واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: سهشنبه ۴ شهریور ۱۳۹۳ - ۰۱:۳۹
یک هنرمند که با استخوان حیوانات مجسمههایی از زیورآلات و گلهای مختلف میسازد، میگوید برنامهی بعدیاش ساختن مجسمههای میکروسکوبی است که با چشم مسلح دیده میشوند. بابک رفیعان نژاد -مجسمهساز- در گفتوگو با خبرنگار هنرهای تجسمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اظهار کرد: من از حدود 12 سالگیام با خمیر نان و خمیر مجسمهسازی از کاراکترهای محبوبم در کارتونها، مجسمه میساختم. همان زمان با استفاده از سیمهای رنگی تلفن ؛ تجهیزات اسباب بازی مانند موتورسوار، اسکیباز و... درست میکردم و در واقع میتوان گفت که استارت کار هنریام را در کودکی زدم. او افزود: بعد از این دوره، شروع به کشیدن نقاشی با مداد رنگی و آبرنگ کردم تا اینکه در سال 81 با استخوان و قابلیتهای آن آشنا شدم و علاقهی من به استخوان با تهیهی یک سوپ قلم آغاز شد! به این صورت که برای تهیهی سوپی قلمهای گوساله خریدم و آنها را در سبدی شستم و در آفتاب خشک کردم و به آنها نگاه کردم و به قابلیتهای آن استخوانهای سفید با چگالی بالا فکر کردم و بعد آنها را برش زدم و روی آنها کار کردم. اولین مجسمهای که از استخوان درست کردم زنی در حالت قنوت و نماز و زنی با لباس محلی است. وقتی اطرافیان این اثر را دیدند تشویقم کردند و من نیز ساختن کارهای تک بعدی را آغاز کردم و بعد از چند سال تصمیم گرفتم که با توجه به قابلیتهای استخوان روش کارم را عوض کنم و به فکر ساختن زیورآلات افتادم.
مجسمههای استخوانی
او ادامه داد: من برای انجام کارهایم استادی نداشتم، بنابراین مهارت همه چیز را خودم کسب کردم ولی در میانه کار فهمیدم کار با استخوان با نام نقاشی و حکاکی روی استخوان در ایران ثبت ملی شده است. در سال 1391 مدرک نقاشی و حکاکی روی استخوان و منبت کاری روی چوب را از سازمان فنی حرفهای گرفتم و آن زمان به فکر انجام کارهای سه بعدی افتادم. کارهای سه بعدی را با طراحی گلها آغاز کردم و اولین کاری که در این زمینه انجام دادم ساختن یک گل رز بود و اکنون نیز به جایی رسیدم که احساس میکنم استخوان مانند مومی در دستانم است. این هنرمند مجسمهساز در پاسخ به اینکه آیا مشابه کارهایش را در ایران دیده است، گفت: کار من جدید است و نمونه گلها و تابلوهایم را در ایران ندیدهام. البته کارهای تک بعدی استخوانم در شهرهایی مانند اصفهان دیده میشود که با استخوان شترمرغ جعبه جواهر میسازند و رویش را مینا میکشند ولی مشابه کارهای من و با ظرافت آنها کاری در بازار موجود نیست. او در پاسخ به این سوال که آیا برای ثبت اثرش در یونسکو اقدام کرده است، گفت: تاکنون برای این کار اقدام نکردهام چون میدانم که بعد از ثبت اثر در یونسکو بایگانی خواهد شد و فعلا تصمیم انجام چنین کاری را ندارم. این هنرمند در بخشی از سخنانش درباره اینکه چقدر از جنیفر ترسک- هنرمند مجسمه ساز آمریکایی که کارهای زیبا و ظریفی از استخوان حیوانات دارد- الهام گرفته است، گفت: من در میانهی کارم با آثار جنیفر ترسک آشنا شدم و البته کار او تلفیق استخوان و شاخ حیوان با یکدیگر است. چیزی که در کار ترسک برایم جالب بود الهام گرفتن او از طرحها و نقش و نگارهای اسلامی بود. من بعد از دیدن آثار ترسک به این فکر کردم که چرا یک هنرمند آمریکایی از این نقوش استفاده کند و آثارش را با مبلغ 60 میلیون تومان میفروشد ولی ما از آن بیبهرهایم.
مجسمههای استخوانی
او همچنین دربارهی پیشینه کار با استخوان در ایران گفت: اثری از کار استخوان در شوش پیدا شده است که این اثر متعلق به 1600 سال پیش است و یک مجسمه 10 سانتیمتری از پیکر یک زن را نشان میدهد که در موزه ملی در معرض نمایش عموم است. رفیعیان نژاد همچنین بیان کرد: یکی از دلایلی که من برای انجام کارم به استخوان گرایش دارم این است که این ماده کوچکترین آلودگی برای محیط زیست ایجاد نمیکند وگرنه من علاوه بر استخوان با آهن پاره و پلاستیک نیز کار میکردم و البته آثاری مانند یک دلقک و یک زنی که باله میرقصد هم از ضایعات آهن دارم ولی میدانم که اینها موادی هستند که به طبیعت آسیب میزنند. بنابراین دنبال موادی بودم که در محیط زیست آلودگی نداشته باشد و البته ماندگار باشد. او ادامه داد: من مدتی با چوب هم کار میکردم ولی به این فکر کردم که چوب مانا نیست. بعد از مدتی میپوسد، توسط حیوانات جویده میشود و... ولی استخوان این قابلیت را دارد که در شرایط سرد و گرم و زیر نور آفتاب بماند و تغییر حالت ندهد.
مجسمههای استخوانی
این هنرمند دربارهی تحصیلات و شغلش توضیح داد: من سالها به شغل دیگری مشغول بودم و مجسمهسازی را در کنار کارم انجام میدادم ولی اکنون از راه مجسمهسازی امرار معاش میکنم. ابتدا چندین سال مجسمههای تک بعدی میساختم که فردی آنها را از من ارزان میخرید و با قیمت گران میفروخت تا اینکه مدتی این کار را رها کردم و بعد دوباره شروع به انجام کار تهیهی مجسمه کردم. البته اکنون نیز بیشتر از کار مجسمه آثار منبت کاری خود را میفروشم و از این راه درآمد کسب میکنم و از درآمدم راضی هستم. او همچنین دربارهی فروش آثار کار با استخوانش گفت: هنوز روی آثار من قیمتگذاری دقیقی نشده است و من منتظر جلسهی شورای ارزشیابی هستم که قرار است شش ماه آینده برای ارزشیابی کار من برگزار شود. لازم به ذکر است که سیدعبدالمجید شریفزاده کار مرا دیده و آنها را پسندیده است. البته چند اشکال هم از کار من گرفت که من آن اشکالات را برطرف کردم. این هنرمند درباره آموزش کار با استخوان گفت: خیلی دوست دارم این کار را آموزش بدهم و علاقه دارم که آنها را گسترش بدهم اما در حال حاضر منتظر نظر شورای ارزشیابی هستم. اگر درجه یک یا دو را که معادل دکتری یا فوقلیسانس میشود از کارشناسان صنایع دستی بگیرم مجوز آن را خواهم داشت که این رشته را در دانشگاه تدریس کنم و اکنون نیز دغدغه من این است. او درباره فاز بعدی کارهایش توضیح داد: مرحله بعدی کار من این است که مجسمههای میکروسکوپی بسازم. مجسمههایی که با چشم مسلح دیده شوند. خیلی علاقهمندم که این کار را انجام بدهم ولی برای آن نیاز به تجهیزات و میکروسکوپ خیلی قوی دارم ولی الان توان خرید آن را ندارم و برای کارم دنبال یک اسپانسر قوی میگردم. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]