واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین:
دیپلماسی علمی آمریکا برای بهبود روابط با ایران دانش > دانشهای بنیادی - سه فیزیکدان برجسته آمریکایی که بهمن ماه سال گذشته به ایران سفر کرده بودند، اعلام کردند این اقدام در راستای دیپلماسی علمی و به تشویق وزارت امور خارجه آمریکا انجام شد.
محمدامین آهنگری: برنده جایزه نوبل فیزیک در سال ۲۰۰۳ / 1382 و چند تن از اساتید برجسته دانشگاههای آمریکا چندی پیش طی مقالهای در نشریه نیچر، هدف خود را از سفر به ایران در بهمن ماه سال گذشته، انجام دیپلماسی علمی به تشویق وزارت خارجه آمریکا اعلام کردند. آنتونی جیمز لگت، فیزیکدان برنده جایزه نوبل سال 2003 / 1382 و استاد دانشگاه جانز هاپکینز آمریکا، به همراه پروفسور پال چو، کاشف نخستین ابررسانای بالای دمای نیتروژن مایع (YBCO) و پروفسور وارن پیک، استاد ممتاز و شناخته شده بین المللی در حوزه ابررسانا از دانشگاه دیویس کالیفرنیا بهمن ماه سال گذشته به دعوت دانشگاه صنعتی شریف برای شرکت در شرکت در چهارمین کنفرانس ملی پیشرفتهای ابررسانایی به ایران آمده بودند، این اساتید که همگی عضو فرهنگستان ملی علوم آمریکا هستند علاوه بر ارائه مقاله در این کنفرانس و انجام سخنرانیهای علمی در چهار دانشگاه شریف، اصفهان، صنعتی اصفهان و شیراز، پذیرفتند که به عنوان استاد معین دانشگاه صنعتی شریف، هر سال دو هفته در ایران به راهنمایی دانشجویان این دانشگاه بپردازند. همچنین این اساتید به عنوان مشاورین علمی مرکز همکاری بین المللی فیزیک پیشرفته که با حضور آنها در دانشگاه شریف افتتاح شد، معرفی شدند. مقالهای که به نام این سه استاد در نشریه نیچر منتشر شده، تحت عنوان دیپلماسی علمی نام گرفته است. در این مقاله صراحتا گفته شده که فعالیتهای آنها در ایران به طور کامل در راستای دیپلماسی علمی بوده و به صورت رسمی توسط وزارت خارجه آمریکا تشویق شده است. به گفته نویسندگان، ملاقات با دانشمندان ایرانی و آغاز ارتباطات علمی و تشویق آن و در ضمن، بازدیدی کوتاه از جو دانشگاهی و علمی در ایران به عنوان اهداف دیگر سفر آنها ذکر شده است. در بخشی از این مقاله، ملاقات با مقامات بلند پایه وزارت علوم ایران به عنوان یک دستاورد ارزنده که مشوق حرکت انجام شده برای ارتقاء ارتباطات علمی و همکاریهای دو کشور است مطرح و گفته شده که همه این مقامات در مورد بهبود روابط میان فردی بین دانشمندان در هر دو طرف و کار برای اصلاح تصاویر پیچیدهای که در میان مردم هر دو کشور رشد کرده و با شعارهای سیاسی و کمبود جریان اطلاعاتی دقیق در هر دو جهت افزایش یافته، ابراز شور و اشتیاق کردند. به باور نویسندگان مقاله علاقه قابل توجهی از سوی جوامع علمی آمریکا و به طور کلی غرب برای ایجاد دیپلماسی علمی وجود دارد. مقاله در بخشی دیگر به بیان مسایل و مشکلات دانشگاهیان در ایران میپردازد و ضمن اذعان به توانایی علمی بالای دانشمندان ایرانی، کمبود تجهیزات علمی مورد نیاز را که ناشی از تحریمهای آمریکا است به عنوان یکی از بزرگترین موانع توسعه علمی ایران ذکر میکند. علاوه بر این کمبود حمایتهای مالی از پروژههای علمی به عنوان یک مشکل دیگر در این حوزه عنوان شده است. در این میان دسترسی محدود دانشگاهیان ایرانی به انتشارات علمی بینالمللی که خود یکی از مشکلات دیگر است، به زعم نویسندگان به علت هزینههای بالای اشتراک مقالات و نه وجود تحریمها است. همچنین در این بخش از مقاله به مقاومتهای صورت گرفته از سوی ناشران علمی در ارزیابی مقالات ایرانیها به دلیل تحریمهای آمریکا اشاره میشود. در ادامه اقدام اخیر اداره کنترل داراییهای خارجی برای اعطای یک مجوز کلی جهت انجام تبادلات دانشگاهی و آموزشی بین ایران و آمریکا تحسین شده و نویسندگان مقاله به تلاشهای در جریان مقامات دانشگاههای خود برای دریافت مجوزهای لازم از سازمانهای دولتی آمریکا به منظور انجام همکاریهای برنامهریزی شده با دانشگاههای ایران اشاره میکنند. سرانجام در بخش پایانی مقاله، فیزیکدانان آمریکایی با استناد به سوابق تاریخی دیپلماسی علمی میان شوروی و آمریکا در دهه 1960 /1340 که به تسهیل برقراری روابط میان دو کشور انجامید، نسبت به آینده دیپلماسی علمی با ایران اظهار خوشبینی کردهاند. با این وجود این اساتید هشدار دادهاند که نباید انتظار زیادی داشت و استفاده از علم تنها برای گسترش روابط نیست بلکه ارتقای تلاشهای آموزشی و پژوهشی هر دو کشور و نشان دادن حسن نیت در میان کشورهایی است که گرفتار تضاد هستند. 5353
دوشنبه 27 مرداد 1393 - 12:41:34
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]