تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835956816
ایجاد «مونوپولی مردانه» نتیجه اصلی تفکیک جنسیتی است
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: رییس انجمن جامعه شناسی ایران در گفت و گوی تفصیلی با ایرنا: ایجاد «مونوپولی مردانه» نتیجه اصلی تفکیک جنسیتی است تهران-ایرنا-طرح تفکیک جنسیتی به یکی از بحث برانگیزترین مسایل اجتماعی در روزهای اخیر تبدیل شده است؛ دکتر «محمد امین قانعی راد» رییس انجمن جامعه شناسی ایران و عضو هیات علمی دانشگاه تهران در گفت و گوی تفصیلی با ایرنا به آسیب شناسی و تحلیل جامعه شناختی این طرح پرداخت.
قانعی راد که خود از مخالفان این طرح است و آن را غیرکارشناسی و از پیش شکست خورده می داند تاکید کرد که هدف اصلی از اجرای این طرح کمرنگ کردن نقش زنان و قرار دادن آن ها در حاشیه است.
رییس انجمن جامعه شناسی ایران ضمن اشاره به این که خود جامعه بر اساس تشخیص خود برخی محیط ها را از هم تفکیک می کند، تاکید کرد که جدا کردن زنان و مردان در محیط های اجتماعی مثل ادارات و دانشگاه ها نه تنها این فضاها را اخلاقی تر نمی کند بلکه با از بین بردن تعامل انسانی میان زن و مرد آن ها را به مقوله های جنسی برای یکدیگر تبدیل می کند.
وی تاکید کرد که حضور زنان و مردان در کنار یکدیگر باعث می شود که نوعی تعادل در محیط ایجاد شود و همین امر حفظ موازین اخلاقی را نیز بیشتر تضمین می کند.
در ادامه متن کامل گفت و گوی ایرنا با دکتر محمد امین قانعی راد آمده است.
***ایرنا: تفکیک جنسیتی در جامعه ی ما بحث تازه یی نیست و حتی اکنون در برخی محیط ها اجرا می شود. آیا جامعه ی امروز ایران را نیازمند تفکیک جنسیتی به شیوه یی که طی هفته های اخیر مطرح شده است می دانید؟
**قانعی راد: همانطور که شما اشاره کردید تفکیک جنسیتی در جامعه ی ما مساله ی ناشناخته یی نیست و در صحنه ی جامعه، بطور طبیعی و با نظامی پیچیده اجرایی می شود. حقیقت این است که جامعه، خود درجه یی از هوشمندی و آگاهی را داراست که زیر تاثیر آن، در برخی مکان ها و محیط ها تفکیک گذاری را رعایت کند و در برخی دیگر لزومی برای رعایت آن نمی بیند. این نظام اجتماعی نه تنها در کشور ما بلکه در بسیاری از جوامع وجود دارد. برای مثال در همه ی کشورهای جهان، خوابگاه ها و سرویس های بهداشتی دانشجویان دختر و پسر از یکدیگر جدا هستند. ولی کلاس های آن ها از هم جدا نیستند. این امری کاملا اقتضایی در جامعه است و نمی توان برای آن قانونی تعیین کرد.
***ایرنا: آیا این خودآگاهی اجتماعی که به آن اشاره کردید در حوزه ی خانواده و سازمانی نیز قابل تعمیم است؟
**قانعی راد: این حوزه ها هر دو بُعدی از جامعه هستند و از آن تاثیر می پذیرند. شما حتی اگر مناسبات اجتماعی در سطح خانواده را در نظر بگیرید، می بینید که در آن ها تفکیک و عدم تفکیک اجرایی شده است. برای مثال در مراسم خواستگاری از زنان و مردان فامیل درخواست می شود تا در کنار یکدیگر حضور پیدا کنند و گفت و گو و حتی چانه زنی کنند و مسایل را از جنبه ها و دیدگاه های مختلف بررسی کنند. این بیان دیدگاه ها و کنشگری فعال، در صورت اعمال تفکیک جنسیتی و جدا کردن این دو گروه از یکدیگر، بدون شک وجود نخواهد داشت. ولی همین افراد در مراسمی دیگر و زیر تاثیر اقتضاهای متفاوت، از یکدیگر تفکیک می شوند.
***ایرنا: در عرصه ی سازمانی چطور؟
**قانعی راد: این مساله را می توان به راحتی به سازمان ها نیز تعمیم داد. ما در اکثر سازمان های خود هم اکنون نیز تفکیک جنسیتی را به نوعی اجرا می کنیم. برای مثال در محیطی نظیر بانک، ما شاهد این هستیم که کارمندان در پارتیشن(تقسیم بندی) های مختلف نشسته و بدون هیچ مشکلی به کار ارباب رجوع رسیدگی می کنند. اگر ما بخواهیم در این مکان، تفکیک جنسیتی را اجرایی کنیم، علاوه بر کارمندان بانک، مشتریان آن ها نیز باید از یکدیگر تفکیک شوند. بنابراین به دو دستگاه برای دریافت شماره نیاز خواهید داشت که یکی به زنان و دیگری به مردان شماره دهد. چنین برنامه یی جز ایجاد مشکل و اختلال نتیجه یی در بر نخواهد داشت. یا اگر محیطی نظیر بیمارستان را در نظر بگیرید، ما شاهد هستیم که در این محیط، پرستاران زن و مرد برای سرویس دهی به بیماران زن و مرد فعالیت می کنند تا بیماران احساس راحتی بیشتری داشته باشند. ولی همین افراد با وجود این که خدمتی تفکیک شده را ارایه می دهند، در محیط کار، بدون نیاز به تفکیک و بدون وجود هیچ مشکلی در کنار یکدیگر فعالیت می کنند.
حتی اگر قرار باشد محیط های مذهبی را نیز در نظر بگیریم، شاهد هستیم که در روزهای عاشورا و حتی راهپیمایی هایی که در سطح ملی برگزار می شوند، زنان و مردان در کنار یکدیگر به عزاداری می پردازند یا در راهپیمایی ها حضور پیدا می کنند؛ در این محیط ها مشکلی ایجاد نمی شود و نیازی نیز به تفکیک جنسیتی نخواهد بود.
***ایرنا: با توجه به این که گفته می شود این طرح قرار است در درجه ی اول از سازمان ها آغاز شود، تاثیر آن را بر جنبه های مختلف فعالیت سازمانی چه می دانید؟
**قانعی راد: کار، پدیده یی جمعی است. به این معنی که نیاز به مشارکت همه ی افراد شاغل در یک محیط کاری وجود دارد. بویژه کارهایی که از بُعدی فکری و اندیشه یی-تحلیلی برخوردار هستند؛ نظیر تولید دانش، محتوا و خبر. این فعالیت ها را می توان وابسته به طراحی، تفسیر و خلاقیت دانست. چنین فعالیت هایی نیاز به تعامل انسانی دارد و در صورت اجرایی شدن تفکیک، افراد زیادی از مشارکت در این بحث ها محروم می شوند.
***ایرنا: به نظر شما آیا اجرای این طرح، تبعات اقتصادی نیز خواهد داشت؟
**قانعی راد: بدون شک. برای مثال اگر بخواهیم دانشگاه ها را در نظر بگیریم، می بینیم که در بسیاری از دانشگاه های ما هنوز تفکیک صورت نگرفته است. یا این که منحصر به برخی دروس و دوره های خاص بوده است. با در نظر گرفتن تعداد پایین تر دانشجویان در کلاس های فوق و دکتری، تفکیک این افراد نیازمند صرف زمان و هزینه ی بالاتر و در عمل ناممکن خواهد بود. در سازمان ها نیز اجرای این طرح بدون شک نیازمند بودجه و برنامه ریزی های بیشتر و هزینه بر خواهد بود.
***ایرنا: موافقان این طرح، آن را موجب حفظ امنیت اخلاقی توصیف می کنند. نظر شما در خصوص این ادعا چیست؟
**قانعی راد: به نظر من، اجرای این طرح حتی ممکن است نتیجه یی منفی در این خصوص داشته باشد. چرا که حضور خانم ها و آقایان در کنار یکدیگر در محیط های کار باعث ایجاد تعادل اخلاقی می شود. با تفکیک زنان و مردان از یکدیگر، موضوع گفتارهای آن ها از مسایل کاری و به مسایل خانوادگی و جنسیتی تبدیل می شود. زمانی که در یک محیط، صرفا گروهی از خانم ها یا گروهی از آقایان در کنار یکدیگر فعالیت می کنند، احتمال اینکه اخلاق حرفه یی کار رعایت نشده و مسایل مورد بحث به حوزه های خصوصی و جنسیتی کشیده شود بسیار زیاد است. علاوه بر این حضور خانم ها در همه ی محیط ها باعث می شود که آقایان بسیاری از اصول رفتاری و کلامی را رعایت کنند و به نوعی محیط را تلطیف می کند.
***ایرنا: پس به نوعی امنیتی که ادعا می شود با اجرای این طرح در محیط کار تامین می شود، ممکن است از آن ها سلب نیز بشود.
**قانعی راد: همینطور است. بویژه که این مساله ممکن است حتی تبعات اجتماعی عمیق تری را نیز در بر داشته باشد. این مساله ممکن است موجب ایجاد نوعی فمینیسم پنهان شود. مگر فمینیسم ناشی از چیست؟ فمینیسم به مفهوم منفی و رادیکال(افراطی) آن ناشی از مجموعه یی از پیش داوری ها نسبت به مردان است. از سوی دیگر نیز مردسالاری ناشی از پیش داوری نسبت به زنان است. زنان و مردان به طور طبیعی و غریزی تمایل و گرایش به حمایت و ابراز الگوهای مشترک جنس خود دارند. با تفکیک این دنیاها از یکدیگر، ما این پیش داوری های جنسیتی را تداوم خواهیم بخشید. در این شرایط، فرهنگ زن ستیزِ مردانه از سویی و فرهنگ مرد ستیزِ زنانه از سویی دیگر رواج پیدا خواهد کرد.
***ایرنا: تاثیر حذف این نگاه تعاملی در سازمان ها چه خواهد بود؟
**قانعی راد: دیدگاه های اجتماعی اگر در تعامل به یکدیگر قرار نگیرند، نگرش های آن ها بعد از مدتی به صف آرایی در مقابل یکدیگر و جدایی منجر خواهند شد. برای مثال اگر ارتباط ادیان و قومیت های مختلف را در کشور خودمان محدود کنیم و جلوی رابطه ی آن ها را بگیریم، پیش داوری های فرهنگی به مرور به جدایی اجتماعی منجر خواهد شد. در حوزه ی جنسیتی نیز به همین صورت است و زنان و مردان باید در محیطی سالم، قادر به شناخت یکدیگر باشند.
علاوه بر این محیط هایی نظیر کار و دانشگاه، محیط های تعاملی و آکادمیکی هستند که در آن ها افرادی با ویژگی هایی خاص نظیر برخورداری از مدرک دانشگاهی و سطح قابل قبولی از فرهنگ فعالیت می کنند. تعامل این افراد با یکدیگر در این محیط ها، تاثیرهایی نظیر تعریف افق فرهنگی جامعه و رفع پیش داوری ها در حوزه های مختلف را به دنبال خواهد داشت.
***ایرنا: با توجه به این که حمایت بیشتر و حفظ حریم بانوان به عنوان یکی از اصلی ترین هدف های این طرح مطرح شده است، زنان را در محیط های کار چگونه متاثر از آن می دانید؟
**قانعی راد: عیب بزرگ این طرح این است که با حذف حضور و نگاه زنان، نگاه شهوانی و جنسیتی نسبت به آنان را تقویت خواهد کرد. حضور زن در محیط های کاری همراه با ابراز شایستگی ها و استعدادهای اوست. نبود این جنبه ها، باعث تشدید نگاه جنسی و کاهش نگاه انسانی به زنان می شود. این مساله همچنین افزایش اختلاف و جدایی ها در بین دیدگاه های زنان و مردان را نیز در بر خواهد داشت.
***ایرنا: در خصوص عدالت جنسیتی چطور؟ آیا زنان بعد از اجرای این طرح قادر به اثبات شایستگی های خود در کنار مردان خواهند بود؟
**قانعی راد: به اعتقاد من تفکیک جنسیتی کاملا با عدالت جنسیتی در محیط های کار و دانشگاه ها در تضاد است. اگر بخواهیم مساله ی تفکیک جنسیتی در سازمان ها را برجسته کنیم، توانایی و قدرت کارشناسی در هنگام استخدام، جای خود را به معیارهای جنسی خواهد داد که به نوعی نیازمند سهمیه بندی جنسیتی نیز خواهد بود.
***ایرنا: این طرح چگونه بر نقش زنان تاثیر خواهد گذاشت؟
**قانعی راد: تفکیک جنسیتی در سازمان ها، مدیریت را در دست مردان نگاه می دارد و مدیریت بدون شک در سازمان هایی که تفکیک جنسیتی در آن ها اجرایی می شود مردانه خواهد بود. در این شرایط، امکانی برای ارتقا و پیشرفت خانم ها به سطوح بالاتر وجود نخواهد داشت. این نوعی تکنیک است که از آن می توان با عنوان «تکنیک تفکیک جنسیتی در راستای عدم توانمندسازی زنان» یاد کرد.
***ایرنا: تبعات چنین تکنیکی چه خواهد بود؟
**قانعی راد: بطور طبیعی امکان رشد و پیشرفت از آن ها(زنان) گرفته خواهد شد؛ امکان توانمندسازی سازمانی در حوزه ی زنان از بین خواهد رفت؛ انحصار مشاغل اصلی نزد مردان باقی خواهد ماند و به معنای دیگر، زنان به تدریج به پستوهای سازمانی رانده خواهند شد. تفکیک جنسیتی به نحوی زنان را در حاشیه ی سازمان و بعدها جامعه قرار خواهد داد. بعد از مدتی، اجرای تفکیک جنسیتی در کنار کمبود منابع سازمانی که به حوزه ی زنان اختصاص می یابند، تاثیر خود را بر جای خواهد گذاشت و زنان را متاثر خواهد کرد؛ چرا که ما در بیشتر موارد شاهد آن هستیم که زنان مجبور به پذیرش و تاثیرپذیری از تصمیم هایی هستیم که بدون حضور آن ها و توسط نگاهی مردانه اتخاذ شده است.
***ایرنا: پس چنین طرحی را می توان به نوعی در تضاد کامل با ادعای نقش فعال زنان در حوزه های مختلف اجتماعی دانست؟
**قانعی راد: بله. اگر ما می گوییم که زنان در سازمان ها و مشاغل مختلف مشارکت پویا و سازنده دارند، این مشارکت باید کامل باشد و نمی توان با مشارکتی تفکیک شده و با زنانی که در سازمان ها به نوعی پستونشین شده اند به این هدف دست پیدا کرد. تاثیرگذاری زنان در سازمان ها تنها به این صورت امکان پذیر خواهد شد. آن ها باید امکان داشته باشند در مقابل مردان به گفت و گو، چالش و مخالفت بپردازند.
***ایرنا: مخالفتی که به آن اشاره فرمودید به تفاوت های نگاه زنانه و مردانه بر می گردد؟
**قانعی راد: همینطور است. در بسیاری از موارد ممکن است در سازمان ها و نهادهای مختلف، طرحی مطرح شود که به ضرر زنان یا خانواده باشد و زنان باید نقطه نظرات خود را در این خصوص بیان کنند. حتی اگر نکته بینی زنانه را نیز در نظر نگیریم، ممکن است مدیران و کارمندان زنِ ما، با توجه به تخصص و دانش خود تشخیصی بدهند که با تشخیص مردان متفاوت و از آن برتر است.
حقیقت این است که همه ی سازمان های کشور یا گفت و گویی هستند یا باید باشند. نسل جدید سازمان ها، گفت و گو محور هستند. اگر زن می خواهد با فکر و دانش خود در درون سازمان ایفای نقش کند، باید در تعامل و گفت و گو با مردان باشد. تفکیک باعث خواهد شد تا گفت و گو تنها میان مردان صورت بگیرد و آن ها به چهره های قدرتمند سازمان تبدیل شوند و ما شاهد نوعی «مونوپولی» مردسالارانه در سازمان ها خواهیم بود که مساوی با بی عدالتی جنسی است.
***ایرنا: آیا این نقض شایسته سالاری نیست و بی انگیزگی را بدنبال نخواهد داشت؟
**قانعی راد: بله. این موضوع بسیار مهم است. بویژه در دانشگاه ها ما شاهد هستیم که دختران و پسران درگیر رقابتی سالم هستند که ناشی از نیاز آن ها برای ابراز توانایی های خود است. در درون سازمان ها نیز همه ی کارمندان به دنبال اثبات شایستگی ها خود هستند که به ایجاد نوعی از رقابت سالم منجر خواهد شد. بنابراین می توان گفت جنبه ی منفی این قضیه که عده یی برای برجسته کردن آن تلاش می کنند در حقیقت بی اهمیت است و اجرای آن ناممکن. اجرای تفکیک مانند این است که شما به مردم بگویید در خیابان ها حاضر نشوند چراکه ریسک(خطر) اختلاط وجود دارد.
***ایرنا: ریسکی که به آن اشاره فرمودید مساله ی بسیار مهمی است؛ چرا که اجرای این طرح نظیر این است که برای پیشگیری از ریسک، زمینه های وقوع آن را کاملا حذف کنیم. آیا بسیاری از ریسک ها در برابر مزایای فراوان کوچک به نظر نمی آیند؟
**قانعی راد: درست است. شما نمی توانید به یک نفر بگویید با هواپیما یا قطار سفر نکن چرا که ریسک سقوط و خروج از ریل وجود دارد. یا اینکه با فردی دوستی نکنید چون ممکن است او دوستی ناباب باشد. زندگی اجتماعی در همه ی عرصه ها با درصدی از ریسک و مخاطره همراه است. ولی تصمیم گیری های کلان این حوزه نباید بر مبنای درصد ریسک بلکه بر مبنای احتمال موفقیت گرفته شوند. من اگر با آگاهی از خطراتی که ممکن است سفر با هواپیما در پی داشته باشد آن را انتخاب می کنم؛ به این دلیل است که از این طریق خیلی سریع تر به مقصد می رسم. این صرفه جویی در وقت، مزایایی دارد که ریسک در مقابل آن ها ناچیز است.
***ایرنا: آیا می توان اجرای چنین طرحی در سازمان ها و تبعاتی را که بدنبال خواهد داشت، محدود به سازمان و جدا از جامعه دانست؟
**قانعی راد: به هیچ وجه. برخی افراد ممکن است این نظر را مطرح کنند که ما تنها این طرح را در سازمان خود اجرایی می کنیم و به سطح جامعه یا سایر نهادها کاری نداریم. اتفاقا معضل ها و دیدگاه های افراطی که در جامعه بروز می کنند، بسیار تاثیرپذیر از سازمان ها و دستگاه های دولتی هستند. مدیران این سازمان ها با الگوگذاری غلط و خط مشیی که انتخاب می کنند، بر رفتار کلی جامعه تاثیر می گذارند. بنابراین در صورتی که رفتاری افراطی در سازمان ها نهادینه شود، در سطح جامعه شاهد تفریط خواهیم بود. لازم است که با نگاهی اعتدالی به این قضیه نگاه شود. اعتدال یکی از بحث های روز جامعه ی ماست. این اعتدال بدون شک با عدالت جنسیتی نیز در ارتباط است و بنابراین دولتمردان باید نگاهی درست به آن داشته باشند.
***ایرنا: با در نظر گرفتن فعالیت سالم و کنترل شده ی زنان و مردان در کناریکدیگر و مزایایی که شما به آن اشاره کردید، اعمال این جدایی در سازمان ها چه تبعات اجتماعی را در جامعه بدنبال خواهد داشت؟
**قانعی راد: دو جنس زن و مرد بطور طبیعی میل به تعامل با یکدیگر دارند. آن ها بعدها با تشکیل نهاد خانواده با یکدیگر پیوند و تعامل همیشگی خواهند داشت؛ پس دستیابی به سطحی از شناخت از جنس دیگر، کاملا ضروری است. چه جایی بهتر از دانشگاه یا محل کار برای دستیابی به این شناخت وجود دارد؟ علاوه بر این، هنجارهای مورد قبول نزد فرهنگ عمومی جامعه، با طرح هایی از این دست کاملا متفاوت است. این طرح های بخشنامه یی، ناموفق و بی اثر خواهند بود و در صورت اجرایی شدن آن ها بصورت غلط و شتابزده، بعدها بصورت معضلات اجتماعی از جایی دیگر سر بیرون خواهند آورد.
***ایرنا: ممکن است به برخی از مشکلاتی که جامعه در صورت نبود امکان این شناخت با آن روبرو می شود اشاره کنید؟
**قانعی راد: نسلی که دختران و پسرانِ آن با محدودیت زیاد و تفکیک شده از یکدیگر بزرگ می شود و وارد جامعه می شود، بعدها با معضلات اجتماعی نظیر فساد اخلاقی یا اختلافات خانوادگی ناشی از عدم شناخت دقیق از خواست و دنیای طرف مقابل رو به رو می شوند. فشار همواره وازدگی و در نتیجه نوعی واکنش منفی همراه با افراط گری را بدنبال خواهد داشت.
هر جامعه یی به ارتباط میان زن و مرد در قالبی سالم نیاز دارد. این ارتباط باید گفت و گویی و مبتنی بر اهداف آموزشی و کاری باشد. در صورتی که اجرا کنندگان این طرح، چنین نیازهایی را در نظر نگیرند، اجرای آن تنها به نفرت این دو جنس از یکدیگر و عدم شناخت و پیش داوری منجر خواهد شد. ولی شاید خطر بزرگ تر، اختلاط پنهانی باشد که در سایه ی تفکیک جنسیتی، به طور کاملا ناسالم و خطرناک در جامعه بروز کند. در این شرایط، مرزهای اخلاق دریده خواهد شد.
***ایرنا: آیا اجرای این طرح، در آینده بر سایر مناسبات اجتماعی نظیر ازدواج نیز تاثیرگذار خواهد بود؟
**قانعی راد: بدون شک همینطور است. بسیاری از ازدواج ها در محیط هایی نظیر کار و بویژه دانشگاه اتفاق افتاده اند. با جداکردن زنان و مردان، این امکان نیز از بین می رود. حضور در این مکان ها به افراد امکان انتخاب کردن و انتخاب شدن می دهد. پس دختران و پسران ما باید چگونه و کجا در معرض یک انتخاب برای آینده ی خود قرار گیرند؟ مهم تر اینکه در این محیط ها، بسیاری از جوانان با توجه به این که پیشتر در محیط خانواده قرار داشته اند و از امکان تعاملات اجتماعی محدودتری برخوردار بوده اند، می توانند با روحیات، تفاوت ها و نوع نگاه یکدیگر به عنوان یک انسان آشنا شوند. آیا درک دنیای مردانه و زنانه به افزایش تفاهم ها و اثرگذار بر زندگی خانوادگی منجر نخواهد شد؟ پایداری و ثبات خانواده در گرو شناخت مرد و زن از یکدیگر است.
***ایرنا: تصور می کنید این طرح با چه هدف هایی مطرح شده است؟
**قانعی راد: افرادی که قصد دارند این ایده را به قانون تبدیل کنند، اهدافی سیاسی را دنبال می کنند و به دنبال سوء استفاده ی سیاسی از این طرح هستند. به نظر می رسد که هدف این افراد (صرف نظر از خواسته یا ناخواسته بودن آن) کمرنگ کردن نقش زنان و قرار دادن آن ها در حاشیه باشد.
***ایرنا: با این توصیف، آیا این طرح به نتیجه یی هرچند محدود خواهد رسید؟
**قانعی راد: به اعتقاد من، این طرح در عمل به جایی نخواهد رسید. پیشتر نیز طرح های متعددی در جامعه مطرح شده اند که همگی بدلیل کارشناسی شده نبودن شکست خورده اند. برای مثال طرحی که «محمود احمدی نژاد» در خصوص مهاجرت کارمندان از تهران به شهرستان ها ارایه کرد، طرحی از پیش شکست خورده بود و همه می دانستند که قابل تحقق نیست؛ ولی عده یی با اهداف سیاسی روی آن پافشاری کردند. البته در این میان، ممکن است عده یی نیز زیر تاثیر نداشتن شناخت و درک صحیح از شرایط اجتماعی و فرهنگی جامعه از چنین طرح هایی حمایت کنند.
***ایرنا: با توجه به اینکه حامیان این طرح به توجیهات دینی برای اجرای آن تمسک می جویند، برداشت دینی غلط را تا چه میزان در ارایه ی آن تاثیرگذار می دانید؟
**قانعی راد: بدون شک تاثیرگذار خواهد بود. علاوه بر بهره برداری های سیاسی، برداشت های غلط اخلاقی و عدم شناخت جامعه، برداشت های نامناسب از رفتارهای دینی نیز بدون شک در این بین موثر هستند. مجموعه ی این نقص ها در کنار یکدیگر، نتیجه یی جز طرح هایی که اجرای آن ها پیامدهای منفی در همه ی زمینه ها بدنبال خواهد داشت ندارد و بدتر این که این طرح ها به هیچ یک از اهدافی که بدنبال آن هستند دست نخواهند یافت.
***ایرنا: سازمان ها و نهادهای مختلف، برای حفظ امنیت و اخلاق گرایی و آرامش در فضای کاری چه برنامه یی را می توانند اجرایی کنند که جایگزین تفکیک جنسیتی و البته موفق تر از آن باشد؟
**قانعی راد: سازمان ها بجای حذف مزایایی که تفکیک جنسیتی امکان بهره مندی از آن ها را از بین خواهد برد، باید فرهنگ سازمانی را بهبود بخشند و صورت مساله را پاک نکنند. بدون شک در برخی موارد مشکلاتی از طرف برخی افراد ایجاد می شود که موافقان تفکیک جنسیتی را تشویق به حمایت بیشتر از اجرای این طرح می کند؛ ولی ضروری است که ما از این مساله و همه ی مسایلی که در حوزه های اجتماعی تاثیرگذار خواهند بود، یک ارزیابی کلی داشته باشیم. زمانی که به چنین نگاهی رسیدیم، مدیران و برنامه ریزان قادر خواهند بود با درنظر گرفتن پیامدهای منفی تفکیک جنسیتی یا هر طرح دیگری، طرحی درست در این خصوص ارایه دهند.
***ایرنا: این طرح از چه طریقی می تواند در سازمان ها ارایه شود؟
**قانعی راد: بهترین راه حل در این راستا، بهبود فرهنگ سازمانی است. حتی سازمان ها و سایر نهاها باید زمینه های سالم تعامل دختران و پسران و زنان و مردان، به شیوه یی کنترل شده فراهم شوند. این کنترل باید از طرف خود افراد و نه از طرف نهادهای نظارتی اجرایی شود. برای کمک به نهادینه شدن این خود کنترلی نیز می توان از کلاس ها و کارگاه های آموزشی در این زمینه استفاده کرد.
ما باید توجه به معیارهای ظاهری در محیط کار را که به بی اعتنایی به اخلاقِ کاری منجر خواهد شد به حداقل برسانیم. این که شور و شوق جنسیتی در جامعه ی ما با اعمال محدودیت طی سال ها، به سمتی نادرست هدایت شده است بدلیل محدودیت هایی است که برای نسل جوان ایجاد شده است. بدون شک اعمال طرح تفکیک جنسیتی نیز نتیجه یی جز دامن زدن به آتش این شور و شوق جنسی نخواهد داشت.
*گروه پژوهش های خبری
پژوهشم**ع.م**2054
20/05/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 29]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها