرت .
منبع: اعتماد
اول**1368**
08/09/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]
-
گوناگون
پربازدیدترینها