واضح آرشیو وب فارسی:مهر:
فرهنگ و هنر > سینمای جهان مروری بر فیلم «عمر»
سایه شوم اسرائیل بر زندگی فلسطینیان/ وقتی عشق و سیاست بهم گره میخورد
فیلم «عمر» در سال 2014 یکی از نامزدهای اسکار فیلم خارجیزبان بود؛ فیلمی که هر چند موفق به کسب این جایزه نشد اما با اقبال زیادی روبهرو شد و این روزها که تعارض رژیم صهیونیستی به نوار غزه افکار عمومی را به خود مشغول کرده است، مروری بر این فیلم میتواند تاثیر سایه شوم رژیم صهیونیستی بر زندگی مردم فلسطین را به مخاطب نشان دهد.
به گزارش خبرگزاری مهر، «عمر» 96 دقیقهای و ساخته هانی ابواسد بر مبنای فیلمنامه ای از خود وی ساخته شد است و با بازی آدام بکری، لیم لبانی و لیاد هورانی روایتگر داستان زندگی عمر است. عمر نانوایی جوان و یک فلسطینی ساکن کرانه باختری است که درگیر قتل یک سرباز اسراییلی می شود. او بعد از این برای نجات جان خود و دوستانش مجبور به همکاری با ماموران اسراییلی می شود، در حالی که باید از میان تاری از دروغ و خیانت راه خود را باز کند. کارگردان فیلم هانی ابواسد یک بار دیگر نیز با فیلم سال 2005 «بهشت حالا» برنده جایزه گلدن گلوب و نامزد دریافت اسکار نیز شده بود. «عمر» که در بخش نگاه ویژه جشنوhره فیلم کن 2013 نیز به نمایش درآمد، موفق به بردن جایزه هیات داوران این جشنواره شد. این فیلم در بخش بین المللی جشنواره تورنتو نیز به نمایش درآمد و عنوان بهترین فیلم بلند را از جشنواره آسیا پاسیفیک برد. ایده نوشتن این فیلم فلسطینی که در ماه می 2014 (اردیبشهت) امسال راهی سینماهای آمریکا نیز شد، به گفته هانی ابواسد در یک شب به ذهن او رسید و داستان اولیه اش ظرف چهار ساعت نوشته شد. یک سال بعد مقدمات ساخت فیلم فراهم شد و ابواسد با بودجهای دو میلیون دلاری آن را در نذرت، نابلوس و کمپ مهاجران فار جلوی دوربین برد.
این فیلم که در مجموع برنده 7 جایزه از سراسر جهان است و 6 نامزدی مهم را هم تجربه کرده، موضوع همکاری با اسراییل را که از موضوع های تابو در جامعه فلسطینی است، زیر ذره بین میبرد. اسراییل شبکه ای گسترده از خبرچینان را در کرانه باختری و نوار غزه حفظ می کند تا بتواند درباره فلسطینیانی که از سنگ پراکنی تا فعالیت های سیاسی دست دارند اطلاعات به دست بیاورد. از نظر فلسطینیان کسانی که با اسراییلی ها همکاری می کنند دشمنان داخلی هستند. آن ها توسط جامعه و خانواده هایشان طرد می شوند. ابواسد درباره فیلمش گفته بود: همکاری با اسراییل بخشی از فساد است. این کار به مقاومت ما در برابر اشغال صدمه می زند، بنابراین حرف زدن درباره آن برایمان بسیار مهم است. فیلم با تمرکز بر دیوار حائل شروع می شود، دیواری که فلسطین را به دو قسمت تقسیم کرد و با آثار گرافیتی که رویش نقش بسته، تداعی کننده دیوار برلین است.
شخصیت اصلی یعنی عمر با بازی آدم بکری، در صحنه اول فیلم در حال دست و پنجه نرم کردن با طنابی است که از قسمتی از این دیوار پوسته پوسته آویزان است. اما این تنها صحنه از دیوار نیست و کارگردان در بخشهای دیگر فیلم به آن باز می گردد: یک بار برای این که نشان دهد عمر یک انقلابی است و بار دیگر به عنوان نمادی که جداکننده مردم دو سوی خود است. دیوار مسایلی چون عشق، وفاداری، ارتباط و صمیمت را غیرممکن می کند. عمر تقریبا هر روز زندگی اش را به خطر می اندازد تا از سدهای اسراییلی بالا برود و دوستان کودکی و نادیا، محبوبش را ببیند. اما این رابطه عاشقانه را جامعه محافظه کار زیر سوال میبرد و با دستگیری عمر، تردیدهایی نسبت به جاسوس بودن او در شهر مطرح می شود. شیلا اومالی منتقد سایت راجر ایبرت، فیلم را تریلر و رمانسی توامان می نامد که عناصری از ملودرام را هم در خود دارد و حتی به نوعی از عشقی مثلثی بهره می گیرد و می گوید همه این عناصر در درگیری های هر روزه زندگی فلسطینیها در جوار اسراییلی ها مشهود است اما به مدد بازی بازیگران غیربازیگر این فیلم، همه نگرش ها خیلی تازه و ملموس ارایه میشوند.
داستان فیلم که بر سه دوست دوران کودکی متمرکز است، آنها را درگیر جنگی می کند که پایانی ندارد. آنها توسط آرزوهایشان برای داشتن خانه، دوست و خانواده نیز اشتیاقشان برای آزادی فلسطین احاطه شده اند و راه گریزی ندارند. در چنین فضایی خیانت میتواند بدترین گزینه باشد. عمر وقت آزادش را زمانی که در نانوایی کار نمی کند، صرف این می کند تا خودش را ورزیده کند و بتواند در علمیات آینده علیه اسراییل وارد عمل شود. او با دو دوست دوران کودکیاش طارق و امجد کار می کند و به زندان میافتد. این گروه مستقل از گروه های دیگر کار می کنند و در زندان عمر نشان میدهد که می خواهد مستقل بماند و برای کشتن یک سرباز اسراییلی در پادگان نقشه میکشد. آنها احساس میکنند باید کاری کنند که نشان دهند در مبارزه حضور دارند، اما زندگی در پس دیوار به این راحتی نیست. امجد تصادفی یک سرباز اسراییلی را می کشد و عمر در خیابان دستگیر میشود و به زندان میافتد. او می گوید هرگز اعتراف نخواهد کرد و خود همین حرف به معنی اعتراف کردن است. در صحنه بعد او در زندان در حال شکنجه شدن است و سرانجام عمر به این شرط آزاد می شو تا طارق را به دست آنها بدهد. عمر حالا شکسته شده و فکر می کند بتواند برای هر دو طرف کار کند. هانی اوباسد در این فیلم از دشواری زندگی برای مردم فلسطین سخن می گوید و نشان میدهد چگونه دیواری که اسراییلی ها خلق کردهاند می تواند وارد زندگی مردم فلسطین شود و همه چیزشان را بگیرد.
۱۳۹۳/۵/۲۶ - ۱۴:۰۱
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 78]