تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820126503
استاداسدی: حیات امروز ما خیلی دوست داشتنی نیست
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: ملی پوش اسبق دست به قلم شد، استاداسدی: حیات امروز ما خیلی دوست داشتنی نیست تبریز - ایرنا - ملی پوش پیشین فوتبال کشور و باشگاه ماشین سازی تبریز در اتفاقی نادر میان ورزشکاران دست به قلم شده و مطلبی انتقادی از وضعیت جامعه و فوتبال نوشته که تارنمای آذپرس آن را منتشر کرده است.
این تارنما به نقل از علی اکبر استاداسدی نوشته است: حیات ما امروز خیلی دوست داشتنی نیست، زیرا زنجیری در این میان نیست تا مردم را به هم وصل کند، این روزها به فکر فرزندانم هستم و دوست دارم آنها در این مملکت به خوبی بزرگ شوند و دچار مخاطرات مختلف نشوند، دوست دارم آنها در یک آشتی ملی بزرگ شوند و ظهور کنند همه ما این حق را داریم که در یک جامعه مهربان زندگی کنیم و از آن نفع ببریم.
وی ادامه داده است: فرقی نمی کند چه کاره بودیم یا می خواهیم باشیم، مهم این است که همه باهم باشیم و مهمتر اینکه حق و حقوق یکدیگر را در جامعه محترم شماریم، شاید این موضوع ایده آل یا آرزوی هر فرد در جامعه اش باشد که فکر می کنم کمترین مطالبه هر فرد از جامعه اش است.
وی با اشاره به اینکه از کودکی همیشه در این رویا بوده ام که بازیکن خوبی در فوتبال ایران بوده و فردی موثر در جامعه قلمداد و زمانی که از من یادی می کنند به بهترین شکل خطاب شوم، اذعان کرده است: اما تا حدی این گونه بود و تا حدی هم نبود!
این پیشکسوت فوتبال می افزاید: من همیشه دوست داشتم فردی موفق در جامعه باشم زیرا این موفقیت ها در جامعه نیز دخیل خواهد بود، اما این روزها مسایلی می بینم که زیاد برایم خوشایند نیست چه از لحاظ اجتماعی و چه از لحاظ عملکردی در فوتبال کشور، برایم سوال شده که آیا من متوجه این موضوعات نمی شوم یا سایرین خیلی پیچیده شده اند، من در این بین با تعجب نسبت به بقیه نگاه می کنم.
در دوران ما شاید همه چیز راحت و بی دردسر محقق می شد به این معنی که برای دست یافتن به موضوعاتی که به آن علاقمند بودیم با تلاش خالصانه محقق می شد، اما اکنون این قانون دیگر رسمیت ندارد و قابل پرداخت نیست، شما می توانید با کمترین هزینه و کمترین استعداد ولی با رابطه به همه جا برسید موضوعی است که سال ها است من را مجذوب و در عین حال متعجب کرده است.
این مدافع دهه 70 تیم ملی ایران ادامه می دهد: من زمانی که فوتبال بازی می کردم به واقع متوجه نمی شدم که چه پولی دریافت می کنم یا اینکه این درآمد حاصله را چگونه چند برابر کنم و خالصانه سعی بر فوتبال بازی کردن داشتم، یعنی موضوعاتی که امروز پیرامون فوتبالیست هاست، آن زمان نه موضوعیت داشت و نه امکان پرداخت به آنها بود زیرا فضا اینگونه نبود.
استاداسدی با بیان اینکه مسایل اجتماعی امروز ما هم این گونه شده است، نوشته است: همه در صدد دور زدن هم هستند و فقط پیشبرد اهداف خودشان برای آنها حایز اهمیت است، تمام سخنان بیانگر این است که این همه فاصله در این زمان چگونه محقق شده است؟ نه فقط فوتبال ما، جامعه ما هم همین گونه شده است، من 6٠ بازی ملی دارم اما تا این زمان هیچ درخواستی نداشته ام و نخواهم داشت.
شما دیگر از آدم هایی که درستکار بودند یا هستند کمترین صداها را می شنوید، زیرا برای ابراز صداهایشان و جلب توجه نه رمقی دارند و نه دوست دارند که این کار را انجام دهند و مرام و مسلک دوستان ما تغییر کرده است.
با مشاهده این وضع سوال پیش می آید که آیا همدیگر را دوست دارند یا نه؟ این برای من سوال است، چرا غریبه شده ایم و تعاملی با یکدیگر نداریم ؟ چرا و چرا خودم را دیگر متعلق به این زمان نمی دانم، خودم را دیگر جزیی از این مردم نمی دانم؟ یادم هست آن زمان ها بی دلیل همه را دوست داشتیم چه فوتبالیست چه یک فرد عادی.
تارنمای آذپرس از قول استاداسدی ادامه می دهد: در گذشته یک فوتبالیست با یک فرد در جامعه یکی بود، من بعد از بازی های تیم ملی به تبریز برمی گشتم و بیشتر وقتم را با مردم در خیابان ها بودم اما این فاصله امروز آزار دهنده است، شما نمی توانید یک فرد مشهور را با مردم در جامعه ببینید اما آن موقع اینگونه بود، از این فاصله ناراحتم، شکاف و فاصله ای که به ضرر ما است، جامعه ما را چند پاره کرده است.
استاداسدی می نویسد: من اوضاع مالی مناسبی ندارم، ولی خوب زندگی می کنم و هنوز هم با مردمم و با مردم هم می مانم و جایی نمی روم، اما مواقعی حسرت می خورم و این آرزو در ذهنم شکل می گیرد که ای کاش امروز مانند آن روزها بود و تا این حد فرق را نمی دیدم.
وقتی می بینم که این گونه پول به بازیکنان می دهند می گویم ای کاش من هم اکنون فوتبالیست بودم اما مهمتر از آن، جامعه ای راحت و آرام را به تمام این مسائل ترجیح می دهم، موضوعی که امروز از آن ناراحتم فوتبال نیست، بلکه اجتماع است اجتماعی که با هم قهر هستند و یکدیگر را نمی پذیرند.
این مطلب بازتاب بسیار وسیعی در رسانه های مکتوب و دیجیتالی آذربایجان شرقی داشته است.
7236/587
22/06/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 56]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها