محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1828639365
آتش‌بازی نه آتش‌بس
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
آتش‌بازی نه آتش‌بس تهمینه میلانی به شهادت فیلم‌هایی که ساخته است سینما را بیشتر از آن که یک هنر بداند بلندگویی برای ترویج نظرات و عقاید شخصی متصلب و غیرقابل انعطاف خود می‌داند که در تمام کارهایش به شکل‌های گوناگون دیده می‌شود.
شاید به همین دلیل هم هست که خیلی اوقات در برابر انتقادها واکنش های تند احساسی نشان می دهد. مانند این اظهارنظرش درخصوص «زن زیادی»: آنهایی که با فیلم مشکل دارند، حتما با حرف فیلم مشکل دارند و درونمایه آن را برنمی تابند. آنها چون خودشان را شبیه شخصیت های منفی فیلم دیده اند، این گونه برآشفته شده اند یا در برابر نقد مسعود فراستی روی فیلم «یکی از ما دو نفر» در برنامه هفت گفت: همه مردم ایران عقده ای هستند. مگر می شود کسی در ایران زندگی کند و عقده ای نباشد؟! پایه اندیشه های میلانی ریشه در دیدگاه های فمینیستی دارد که در همه کارهایش به شکل های مختلف تکرار شده است. مهم ترین بخش اندیشه های او این است که مردها اصلی ترین دلیل عقب ماندگی و ستمی هستند که بر زنان رفته است. از این رو همواره در فیلم هایش، مردها بدمن های داستان هستند و تمام صفات منفی ازجمله خشونت، زورگویی، بی منطقی، شکاکی، هوسبازی و انواع و اقسام بیماری های روانی را دارند. در همین فیلم «آتش بس2» در اوایل فیلم متوجه می شویم که خسرو (بهرام رادان) مجموعه ای از صفات منفی همچون اختلال وسواس فکری و عملی دارد. چون هنگام مسافرت چند بار از همسرش می پرسد که پنجره ها بسته اند؟ گاز را بستی؟ در را قفل کردی؟ او افسردگی دارد و توجهی به لحاظ روحی و عاطفی به همسر و فرزندش ندارد. مثلا سالروز تولد پسرش را فراموش می کند و در عوض می خواهد این کوتاهی را با پول و هدیه خریدن جبران کند. رفیق باز است و چون در بچگی بازی نکرده حالا می خواهد جبران کند. از این رو هنگامی که برای خرید ماشین کوچک اسباب بازی برای پسرش می روند، به جای این که رنگ و مدلی را که او می خواهد بخرد چیزی را که خودش دوست دارد می خرد و در همان مغازه مثل بچه ها با ذوق و شوق سوار ماشین می شود. آدم منظمی نیست، کوچک ترین توجهی به نیازهای روحی و عاطفی خانواده اش ندارد و فکر می کند چون پول خرج می کند دیگر وظیفه ای ندارد. به لحاظ اخلاقی آدم فاسدی است، مدام چشمش دنبال زن های دیگر است، با نامزد پیشینش در ارتباط است و با او بیرون می رود، اما به همسرش بدبین است و فکر می کند به او خیانت می کند. در عین حال با ایمیل کردن عکس همسر و فرزندش برای نامزد پیشینش می خواهد از او انتقام بگیرد و ناراحتش کند. بسیار راحت تحت تاثیر حرف دیگران قرار می گیرد، مثلا وقتی دوستش (پژمان جمشیدی) به او می گوید که زن نباید زیاد پول داشته باشد، خیلی راحت می پذیرد. تقریبا همه مردهای فیلم های او چنین ویژگی هایی حتی در حد افراطی دارند. مثلا احمد (آتیلا پسیانی) در «دو زن» فردی بشدت شکاک و بدبین است. در صحنه زایمان که زنش در حال درد کشیدن است، او را به سکوت می خواند و نمی خواهد کسی صدای جیغش را بشنود. حاج صفدر (جمشید هاشم پور) در«واکنش پنجم» مردی دیکتاتور است که می خواهد حضانت فرزندان عروسش را به صورت غیر قانونی از او بگیرد. در «یکی از ما دو نفر» هم شخصیت مرد (بهرام رادان) فردی فاسد الاخلاق است که در همان نخستین دیدار خیلی صریح به سارا می گوید: من می خواهم به تو نزدیک شوم. ارائه تصویری منفی و سیاه از مردها آنقدر برای میلانی مهم است که حتی منطق را هم فراموش می کند. مثلا در «آتش بس2» هیچ نشانه ای در رفتار خسرو دال بر وسواس و افسردگی (که در اوایل فیلم متوجه شدیم) نمی بینیم. حتی در جایی ترانه به دکتر می گوید که خسرو همیشه به فکر رقابت و بازنده نشدن است. یا می بینیم که با دوستانش برای تفریح به بیرون می رود که اینها هیچ کدام نشانه های یک آدم افسرده نیست یا آدم هایی که وسواس دارند، نمی توانند بی نظم و شلخته باشند. در کل شخصیت خسرو بیمار است و مجموعه ای از انواع بیماری های روانی را دارد. در صورتی که همسرش ترانه (میترا حجار) فردی سالم، منظم، با برنامه، عاقل و منطقی است که فقط اشتباهاتی دارد و براحتی هم توضیحات دکتر را می پذیرد، اما خسرو که بسیار بیشتر در طول فیلم مورد تذکرات دکتر قرار می گیرد، استدلال های بچگانه ای دارد و براحتی ترانه حرف های دکتر را نمی پذیرد. در کل زنان فیلم های میلانی یا افرادی معصوم و تحت ستم مردان هستند که ازدواج یکی از دلایل اصلی عقب ماندگی آنهاست یا در شکل آرمانی آن افرادی تحصیلکرده، شاغل ، دارای استقلال مالی و شاداب که هیچگونه وابستگی ـ حتی عاطفی ـ به مردان ندارد، هستند. تصویری که میلانی در فیلم هایش از مردان ارائه می کند و دیالوگ های زنان فیلم هایش در این زمینه ازجمله: لااقل با این آشغالا تسویه حساب می کنیم و استفاده از کلمه هایی مثل آشغالا و حیوونا در فیلم «تسویه حساب» و آثار دیگر که بیانگر دیدگاه های او نسبت به مردان است، هیچ راهی جز تقابل و رویارویی مردان و زنان باقی نمی گذارد که به شکل های گوناگون در کارهایش می بینیم. اما واقعا هدف میلانی از رواج این تقابل چیست؟ آیا دنیای واقعی هم همین گونه است که در فیلم های او می بینیم؟ مرور کوتاهی به صفحه حوادث روزنامه ها روشنگر حقایق بسیاری است. ما بجز جنایات و تخلف های مردان، خواننده اخبار خیانت زنان و قتل مردان با دسیسه همسرانشان، دزدی، کلاهبرداری از سوی زنان هم هستیم که مدام در حال افزایش است. آیا واقعا مسئولیت همه بدبختی های زنان و خطاهایی که انجام می دهند به عهده مردان است؟ آیا تصویری که میلانی از زنان در ذهن خود دارد تصویری از زنان و جامعه امروز است یا سال هایی دور؟! سیدمحمدرضا فهمیزی / جام جم
سه شنبه 15 مهر 1393 3:15 بازدید:0
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 50]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها