واضح آرشیو وب فارسی:فارس: یادداشت
اسیدپاشی؛ مظلومیت مضاعف امام حسین(ع)/شرایط تحقق فرهنگی امر به معروف چیست
این روزها عدهای حادثه اسیدپاشی به دختران در اصفهان را به آمران به معروف و ناهیان از منکر مربوط دانسته و در پی آن حملات گستردهای را به این فریضه الهی صورت میدهند.

خبرگزاری فارس ـ سجاد اسلامیان: 1.«أنّى لم أخرج أشراً و لابطراً و لامفسداً و لاظالماً و انّما خرجتُ لطلب الاصلاح فى أمّة جدى؛ أرید أن آمر بالمعروف و أنهى عن المنکر»؛ این فرازی از وصیتنامه امام حسین(ع) به محمد حنفیه درباره قیام کربلاست. امام حسین(ع) مهمترین نکته قیام خود را اصلاح و امر به معروف و نهی از منکر خوانده است دستوری الهی و فرعی از فروع دین که بنابر حکم اکثر مراجع عظام تقلید شرط ورود و اجرای این فریضه الهی اثر گذاری است. در احادیث و روایات موجود در باب امر به معروف و نهی از منکر آمده است که اگر جامعهای به این فریضه الهی عمل کند کسانی که منکری انجام میدهند آنچنان در تنگنای روانی قرار میگیرند که نه با رعب بلکه با رغبت مسیر منکرانه خود را تصحیح میکنند. چه اینکه عنوان شده فریضه «امر به معروف و نهی از منکر» مبنای تربیتی دارد و در جایی که امر به معروف و نهی از منکر، با همه شرایط اجرا شود، حساسیت عمومی، در دلها به گناه موج میزند، اما آن گاه که این سنت پسندیده، ترک شود، همان شرایط و اوضاع غلبه مییابد که پیامبر اکرم(ص) فرمودهاند که «خوبان در گوشهها میخزند و در چنین محیط و اوضاع تربیت سالم مشکل میشود». 2. این روزها عدهای حادثه اسیدپاشی به دختران در اصفهان را به آمران به معروف و ناهیان از منکر مربوط دانسته و در پی آن حملات گستردهای را به این فریضه الهی صورت میدهند. اما حتی اگر مفروض بدانیم که اقدام جنایتکارانی که اسیدپاشی کردهاند برای اجرای این فریضه الهی بوده است (که مسلما این گونه نبوده است) اتفاقی که رخ داده است خلاف قصد و نیت خود نتیجه داده است. این روزها شاهدیم که رسانههایی در خارج و داخل کشور به این بهانه به این فریضه الهی حمله میکنند و برخی تندرویها را مربوط به این فریضه الهی و جریان حزبالهی مرتبط میکنند به گونهای که فضا برای متدینان به تنگی گراییده و کسانی که تمایل دارند کشور اسلامی ایران به سمت قهقرای گناه حرکت کنند خوشحال از این ماجرا جولان رسانهای میدهند. 3. مسئله «امر به معروف و نهی از منکر» چیز جدیدی در جمهوری اسلامی نیست و از همان ابتدا در اصل هشتم قانون اساسی به آن اشاره شده است. بارها در مجالس متعدد درباره این فریضه الهی و اصل هشتم قانون اساسی قوانین موضوعه متعددی تدوین شده است؛ از دستور تشکیل وزارتخانهای به نام «امر به معروف و نهی از منکر» تا تشکیل «ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر» از جمله این موارد بوده است. اما امر به معروف و نهی از منکر بیش از آنکه نیازمند قانون باشد نیازمند فرهنگسازی است؛ فرهنگسازیئی که با استفاده از همه قالبهای فرهنگی شکل بگیرد. در این باب مقام معظم رهبری یکی از مهمترین شرایط تحقق امر به معروف و نهی از منکر را در فضای «مسئولان» میدانند و میفرمایند: امر به معروف و نهی از منکر حوزههای گوناگونی دارد که باز مهمترینش حوزه مسؤولان است؛ یعنی شما باید ما را به معروف امر، و از منکر نهی کنید. مردم باید از مسؤولان، کارِ خوب را بخواهند؛ آن هم نه به صورت خواهش و تقاضا؛ بلکه باید از آنها بخواهند. این مهمترین حوزه است.(25/9/79) چراکه یکی از مهمترین ضرورتهای شکلگیری یک فرهنگ اقدام دولتمردان در آن راستاست؛ به عبارت دیگر باید به این حدیث ایمان داشت که «الناس علی دین ملوکهم». مقام معظم رهبری درباره این حدیث میفرمایند: واقعاً «النّاس علی دین ملوکهم». ملوک در اینجا به معنی پادشاهان نیست که بگوییم ما پادشاه نداریم؛ نه، ملوک شماها هستید؛ النّاس علی دین ماها.(8/6/84) ایشان در سخنرانی دیگری تاکید میکنند: خب، برای اینکه این شاکله حفظ شود، یا اگر نقصی دارد، تکمیل شود، یا اگر رخنهای در آن هست، فسادی در آن هست، برطرف شود و به اصلاح تبدیل شود، طبعاً در جامعه اقطاب اثرگذاری وجود دارند. روشنفکران جامعه، نخبگان جامعه، علمای دینی، فعالان سیاسی، و در رأس همه، حکومت و دولت - دولت به معنای عام، به معنای حکومت - اینها آن اقطاب تأثیرگذار هستند؛ اینها میتوانند فرهنگ را منحط کنند، یا تضعیف کنند، یا تقویت کنند، یا ترمیم کنند، یا بعکس مجروح کنند و در آن خلل وارد کنند. حقیقتاً اینجوری است؛ یعنی میتوان فرهنگ یک ملت را، حتّی در بخشهائی که مربوط به خصوصیات اقلیمی است - چون بخشی از فرهنگ یک ملت، از اقلیم، از آب و هوا، از موقعیت جغرافیائی، از جغرافیای سیاسی سرچشمه میگیرد - در بلندمدت تغییر داد. آن که میتواند تأثیر بگذارد و به سمت مثبت یا به سمت منفی تغییر بدهد، همین قطبهای اثرگذارند؛ که علما هستند و نخبگان هستند و روشنفکران هستند و حکام هستند. «النّاس علی دین ملوکهم» ناظر به همین معناست و شواهدش در تاریخ زیاد است. در کشور خود ما، در تاریخ خود ما هم این هست.(23/3/90) 4. هنگامی که امام حسین(ع) به دعوت مردم کوفه برای تشکیل حکومت اسلامی به سمت این شهر حرکت کرد هدف خود را اصلاح در امت جدش عنوان کرد؛ اصلاحی که باید از راس حکومت و دولتمردان آن دوران شروع میشد چراکه آن «دل»هایی که با او و «شمشیر«هایی که علیه او بود جز بر اساس قواعد غلط حکمرانی دولت اموی به این سمت نرفته بود. اینک اگر چه حکومت جمهوری اسلامی در مسیر اهلبیت عصمت و طهارت قدم بر میدارد اما برای رسیدن به یک دولت واقعی مورد پسند شرع اسلام باید همیشه خود را در مسیر اصلاح قرار دهد؛ اصلاحی که امام حسین (ع) آن را جز با «امر به معروف و نهی از منکر» قابل اجرا نمیدانستند و میفرمودند: «انّما خرجتُ لطلب الاصلاح فى أمّة جدى؛ أرید أن آمر بالمعروف و أنهى عن المنکر». انتهای پیام/و
93/08/05 - 10:17
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 52]