تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
دستگاه آب یونیزه قلیایی کره‌ای
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1872045786
مدیرکل دفتر مطالعات سینمایی از راه اندازی مدرسه عالی سینما خبر داد سازمان سینمایی راه را برای تربیت فیلمسازان خاص هموارتر کرد
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: مدیرکل دفتر مطالعات سینمایی از راه اندازی مدرسه عالی سینما خبر داد
سازمان سینمایی راه را برای تربیت فیلمسازان خاص هموارتر کرد
مدیرکل«دفتر مطالعات، توسعۀ دانش و مهارتهای سینمایی» از راه اندازی مدرسه عالی سینما در آینده نزدیک خبر داد.طرحی که پیش از این «به‌کار گیری فیلمسازان جشنواره‌ای برای تربیت نسل جوان سینما» به‌عنوان هدف آن مطرح شده‌بود.
به گزارش خبرگزاری فارس، سازمان سینمایی همانطور که پیش از این در خبرگزاری فارس اعلام شده‌بود قرار است با تشکیل و راه‌اندازی «مدرسه عالی سینمای ایران» و دعوت از فیلمسازان جشنواره‌ای که وجهه بین‌المللی دارند، راه را برای ورود این افراد به حوزه تربیت و پرورش کادر آینده سینمای ایران هموار کند. حالا پس از حدود یک ماه جزییاتی از این طرح را اعلام کرد.جزییاتی که دقت در برخی زوایای آن هدف از این طرح را مشخص‌تر خواهد ساخت و در گزارش‌های آتی به این موارد خواهیم پرداخت. بنابر این گزارش دکتر سیدروحالله حسینی، مدیرکل دفتر مطالعات، توسعۀ دانش و مهارتهای سینمایی دربارۀ تازه ترین برنامههای آموزشی و پژوهشی سازمان سینمایی، صدور مجوز برای آموزشگاههای آزاد سینمایی و طرح راه اندازی مدرسه عالی سینمای ایران، توضیحاتی ارائه کرد در توضیحات وی آمده است: در آبان سال گذشته؛ یعنی کمی پس از استقرار دولت جدید، که به «دفتر مطالعات، توسعۀ دانش و مهارتهای سینمایی» آمدم، فعالیت های این دفتر عمدتاً در دو شاخۀ اصلی آموزش و پژوهش تعریف شده بود، که در بخش آموزش، امور مربوط به آموزشگاههای آزاد سینمایی، اعم از صدور و تمدید مجوز و در کل نظارت بر عملکرد آنها انجام میشد، و در حوزۀ دیگر یعنی «پژوهش» کار چندانی در جریان نبود یا بهتر است بگویم این حوزه کاملاً غیر فعال بود. وی در بخش دیگری از سخنان خود گفته است: «در واقع، کار و ماموریت این دفتر تنها خلاصه شده بود به نظارت بر آموزشگاههای آزاد سینمایی. البته در بخش پژوهش تعدادی کار جسته و گریخته انجام شده بود، اما آن گونه که میباید پژوهشها علمی، مدون و آماده ارائه جهت بهرهبرداری نبودند». وی خاطر نشان ساخت: «البته در این حوزه هم علاوه بر کمبود نیرو، ایراداتی همچون کمبود نیروی متخصص و کافی، یا فقدان یک شیوه و نظام جامع و درست ارزیابی و پایش عملکرد آموزشگاه‌ها وجود دارد؛ البته در این باره تدابیری اندیشیدهایم و امیدواریم به زودی طرح پایش آموزشگاه‌ها اجرا و نتایج آن در جهت ساماندهی امور آموزش و ارتقاء کیفیت آموزش در آموزشگاههای سینمایی مورد استفاده قرار گیرد. در کنار این طرح که از سوی دانشگاه اجرا می‌شود، همچنین کارگروهی مرکب از مدیران مسوول آموزشگاه‌ها تشکیل دادهایم که اهم موضوعات و مشکلات این مراکز را رصد کرده و جهت رفع آن معضلات و چارهاندیشی برای آنها، همراه با پیشنهادات خود به دفتر ارائه میدهند. در این دو طرح که به موازات هم انجام میشوند موضوعات مهمی چون طرح درس ها، مشکلات مالی و تعریف نظام درجهبندی آموزشگاه‌ها پیگیری میشوند. از همان روزهای نخست و بعد از مطالعۀ ماموریتها و تعریفی که از وظایف این دفتر شده بود، به این نکته رسیدم که این دفتر میتواند جایگاه و اهمیتی مشابه "اتاق فکر" برای سازمان سینمایی داشته باشد؛ بدین معنا که دفتر مطالعات باید محل تولید اندیشه و نظر در حوزۀ سینما باشد، طرحها و ایدهها باید در اینجا شکل بگیرند، و بعد در دل سازمان و به بخش های مختلف تسری پیدا کنند و اجرایی شوند. نظر دوستان و همکاران من هم همین بود. نگاه دکتر" حجت الله ایوبی" رییس سازمان سینمایی نیز همین بود و از همان ابتدا تاکید شد که این دفتر باید اتاق فکر سازمان باشد؛ یعنی آن اتفاقات خوبی که قرار است در آینده برای سینما بیفتد در چنین محلی طراحی شود، تحقیق شود و کارها پژوهششده و حسابشده باشد تا هر تصمیم مهم و کلانی که در سازمان گرفته می‌شود از این دفتر بیرون آمده باشد. به همین خاطر هم بود که در کنار شاخۀ آموزش، تصمیم گرفتیم بخش پژوهش را نیز فعال کنیم، هر چند برای این حوزه هم با کمبود نیروی کیفی و پژوهشگر مواجه بودیم. بودجههای پژوهشی اما اتفاق خوبی که در بخش پژوهش افتاد، این بود که از همان ابتدا متوجه شدیم که بودجهای در وزارتخانه وجود دارد که مختص پژوهش های سازمان است، و مقدار آن هم به نسبت قابل توجه است؛ یعنی می‌شود کارهای درخوری با آن انجام داد. اما زمان کمی داشتیم و جذب آن نیاز به پیگیری بسیار داشت. ما با صرف سه ماه پیگیری، با مساعدت معاونت اداری و مالی سازمان و همچنین شورای عتف وزارت علوم، موفق به جذب این بودجه شدیم. مشکلی که برای جذب این بودجه وجود داشت این بود که صرفأ برای انجام پژوهش های کلان و ملی هزینه اختصاص مییافت شود و به همین دلیل هم ما از بزرگترین و معتبرترین دانشگاه کشور، یعنی دانشگاه تهران که در دل آن پژوهشگران بسیاری در حوزۀ هنر و سینما وجود دارد، خواستیم تا پروپوزال خود را ارائه دهد. بدینترتیب پژوهشی تحت عنوان کلی "مسائل، چالشها و چشمانداز توسعۀ صنعت سینمای ایران" تعریف شد که در ذیل آن، اولویتهای روز سینمای ایران مانند مسائل اقتصادی، مشکلات اکران، موانع استانداردسازی سینما در ایران و ... به عنوان محورهای پژوهشی تعریف شد. در دانشگاه شورایی جهت راهبری این طرح تشکیل شد که پس از شناسایی و دعوت از پژوهشگران مختلف در حوزۀ سینما برای همکاری و ارائۀ پیشنهاد، قراردادهای متعددی هم در زمینۀ ترجمه و هم در سایر موضوعات مهم بسته و هماکنون پژوهشگران در محورهای هفدهگانۀ پژوهشی در حال انجام طرحهای پژوهشی خود هستند. مایلم از همین فرصت استفاده کنم و پژوهشگرانی را که هنوز از این طرح مطلع نشدهاند دعوت به همکاری کنم. کتابخانه تخصصی سینما کار بزرگ دیگری که با استفاده از همین بودجۀ پژوهشی در حال انجام است، تشکیل یک کتابخانۀ تخصصی سینمایی با بیش از هزار جلد کتابهای روز سینمایی به زبان انگلیسی است، کتابهایی که تاریخ چاپ آنها از سال 2000 تا 2014 است. بیش از 20 درصد از این کتاب ها در فاصلۀ 2010 تا 2014 به چاپ رسیدهاند، و این مجموعه بزودی در محل جدید "معاونت توسعۀ فناوری و مطالعات سینمایی" رونمایی خواهد شد. آموزشگاههای سینمایی، مشکلات و نگرانیها آموزشگاههای سینمایی و کار نظارت بر آنها به واسطۀ تاثیر و نقشی که در سینما و تربیت نیروهای حرفهای دارند، همچنین به خاطر جذب جوانان، از اهمیت فراوانی در حوزۀ برنامهها و راهبردهای سازمان سینمایی برخوردارند. همچنین، با توجه به اینکه حساسیتها و گاه نگرانیهایی در مردم نسبت به وضع برخی از آموزشگاه‌ها پیش می‌آید، ما نهایت سعی و دقت خود را در اعطای مجوزها بخرج میدهیم؛ قطعاً به افرادی که تخصص و تعهدی در این حوزه ندارند، مجوز تاسیس آموزشگاه داده نخواهد شد. در بحث نظارت هم برنامۀ ما این است که نظارت کیفیتر و مسولانهتری داشته باشیم. در همین راستا کار بازبینی مجدد مجوزهای صادر شدۀ قبلی را هم البته با نیت کمک به افزایش سطح کیفی آموزشگاه‌ها انجام خواهیم داد. یکی از نکاتی که از این پس سعی داریم به آن توجه کنیم موضوع توزیع و پراکندگی مکان آموزشگاه ها است. در حال حاضر، در مرکز شهر تهران با انبوهی از آموزشگاه‌ها روبرو هستیم اما در بسیاری از نقاط تهران آموزشگاهی نمیبینیم. به همین ترتیب در استان های دیگر نیز نیاز به سیاستگذاری های جدیدتر و دقیقتری است. رسیدگی به وضع آموزشگاههای استان های دیگر از جمله اولویت های ما است. اولویت دیگر ما، حمایت از آموزشگاههای سینمایی با موضوعات تخصصیتر مانند انیمیشن است که این گونه درخواستها را سریع تر بررسی خواهیم کرد. در حال حاضر و همزمان با کارهای دیگر، مشغول ارزیابی و رتبهبندی آموزشگاه های موجود هستیم. به گمان ما این اتفاق مثبتی خواهد بود که سطح علمی و رتبۀ آموزشگاه‌ها مشخص شود، تا مراجعهکنندگان هم امکان انتخاب های سنجیدهتر و درستتری داشته باشند. لازم است یادآوری کنم که در چند سال گذشته آموزشگاههای سینمایی هم مانند خیلی از نهادها یا موسسات دیگر دچار مشکلات اقتصادی زیادی شدهاند، و باید اعتراف کنم که تعداد زیادی از آموزشگاه‌ها در معرض ورشکستگی و تعطیلی هستند. از این رو امیدوارم از دل کارگروه و طرحی که پیشتر اشاره کردم، پیشنهادات و طرحهایی استخراج شوند که کمک کنند چارهای در این باره بیندیشیم. در خصوص شایعات و گمانههای منفی و نگرانی برخی خانوادهها نسبت به محیط آموزشگاههای سینمایی، باید بگویم که من با این نگاه موافق نیستم. ممکن است رفتار برخی یا تعدادی انگشتشمار مناسب و اخلاقی نبوده باشد و بر اساس آن کسانی که میخواهند از راه آموزشگاه‌ها وارد سینما بشوند با سدی مواجه شده باشند که آن نگاه بدبینانه ی مردم است. اما من به تبع جایگاه و منزلتی که برای هنر و هنرمند و در نتیجه سینماگران قائلم، قضاوتی اینچنین را نمیپسندم و امیدوارم که به سهم خودم و با کمک همکاران خوب و شریفم در دفتر مطالعات، با نظارت درست و منطقی، سهمی در کاستن از این نگرانیها داشته باشم، و اگر چنانچه سوءظنی وجود دارد بزودی با اعتماد و حسن ظن جایگزین شود. آموزشگاه سینمایی، یکی از مهمترین راههای ورود علاقهمندان به سینما تعداد فراوان آموزشگاههای سینمایی نشانۀ علاقۀ فراوان به سینماست. آموزشگاه سینمایی در واقع مسیری است که باید پیش از ورود حرفهای به سینما طی شود. اما اینکه مسیر ورود به سینما امروز اغلب از طریق آموزشگاه‌ها نیست و عوامل دیگری در این فرایند نقش دارند، یکی از نشانههایی است که به ما میگوید سینما در مسیر درستی حرکت نمیکند، و یکی از مهمترین وظایف این دفتر، کمک به اصلاح فرایندها و روشها در سینمای ایران است. سینمای ما قطعاً دارای معیارها و ویژگی ها خاص بومی و دینی است که باید مورد توجه باشند. اما در بسیاری نقاط هم میتوان مطابق با اصول و استانداردهای جهانی حرکت کرد. سینمای امروز ایران، به گمان من، شبیه فوتبالمان است که متکی بر خلاقیتهای فردی و تکنیکی و هوش ایرانی پیش میرود و از این مسیر موفقیت کسب می‌کند، وگرنه اگر بخواهد بر اساس تاکتیک حرکت کند در خیلی از جاها کم میآوریم، تنها به این دلیل که روشها و فرایندهامان در بسیاری جاها اصلاح نشده است. سازمان سینمایی، نظمدهی و ایجاد وفاق در امور سینمایی ما هنوز به آن نظم تاکتیکی که باید و شاید نرسیدهایم؛ سازمان سینمایی باید از حالا برنامهریزی کند که 6 سال بعد خروجیاش به چه شکلی باشد؛ نه اینکه فقط چگونه باشد، بلکه باید شکل استاندارد آن را ترسیم نماید؛ یعنی شکلی که واجد نظم و نظام باشد و نه پراکندگی. این برنامهریزی باید از همین حالا شروع شود، و البته شروع هم شده است. من معتقدم که این نظم شکل گرفته و وجود هم دارد. کمی سرعتها و بخشها متفاوتند. یک بخشهایی با سرعت پیش میروند و برخی حوزهها هنوز کند هستند. البته سازمان تازهبنیاد است و زمان میبرد تا آن نظام جامع شکل بگیرد. یک سری مسائل را برای آینده تعریف شدهاند و اگر عملیاتی شوند این اتفاق خوب خواهد افتاد. راه اندازی مدرسۀ عالی سینمای ایران، که دقیقأ با نگاه ایجاد نظم در امور سینمایی طراحی شده است. در واقع، هدف از تأسیس این مدرسه استانداردسازی روشها و فرآیندهای تولید، توزیع و نمایش سینمای ایران، از راه آموزش و پژوهش در حوزۀ تولیدات سینمایی استاندارد است. حاشیهها سرعت نظمبخشی را کم می‌کند در ابتدا برای ایجاد نظم مورد نظر با سرعت اقدام کردیم اما به تدریج برخی از مسائل حاشیهای که همه از آنها باخبرند سرعت ما را کمی کند کرد. البته مسیر در حال طی شدن است و در همین دفترچۀ راهبردها و سیاستها نیز مشهود است. تاسیس معاونت توسعۀ فناوری و مطالعات سینمایی، دلیل توجه به آموزش و پژوهش وقتی "معاونت توسعه و فناوری و مطالعات سینمایی"، با حضور دکتر "سید مصطفی ابطحی" تشکیل شد برنامه و کار بر اساس پژوهش،به طور جدی تری در دستور کار قرار گرفت و حالا نکتۀ اصلی این است که فکر تزریق کنیم و طرح بدهیم و پژوهش را تعریف کنیم. اما برای رسیدن به آن نظم موردنظر به زمان بیشتری نیاز داریم. در دیداری که به همراه دیگر مدیران سازمان با دکتر "علی جنتی" وزیر فرهنگ وارشاد اسلامی داشتیم، اعلام کردم ما در تعاریف و مفاهیم مشکل داریم، بدین معنا که خیلی دقیق نیستند؛ ما از وجود مشکلات و مسائل حرف میزنیم بدون آنکه تعریف روشنی از آنها به دست داده باشیم.حتی وقتی میگوییم اصلاح امور زمانبر است، باید مشخص کنیم که کجا باید بایستیم، کجا باید تند برویم و کجا با سرعت کم تر حرکت کنیم، اینها باید تعریف شوند. یکی از نقیصهها، نه تنها در سینما بلکه در کل امور فرهنگی، این است که کلیگویی میکنیم و مثلاً میگوییم زمانبر است ولی باید ما تعریف دقیقتری داشته باشیم. مثلاً حوزۀ فکر و نظر را از اجرا جدا کنیم و ابتدا به نظم فکری برسیم، بعد نظم در سازمان و بعد نظم در اجرا. به گمان من در سازمان، نظم فکری حاصل شده است، و با اطلاعات و شناختی که به واسطۀ گفت و گوهای مستمر از دکتر ایوبی دارم، احساس میکنم که آن چارچوب نظری و نظم لازم وجود دارد و ما میدانیم که دقیقأ چه میخواهیم و باید چه کار کنیم، حالا این نظم باید یک نمود بیرونی داشته باشد، که البته در سازمان دارد شکل میگیرد و فقط باید در اجرا از آن مراقبت کنیم. البته یک نکتۀ مهم در این میان وجود دارد و آن ظاهرشدن مداوم متغیرها و مولفههای مداخلهگر در این فرایند است که گاه این نظم را دچار مشکل می‌کند. تنها راه مواجهه با عوامل بازدارنده در مدیریت فرهنگی، درست فکر کردن و درست تصمیم گرفتن است؛ اگر تصمیم درست بگیریم به هر مانعی که برخورد کنیم، اشکالی ندارد. در اینجا 2 عامل شهامت و اعتدال در کنار هم میتوانند عمل کنند و ما از مانع عبور کنیم. خوشبختانه این دو فاکتور در مدیریت کنونی سینما وجود دارد. یک مدیر باید شجاعت داشته باشد و هم بداند که دارد با برنامه و معتدل عمل می‌کند، این دو اگر در کنار هم به کار گرفته شوند هر مانعی از سر راه کنار میرود. اولویت بخش پژوهش در دل سازمان بخشها یا فعالیتهایی به نظر اولویت بیشتری دارند؛ این را درک میکنم چون فرایندها و روشهایی که بدانها اشاره کردم، اصلاح نشده و استاندارد نیستند. در نهایت ما به اینجا رسیدهایم که فکر میکنیم فلان فعالیت یا فلان مساله در فلان بخش اهمیت بیشتری از بخش پژوهش دارد. البته این را بگویم که من به عنوان مدیر بخش پژوهشهای سازمان سینمایی، این بخش را ارجح بر بخشهای دیگر نمیدانم اما پیشنهادم به دوستانی که بخشهای دیگر را مهمتر از بخش پژوهش میدانند این است که بهتر است جور دیگری نگاه کنند؛ چه بسا بیشتر مشکلاتی که در حوزههای خود با آنها دست به گریبانند از نادیده انگاشتن و کم اهمیت جلوه دادن بخش پژوهش و مطالعات بنیادی نشات گرفته باشد. به نظر من اگر بخش پژوهش را مهم بدانیم و مجدانه در آن تلاش کنیم، جلوی خیلی از نابسامانیها که در امور جاری سینما وجود دارد، گرفته خواهد شد، تصمیمات نامناسب حذف خواهند شد و هر تصمیمی که گرفته می‌شود معقول و سنجیده خواهد بود . به عنوان مثال ما از گذشته تا به امروز در بخش صدور پروانۀ ساخت و نمایش گرفتار مشکلاتی بوده و هستیم. اگر ما پیشتر در روند تولید و نمایش فیلمها، مطالعات جدی داشتیم، آیندۀ آن اتفاق و مسیری که باید طی شود روشن بود، و ما اکنون این مشکلات را نداشتیم که گاه حتی سازمان و کل وزارتخانه را به دردسر میاندازد، مشکلاتی که به دولت و جریان خاصی هم خلاصه و محدود نمیشود! به نظر من، تا زمانی که فرایند تولید و نمایش مبتنی بر مطالعاتی جدی، اصلاح نشود، در برخی از موضوعات هیچ دولتی نمیتواند متفاوتتر از دولت دیگر عمل کند. پس این مسیر باید اصلاح شود و این اصلاح فقط بر اساس یک کار پژوهشی و فکری و سنجیده قابل حصول است و به نظر من هیچ راه دیگری هم ندارد. اگر مسیر اصلاح شود چه بسا فرقی نکند که چه کسی در راس باشد و خیلی هم نیاز به وجود معاونت ها و ادارات کل متعدد نخواهد بود و کارها با چند کارشناس قابل انجام خواهد بود. افقهای آینده: مدرسۀ عالی سینمای ایران در همان آبان سال گذشته یکی از نخستین ماموریت هایی که رییس سازمان سینمایی به من سپرد، تاسیس مدرسۀ عالی سینمای ایران بود. وی یکی دو نمونه ی خارجی را در نظر داشتند. ایدۀ جذاب و کارآمدی به نظر میرسید. من آن الگوها به علاوۀ حدود 10 الگوی دیگر از کشورهای مختلف را بررسی و مطالعه کردم. ابتدا بررسی شد که مدارس عالی سینما در کشورهای دیگر چگونه هستند و به چه شکل کار میکنند و اساساً چرا تاسیس شدهاند. به عنوان نمونه فامو در پراگ یا لودز در لهستان، مدارسی در روسیه، ژاپن و کشورهای دیگر هم مطالعه شد و در نهایت متناسب با ویژگی ها و نیازهای سینمای ایران، طرحی از آب در آمد که در آن آموزش ها اساساً کاربردی و معطوف به آینده و ارتقاء سینمای ایران بود. در واقع، از همان ابتدا، هدف از تاسیس مدرسه طراحی آزمایشگاهی مقرر شد که در آن استانداردسازی سینمای ایران پی گرفته شود. البته باید به سوالات بسیاری که از سوی دیگران مطرح میشد پاسخ میدادیم. مثلاً با وجود این همه آموزشگاه و دانشکده چه نیازی به این نهاد جدید هست؟ اما بررسیها، مطالعات و رایزنیهای ما نشان میداد که این مراکز به دلایل مختلف همگی در پیگیری هدفی که اشاره شد، ناتوانند. به اعتراف خود دوستان، ارتباط میان دانشگاه و بازار سینما صفر و به عبارتی ناممکن بود. کمبود تجهیزات مورد نیاز برای کسب تجربه و کار در آموزشگاه‌ها و دانشگاه ها مانع دیگری بود. به علاوه، دانش روز سینمای جهان تقریباً در هیچ کجا رصد نمیشد یا اگر میشد باز به دلایل مختلف امکان انتقال و عملی شدن را نداشت. علاوه بر این، باز به گفتۀ خود اساتید فن، گرهها و مشکلاتی در سینمای ایران مانع میشوند تولید مسیری استاندارد و منطقی با صرف کمترین هزینه طی کند. در همین راستا، ملاحظه شد که برای مثال مدیریت تولید در ایران به معنای درست و استاندارد آن وجود ندارد! در کشورمان بسیاری از آثار سینمایی از همان ابتدا و در ایدهپردازی و ارزیابی مالی مشکل دارد. پیشبینی علمی و حسابشدهای از بازار صورت نمیگیرد، در واقع متخصصی تربیت نشده است تا ارزیابی کند که اگر این پروژه انجام شود در مرحلۀ نمایش مثلا سوددهیاش چقدر خواهد بود، یا مخاطب آن چگونه طیفی خواهند بود ؟ چقدر فروش خواهد داشت ؟ و به همین خاطر است که وقتی به انتها میرسیم نه در مدیریت سالنها و اکران، استاندارد را رعایت میکنیم نه در پخش و تازه بماند که به یکباره متوجه میشویم اصلاً تعداد سالن کافی برای این همه فیلم نداریم. یکی از دغدغههای مدیریت جدید سازمان سینمایی این است که چگونه بودجهای را که برای حمایت ها اختصاص داده می‌شود مدیریت کند تا بتواند بخشی از آن را سوق دهد به سمت زیرساختها، و تقویت بنیانهای سینمای ایران. به عقیدۀ ما، مدرسه عالی سینمای ایران، در این زمینه کمک بزرگی به ما خواهد بود. این مدرسه همان گونه که گفتم آزمایشگاه کوچک اما چابکی خواهد بود برای پژوهش دربارۀ این ساختارها و اصلاح روشهای موجود و البته طراحی مدلهای استاندارد فیلمسازی. ساختار آموزشی مدرسۀ عالی سینمای ایران این مدرسه در 4 شاخه فعالیت خواهد کرد شاخۀ اول، شاخۀ مهارتافزایی و دانشافزایی است. در این شاخه قرار است به کمک اساتید مجرب ایرانی و به ویژه بین‌المللی مهارتها و دانش سینماگرانمان را افزایش دهیم. در این شاخه همچنین استادان و سینماگران داخل و خارج میتوانند تجربیات خود را در کلاس های مدرسه عالی سینما به هنرجویان انتقال دهند. در شاخۀ دوم که به تربیت پژوهشگر اختصاص دارد، قصد داریم با توجه به نیازهای روز سینمای ایران و به تعدادی محدود پژوهشگر تربیت کنیم. اما در شاخۀ سوم، سالانه تعداد محدودی هنرجو (هر رشته 3 یا 4 هنرجو) در رشتههایی چون تدوین، فیلمنامهنویسی، مدیریت تولید، طراحی هنری تولید و کارگردانی جذب خواهیم کرد. این هنرجویان با هم در طی دو سال کار میکنند و در نهایت پروژۀ پایانیشان تولید یک فیلم سینمایی خواهد بود، فیلمی که از ابتدا تا انتهای آن، حساب شده و سنجیده است. امیدواریم فیلمی که در این مدرسه تولید می‌شود در حد استانداردهای تولید فیلم در سطح سینمای جهان باشد. اگر این روش به درستی اجرا شود مطابق طرحی که ما تعریف کردهایم امیدواریم از این به بعد سالانه، بعد از شروع به کار مدرسه، یک یا دو فیلم در حد استانداردهای سینمای دنیا با موضوعات و ویژگیهای ملی تولید شود. تلاش برای رفع مشکلات مدرسه عالی سینمابرای رفع مشکلات احتمالی و ایجاد بنایی محکم و شایستۀ نام جمهوری اسلامی ایران، ما امیدوار و دلگرم به حمایتهای دکتر ایوبی و دکتر جنتی، و سایر مدیران و همکاران سازمان سینمایی هستیم. من خیلی به این طرح خوشبینم و فکر میکنم اگر این طرح به سرانجام برسد گام بزرگی در جهت تقویت و تبیین سینمای ملی ایران در سطح جهان برداشته خواهد شد. استانداردسازی و جهانی شدن استانداردسازی و جهانی شدن زبان و مضامین سینمای ایران افق بلندی است که با اصلاح فرایندها و روشهای موجود، از طریق وقع نهادن به جایی همچون مدرسۀ عالی سینما تحقق پیدا خواهد کرد. افق نهایی یعنی ترسیم جایگاهی که در آن تولیدات استاندارد و قابل عرضه به جهان ضمن حفظ ویژگی های بومی اتفاق بیفتد. سینمای فاخر سینمایی است که زبان سینماییاش فاخر باشد و این تنها زمانی حاصل می‌شود که دقیق بدانیم چه میخواهیم و چه میتوانیم بسازیم. انتهای پیام/
93/06/16 - 15:57
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 103]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها