محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826415420
حقایقی درباره دیابت نوع یک علائم افزایش قند خون و روش‌های درمان دیابت
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: حقایقی درباره دیابت نوع یک
علائم افزایش قند خون و روش‌های درمان دیابت
دیابت بیماری است که به علت نقص در تولید انسولین توسط پانکراس در بدن انسان به وجود می‌آید.
به گزارش خبرگزاری فارس به نقل از روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران، در دیابت نوع یک، غده پانکراس توانایی تولید انسولین را ندارد و تولید انسولین بسیارکم است یا متوقف می‌شود. دیابت نوع یک معمولاً در دوران کودکی یا نوجوانی آغاز، اما ممکن است در هر سنی شروع شود. دیابت چیست؟ بدن ما برای تولید انرژی به سوخت نیاز دارد، که از مواد غذایی به دست می‌آید. این مواد نهایتاً در بدن به یک قند ساده به‌نام گلوکز تبدیل می‌شوند. گلوکز وارد جریان خون و سپس سلول‌ها شده و برای تولید انرژی و رشد بدن مورد استفاده قرار می‌گیرد. درصورتی که قند به علت وارد نشدن به سلول‌ها درخون باقی بماند، قند خون افزایش می‌یابد. این واقعه چیزی است که در بیماری دیابت رخ می‌دهد. علت بروز این بیماری، کمبود انسولین یا عمل نکردن آن است. انسولین هورمونی است که از غده لوزالمعده (پانکراس) ترشح می‌شود. این ماده کلیدی، موجب ورود قند به سلول‌ها می‌شود تا قند، برای تأمین انرژی مورد استفاده قرار گیرد یا برای مصارف بعدی ذخیره شود. بدون وجود انسولین، قند نمی‌تواند از جریان خون خارج و وارد سلول‌ها شود. دیابت به دو نوع عمده دیده می‌شود: دیابت نوع یک و دیابت نوع دو. دیابت نوع یک چیست؟ در این نوع دیابت، غده پانکراس توانایی تولید انسولین را ندارد و تولید انسولین بسیار کم یا متوقف می‌شود. دیابت نوع یک معمولاً در دوران کودکی یا نوجوانی آغاز می‌شود، اما ممکن است در هر سنی شروع شود. متخصصان، این نوع دیابت را یک بیماری خود ایمنی دانسته و معتقدند که عامل وراثت و عوامل محیطی به درجات نامعلوم در ایجاد آن مؤثر هستند. دیابت نوع دو چیست؟ در دیابت نوع دو، غده لوزالمعده انسولین تولید می‌کند اما مقدار آن ناکافی است و یا بدن نسبت به آن مقاوم است و توانایی استفاده از آن را ندارد. این نوع دیابت بیشتر در افراد مسن (بالای 40 سال) دیده می‌شود. دیابت نوع دو معمولاً با رژیم غذایی مناسب، ورزش و همراه با مصرف قرص مهار می‌شود. گاهی اوقات، وقتی لوزالمعده بیش از حد تنبل می‌شود و یا در موارد خاص دیگری، فرد مبتلا به دیابت نوع دو نیز ممکن است به انسولین نیاز پیدا کند. نکات مشترک دیابت نوع یک و دو کدامند؟ نکته مشترک این دو نوع دیابت این است که در هردوی آن‌ها، قند خون بسیار بالا می‌رود (هیپرگلیسمی). در صورتی‌که قند خون سال‌ها بالا بماند، عوارض دیابت به وجود می‌آیند. چه تفاوتی بین دیابت نوع یک و دو وجود دارد؟ تفاوت اساسی بین این دو نوع دیابت آن است که در دیابت نوع اول، فرد برای ادامه حیات نیاز به مصرف انسولین دارد، زیرا سلول‌های بتای لوزالمعده از بین رفته است و بدن قادر به تولید انسولین نیست. اگر چه بعضی از افراد مبتلا به دیابت نوع دوم نیاز به مصرف انسولین پیدا می‌کنند؛ اما غالباً شروع مصرف انسولین پس از عدم پاسخ به درمان با قرص‌های خوراکی است. علائم و نشانه‌های دیابت نوع یک چیست؟ در صورتی‌که دیابت نوع یک دارید و قند خون شما در نتیجه عدم رعایت پرهیز غذایی، نداشتن فعالیت بدنی و کافی نبودن مقدار انسولین دریافتی و یا به واسطه بیماری یا تنش روحی بالا برود، علائم زیر به‌وجود می‌آیند: - تشنگی شدید (پرنوشی) - افزایش حجم ادرار (پرادراری) و شب ادراری - افزایش اشتها (پرخوری) - کاهش وزن به‌علاوه علائمی مثل خستگی و افزایش احتمال ابتلا به عفونت نیز ممکن است دیده شوند. درمان دیابت نوع یک چگونه است؟ هدف از درمان دیابت نوع یک این است که قند خون ناشتا در محدوده طبیعی (130-90 میلی‌گرم در دسی‌لیتر) بوده و قند خون، دو ساعت پس از صرف غذا، کمتر از 180 میلی‌گرم باشد. برای رسیدن به این هدف باید انسولین مورد نیاز بدن، روزانه تزریق شود. انسولین تزریقی با کمک پرهیز غذایی و فعالیت بدنی، قند خون شما را تعدیل می‌کند. در بدن افراد غیردیابتی، انسولین به‌طور خودکار و متناسب با مقدار قند موجود در غذا، تحرک فرد و میزان استرسی که دارد ترشح می‌شود. اما در بدن افراد دیابتی، فرد بیمار باید این تعادل را با یک برنامه‌ریزی منظم در تزریق انسولین شخصاً برقرار کند. انسولین چیست؟ همان طور که گفته شد انسولین هورمونی است که در بدن انسان، نقش کلید را برای ورود قند به داخل سلول‌ها بر عهده دارد. در حال حاضر انسولین را به‌طور مصنوعی و دقیقاً مثل انسولین طبیعی بدن انسان در محیط آزمایشگاه می‌سازند و از آن‌ها برای جایگزین سازی فقدان انسولین بیماران مبتلا به دیابت استفاده می‌شود. دو نوع انسولین رایج عبارتند از: انسولین رگولار: شفاف و کوتاه اثر است و به‌سرعت تأثیر می‌گذارد. انسولین NPH: کدر و شیری‌رنگ است، به آهستگی اثر می‌کند. امروزه انواع دیگری از انسولین هم در داروخانه‌ها عرضه می‌شوند که در شرایط خاصی طبق نظر پزشک معالج تجویز می‌شوند. در مورد نحوه نگهداری، کشیدن و تزریق انسولین پیشنهاد می‌شود کتابچه خودآموز تزریق را مطالعه نمایید. نکات بسیار مهمی قبل، بعد و در هنگام تزریق انسولین وجود دارند که اطلاع از آن‌ها لازم و ضروری است. علائم افزایش قند خون کدامند؟ هنگامی‌که قند موجود در خون وارد سلول‌ها نشود، انرژی مورد نیاز سلول‌ها تأمین نمی‌شود و ممکن است شخص، احساس خستگی و بی‌حالی کند. عدم ورود قند به درون سلول‌ها باعث می‌شود مواد قندی به مصرف بدن نرسند و بدون مصرف در خون باقی بمانند پس سلول‌های بدن گرسنه شده و شخص لاغر و ضعیف شده و در حالی‌که احساس گرسنگی می‌کند، مقدار زیادی غذا می‌خورد. بالا بودن قند خون، باعث می‌شود کلیه‌ها مقداری از آن را دفع کنند. برای دفع قند اضافی خون، کلیه‌ها باید مقداری از آب بدن را نیز به همراه آن دفع نمایند پس حجم ادرار افزایش می‌یابد و در حالی‌که فرد مقدار زیادی آب و مایعات می‌نوشد، دائماً تشنه است. قند خون بالا، شخص مبتلا به دیابت را آماده ابتلا به عفونت‌های مختلف می‌کند: مثل عفونت‌های ادراری یا عفونت‌های پوستی و .... علائم کاهش قندخون (هیپوگلیسمی) کدامند؟ کاهش یا افت قندخون یکی از عوارض خطرناک بیماری دیابت است. وقتی قندخون فرد به کمتر از 70 میلی‌گرم در دسی‌لیتر می‌رسد، هورمونی به‌نام آدرنالین در بدن ترشح می‌شود. ترشح این هورمون باعث بروز علائمی چون تعریق، عصبانیت و لرزش می‌شود. سایر اختلالات ناشی از افت قندخون عبارتند از: تاری دید، سردرد، سوزن سوزن شدن یا بی‌حسی لب ها. در صورتی‌که افت قند خون در حد خفیف باشد، تشخیص علائم و درمان آن امکان‌پذیر است. در موارد شدیدتر علائم به‌صورت ناگهانی ایجاد شده و تشنج و از دست دادن هوشیاری رخ می‌دهد که جزء فوریت‌های پزشکی است. علامت‌هایی که هنگام افت قند خون ممکن است تجربه کنید، عبارتند از: - تپش قلب - تعریق - سرگیجه - سردرد - رنگ‌پریدگی - ضعف و لرزش - گرسنگی - سوزن سوزن شدن لب‌ها و دهان - گیجی یا عدم تمرکز - تهوع - اضطراب در صورتی‌که کاهش قند خون خیلی شدید باشد، علائم زیر دیده می‌شوند: - از دست دادن هوشیاری - گیجی و بی‌قراری - تشنج علل بروز هیپوگلیسمی(کاهش قند خون) چیست؟ عوامل زیادی باعث کاهش قندخون می‌شوند که از بین آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: 1.به تأخیر انداختن یا حذف یک وعده غذایی 2.مصرف بیش از حد انسولین 3.عدم مصرف مواد غذایی قندی کافی در یک وعده غذایی 4.افزایش ناگهانی فعالیت‌های ورزشی در صورت کاهش قندخون چه باید کرد؟ در صورتی‌که قندخون شما کاهش پیدا کرد و علائم آن را احساس کردید باید پزشک خود باشید. هیچ‌کس بهتر از شما نمی‌تواند در شناسایی علائم، تشخیص و درمان افت قند خون، به شما کمک کند. قدم اول شناسایی علائم است، در صورتی‌که از دستگاه سنجش قند خون (گلوکومتر) استفاده می‌کنید قندخونتان را با دستگاه اندازه‌گیری کرده، اگر کمتر از70 میلی‌گرم در دسی لیتر بود باید اقدام کنید. باید سرعت عمل داشته باشید، در صورتی‌که به‌موقع عمل نکنید، احتمال از دست دادن هوشیاری وجود دارد. به‌سرعت تعدادی قند همراه آب و یا یک ماده شیرین میل کنید. می‌توانید دو تا سه حبه قند را در مقداری آب حل کنید یا دو قاشق چایخوری شکر یا عسل و یا نصف لیوان آب‌میوه میل کنید. معمولاً پس از 10 تا 5 دقیقه، احساس بهبودی خواهید کرد، در غیر این صورت باید دوباره یکی از مواد قندی را میل نمایید. پس از حدود 10 دقیقه می‌توانید یک وعده غذا یا یکی از میان وعده‌هایتان را میل نمایید تا مقدار قندخون ثابت بماند. هنگام کاهش قندخون، مصرف مواد غذایی حاوی چربی مثل پیراشکی و شکلات توصیه نمی‌شود. اگر مواد غذایی شیرین همراه ندارید از دیگران درخواست کنید و از این کار خجالت نکشید. باید اعضای خانواده خود را قبلاً آموزش داده باشیم تا آن‌ها علت از دست دادن هوشیاری را بدانند و در صورت افت قندخون، بلافاصله فرد دیابتی را به بیمارستان برسانند تا در آنجا درمان با گلوکز تزریقی شروع شود. پرهیز غذایی و دیابت منظور از پرهیز غذایی، همان برنامه صحیح صرف غذا است. پرهیز غذایی در درمان بیماری دیابت نقش اساسی دارد. به این دلیل است که افرادی که به تازگی دچار دیابت شده‌اند، به منظور کمک در تشخیص عادات غذایی صحیح و پی‌ریزی برنامه غذایی مناسب، نیاز به مشاوره و راهنمایی دارند. باید بدانیم که چیز ثابتی به‌نام پرهیز غذایی دیابتی وجود ندارد. برنامه غذایی دیابتی در واقع یک برنامه سالم و صحیح برای همه افراد است، بنابراین لازم نیست که برای یک بیمار دیابتی غذاهای جداگانه‌ای در منزل تهیه شود، پیروی از برنامه غذایی سالم برای همه افراد مفید و ضروری است. نکات مهم برنامه غذایی دیابتی شامل: مقدار غذا، زمان صرف غذا و نوع مواد غذایی مصرفی هستند. به یاد داشته باشید که همواره باید بین صرف غذا، میزان فعالیت و میزان انسولین مصرفی تعادل برقرار شود تا مقدار قند خون به حد طبیعی نزدیک شود. در افراد سالم این تعادل به خودی خود صورت می‌گیرد اما در افراد دیابتی برقراری این تعادل به عهده خود شخص است به این ترتیب که انسولین روزانه در چند نوبت مورد نیاز به بدن تزریق می‌شود و البته لازم است که در فواصل منظم و مناسب، غذا نیز مصرف شود تا قندخون بیش از حد کاهش نیابد. مصرف کل کالری(غذا) در یک یا دو وعده غذایی بزرگ سبب افزایش بی رویه قندخون می‌شود. خوردن وعده‌های کوچک تر با دفعات بیش تر باعث می‌شود ورود کربوهیدرات به بدن شما به‌تدریج و پیوسته صورت گیرد و در نتیجه میزان قند خون نوسان کم‌تری داشته باشد. رعایت همین اصل ساده سبب کنترل وزن و نیاز به مصرف مقادیر کمتر انسولین می‌شود. اگر شما انسولین مصرف می‌کنید، حذف وعده غذایی سبب گرسنه‌تر شدن، بدخلقی و عدم تمرکز و زیاد خوردن در پایان روز خواهد شد. خوردن به دفعات(سه وعده غذا و سه میان وعده)در فواصل منظم(حداکثر فاصله بین وعده‌ها و میان وعده‌ها 3 ساعت باشد)، بهترین برنامه برای یک فرد مبتلا به دیابت نوع1 است که انسولین تزریق می‌کند. محتوای غذایی فرد دیابتی چیست؟ در هر یک از وعده‌های اصلی (صبحانه، ناهار، شام) یا میان وعده‌های غذایی، مقداری کربوهیدرات مرکب یا غذاهای نشاسته‌ای بگنجانید. بعضی از این مواد غذایی عبارتند از: نان گندم کامل، غلات کامل میوه، سیب‌زمینی، ماکارونی، برنج و حبوبات. مصرف این مواد غذایی جهت برقراری تعادل با انسولین لازم و ضروری است و باید به میزان مناسب چه در وعده‌های اصلی و چه در میان وعده‌ها در طول روز توزیع شوند. با دریافت مقدار زیاد کربوهیدرات، قند خون به‌سرعت بالا می‌رود و در مقابل مصرف کم کربوهیدرات‌ها باعث افت قند می‌شود. بنابراین توصیه می‌شود، به‌طور مرتب مقدار متعادلی از کربوهیدرات (که کارشناس تغذیه به شما توصیه کرده است) را مصرف نمایید. دوستان و دشمنان افراد دیابتی انواع سالاد و سبزی دوستان افراد دیابتی هستند، این غذاها انواع ویتامین و مواد معدنی مورد نیاز را به بدن می‌رسانند بدون این که تأثیری روی میزان قند خون داشته باشند. مصرف مقدارکمی از غذاهای پروتئینی کم‌چرب مانند گوشت کم‌چربی، مرغ، ماهی،تخم‌مرغ و پنیر کم‌چربی هم در برنامه غذایی روزانه مبتلایان به دیابت توصیه می‌شود. اما دشمنان شما، غذاهای شیرین هستند. در صورت مصرف زیاد این مواد در بیمارانی که انسولین تزریق می‌کنند، قند خون خیلی سریع بالا می‌رود ولی بعد از یک یا دو ساعت که انسولین به قله اثر خود می‌رسد، قند خون ناگهان به‌شدت افت می‌کند. از مصرف غذاهای پرچربی نیز خودداری کنید. در بعضی از مواد غذایی مانند کره، مارگارین، روغن، کره بادام‌زمینی، چربی گوشت و پوست مرغ، چربی به‌صورت واضح قابل مشاهده است. اما بسیاری از غذاها نظیر سوسیس، کالباس، پنیر، کیک، شکلات، بستنی و سس مایونز دارای چربی پنهان هستند. توصیه می‌شود که هنگام تهیه غذا میزان استفاده از روغن را کاهش داده و از مواد غذایی کم‌چربی استفاده کنید. پایش منظم قند خون چگونه است؟ اندازه‌گیری و پایش منظم قند خون، بخش بسیار مهمی از درمان بیماری دیابت را تشکیل می‌دهد. در صورتی‌که یک دستگاه گلوکومتر(دستگاه اندازه‌گیری قندخون) تهیه نمایید و یاد بگیرید که چگونه قند خونتان را با دستگاه اندازه بگیرید، به‌راحتی می‌توانید اثر درمان را بررسی و تغییرات مورد نیاز در مقدار انسولین مصرفی را برای بهبود یا حفظ قند خون در حد طبیعی تخمین بزنید. به‌خصوص در شروع تزریق انسولین و در روزهای اول بهتر است روزی چهار بار قند خون خود را اندازه بگیرید تا پزشک بتواند مقدار دقیق انسولین مورد نیاز شما را تعیین کند. پس از تثبیت قند خون، می‌توان دفعات اندازه‌گیری قند خون را کاهش داد. اما فراموش نکنیم که 4 بار اندازه‌گیری قند در روز(قبل از هر غذا و قبل از خواب) برای حصول اطمینان از مناسب بودن مقدار انسولین همیشه مفید خواهد بود. میزان نیاز یک فرد به انسولین هرگز ثابت نیست، برنامه زندگی مرتباً تغییر می‌کند، میزان فعالیت و ورزش، فعالیت‌ها و مشغله کاری در روزها و ماه‌های مختلف، متفاوت هستند. نتایج اندازه‌گیری‌ها و آزمایش‌هایی که انجام می‌دهید به شما کمک می‌کنند تا اثر درجات مختلف فعالیت بدنی را بر قند خون خود دریابید و مقدار انسولین لازم را با شرایط زندگی، نوع فعالیت و کارتان تطبیق دهید. روش‌های مختلفی برای ثبت قند خون وجود دارند، روشی را که تسلط بیشتری بر آن دارید انتخاب کنید. مسئول آموزش دیابت می‌تواند این روش‌ها را به شما بیاموزد و در انتخاب مناسب‌ترین آن‌ها به شما کمک کند. عوارض درازمدت دیابت چیست؟ امروزه روشن شده است که بالا بودن قند خون به مدت طولانی اثرات مخربی بر اعضاء مختلف بدن دارد که از آن‌ها به عنوان عوارض مزمن دیابت یاد می‌شود و عبارتند از: - آسیب رسیدن به رگ‌های خونی به‌ویژه در قلب، مغز و پاها - اختلال دید به دلیل آسیب دیدن شبکیه چشم (رتینوپاتی) - آسیب‌های کلیوی که سرانجام ممکن است به نارسایی کلیه منجر شوند (نفروپاتی) - آسیب‌های اعصاب محیطی که باعث از بین رفتن حس، درد و... به‌ویژه در پاها می‌شوند (نوروپاتی) غیر از بالا بودن قند خون در بیماری دیابت، عوامل دیگری هم ممکن است وجود داشته باشند که سبب تسریع پیشرفت عوارض بیماری شوند. برخی از این عوامل عبارتند از: - کلسترول بالا - فشار خون بالا - تری گلیسرید بالا - استعمال دخانیات - ناآگاهی فرد از عوارض احتمالی دیابت و چگونگی پیشگیری از بروز آن‌ها توصیه‌های لازم برای جلوگیری از پیشرفت عوارض دیابت کدامند؟ - در مورد تمام جوانب درمان دیابت هرچه می‌توانید بیاموزید. - در درمان دیابت خود، نقش فعالی داشته باشید. - به‌طور مرتب با پزشک خود در ارتباط باشید. - بدون همکاری تمام اعضای گروه دیابت، دیابت به‌خوبی درمان نخواهد شد و فرد دیابتی یکی از اعضای اصلی این گروه است. به کمک سایر اعضا می‌توانید در مورد دیابت و پیشگیری از بروز عوارض آن اطلاعات لازم را به دست آورید. کسب آگاهی در مورد شرایط موجود، در به‌دست آوردن مهارت‌های لازم به شما کمک می‌کند تا بتوانید در درمان دیابت خود نقش فعالی داشته باشید. رئوس مطالب آموزشی لازم برای بیماران دیابتی همه بیماران دیابتی باید از موارد زیر آگاهی کافی داشته باشند: - تغذیه صحیح، نوع غذا، مقدار و زمان مصرف آن با توجه به وضعیت فردی - ورزش و فعالیت بدنی - مقدار و زمان مصرف قرص یا انسولین و نحوه استفاده از آن‌ها و مهارت انجام تغییرات مورد نیاز با توجه به ویژگی‌های فردی - مقادیر مطلوب قند، چربی، فشارخون و وزن در هر جلسه معاینه، پزشک شما موارد زیر را بررسی می‌کند: - نتایج اندازه‌گیری‌های روزانه قند خون و درمان فعلی - وزن بدن - در صورت لزوم فشارخون و چربی خون - هموگلوبین قنددارشده (HbA1c) حداقل هر سال یک بار باید به متخصصین زیر مراجعه نمایید: - چشم‌پزشک، جهت بررسی و معاینه شبکیه چشم - متخصص قلب وعروق، جهت بررسی عوامل خطرزای بیماری قلبی مثل فشارخون و چربی بالا و مصرف دخانیات نقش شما در درمان دیابت چیست؟ باید همیشه در حال مهار دیابت خود باشید. هرچه بیشتر در مورد دیابت بدانید، این کار آسان‌تر خواهد بود. اصول مراقبت از خود را بیاموزید و آن‌ها را تمرین کنید و به‌کار ببندید. این اصول عبارتند از پی‌گیری مهار قند خون و این که چگونه برنامه درمان خود را با آن مطابقت دهید. نکات زیر می‌توانند در زمینه مراقبت ازخود مفید باشند: - پاهای خود را مرتب بررسی کنید. - برای داشتن یک زندگی سالم، انتخاب غذای مناسب، حفظ وزن مطلوب، ورزش منظم و اجتناب از مصرف دخانیات لازم است. - برای پاسخ گویی به پرسش‌هایی که در مورد دیابت توجه شما را جلب و کنجکاوی‌تان را تحریک می‌کند، به‌طور مرتب با گروه درمانی در تماس باشید. ابتدا سؤالات خود را مطرح کنید و اگر جواب برایتان قانع‌کننده نبود، سؤال خود را تکرار نمایید. - بروشور و کتابچه‌هایی که گروه درمانی تهیه می‌کنند، نیازهای ویژه شما را به‌عنوان یک فرد دیابتی می‌شناسند. - اگر احساس می‌کنید که تسهیلات و امکانات لازم برای مهار دیابت شما فراهم نیست، با گروه دیابت مراکز بهداشتی تماس بگیرید. انتهای پیام/
93/06/24 - 10:09
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]
-
پزشکی و سلامت
پربازدیدترینها