پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
تعداد کل بازدیدها :
1848678409
داستانک/ محمدحسن ابوحمزه غُصه آقا
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: داستانک/ محمدحسن ابوحمزه
غُصه آقا
اولین بار بود که عید کریسمس تشریف بردند خانه ما برای تبریک عید. اول مادرم ایشان را دید، همان جا توی حیاط غش کرد. همراهان آقا خواهرم را صدا کردند. خواهرم آمد تا آقا را دید اون هم از خوشحالی غش کرد.
به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، محمدحسن ابوحمزه نویسنده پیشکسوت ادبیات دفاع مقدس و داستان‌نویس پرکار تهرانی دارای داستان‌های کوتاه بسیاری است که از جمله آنها می‌توان به «تک برگ پیچک»، «خشمگین»، «هارمونی ریل راه آهن»، «صید ماهی صبور»، «سایبانی از نخل»، «سکه‌ها»، «از ما اصرار از پیرمرد تدارکات انکار»، «این که آمد آن که باید بیاید نیست»، «پایان لبخند خاکی»، «آخرین پیام»، «آخرین پلاک شناسایی‌مان را در مشت می‌فشردیم»، «آچمز» و «جون بکنید بیایید بالا» اشاره کرد. این نویسنده به تازگی داستانکی با عنوان «غُصه آقا» نوشته و در اختیار این خبرگزاری قرار داده است که در ذیل آن را می‌خوانید: «غُصه آقا» پیغام فرستاده بودیم فقط بابایی بیاید، آرام کردن «اِدیک» کار خودش بود. عباس بابایی شاد و خندان با گروه خلبانان از راه رسید یک راست رفت سراغ اِدیک بغلش کرد سرش را بوسید، نوازشش کرد، گفت : - مانوکیان چی شده؟ اِدیک سرش را گذاشت روی سینه عباس هق هق گریه‌اش تازه آن وقت شروع شد. با بغض به عباس حرف‌هایی زد که ما متوجه نشدیم. عباس خندید نوازشش کرد و گفت: می‌دونم، می‌دونم، اما آقا امروز از بیمارستان مرخص شدند. صدای صلوات ما و همت که با گروهش به طرف ما می‌آمدند به اِدیک آرامش داد. اشک‌هایش را پاک کرد. عباس ادامه داد: امروز آقا به سلامتی از بیمارستان مرخص شدند. بقیه بچه‌ها هم از راه رسیدند رفتیم خوش‌گذرانی کنار چشمه بزرگ کوثر، روی تخت‌های بلوری یک در میان با حوری‌ها دور هم نشستیم. فرشته‌ها آمدند برای پذیرایی. عباس جرعه‌ای شربت را که یکی از حوری‌ها جلوی دهانش گرفته بود سرکشید و گفت: - خب مانوکیان حالا اون خاطره قشنگه از حضرت آقا رو تعریف کن. اِدیک روی تخت جابه‌جا شد، دست حوری کناری را توی دست گرفت حوری با گلبرگی که از شاخه آویزان بالای سرشان چید قطره اشک باقیمانده روی صورتش را پاک کرد. اِدیک هیجان زده، گفت: حضرت آقا اولین بار بود که عید کریسمس تشریف بردند خانه ما برای تبریک عید. اول مادرم ایشان را دید، همان جا توی حیاط غش کرد. همراهان آقا خواهرم را صدا کردند. خواهرم آمد تا آقا را دید اون هم از خوشحالی غش کرد. محافظ‌های آقا دست پاچه شدند، رفتند خانه عموی من که همسایه ما بود، عمو را آوردند تا کار درست بشه. عباس آقا عمو هم که آقا را دید، از شوق دیدارشون غش کرد. من هم اون اطراف هی پرسه می‌زدم، می‌خندیم، گریه می‌کردم، حرص می‌خوردم. بچه‌ها و حوری‌ها از خنده ریسه رفتند و غش کردند. بعضی حوری‌ها هم از فرصت استفاده کردند، خودشان را رها کردند توی بغل شهدا. مانوکیان نفس عمیقی از سر خوشحالی کشید، خندید. محمدحسن ابوحمزه 24 شهریور سال 93 انتهای پیام/
93/06/25 - 10:54
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
-