واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:
اگر میگذاشتند شاعر در آشیانه خود میماند
وحید جلیلی گفت: مؤدب از نمادها و نمودهای شعر هنر انقلاب است. وی این توفیق را پیدا کرد که در جریاناتی که برخی توفیق حضور نداشتند، حضور پیدا کند و علمداری نماید. این رویشها و نسل جدید هستند و روزگار نو و افق پیشرو.
به این مطلب امتیاز دهید
به گزارش سرویس فرهنگی جام نیوز، سیزدهمین مراسم شب شاعر پاسداشت علی محمد مؤدب با حضور محمدعلی بهمنی، غلامرضا کافی، وحید جلیلی، محمدحسین جعفریان، مهدی غزلی، محسن مؤمنی شریف، سعید حدادیان، حسین قرائی، میلاد عرفانپور، میثم نیلی، ظوهیر توکلی، علی داوودی، نماینده سفیر افغانستان و همچنین جمعی از شعرا و علاقمندان به علی محمد مؤدب عصر امروز در نخلستان سازمان هنری رسانهای اوج برگزار شد. جلیلی: علمداری مودب در بزنگاههای حساس انقلاب در این نشست که با حضور علاقمندان به مؤدب برگزار شده بود، وحید جلیلی گفت: از روزهای ابتدای انقلاب بسیاری از جوانان برآمده از انقلاب به پا خواستند تا خلأ انقلاب در حوزههای رسانهای را پر کنند. نسلی که در اواخر دهه 50 و اوایل دهه 60 شکل گرفتند یک نسل طلایی بودند و انقلاب مظلوم و تنها را یاری کردند و در بهت روشنفکران که فکر میکردند اگر انقلاب را تنها بگذارند، موفقیت حاصل نمیشود. وی ادامه داد: نسل اول هنر و شعر انقلاب خوش درخشیدند از همین رو شعر انقلاب یک هویت جریانی پیدا کرد بخصوص که با مفاهیم انقلاب ارتباط قوی برقرار کرد. شعر انقلاب در دهه 70 کمرنگ شد و چنان فکر شد که شعر انقلاب در هویت شعری خود مستهیل شده است. و برخی چهرهها سعی کردند در هویت شعری و فنی فرو بروند و چهره انقلابی خود را مخفی کنند. اما از ابتدای دهه 80 این موضوع عوض شد و رویشهای شعر انقلاب به چشم آمد و بروز این موضوع در جریان فتنه 88 بود. وی افزود: مؤدب یکی از نمادها و نمودهای شعر هنر انقلاب است و چنانچه کسی در شعریت وی شکی ندارد. با این حال این اتفاق و توفیق را پیدا کرد که در جریاناتی که برخی توفیق حضور نداشتند، حضور پیدا کند و علمداری نماید. این رویشها و نسل جدید هستند و روزگار نو و افق پیشرو. آشیانه شعر عشق است علی محمد مؤدب در ادامه گفت: در رابطه با شعر بحث زیاد است اما به اعتقاد من آشیانه شعر عشق است و در همان آشیانه جوجههای دیگر خود را پرورش میدهد و اگر شعر در حوزههای دیگر وارد میشود، در حقیقت در همان آشیانه رشد کردهاند. در روایتی میدیدم که دختر امام حسین(ع) از ایشان میپرسد که به مدینه برنمیگردید که حضرت جواب میدهد، اگر پرنده را آزاد بگذارند به آشیانه خود باز میگردد. و با توجه به همین روایت اگر میگذاشتند شاعر در آشیانه خود میماند. ولی شاعر ناچار است که پرنده شعرش بال بزند تا از آشیانهاش دفاع کند. فارس 130
۲۲/۰۵/۱۳۹۳ - ۰۹:۳۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]