محبوبترینها
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
کدام رنگ کاغذ دیواری مناسب فضای شماست؟
چه چیزهایی دیگر در دکوراسیون مد نیست؟!
بررسی قیمت تیرچه + قیمت تیرچه کرومیت + قیمت یونولیت
خرید و قیمت ورق در مشاوران آهن + [مشاوره رایگان]
تی‌وی وال: ایده‌ای نوین برای دکوراسیون داخلی
انواع ریل دستگاه‌های CNC + جدول مقایسه معایب و مزایا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1811625270
تلفیق موفق موسیقی، درام و فیلم در نمایش ترانه های محلی
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: تلفیق موفق موسیقی، درام و فیلم در نمایش ترانه های محلی تهران-ایرنا- نمایش تازه رحمانیان از آنجا که از سه عنصر موسیقی، فیلم و بخشی از فرهنگ قومیت ها و نواحی ایران از جمله لباس، زبان یا گویش استفاده کرده اثری با رویکردی ملی محسوب می شود.
ترانه های محلی کار تازه محمد رحمانیان است که این شبها درسالن اصلی تئاترشهر به روی صحنه می رود. این اثر وامدار موسیقی متن 9 فیلم برتر سینمای ایران است که بتدریج جنبه تاریخی هم پیدا کرده است. فیلم هایی که هر کدام در منطقه ای از ایران به قومیتی خاص تعلق دارد.
کارگردان با هوشمندی درنمایش ترانه های محلی از فیلم هایی که برای اغلب تماشاگران حالتی نوستالژیک دارد استفاده کرده و تماشای نمایشی که به بخشی از فیلمهای مطرح سینمای ایران اشاره می کند حتی برای تماشاگرانی که به اقتضای سنی ذهنیتی از آنها ندارند نیز جذاب است.
نمایش رحمانیان از آنجا که از سه عنصر موسیقی، فیلم و بخشی از فرهنگ قومیت ها و نواحی ایران از جمله لباس، زبان یا گویش استفاده کرده اثری با رویکردی ملی محسوب می شود که نگاهی اجمالی به تفاوت های زیبا و جذاب فرهنگی ایران زمین دارد تولید کرده است.
بازی ها در ترانه های محلی جزو نقاط قوت است و به ویژه علی سرابی که در این نمایش ایفاگر دو نقش متفاوت است چرا که محمدرضا هدایتی مجبور به کناره گیری از کار شد و علی سرابی به خوبی از پس نقشی که او قرار بود بازی کند برآمده و بازی های او جزو بهترین های نمایش ترانه های محلی است.
رحمانیان در ترانه های محلی ایرانی کوچک را در منظر تماشاگر قرار می دهد و البته در کنار نمایش برخی از جذابیتهای قومی پاره ای مشکلات گریبانگیر اقوام از جمله فقر و خشونت را دستمایه دراماتیزه کردن نمایش خود کرده است.
ترانه های محلی ضمن اینکه نگاهی کلی به پهنای سرزمین ایران دارد و سعی می کند ایران را به عنوان یک کل ببیند نگاهی جزئی نگر هم دارد، برخی مولفه ها و عناصر اقوام ایرانی را درمی نوردد و اشاره ای گذرا به آنها دارد.
ترانه های محلی به شدت نگاهی نوستالژیک دارد و خواسته یا ناخواسته به تماشاگر برای از بین رفتن تنوع فرهنگی و استحاله شدن فرهنگ های مختلف در فرهنگ غالب هشدار می دهد و اوج این رویکرد را در بخش مربوط به داش آکل مشاهده می کنیم که کاراکتر زن شیرازی با بازی مهتاب نصیرپور تاکید زیادی بر اصالت گذشته دارد.
ترانه های محلی نوعی ادای دین به سینما هم است. سینمایی که در مقطعی مانند دهه شصت و اوایل دهه 70 اقوام را نادیده نگرفته و کوشیده تمرکز نگاهش فقط بر مرکز نباشد.
نمایش جدید رحمانیان برخلاف بسیاری از نمایش های این روزها که حال وهوایی صرفا منفی ناامید کننده از شرایط اجتماعی القا می کنند و فقط جنبه هایی خاص از جریان زندگی را بازتاب می دهند از آنجا که به بازنمایی عناصر رنگارنگ فرهنگ ایران زمین می پردازد حال تماشاگر را خوب می کند.
شبی که به تماشای ترانه های محلی نشستم مطابق روال شب های اخیر که تئاتر مقداری رونق دارد و نمایش ها از فروش قابل قبولی برخوردارند چهره هایی نظیر ناصر تقوایی که ناخداخورشید او یکی از 9 فیلم به کار رفته در نمایش رحمانیان بود و نیز بهزاد فراهانی حضور داشتند.
هر دو به روی سن رفتند و بیان دیدگاه های متفاوت هر کدام درباره اوضاع این روزهای تئاتر از نکات جالب پس از اجرای نمایش بود چرا که فراهانی ابتدا با حضور بر روی سن از وضع بد تئاتر سخن گفت و تقوایی پس از او با بیان اینکه نظر فراهانی را قبول ندارد تئاتر را بهترین هنر این روزهای کشور دانست چرا که به گفته او نمایشنامه هایی به دستش می رسد که بسیار خوب نوشته شده و بسیاری از نمایش های این روزها تولیدی است و نه اقتباسی و این نشان دهنده توجه به متن نمایشی و تولید آن در داخل و بالطبع غنای تدریجی تئاتر در ایران است.
از : جواد فیاض محرمی
فراهنگ*3054** 1601**
25/05/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 50]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها