واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: ورود نان سنگك به ركود تورمي موضعي حاد!
ابوي ميگويد: يك چيزي به تو بگويم شاخ در بياوري. البته به يك شرط كه باز شاخم نزني. برو آن ورتر بايست. اصلاً برو بيرون تحريريه روزنامه تا حرفم را بزنم.
ميگويم: شاخ دان روي كلهام پر شده است، نميشود يك چيزي بگوييد تا بال در بياورم و توي اين هواي گرم بادتان بزنم. اصلاً به جهنم. بگوييد ببينم چه ميگوييد. باز چيز ديگري از بسته خروج تورمي جا مانده است كه هي مثل الحاقيه لايحه بودجه به آن ميچسبانند. نكند بعد از راه و مسكن و معدن نوبت به چيز ديگري رسيده است؟
ميگويد: شنيدهاي وزن و قيمت نان سنگك منطقي نيست و در نرخ جديد كه در حال حاضر مصوب نشده بايد وزن نان 500 گرم و قيمت آن هزار تومان اعلام شود. مثل شمارههاي رند ميشود. هر چه بيشتر جمع و جور شود گرانتر ميشود. بعدش هم مثل شوراي رقابت كه قيمت خودرو را كشيد بالا، ميگويند پرونده بسته شد، دو قلپ آب هم رويش! مجلس كيلويي چند؟
ميگويم: دولت هم بيكار ننشيند يك لحظه. بستهاش اينجوري است پس؟ نان باز هم گران ميشود. تازه ميخواستيم به جاي نان، شيريني خامهاي بياوريم سر سفره تا بوي نفت اذيتمان نكند. بخشكي شانس. به قول پدربزرگ خدا بيامرز، كدام دولت رفته كه دولت بهتري پشت سرش بيايد؟
ميگويد: نميدانم. هر چه باشد اين تو بميري از آن تو بميريها نيست. مگر نديدي دبير انجمن خودروسازان ايران با طرح اين پرسش كه چرا نمايندگان مخالف افزايش قيمت خودرو هيچگاه به افزايش قيمت كالاهاي اساسي و قوت روزمره مردم اعتراض نكردهاند، گفته قيمت لبنيات در طول يك سال اخير حداقل دو برابر شده است اما هيچ كس به اين موضوع اعتراض نكرده.
ميگويم: من گران ميكنم پس هستم! حالا ميخواهند نانمان را سنگ كنند. همان نان سنگك مگر چه بود؟حالا يعني نان گران ميشود يا گمانهزني براي شناخت نبض بازار و تحركات ايضايي ثانويه در مقابل دشمن فرضي است؟
ميگويد: رئيس اتحاديهشان گفته. اتحاديه كه دولتي نميشود. ميشود؟ هماهنگند لابد. نيستند؟ اين بكشد بالا آنها هم ميكشند بالا لابد قيمت را. ميشود بده بستان دولت با بخش خصوصي. تعامل، توسعه، خروج نان سنگك از ركود تورمي موضعي حاد پس از زايش بسته خروج داووسي!
ميگويم: شايد هم درستش همين است. خب ببين! نانوا يك هنرمند تنوري است. نانوا هم بايد پول هنرش را بخورد. مگر نديدهاي رضا كيانيان گفته خيلي از هنرمندان در ميانههاي عمر يا اواخر عمر كه در واقع كاري از دستشان بر نميآيد به روزگار بدي دچار ميشوند.
ميگويد: حالا كه فقط دولت با آن همه دم و دستگاهش ميتواند آمار 200 هزار نفر را داشته باشد، خب بايد هم در مورد هنرمندان، ورزشكاران و... اينطوري گفت و نوشت. يك اقتصادداني چيزي پيدا شود به هنرمندها نان قرض بدهد، نبود؟
ميگويم: دكتر غنينژاد گفته آقاي كيانيان شما و همكاران شما نبايد از مقوله سرمايهگذاري دچار عذاب وجدان شويد. چون به خود و خانواده تعهد داريد. نبايد خجالت بكشيد. فردي بايد خجالت بكشد كه مسبب تورم است. فردي كه با سياستهايش، ركود اقتصادي را رقم زده بايد خجالت بكشد. دولت تورمساز بايد شرمسار باشد.
ميگويد: راست گفته والا چرا هنرمندان بروند و پولشان را در قبرس خرج كنند. چرا بروند. . . مقوله قمار سرمايهگذاري همينجا بهتر است.
ميگويم: بحث نان بود. باز شما نان را به نرخ روز داريد ميخوريد. اينجا كه رسيديد به دور برگردان، برويم سراغ همان نان سنگك.
ميگويد: بازيگر هم نشديم بگوييم بيپوليم. فوتباليست هم نشديم به هكذا. ماندهام كه چرا ابوي شديم و محتاج يك نان سنگك؟
نویسنده : اولاد آدم
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۲۶ مرداد ۱۳۹۳ - ۱۷:۲۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 47]