واضح آرشیو وب فارسی:فارس: در نشست نقد و بررسی مستند «وقتی ابرها پایین می آیند» عنوان شد
سینمای مستند در ایران جایگاهی ندارد/مستندی که تبدیل به سند مردم شناسی شده است
معین کریمالدینی با بیان این که سینمای مستند در کشور ما جایگاهی ندارد، گفت: سینمای مستند در ایران یا یک سینمای مستقل است که سفارش دهنده خارجی دارد و یا نهاد دولتی مثل تلویزیون و مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی آن را پشتیبانی میکند، در مجموع با توجه به این که سینمای مستند گیشه ندارد میتوان گفت به نوعی شکست خورده است.
به گزارش خبرگزاری فارس، نشست نقد و بررسی فیلم مستند «وقتی ابرها پایین می آیند» در قالب شصت و هشتمین برنامه خانه فیلم فرهنگسرای فردوس با حضور معین کریم الدینی (نویسنده وکارگردان)، محمد لطفیان(تصویربردار)، به همراه محمدرضا لطفی مجری و منتقد برگزار شد. در ابتدای نشست محمدرضا لطفی مجری و منتقد با اشاره به این که «وقتی ابرها پایین می آیند» یکی از مستندهای شاخص و موفق در فضای عاشورا است، گفت: فضای مستند در کشورمان گنگ و نامانوس است، کارگردانان فیلم های سینمایی و سریال می دانند که خانه اول فیلم خود سینما و تلویزیون است ولی عملا تفکیکی میان مستند سینمایی و تلویزیونی وجود ندارد. در ادامه معین کریم الدینی نویسنده و کارگردان مستند «وقتی ابرها پایین می آیند»، اظهار داشت: قرار نبود این فیلم را بسازم بلکه طرح این مستند از قبل تصویب و پیشنهاد آن از سوی تلویزیون به من ارائه شد. طرح این فیلم مستند در ابتدا این نبود بلکه درباره جامعه شناسی، تاریخ و تمدن شیعیان هندوستان بود و من با توجه به علاقه ای که به کنکاش در هندوستان و تمدن این کشور داشتم، پذیرفتم. وی افزود: خانواده «راجا» از طریق دوستی در هندوستان به من معرفی شد؛ طی صحبت هایی که با علی(پسر راجا و روای فیلم) دانشجوی دکترای تاریخ تمدن دانشگاه کمبریج داشتم، وی با شور و حال خاصی از آئین های دهه محرم و اربعین تعریف می کرد؛ ریشه این آئین ها، هندوئیسم است یعنی آئین های اجداد خود را با تاریخ تمدن اسلام تلفیق کردند. به همین دلیل عزاداری در این کشور به ویژه در این ناحیه به آئین گرایش پیدا کرده و از مراسم عزاداری نیز فاصله گرفته است. کریم الدینی خاطرنشان کرد: کاراکتر امام حسین(ع) کاراکتری نیست که تنها متعلق به شیعیان باشد و امام حسین(ع) در شهری که من دیدم یک قدیس محسوب می شود، هندوها، سنی ها و شیعیان ایشان را از آن خود می دانند؛ جمعیت قالب این شهر هندو، بعد سنی و شاید 10 درصد جمعیت شهر شیعه هستند. کارگردان مستند «وقتی ابرها پایین می آیند» درباره تفاوت میان مستند تلویزیونی و سینمایی گفت: سینمای مستند در کشور ما جایگاهی ندارد؛ سینمای مستند در ایران یا یک سینمای مستقل است که سفارش دهنده خارجی دارد و یا نهاد دولتی مثل تلویزیون و مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی آن را پشتیبانی می کند. در مجموع با توجه به این که سینمای مستند گیشه ندارد می توان گفت به نوعی شکست خورده است. در بخشی دیگر از این نشست لطفی با بیان این که موسیقی و تصویر از شاخص های این فیلم مستند به شمار می رود و نور و رنگ پردازی در این فیلم نیز هویت دارد ، گفت: فیلم برداری در مستند با سینمای داستانی بسیار متفاوت است چرا که در سینمای داستانی همه چیز مشخص و زمان برای تمرین و تکرار است ولی در مستندهایی این چنین - که آئینی در حال اجرا است و قابلیت کات دادن و دوباره برداشت گرفتن وجود ندارد- فضا متفاوت می باشد. در ادامه محمد لطفیان تصویربردار «وقتی ابرها پایین می آیند»، تصویربرداری این مستند با دیگر مستندها را متفاوت دانست و گفت: یکی از دلایل تصویر برداری جامع و موفق این فیلم، ارتباطی بود که با آقای کریم الدینی داشتم، وی پیش از این که کارگردان خوبی باشند تدوینگر ماهری است بنابراین بیشتر در مورد چگونگی گرفتن پلان ها و زوایای ثبت مراسم با هم صحبت می کردیم. وی افزود: با توجه به این که بخش عمده ای از این مراسم در تاریکی هوا برگزار شد بنابراین سعی کردیم با طراحی نورهای کوچک مثل شمع و قراردادن از قبل در محیط، فضا را تصویر شده تر ثبت کنیم. در بخشی دیگر از این نشست کریم الدینی درباره مخاطب موردنظر این فیلم مستند گفت: در مرحله پیش تولید از (علی) خواستم سه نفر از دوستان خود را از سه جغرافیای متفاوت دنیا انتخاب و با خود همراه کند و اصرار داشتم که مسلمان نباشند. داستان فیلم مذکور از این قرار است که علی آئین های قلعه خودشان را که نزدیک به 400 سال که اتفاق می افتد را برای دوستانش توضیح دهد و با توجه به این که دوستان وی به تمدن و تاریخ اسلام آشنا نیستند علی چیزهای بدیهی را نیز توضیح می دهد؛ با این وجود مخاطب ایران مخاطب دوم و سوم این فیلم است. وی تصریح کرد: مستند «وقتی ابرها پائین می آیند» جزو آن دسته فیلم های مستندی است که ثبت واقعه می کند یعنی کارگردان بیش از آنکه فرصت فکر کردن به ظرایف آرتیستی داشته باشد، ثبت درست واقعه را در اولویت دارد. کریم الدینی اظهار داشت: این فیلم مستند با توجه به این که بسیاری از مدیحه سرایان و شهنای نوازان در آن فوت شدند، تبدیل به یک سند تاریخی و مردم شناسی برای مردم این منطقه شده است. وی با اشاره به موسیقی این فیلم گفت: سبک من به این گونه است که فیلم را با موسیقی انتخابی مونتاژ می کنم. تم و کارکردی که موسیقی دارد برای من مهم است، زبان موسیقایی مورد نظرم را از طریق موسیقی انتخابی می توانم انتقال دهم. در پایان این مراسم با اهدای لوح تقدیر و هدایا از عوامل فیلم مستند تقدیر شد. انتهای پیام/
93/08/20 - 14:49
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 48]