واضح آرشیو وب فارسی:مهر:
اجتماعی > بهداشت و سلامت
خطر شکستگی و ترک خوردن در اوایل عمر پروتزهای دندانی وجود دارد
عضو انجمن علمی دندانپزشکان ایران با عنوان این مطلب که خطر شکستگی و ترک خوردن در اوایل عمر پروتزهای دندانی وجود دارد، گفت: برای جلوگیری از این خطر، پزشک باید بسیار حاذق باشد.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از پرتال جراحان ایران، دکتر فریبا بلوچ به انواع پروتزهای دندانی اشاره کرد و گفت: پروتز دندان دو نوع ثابت و متحرک دارد. دندانهایی را که دیواره هایشان می شکند و توانایی این را ندارند که بار نیروهای وارد شده موقع جویدن یا حرکت مختلف دهان را تحمل کنند، روکش می گذارند. این متخصص پروتزهای دندانی افزود: از سوی دیگر یک سری از دندانها عصب کشی می شوند. زمانی که دندان عصب خود را از دست می دهد، تغذیه خود را هم از دست داده و خشک و شکننده می شود و پس از عصب کشی به روکش نیاز پیدا می کند. بنابراین برای دو دسته از دندانها روکش گذاشته می شود، یکی دندانهای عصب کشی شده و دیگری دندانهایی که پرکردگی های وسیع دارند؛ برای این دندانها پروتز ثابت گذاشته می شود. وی ادامه داد: در پروتز ثابت، روکش دندان توسط نوعی چسپ دائم می چسبد و روکش تکان نمی خورد. اما پروتزهای متحرک، پلاک متحرکی است که بیمار باید شب ها آن را از دهان خود خارج کند، بشوید، در جعبه مخصوص خود و در آب نگهداری کند و پس از این که به فک خود استراحت داد، آن را دوباره در دهان خود بگذارد. در این نوع پروتز، دندانهای از دست رفته توسط پلاکی متحرک جایگزین می شود و فرد همیشه باید این مراقبت ها را از دندان خود به عمل بیاورد. بلوچ اظهار داشت: هزینه پروتز متحرک از ثابت کمتر است و گاهی افرادی که از پروتز متحرک استفاده می کنند، هزینه های درمانی پروتز ثابت را ندارند. گاهی هم فرد، دندانهای پایه را ندارد. به این معنا که یک دندان از بین رفته اما دندان عقبی آن وجود ندارد که بتوان از آن به عنوان یک پایه استفاده کرد و به اصطلاح، آن را بریج کرد. در واقع در انتهای فک این افراد دندانی وجود ندارد. گاهی اوقات هم فاصله دو دندان به حدی است که نمی توان یک پیچ بزرگ در این فاصله کار گذاشت. اما امروزه ایمپلنت ها جایگزین پروتز متحرک شده اند. در واقع اگر فرد هزینه های ایمپلنت را بتواند پرداخت کند می تواند از طریق ایمپلنت، دندان های از دست رفته خود را ترمیم کند. این جراح دندانپزشک خاطر نشان کرد: گفته می شود که در ایمپلنت، افراد دوست ندارند دندانهای سالم خود را تراش بدهند اما در واقع اگر دندانها سالم باشند، از ایمپلنت استفاده می کنند، اگر دندانهای پایه مشکل داشته باشند برای نمونه عصب کشی شده باشند یا پرکردگی های وسیع داشته باشد، بهتر است که تراشیده شود، زیر روکش برود و عمر بیشتری داشته باشد. وی گفت: ایمپلنت، پیچی است از جنس تایتانیوم است که وارد فک می شود و در واقع نوعی پیوند محسوب می شود که جایگزین دندان می شود، وارد فک می شود، ریشه را تشکیل می دهد و یک قطعه چینی دیگر هم روی آن قرار می گیرد که پیچ مشخص نباشد. دلایل شکستگی پروتزهای دندانی بلوچ با عنوان این مطلب که خطر شکستگی و ترک خوردن در اوایل عمر پروتزهای دندانی وجود دارد، افزود: برای جلوگیری از این خطر، پزشک باید بسیار حاذق باشد. نوع تراش بسیار مهم است و این که جراح، دست کار کرده داشته باشد. علاوه بر نوع تلاش پزشک، به جنس ماده ای که کوره پز در همکاری با لابراتوار آماده می کند نیز بستگی دارد. وی گفت: در دندانپزشکی به نحوه جفت شدن دندانها بر روی یکدیگر اکلوژن گفته می شود. آسیب دیدن پروتزهای دندانی به اکلوژن بیمار هم ارتباط دارد که می تواند بر دوام روکش دندانی موثر باشد. در واقع شکستگی پروتزهای دندانی از مواردی مثل شکست های تکنیسینی که کوره پز موجی شده، شکست های خود دندانپزشک و شکست های بیمار و اکلوژن او ناشی می شود. در حال حاظر موادی وجود دارد که روکش را ترمیم می کنند یا می توان آن را بیرون آورد و تعویض کرد. دخانیات عامل مضر ایمپلنت وی با بیان این مطلب که دخانیات باعث تحلیل استخوان می شود، افزود: البته به وسیله پیوند استخوان می توان آنها را ترمیم کرد به این معنا که دخانیات عامل از بین بردن ایمپلنت نیست بلکه عامل مضر آن است. پیوندهای استخوانی این آسیبها را جبران می کنند اما بهتر است که دخانیات نباشد تا نیاز به ترمیم هم وجود نداشته باشد.
۱۳۹۳/۵/۱۳ - ۱۲:۰۲
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]