تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834695582
وقتی دوربین دشنه می شود
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: وقتی دوربین دشنه می شود انزلی - ایرنا - تصویر برداری از لحظات احتضار یک بیمار، تهیه عکس از چهره دگرگون شده یک مغروق یا جسد متلاشی شده یک موتورسوار حادثه دیده، فیلمبرداری از صحنه قتل یک جوان به دست اوباش و پخش آن در فضای مجازی.
مواردی از این دست این روزها به دفعات توسط دارندگان دوربین های دیجیتال و گوشی های دوربین دار به شکلی بسیار غیرحرفه ای در فضای مجازی منتشر می شود بی آنکه تهیه کننده آن اعتنایی به مسوولیت های اجتماعی و اخلاقی خود به عنوان عضوی از یک جامعه داشته باشد.
در شرایطی که بسیاری از خبرنگاران و عکاسان خبری با رعایت وظایف حرفه ای خود تلاش می کنند تا رویدادها را با اجتناب از ورود به حریم شخصی افراد منعکس کنند، ورود تصاویر منزجر کننده و دلخراش به دنیای مجازی، موضوع مسوولیت های اخلاقی آحاد جامعه در قبال یکدیگر را با پرسش های اساسی مواجه کرده است.
عکس ها و فیلم هایی که حتی گاه می تواند بر خلاف نیت تهیه کننده، تالم ناشی از مرگ عزیز از دست رفته را برای خانواده شدیدتر و یا اثرات بسیار مخرب روحی و روانی برای جامعه داشته باشد.
هرچند تا پیش از این چنین تصاویری از سایر کشورها در شبکه های مجازی منتشر می شد و دست به دست می گشت و به اشتراک گذاشته می شد اما با توجه به حاکمیت اخلاق در جامعه ایرانی، پیروی محض برخی از چنین رفتارهایی بدون اندیشیدن به جنبه های اسلامی و اخلاقی آن جای سوال دارد.
* عکاس لاشخور نیست
مجتبی محمدی عکاس ایرنا با تاکید بر لزوم رعایت اخلاق و حریم شخصی افراد گفت: تهیه عکس های خبری از برخی موقعیت ها مرز باریکی دارد.
وی با یادآوری عکس معروف «کودک و لاشخور» اثر کوین کارتر عکاس خبری سرشناس که تهیه آن انزجار بسیاری از مردم جهان از عکاس را به همراه داشت و همگان عکاس را لاشخور اصلی در انتظار مرگ کودک آفریقایی خواندند، گفت: لحظاتی است که انسانیت مهم تر از تهیه عکس است.
محمدی متذکر شد: بعضی مواقع باید دوربین را کنار گذاشت و کمک کرد؛ بعضی اوقات نیز عکس می گیری ولی باید آن مدیریت کنی و برای احترام به خانواده فرد و روح جمعی از انتشار آن خودداری کنی.
این عکاس خبری تصریح کرد: مدیریت نشر عکس خیلی مهم است کاری که سردبیر بخش عکس با تجربه و دانش و آگاهی از حساسیت های انتشار عکس مسوولیت آن را به عهده دارد.
وی افزود: همچنین در صورت تجاوز عکاس به حریم شخصی دیگران و یا تاثیرات مخرب اجتماعی امکان پیگرد قانونی وی و نشر دهنده عکس نیز وجود دارد.
به گفته وی، حتی عکاسانی که برای تهیه عکس به هر شیوه ای دست می زنند جدای از عکاسان خبری محسوب می شوند و به آنها «پاپاراتزی» گفته می شود.
محمدی اظهار کرد: مشکل این است که دوربین دیجیتال دست هر کسی هست و معلوم نیست چه کسی در حال انجام وظیفه و کار حرفه ای و چه کسی برای مقاصد دیگری در صدد تهیه عکس و فیلم است و این فضا، رسانه ها را نیز زیر سووال می برد.
* تهیه عکس از جسد کار پزشکی قانونی است
«امین حق ره» کارشناس مشاوره و فعال رسانه ای در مصاحبه با ایرنا در این خصوص گفت: تهیه عکس از جسد کار پزشکی قانونی است و هیچ تاثیری در بهبود اوضاع اجتماعی، سیاسی و اقتصادی ندارد.
وی خاطرنشان کرد: افرادی که با ورود به حریم های شخصی دیگران اقدام به تهیه عکس، فیلم و یا تصویرهای ناگوار می کنند، از عواقب کارشان بی خبرند و نمی دانند این کار ممکن است چقدر آسیب رسان و موجب تسری فاجعه باشد.
وی با بیان این که عکاسان خبری حرفه ای نیز ممکن است برای جذب مخاطب دست به این کار غیر اخلاقی بزنند، افزود: مساله اصلی این است که در این صورت تهیه کننده عکس و انتشار دهنده آن مشخص و قابل پیگرد قانونی است.
این کارشناس تصریح کرد: تهیه عکس و فیلم برای برخی افراد، ابزاری جهت مطرح کردن خود و کسب شهرت شده است؛ وقتی تصویری در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی منتشر و «لایک» می خورد یا به اشتراک گذاشته می شود، آنها را اقناع می کند و دیگر آنان کاری به تاثیر و بازتاب آن بر افراد و جامعه ندارند.
وی افزود: رسانه های عمومی یا مراجعی که فرهنگ سازی و جریان سازی می کنند از این که تصویر می تواند چه عواقب نامطلوب و حتی ویران کننده ای داشته باشد، اطلاع دارند.
حق ره اظهار کرد: نهادهای متولی خود باید برای مستندسازی بعضی مراسم و سازماندهی تیم های رسانه ای، تصویربردار و غیره به منظور نگه داری در آرشیو و استفاده مناسب اقدام کنند.
این فعال رسانه ای خاطرنشان کرد: به عنوان فردی که سال ها در زندان و بهزیستی به عنوان مشاور با جرایم سر و کار داشته ام، مشاهده کرده ام که گاه حتی یک شایعه تا چه اندازه می تواند اوضاع را تغییر داده و با زندگی آدم ها بازی کند.
وی با تاکید بر این که روشنگری متفاوت با تهیه عکس، فیلم و انتشار آنها بدون در نظر گرفتن تاثیرات مخرب اجتماعی است، گفت: حرمت هایی وجود دارد که باید توسط همگان رعایت شود.
این مشاور با بیان این که در روانشناسی مقوله ای به نام «مدیریت سوگ» وجود دارد گفت: حتی اگر خانواده مایل به دیدن تصاویر فاجعه باشند دیگران باید مساله را مدیریت کرده و اجازه چنین کاری را ندهند چه برسد به این که خود عامل انتشار عکس ها و فیلم هایی از صحنه احتضار و یا جسد افراد باشند.
حق ره خاطرنشان کرد: علاوه بر این که چنین اقدامات نادرستی به روح افراد و جامعه لطمه می زند، موجب بی اعتمادی به رسانه ها و فعالان رسانه ای شده و مردم نسبت به دوربین و خبرنگار ترس (فوبیا) پیدا می کنند.
* رعایت اخلاق، رکن اساسی
یک خبرنگار نیز در گفت و گو با ایرنا اظهار کرد: به رغم این که برای مستندسازی خبرها و گزارش های خود در مناسبت های مختلف مجبور به تهیه عکس هستم اما برخی اوقات برای احترام به انسان ها و رعایت اخلاق از عکس گرفتن صرف نظر کرده ام.
مریم ساحلی خاطرنشان کرد: بسیاری از اوقات نیز مجبور به کنار گذاشتن دوربین برای پاک کردن اشک هایم شده ام.
وی یادآور شد: بسیاری از عکاسان خبری حرفه ای که از جنگ و مصائب بشری تصویربرداری کرده اند، سال ها مبتلا به افسردگی و بیماری های روحی شده اند، آن وقت برخی حتی در شرایط اضطراری به جای کمک یا تلاش برای جلوگیری از خشونت و درگیری با بی تفاوتی و خونسردی به گرفتن عکس و فیلم مشغول می شوند.
علاوه بر همه این ها مسابقه همگانی برای تهیه عکس و فیلم، مانع از فعالیت مناسب نیروهای امداد، آتش نشانی و همچنین خبرنگاران رسانه های جمعی می شود.
کار رسانه ای گاه مانند راه رفتن بر لبه تیغ است؛ هرچند دانستن حق مردم و روشنگری و آگاهی رسانی، مسوولیت اجتماعی و وظیفه فعالان رسانه ای است اما رعایت اخلاق حرفه ای و شئونات انسانی، احترام به حریم شخصی افراد اصلی است که هیچگاه نباید نادیده گرفته شود.
با این حال در عصر جدید با مقوله جدیدی به نام «شهروند - رسانه» مواجه هستیم که به مدد توسعه فناوری های نوین ارتباطی و ورود ملل مختلف به دهکده جهانی، توسعه و بسط یافته به نحوی که در کسری از ثانیه و حتی سریعتر از بنگاه های خبری و رسانه های معتبر جهان حادثه ای در خاور دور را به مغرب زمین مخابره می کند.
در چنین شرایطی که چرخ توسعه ارتباطاتی نه تنها از حرکت باز نمی ایستد بلکه روز به روز بر شتاب آن افزوده می شود، این مسوولیت های اجتماعی و اخلاقی آحاد شهروندان یک جامعه است که می تواند عاملی بازدارنده برای جلوگیری از انتشار بسیاری از تصاویر دلخراش و رعایت بایدها و نبایدهای اجتماعی و اخلاقی باشد.
امید می رود در کنار افزایش دسترسی شهروندان ایرانی به ابزارهای ارتباط جمعی و حضور در شبکه های اجتماعی، زیربنای اصلی فعالیت در این شبکه ها که همان اخلاق و فرهنگ است نیز ترویج یابد تا کمتر شاهد بی اخلاقی های مجازی باشیم.
گزارش از: گیتی بابایی
620/604/ 2025
04/09/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها