واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: اشتغالزایی،راهبردی از نوع دیگر - محمدحسن الهی منش* اتخاذ راهبرد توسعه و اشتغال جوانان، اعتماد به جوانان در سطوح مختلف جامعه و نیز اجازه مشارکت جدی و گسترده آنان در تعیین سرنوشت جامعه از امور مهم سیاست داخلی نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران است.
یکی از امور مهم سیاست داخلی نظام مقدس ایران اسلامی، مبتنی بر این قضیه است که اتخاذ راهبرد توسعه و اشتغال جوانان آری، اعتماد به جوانان در سطوح مختلف جامعه آری و نیز اجازه مشارکت جدی و گسترده آنان در تعیین سرنوشت جامعه آری و تاثیر جوانان در مقدرات نظام جمهوری اسلامی ایران به عنوان آینده سازان و میراث داران آرمان های اصیل انقلاب اسلامی آری؛
و لیکن بیکاری و بیعاری، اعتیاد اجتماعی و خودباختگی فرهنگی، تجاهل در الگوسازی و تظاهر در خودباوری نسل جوان و همچنین تساهل نسبت به مشارکت جوانان در امور مختلف سیاسی - اجتماعی هرگز.
نیک می دانیم که یکی از مهمترین تکالیف قانونی و به علاوه یکی از موثرترین مبانی اولیه ˈاقتدارˈ و مشروعیت هر نظام سیاسی، بذل عنایت صحیح نخبگان عالی جامعه به قراردادن صحیح شهروندان در روند جامعه پذیری سیاسی می باشد.
جامعه پذیری سیاسی عبارت از یک روند تدریجی و آگاهانه و هدفمند به منظور تربیت و نحوه آموزش و پرورش سیاسی آحاد مختلف جامعه به ویژه جوانان و نوجوانان عزیز این مرز و بوم است که با توجه به منابع مختلف جامعه پذیری سیاسی، بخشی از آن به والدین و خانواده ارتباط داشته و بخشی دیگر به گروه همسالان و همبازی های فامیلی و طایفه ای معطوف بوده و بخشی دیگر نیز به نظام آموزش و پرورش، نظام آموزش عالی، سازمان تبلیغات اسلامی، مراکز و مدارس حوزه های علمیه، رسانه ملی و دیگر مراجع؛ خصوصا به گروه های مرجع هم سن و سال معطوف است.
البته اهمیت و تاثیر فزاینده هر یک از این مراجع مهم جامعه پذیری سیاسی در ایران معاصر، نه تنها طی فصول مختلف سال، بلکه به طور خاص در فصل تابستان عیان می شود.
چه بسا اگر زعمای قوم، علمای قم، دولتمردان و نیز ابنای آموزشی و تربیتی ایران اسلامی، گذشته تاریخی این جوانان و نوجوانان را مجددا مرور نکرده و در این راستا نقشه ای جامع و راهبردی با ضمانتنامه اجرایی محکم نداشته باشند، قطعا امکان ابتلای نسل جدید به سمت و سوی ارزش ها، هنجارها، ترجیحات زندگی غربی و تجهیزات تمدن غربی بیشتر شده و در مقابل احتمال اعتنای این میراث داران فرهنگ و تمدن عظیم اسلامی - ایرانی و نیز ابتنای این طلایه داران انرژی هسته ای به مولفه های هویت ملی و خودباوری فرهنگی کاهش خواهد یافت.
اگر خدای ناکرده خواسته و ناخواسته اینچنین روندی سرعت گرفته و به تدریج اعماق وجودیشان، ارزش های غیر مقبول و کردارهای نادرست و رفتارهای ناهنجار در حوزه سیاست و اجتماع تعمیق یافته و گسترش یابد، دیگر به طور مسلم خود کرده را تدبیر نیست و بی جهت نمی توان صرفا به ˈناخودیˈ تاخت و با تغافل و تجاهل ˈخودیˈ ساخت؛ چرا که حسب آیات قرآنی و در انطباق با روایات دینی و سیره نبوی و مشی علوی، هر جامعه و مجموعه ای برای تدبیر عقل معاد و تمشیت عقل معاش نیازمند بازنگری در گذشته تاریخی خویش بوده و به علاوه، لازم است که وضعیت حال را به درستی دریافته و راه عاقلانه و مشی عالمانه را در موضع صحیح خود شناسایی کرده و نیز استراتژی و برنامه مدون، جامع و کارا برای آینده داشته باشد تا به تعبیر قرآن که می فرماید: ˈفاعتبروا یا اولی الابصارˈ، بتواند بابصیرت، گذشته را چراغ راه آینده کند.
البته شایان ذکر است که این رسالت عظیم تاریخی ایران معاصر، بر عهده نخبگان فکری و راهبران معنوی و متولیان سیاسی جامعه می باشد که به طور خاص مسوولیت این امر خطیر انسانی، اسلامی و مذهبی بر عهده نخبگان سیاسی، اجتماعی و مذهبی است که در واقع به طور مستقیم و غیرمستقیم مصداق ˈکلکم راع و کلکم مسوول عن رعیتهˈ می باشند.
به عبارت دیگر، اینان هستند که در مجموع به عنوان متولیان هدایت، نظارت و راهنمایی دین و دنیای شهروندان نظام جمهوری اسلامی ایران (به مصداق ˈالدنیا مزرعه الاخرهˈ) بوده و بعضا دغدغه معاد و آخرت مردم را نیز به دوش می کشند.
هر چند که جملگی ایمان داریم به: ˈلاموثر فی الوجود الااللهˈ.
به تعبیر آقای دکتر حسن روحانی، رییس جمهوری که تاکید دارد: ˈما کاملا موافق چرخش و گردش سانتریفیوژهای هسته ای هستیم، مشروط بر آنکه چرخش کارخانجات کشور نیز به خوبی بچرخد و چرخ اشتغال جوانان نیز در گردش ایام فعال بوده و معضل بیکاری از دغدغه های اساسی مسوولان فکری - فرهنگی و اجرایی باشدˈ.
می توان گفت که غنی سازی اوقاف فراغت نسل جوان به اندازه مهم و راهبردی است که برای منافع و سرنوشت کشور دست کمی از اهمیت غنی سازی اورانیوم و انرژی صلح آمیز هسته ای ندارد.
* مدرس دانشگاه آزاد اسلامی قم
24/05/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]