تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804533097
آیا تمدید توافق هسته ای به نفع ایران است؟
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: آیا تمدید توافق هسته ای به نفع ایران است؟ تهران - ایرنا - به نوشته سایت خبری الف ،این روزها اکثر رسانه های بین المللی از احتمال تمدید مذاکرات سخن می گویند. حال سوال این است در صورتی که ایران نتواند به توافق جامع با غرب دست پیدا کند، آیا تمدید توافق ژنو، می تواند یک گزینه مطلوب باشد؟
به نظر می رسد تمدید توافق ژنو در شرایطی که هیچ پیشرفتی حاصل نشده، نه تنها به نفع دولت نیست، بلکه به غرب یک امتیاز زمانی مهم را واگذار خواهد کرد. امتیازی که اجازه می دهد تحریم ها همچنان پابرجا بماند، برنامه صلح آمیز هسته ای ایران دوباره محدودتر شود تا دوباره در این فرجه زمانی، ایران مجبور به قبول زیاده خواهی ها و رفتار کج دار و مریز آمریکا بشود.
وین ٨ در حالی برگزار می شود که بسیاری بر این باور بودند که مسقط می توانست نقطه پایان جدال میان ایران و غرب باشد، اما این اتفاق نیفتاد تا باز کردن گره کار بار دیگر به میز مذاکره در وین برگردد. آنهم در شرایطی که تنها چند روز به پایان زمان توافق تمدید شده باقی مانده بود. در این وضعیت سه گزینه زیر پیش روی هر دو تیم مذاکره کننده قرار دارد:
1. رسیدن به توافق نهایی و خاتمه دادن به مذاکرات دوازده ساله هسته ای
2. تمدید مجدد زمان رسیدن به توافق نهایی و موکول کردن توافق به آینده
3. شکست مذاکرات و بازگشت به پیش از توافق ژنو
از میان سه گزینه فوق هیچ کدام را به طور قطع نمی توان به عنوان خروجی حتمی نشست وین بیان کرد، اما بررسی هر سه وضعیت و شرایطی که در آن قرار می گیریم، نشان می دهد که کدام گزینه می تواند بهترین راه حل و تصمیم باشد.
برای رسیدن به گزینه اول، (توافق نهایی) لازم است تا غرب و به خصوص آمریکا دست از «زیاده خواهی» بردارد و همانطور که حسن روحانی دو هفته قبل در پایان نشست هیات دولت گفت، مسائل داخلی را دستمایه ای برای زیاده خواهی در مذاکرات نکند.
به طور کلی ایران آنچه لازم بود، به انجام رسانده است. شفاف سازی درباره برنامه اتمی ایران تا حد امکان پیش برده شده است. تنها یک بخش از آن باقی است. بخشی که آمانو نیز روز گذشته به آن اشاره کرد، اما همانطور که یکی از دیپلمات های نزدیک به تیم مذاکره کننده ایران به بی بی سی گفته، ایران همکاری نهایی با آژانس را به بعد از توافق موکول کرده است. به بیان ساده تر این آخرین برگ ایران در مقابل غرب است. که اگر به آن عمل کند تمام خواسته های غرب را به اجرا گذاشته و هیچ امتیازی برای روز مبادا (روزی که به توافق نرسند) در اختیار نخواهد داشت.
در صورتی که ایران و غرب نتوانند به توافق نهایی دست پیدا کنند، مجبورند یکی از دو گزینه بعدی را انتخاب کنند. تمدید توافق ژنو یا بازگشت به پیش از توافق.
در این وضعیت به نظر می رسد تمدید توافق ژنو بیش از آنکه به نفع ایران باشد، به نفع طرف مقابل است. امروز در شرایطی قرار داریم که قیمت نفت به پایین ترین حد در سال های اخیر رسیده است. دیگر مانند سه سال قبل اروپا از ایران نفت وارد نمی کند و هیچ نگرانی نیز از بابت تامین انرژی در زمستان پیش رو، احساس نمی کند. پس در این شرایط، چه دلیلی دارد که ایران را در همین شرایط نگه ندارد؟
واقع بینی حکم می کند که به تحلیل های خوش بینانه که آمریکا حتما در پی رسیدن به توافق با ایران است چندان توجهی نکنیم. البته آمریکا می تواند با کمک ایران و با هزینه کمتری، آرامش و ثبات را به منطقه باز گرداند. باتوجه به این واقعیت باید بدانیم که ماندن ایران در همین وضعیت نه برای آمریکا ضرری دارد و نه برای غرب. اما با این حال آیا این وضعیت برای دولت هم وضع یکسانی دارد؟ به طور حتم خیر. خصوصا برای دولت روحانی که با شعار تعامل با دنیا بر سر کار آمد و معتقد بود می تواند گره مساله هسته ای را به روش خود باز کند.
چه باید کرد؟
در صورتی که ظرف مهلت سه روزه باقی مانده، ایران و غرب نتوانند به توافق جامع برسند، مذاکره کننده گان ایران می تواند به گزینه عدم تمدید توافق ژنو، به طور جدی فکر کند. چرا که عدم توافق جامع به معنای این است که هیچ گره ای باز نشده و همچنان اختلاف بر سر موضوعات اساسی(علی الخصوص رفع تحریم ها و کم و کیف غنی سازی) باقی است. مدت زمان ١٠ ماهه بعد از توافق ژنو هم نتوانسته دیدگاه ها را به یکدیگر نزدیک کند.
تنها دستاورد توافق ژنو برای ایران آزادسازی بخشی از دارایی های ایران بود و البته عدم وضع تحریم های جدید که مورد آخر نیز با سیاست های اوباما در وضع تحریم ها پی در پی دچار تفاسیر و اما و اگرهای فراوان شد.
متاسفانه یکی از اشکالات اساسی تیم مذاکره کننده موکول کردن چانه زنی برای رفع تحریم ها به زمان پایانی بود. درحالی که اگر این کار از روزهای اول صورت می گرفت طرف مقابل در شرایط دفاعی قرار می گرفت و امکان زیاده خواهی از آنها سلب می شد. معتقدیم که چانه زنی برای رفع تحریم ها به طور یکجا می توانست از روز اول صورت گیرد و اینطور نباشد که در ماه های آخر تازه بحث «تعلیق» به جای «لغو» تحریم ها مطرح شود.
با این همه، تمدید توافق نامه ژنو، پیام روشنی برای غرب دارد. این درحالی است که شعار دولت و مردم بر این پایه استوار بود که ما تمام تلاش خود را برای شفاف سازی انجام خواهیم داد و در صورت نرسیدن به توافق، جهان با این حقیقت روبه رو می شود که طرف غربی با بهانه جویی، به دنبال مقابله با ایران است. تمدید شدن توافق بدون باز شدن گره ها، در واقع ایران را در موقعیت ضعیف تری قرار خواهد داد. وقت آن است که ایران به طور جدی به گزینه عدم تمدید توافق و یافتن راه حل های جدید فکر کند یا اینکه حداقل تفکیکی در سیاست های اعمالی و اعلامی خود داشته باشد.
منبع/ سایت الف
اول **
01/09/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
گوناگون
پربازدیدترینها