واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
تغییرات اقلیمی جهان را تکان داد در آخرین روز تابستان امسال صدها هزار نفر در شهرهای مختلف سراسر جهان راهپیمایی کردند و خواستار توقف هر چه سریعتر روند مهارناپذیر تغییرات اقلیمی شدند. این تظاهرکنندگان در آستانه برگزاری نشست اقلیم سازمان ملل در نیویورک خواهان آن شدند تا سران جهان به راهحلی عاجل برای بحران گرمایش جهانی بیندیشند.
برگزارکنندگان این تظاهرات در شهر نیویورک می گویند که این، بزرگ ترین راهپیمایی از این دست در طول تاریخ است که توانسته حدود 310 هزار نفر از اشخاص نامدار گرفته تا سیاستمداران، مدیران بازرگانی و دیگر شهروندان را گردهم آورد. تظاهرات نیویورک فقط یکی از 2000 مورد اعتراض جمعی بود که در سراسر جهان برگزار شد. بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل و شهردار نیویورک از جمله افراد بانفوذی بودند که در تظاهرات این شهر حضور داشتند. دبیرکل سازمان ملل که در خیابان ششم نیویورک و با لباس غیررسمی در این راهپیمایی شرکت داشت، در مصاحبه با خبرنگار روزنامه اس.بی.اس گفت: «قدرت مردم در این تظاهرات می تواند تفاوتی آشکار در کارزارهای مبارزه با تغییرات اقلیمی ایجاد کند. تغییرات اقلیمی یکی از موضوعات خطیر دوران ماست و ما اکنون دیگر زمانی برای از دست دادن نداریم.» تظاهرات گسترده در سطح جهان تظاهرات نیویورک در حالی انجام شد که نمونه های پرشور دیگری نیز در شهرهای بزرگ آمریکای لاتین، اروپا و حتی خیلی دورتر در هندوستان رقم خورد. سیدنی و ملبورن شاهد حضور 30 هزار نفری بودند که استفاده صددرصدی از انرژی های تجدیدپذیر و خاتمه دادن به فرآیند استخراج از معادن زغال سنگ را طلب می کردند. در انگلستان نیز قریب به 40 هزار نفر به صورت مسالمت آمیز گردهم آمدند تا به سیاست های اشتباه و تشدیدکننده گرمایش جهانی اعتراض کنند. در مجموع این اتفاق دستاورد ارزنده ای برای دوستداران محیط زیست است، زیرا آنها سال هاست می کوشند تا ضرورت رسیدگی و حل این بحران را به جهانیان گوشزد کنند. عواقب یک کنفرانس ناموفق همایش تغییرات اقلیمی سازمان ملل که در دسامبر 2009 (1388 ه.ش.) و در کپنهاگ دانمارک برگزار شد، یکی از بزرگ ترین گردهمایی های بین المللی بهمنظور حل چالش های زیست محیطی و اقلیمی بود. این کنفرانس در نهایت چارچوبی برای کاهش روند تصاعدی تغییرات اقلیمی تا سال 2012 (1391 ه.ش.) ارائه داد. اکنون و پس از گذشت پنج سال از آن تاریخ قرار است حدود 125 نفر از سران و مقامات عالی رتبه جهان گردهم بیایند و دلایل ناموفق بودن این کنفرانس را زیر ذره بین قرار دهند. این همه در حالی صورت می گیرد که مردم جهان نیز در این مدت به اهمیت مساله آگاه تر و حساس تر شده اند. گردهمایی هایی نظیر سی و یکم شهریور فقط یکی از شواهدی است که بر لزوم اقدام عاجل تاکید می کند. بار سنگینی که 3 کشور بر جهانیان تحمیل می کنند تازه ترین تحقیقات نشان می دهد که چین، آمریکا و هندوستان سه کشوری هستند که طی سال گذشته بیشترین میزان آلودگی کربن را به جو تزریق کرده اند. این بحران زمانی معنادارتر خواهد شد که بدانید فقط در ظرف سال گذشته ما انسان ها قریب 39.8 میلیارد تن دی اکسیدکربن را از طریق سوزاندن زغال سنگ، نفت و گاز وارد جو زمین کرده ایم که این میزان نسبت به زمان مشابه سال گذشته 778 میلیون تن یعنی حدود 2.3 درصد بیشتر شده است. گلن پیترز، دانشمند نروژی و عضو گروه بین المللی طرح کربن جهانی، همراه همکارانش هر ساله میزان گازهای منتشر شده در جو را اندازه می گیرند و آمارهای جهانی ارائه می دهند. تازه ترین نتایج تحقیقات این گروه از پژوهشگران یکشنبه سی ام شهریور در دو مجله معتبر نیچر ژئوساینس و تغییرات اقلیمی چاپ شد. یک روز بعد از چاپ این مقالات، پیترز در مصاحبه با روزنامه واشنگتن پست خاطرنشان کرد که بدون اندک تردیدی ما انسان ها در یک فرآیند و مسیر اشتباه گام برمی داریم که دیر یا زود به عواقب فاجعه باری منجر خواهد شد. وی به افزایش 2.5 درصدی دی اکسیدکربن اشاره کرد و افزود: «ادامه این روند در 30 سال آینده ممکن است به افزایش درجه حرارت به مقدار 1/1 درجه سلسیوس منجر شود و آنهایی که این میزان را ناچیز می شمارند باید به خاطر بیاورند که چنین اتفاقی به معنای چند برابر شدن بحران های زیست محیطی در سال های آینده خواهد بود. پیترز کشورهایی نظیر هند با 5.1 درصد، چین با 4.2 درصد و آمریکا با 2.9 درصد افزایش میزان گازهای گلخانه ای را متهمان درجه اول این پرونده معرفی کرد و افزود: «متاسفانه آمارها نشان می دهد که میزان انتشار گازهای گلخانه ای در سطح جهان به سرعت روبه افزایش است؛ چنانکه ظاهرا در هر ثانیه به طور متوسط 2.9 میلیون کیلوگرم دی اکسیدکربن وارد جو می شود.» چرا انتشار دی اکسید کربن به جو زنگ های خطر را به صدا درآورده است؟ دی اکسیدکربن به طور طبیعی در هوا وجود دارد و عامل تولید آن نیز سوختن یا فساد مواد آلی است. سوخت وساز بدن موجودات زنده باعث می شود تا بافت ها کربن را بسوزاند و آن را با شش ها و به شکل دی اکسیدکربن دفع کند. کلروفیل ها دی اکسیدکربن را در فرآیند فتوسنتز استفاده و از جو حذف می کند و بخشی از آن نیز در آب دریا حل می شود. اما افزایش دی اکسیدکربن در جو زمین، بخصوص دی اکسیدکربن حاصل از سوزاندن سوخت های فسیلی، پدیده تاثیر گلخانه ای را به دنبال دارد که در اثر آن ذرات دی اکسیدکربن اجازه می دهد تشعشعات خورشیدی به زمین برسد، اما از بازگشت شان به فضا جلوگیری می کند. همین مساله نیز درجه حرارت را افزایش می دهد و بحران هایی نظیر تغییرات اقلیمی، ذوب شدن یخ های قطبی، افزایش سطح آب دریاها، سیلاب و نابودی غلات را در پی خواهد داشت. (ضمیمه سیب) فرناز حیدری منابع: CBS، SBS، UNFCCC
چهارشنبه 16 مهر 1393 7:15 بازدید:0
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 82]