تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867323634
نامه‌ای به کودک تنهای فردا
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
نامه‌ای به کودک تنهای فردا چشم‌هایت را ببند عزیزم. مبادا بیدار شوی و گریه کنی. مبادا گرسنه‌ات شود. مبادا بهانه بگیری. می‌بینی! سرشان شلوغ است. وقت ندارند تو را در آغوش بگیرند. وقت ندارند قدم بزنند. وقت ندارند توی چشم‌های اطرافیانشان با مهربانی نگاه کنند، بگویند و بخندند، همدردی کنند و از حال و احوال این روزهایشان بگویند.
آنها حتی وقت ندارند به مهمانی بروند، که البته اگر هم بروند باز ماجرا همین است و همین. گوشی های موبایلشان را می گیرند دستشان و در سکوت شبکه های اجتماعی که دارند ما را کم کم غیراجتماعی می کنند، صفحات گوشی شان را چک می کنند و زیر و رو می کنند. دارند تمرین می کنند اجتماعشان را مدام کوچک و کوچک تر کنند. آن قدر که حتی دیگر در جمع خانواده هم عضوی از جمع نباشند، عضوی از همین شبکه های اجتماعی باشند. تو هم کمی که بزرگ تر شوی برایت تبلت می خرند، بتمن و مرد عنکبوتی همدمت می شوند و تو هم مثل آنها بیشتر و بیشتر در خودت فرو می روی و در دنیایی غرق می شوی که مجازی بودنش تو را از دنیای واقعی اطرافت جدا می کند. تنهایی دنیایت را پر می کند و تو آن قدر به تنهایی ات عادت می کنی که قدم زدن در خیابان ها و لبخند زدن به عابران برایت بی معنی شود؛ هرچند همین حالا هم آن گوشه تنهایی آرام زیر پوستت خزیده و شاید بغضی نهفته در گلویت داشته باشی. چقدر خوب که تو کوچکی و هنوز وابسته این شبکه های اجتماعی نشده ای که محکومم کنی به نادیده گرفتن خوبی های آنها. چقدر خوب که شاید همین لحظه دلت برای آغوش مادرت تنگ شده باشد و درک کنی که شبکه های اجتماعی با همه خوبی هایی که می تواند داشته باشد، حق ندارد آغوش مادر و دست های پرمهر پدر را از تو دریغ کند. چشم هایت را ببند و خوابی خوش ببین. خواب آغوش مادرت را، خنده های پدرت را. نه... نه.... چشم هایت را باز کن. نگاه کردن به دنیا را از خودت دریغ نکن. آرام و بی صدا به جهان اطرافت نگاه کن. به فضای سبز، به خیابان ها، به آسمان و به آدم ها. نگذار چشم هایت به ندیدن عادت کند. نگذار چشم هایت زیبایی های اطرافت را فراموش کند. نگاه کن و نگاه کن و فردا را مثل ما رقم نزن... . زینب مرتضایی فرد - گروه فرهنگ و هنر
چهارشنبه 16 مهر 1393 8:07 بازدید:13
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها