محبوبترینها
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1840583561
گره کور بی توجهی بر تار و پود فرش زنجان
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: گره کور بی توجهی بر تار و پود فرش زنجان زنجان - ایرنا - بی توجهی مسوولان و دست اندرکاران فرش زنجان، این گنجینه ارزشمند زنجانی ها را به پستوهای گمنامی کشانده است.
به گزارش ایرنا، فرش یکی از صنایع بسیار ارزشمند ایرانی است که نمونه آن در سطح جهان یافت نمی شود و نمی توان بافته ای هم سنگ آن در گوشه ای از دنیا یافت.
تمام هنر و ظرافت به کار رفته در فرش ایران یک سو و روایتگری هر فرش از هر قومیت و فرهنگ ایرانی یک سو.
هر یک نام و برند خاصی دارند و هر فرش با شناسنامه خاصی در کشور و جهان شناخته می شود.
فرش ایرانی فرآیند خاصی از ظرافت و هنر را طی می کند تا حاصل آن، بافته ای نفیس و شایسته موزه های جهانی می شود.
از تولید پشم و ابریشم خالص آن گرفته تا رنگرزی و نقشه کشی هر یک سیر طولانی خاص خود را دارد تا مواد و طرح اولیه از پیچ و خم زمان گذشته و به دست بافنده چیره دستی برسد که خوب می داند چگونه این مواد را در آهم آمیزد تا فرشی تولید کند که چشم ها را خیره خود سازد.
در این میان زنجان صاحب سبکی در فرشبافی است که محصول خارج شده از زیردست فرشبافان را لایق کسب عنوان آهنین کرده و بافته ای به استواری آهن راهی بازار می کند.
استحکام و ظرافت به کار رفته در هر دو فرش ابریشمی و پشمی زنجان چنان نافذ و بی نظیر است که خریدار خوب می داند چگونه کار با کیفیت زنجانی رااز کار دیگر مناطق تشخیص دهد.
اما فرش آهنین و ارزشمند زنجان از دردی رنج می برد که به نظر، هیچ کس مسوولیت درمان آن را برعهده نمی گیرد و هر صاحب مسوولیتی به گونه ای پای خود رااز دایره تلاش برای رفع این مشکل بیرون می کشد.
فرش زنجان در داخل این استان دچار بی توجهی و در خارج از این منطقه مبتلا به گمنامی است.
بی توجهی به فرش زنجان از ناآگاهی مردم، لجبازی و از زیر بار مسوولیت شانه خالی کردن متولیان، بی تفاوتی بافندگان، سود جویی تجار غیر زنجانی و در نهایت مهم نبودن درآمد حاصل از تولید و صادرات این محصول گران بها برای اقتصاد و مسوولان اقتصادی استان زنجان ریشه می گیرد.
بافندگان فرش کار خود را پیش می برند، تاجران زنجانی از رکود بازار ناله می کنند، تولید کنندگان مواد اولیه بدون در نظر گرفتن کیفیت کالا، اقدام به واردات محصولات بی کیفیت و بی ارزش می کنند که سلامتی بافنده را در معرض خطر قرار می دهد، فروشندگان به فکر سود بیشتر حاصل از تجارت خود هستند و درنهایت مسوولان پرداختن و صرف زمان و هزینه برای ساماندهی این بخش را غیر ضروری و بی اهمیت می دانند.
بی توجهی تمام صاحب نظران و مسوولان این بخش نه تنها منتهی به فروش و تجارت فرش نمی شود بلکه گاه این بی تفاوتی دامن بافندگان را نیز می گیرد و پستوی تاریک خانه هایی که دار قالی بر آن نقش بسته، رازدار تنهایی و بی توجهی به هنرمندان این بخش می شود.
*** بی انصافی تجار گریبان گیر بافندگان فرش
مریم کبیری یکی از بافندگان فرشی است که تمام امورات زندگی خود و خانواده اش از محل بافت فرش اداره می شود.
29 سال بیشتر ندارد و نزدیک به 17 سال است پشت دار قالی می نشیند و هر روز گره بر روی گره زده و امیدش فروش با قیمت مناسب بافته ای است که از جان و دل برای به ثمر نشستن آن مایه می گذارد.
این بافنده روستایی فرش به مشکلات پیش روی بافنده های فرش اشاره می کند و می گوید: بافت فرش کار طاقت فرسایی است، شیره جان بافنده در قبال دست مزدی اندک یا قیمت ناچیز کار نهایی به یغما می رود.
کبیری که عینکی ته استکانی بر چشمانش زده است، می افزاید: هر فرش ابریشمی در اندازه ای 120 در 180 با یک بافنده، نیاز به حداقل شش ماه زمان دارد.
وی یادآورشد: چنین فرشی در نهایت به قیمت پنج یا شش میلیون تومان به فروش می رود.
کبیری به دیگر مشکلات بافندگان فرش اشاره می کند و ادامه می دهد: این مشکل برای بافندگان فرشی که برای دیگری کار می کنند مضاعف تر می شود، به طور معمول بافندگان یا با سرمایه اولیه خود می بافند و یا دستمزد بگیر دیگران هستند.
این بافنده فرش می گوید: برای هر 60 سانتی متر، 100 هزار تومان دستمزد، حتی ارزش پشت دار قالی نشستن را ندارد.
وی خاطرنشان می کند: سود فرش بافی برای بافنده فقط زمانی است که مواد اولیه با سرمایه خود او تامین شده باشد.
کبیری اضافه می کند: بافندگانی که برای دیگران می بافند در یک شرایط می توانند به دستمزد خوبی دست یابند و آن هم اینکه کارفرما، بافنده را بیمه کرده و بخواهد همچون کارگران بخش صنعت به وی حقوق ثابت بدهد.
این بافنده فرش با بیان اینکه تصور ایجاد چنین شرایطی برای بافندگان خیالی بیش نیست، می افزاید: خریداران به فکر سود خود هستند و بافندگان فقط به این می اندیشند که هر چه سریعتر بافته خود را فروخته و به پول دست یابند.
بافنده دیگر فرشی که همسرش نیز در کار خرید و فروش فرش است می گوید: یک بافنده برخلاف دیگر افراد شاغل آخر هر ماه به دستمزد نمی رسد و باید ثمره کارش را یا در پایان هر کار و یا به صورت اقساطی از هر چند ماه یک بار دریافت کند.
بتول آقاجانلو خاطرنشان می کند: بافنده ای که سرمایه اولیه از جانب خودش تامین شده، در صورتی که فرش کوچکی بر دار داشته باشد، پس از شش ماه و اگر کاری بزرگ زیر دست داشته باشد، پس از یک سال به سود خود دست خواهد یافت.
وی ادامه می دهد: کسی که برای دیگری می بافد تعهد دارد ظرف مدت خاصی کار را تحویل کارفرما بدهد در صورتی که حتی یک روز با تاخیر مواجه شود، جریمه این تاخیر از دستمزد وی کم خواهد شد.
آقاجانلو یادآور می شود: در چنین شرایطی دستمزد از هر دو یا سه ماه متناسب با پیشرفت بافت فرش پرداخت خواهد شد.
این بافنده شهری فرش ابریشم می گوید: نرخ خاصی برای دستمزد بافندگان تعیین نشده است، برای برخی کارگاه های فرش بافی شورای دستمزد حداقل دستمزدی تعیین می کند اما همین نرخ نیز پاسخگوی زحمتی که بافنده برای یک فرش می کشد نیست.
کبیری در مورد مشکلاتی که فرش بافی برای جسم او ایجاد کرده می گوید و می افزاید: شماره چشم من 11 است، اگر این فرشی را که زیر دست دارم تمام کنم برای عمل چشمانم اقدام خواهد کرد.
وی دست هایش را نشان می دهد و جای دفی که بر بند دوم انگشت اشاره دست راستش و زخم هایی که روی انگشتان دست چپش نقش بسته است را معرف قسمتی از سختی کار خود می داند.
29 سال دارد اما برخلاف هم سن و سالانش پشتش خمیده و از درد زانو و کمر رنج می برد.
وضعیت جسمی آقاجانلو نیز که به گفته خود از 9 سالگی پشت دار قالی نشسته تعریف چندانی ندارد و می گوید: 35 سال بیشتر ندارم اما تا کنون هر دو چشمم را به علت ابتلا به آب مروارید عمل کرده ام.
این بافنده فرش شهری اضافه می کند: البته الآن که همسرم خود در کار خرید و فروش فرش دستباف است، وضع بهتری نسبت به سایر بافندگان دارم.
آقاجانلو می افزاید: وضع جسمی بافندگان زمانی بدتر می شود و گاه به وخامت می گراید که مواد اولیه مورد استفاده غیرخالص بوده و یا رنگ شیمیایی جعلی برای رنگرزی آن به کار گرفته شود.
*** بر کارگاه های فرش بافی خانگی نظارت نمی شود
کارشناس بهداشت حرفه ای دانشگاه علوم پزشکی استان زنجان به روند نظارت بر کارگاه های فرش بافی برای رعایت نکات ایمنی و بهداشتی اشاره می کند و می گوید: کارشناسان این دانشگاه اغلب اقدام به نظارت بر کارگاه های روستایی می کنند.
محمد فهرستی اظهار می کند: کارگاه های فرش بافی در شهرها اغلب پراکنده و خویش فرما هستند و کارشناسان این دانشگاه اجازه ورود به آنها را ندارند.
وی یادآور می شود: در کارگاه های فرش بافی اغلب افراد خردسال و زنان اشتغال دارند و باید برای حفظ سلامتی و نکات ایمنی در این فضا نظارت کافی و لازم انجام گیرد.
فهرستی می افزاید: مهمترین نکته ای که باید در کارگاه های فرش بافی مد نظر قرار داد، روشنایی آن است که باید نزدیک به نور روز باشد.
این کارشناس بهداشت حرفه ای دانشگاه علوم پزشکی استان زنجان با بیان اینکه در اغلب کارگاه ها یا از لامپ های فلورسنت استفاده می شود و یا مهتابی به کار می رود، به کار بردن هر یک از این نورها به تنهایی را موجب خستگی و ناراحتی چشم حاضرین عنوان می کند.
وی تاکید می کند: بافندگان فرشی که نور محیط را بر اساس استانداردهای تعریف شده تنظیم نمی کنند، اغلب دچار مشکل آب مروارید و ضعف شدید بینایی می شوند.
فهرستی با بیان اینکه یکی دیگر از مواردی که فرش بافان باید به آن توجه داشته باشند، شرایط ارگانومیکی فضای کار است، می گوید: عدم رعایت نکات ایمنی در نحوه نشستن، نگاه به محل بافت گره ها، مناسب نبودن محل نشستن و تاریکی محیط مشکلات جسمی فراوانی برای بافندگان به همراه خواهد داشت.
وی خاطرنشان می کند: کارشناسان این دانشگاه می توانند بر شرایط بهداشت محیط کار بافندگان در کارگاه های بافندگی نظارت کنند، اما متاسفانه مجوز قانونی برای نظارت بر کار بافندگان در خانه ها در اختیار آنان نیست.
*** فرار سود اقتصادی فرش زنجان حاصل بی توجهی متولیان
مدیر عامل اتحادیه فرش روستایی استان زنجان که صاحب یک مجموعه کامل از تولید پشم، رنگ رزی مواد اولیه، نقشه کشی، بافت و فروش انواع فرش دست بافت پشمی و ابریشمی است، می گوید: متاسفانه آمار دقیقی از تعداد فرشبافان این استان در دست نیست.
ناصر باباخانی می افزاید: فرش زنجان از نظر کیفیت بافت و مواد به کار رفته برای تولید آن بی نظیر است، اما تابلو فرش های آن به نام تبریز و بیش از 80 درصد دیگر تولیدات ابریشمی و پشمی آن به نام استان قم به فروش می رسد و صادر می شود.
وی یادآورمی شود: بر آوردی که اتحادیه فرش روستایی از تعداد بافندگان فرش در روستاهای این استان دارد، به بیش از 60 هزار بافنده می رسد.
باباخانی اظهار می کند: این آمار را اتحادیه فرش شهری نمی پذیرد و مسوولان سازمان صنعت، معدن و تجارت نیز موظف به ارایه آمار بر اساس تعداد افراد بیمه شده هستند.
نایب رییس هیات مدیریه اتحادیه تعاونی های فرش ایران می گوید: هم اکنون زنجان صاحب یک هزار روستاست که در هر یک حداقل 100 بافنده حضور دارند و با این احتساب باید حداقل 100 هزار بافنده فقط در روستاهای این استان وجود داشته باشد.
وی خاطر نشان می کند: این درحالی است که تجار شهری به علت سخت گیری در خرید تولیدات فرش زنجان از محل عرضه این کالا مطلع نیستند و عدم عرضه محصول در بازار زنجان را دلیل بر کم بودن تعداد بافندگان می دانند.
باباخانی ادامه می دهد: همین بی توجهی تجار بازار زنجان سبب شده تا امروز فضا برای ورود افراد سودجو در عرضه مواد اولیه نامرغوب باز شده و در نتیجه پشم ناخالص یا دباغی شده و ابریشم غیر طبیعی با رنگی جعلی به دست بافندگان برسد.
مدیر عامل اتحادیه فرش روستایی استان زنجان می گوید: پشم خالصی که باید برای فرش دست بافت به کار رود، باید از گوسفند زنده چیده شده و در نهایت پس از ریسندگی به دست بافندگان و رنگ رزان برسد.
وی با بیان اینکه پشم اصل باید پس از شست و شو نیز همچنان بوی گوسفند بدهد، اضافه می کند: متاسفانه برخی افراد سود جو اقدام به تولید پشم از پوست گوسفند مرده می کنند که به آن می توان عنوان پشم دباغی شده را اعطا کرد.
باباخانی می افزاید: پشم دباغی شده بوی نامطبوعی دارد و تولید کننده این محصول برای کاهش چنین بویی مجبور به استفاده از مواد شیمیایی و گازوئیل هستند که محصول نهایی تولید شده آن برای سلامتی بافنده خطری جدی محسوب می شود.
نایب رییس هیات مدیره اتحادیه تعاونی های فرش ایران می گوید: این مشکل در مورد ابریشم نیز وجود دارد و این روزها بازار استفاده ابریشم چینی داغ تر از ابریشم خالصی است که کیفیت بی نظیری دارد.
وی که صاحب مجموعه کاملی از صفر تا 100 بافت فرش پشمی و ابریشمی است، از بی تفاوتی تجار و تولیدکنندگان فرش دست بافت زنجانی نسبت به سرنوشت این محصول ابراز تاسف می کند و ادامه می دهد: همین بی تفاوتی موجب شده است تا در زمان پرداخت تسهیلات سهم اندکی برای بافندگان زنجانی در نظر گرفته شده و فرش ارزشمند این استان در گمنامی به سر ببرد.
وی به صادرات فرش زنجان از دیگر استان ها و با برند قم و تبریز اشاره می کند و استان قم و آذربایجان شرقی را دارای تجار قوی و صاحب نامی در جهان در زمینه عرضه فرش دست بافت می داند.
باباخانی به جریان بیمه بافندگان فرش در زنجان اشاره می کند و می افزاید: هر شخصی که مدعی فرش بافی باشد تحت آزمون قرار گرفته و می تواند با دریافت معرفی نامه از سازمان صنعت، معدن و تجارت از خدمات بیمه تامین اجتماعی برای فرش بافان استفاده کند.
وی اضافه می کند: البته در قانون لحاظ شده که هر شخصی که مدعی فرش بافی است روزانه حداقل باید هشت ساعت پشت دار قالی مشغول باشد.
باباخانی اظهار می کند: پس از آنکه فرد برای بیمه اقدام کرد، کارشناسان بیمه و سازمان صنعت، معدن و تجارت نیز اقدام به بازرسی از دار قالی مدعی می کنند.
**وعده ای که هرگز عملی نشد
رییس سازمان بازرگانی سابق در مهر سال 90 از شناسایی 60 هزار بافنده فرش در روستاها و شهرهای این استان خبر داده و گفته بود که برای ساماندهی این قشر از جامعه برنامه ریزی خوبی انجام خواهد شد.
حمید صدری در همان زمان از نبود برند صادراتی برای فرش زنجان گلایه کرده و خواستار برنامه ریزی اصولی برای معرفی این بافته ارزشمند زنجانی شده بود.
وی البته به تعاملاتی که با گمرک زنجان برای صادرات فرش این استان از مبادی گمرکی داخلی انجام گرفته بود نیز اشاره کرد، اما تاکنون با وجود گذشت بیش از سه سال همچنان مبادی گمرکی این استان فاقد کارشناس مناسب برای ترخیص فرش دستباف است و هیچ برندی برای این بافته تعریف و معرفی نشده است.
**گمنام ولی معروف
فرش زنجان به علت طرح و کیفیت خاصی که دارد، مشتریان ویژه ای را نیز در سراسر جهان جذب خود می کند.
آلمانی ها و ژاپنی ها شیفته فرش زنجان هستند و اغلب متمولین آنان حداقل یک تخته از بافته های فرش زنجانی البته به نام فرش قم در خانه دارند.
به گفته مدیر اداره فرش سازمان صنعت معدن و تجارت استان زنجان، مقصد اغلب فرش های دستباف این استان آلمان، ژاپن و کشورهای حاشیه خلیج فارس است.
شاید کیفیت مواد، بافت و در نهایت طرح و نقشی که در فرش زنجان به کار می رود و آن را در هر نقطه از جهان با طبیعت پیوند می دهد، آن را به بافته ای ارزشمند و مشهور تبدیل کرده است.
چه سود از این همه کیفیت و مرغوبیت که قرار نیست مرهمی بر زخم دستان پینه بسته بافندگان آن شود و هیچ اسمی از نام زنجان و زنجانی در هیچ یک از صفحات تجارت و صادرات این کالا برده نشود.
مدیر اداره فرش سازمان صنعت، معدن و تجارت استان زنجان می گوید: راه اندازی کارگاه های تخصصی شویندگی فرش برای صادرات و به کارگیری کارشناس در گمرک برای ترخیص این کالا هیچ صرفه اقتصادی ندارد.
سید محسن جعفری می افزاید: تا زمانی که فرش زنجان را تجار دیگر استان ها خریداری و صادر می کنند، نه برای آنان و نه برای زنجان شست و شو و صادرات فرش هیچ سودی ندارد.
همین مطلب را معاون بازرگانی سازمان صنعت، معدن و تجارت تکرار می کند و می گوید: مگر سودی که از طریق صادرات فرش عاید زنجان خواهد شد، به چه مبلغ می رسد که برای دستیابی به آن تلاش شود.
امیر علی مصیبی ادامه می دهد: فرش دستباف زنجان اغلب از طریق تجار استان قم به خارج از کشور صادر می شود.
وی خاطر نشان می کند: گمرک زنجان هم اکنون فاقد کارشناس فرش است اما در صورت لزوم آمادگی استقرار چنین کارشناسی برای ترخیص فرش های دستبافت این استان را دارد.
مصیبی به نبود کارگاه های تخصصی آماده سازی فرش های دستباف برای صادرات اشاره می کند و تحقق چنین برنامه ای را مستلزم ورود بخش خصوصی می خواند.
معاون بازرگانی سازمان صنعت، معدن و تجارت استان زنجان به برنامه ریزی انجام شده برای شناسنامه دار کردن فرش های دستباف زنجانی اشاره می کند و می گوید: هم اکنون هیچ اطلاعاتی بر روی این تولیدات که معرف طرح، کیفیت بافت و نوع مواد به کار رفته و بافنده آن باشد، بر روی آن نصب نمی شود.
وی با اشاره به برنامه ریزی برای خرید فرش دستباف تولید شده در این استان توسط تجار زنجانی و صادرات آن یادآور می شود: بافنده، فرش را به شخصی خواهد فروخت که دستمزد بیشتری بابت آن پرداخت کند.
این سخن را می توان از زبان استاندار زنجان شنید که می گوید: بافنده به دنبال سود خود است، هر کس گران تر خریداری کند، فرش را به همان تاجر خواهد فروخت.
جمشید انصاری در پاسخ به این پرسش که سهم استان زنجان در تجارت کالایی چنین ارزشمند چیست، اضافه می کند: فرش را هر تاجری می تواند خریداری کرده و صادر کند و نمی توان برای تجار دیگر استان ها تعیین تکلیف کرد.
به نظر می رسد، مسوولان زنجانی خود را در پستوی تاریک فرش بافی به همین قانع کرده اند که این بافندگان اگر بیمه شوند و اگر فرش خود را به بالاترین قیمت به فروش برسانند کافی است و دیگر مهم نیست در وهله نخست هزینه ای که بابت بافت چنین کالایی صرف می شود از جان بافنده زنجانی گرفته و در نهایت سودی که از آن حاصل می شود روانه جیب تجاری خواهد شد که از درد و رنج بافندگان هیچ اطلاعی ندارند.
متولی فرش دستباف در سطح کشور تا سال 74 سازمان جهاد کشاورزی بود و از آن پس این مسوولیت به سازمان بازرگانی وقت و در نهایت به سازمان صنعت، معدن و تجارت واگذار شد.
بر اساس آمار موجود و ادعای مسوولان مربوطه تا سال 74 تعداد بافندگان فرش در این استان به 110 هزار نفر می رسید، اما با گذشت زمان از تعداد این هنرمندان کاسته شد و امروز بر اساس آماری که هیچ پایه و اساسی ندارد، این استان 66 هزار بافنده دارد.
7319/596
11/05/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 91]
-
اقتصادی
پربازدیدترینها