محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1852572465
دورنمای تربیت دانش آموزان ورزشکار و خود مراقب
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
فیسبوک تویتر Google+ Cloob در میزگرد ایرنا با معاون وزیر آموزش و پرورش ؛ دورنمای تربیت دانش آموزان ورزشکار و خود مراقب تهران - ایرنا - ورزش، سلامت فردی و پیشگیری از آسیب های اجتماعی در بین دانش آموزان از جمله مقولاتی است که در نظام تعلیم و تربیت به عنوان چند اصل مهم و ضروری همواره دغدغه مسوولان و خانواده ها بوده است.
معاونت تربیت بدنی و سلامت وزارت آموزش و پرورش به عنوان یکی از متولیان موارد مذکور تلاش ها و فعالیت هایی را برای ترسیم آینده ای روشن و تربیت افرادی ورزشکار و سالم به لحاظ جسمی ، روحی و روانی دنبال می کند.
این مساله بهانه ای شد تا گروه فرهنگی ایرنا ، با دعوت از مهرزاد حمیدی معاون تربیت بدنی و سلامت وزارت آموزش و پرورش و طرح سوالاتی در این ارتباط برنامه ها و اهداف این معاونت را از زبان وی جویا شده و در اختیار خوانندگان قرار دهد.
در ادامه مشروح گفت و گوی خبرنگار حوزه آموزش ایرنا با این مسئول وزارت آموزش و پرورش از نظرتان می گذرد:
** س: گسترش فعالیت المپیادهای درون مدرسه ای چرا و با چه هدفی؟ صورت می گیرد؟
- موضوع المپیادهای درون مدرسه ای با هدف گیری بیش از سه میلیون دانش آموز حرکت بزرگی است که تمایل داریم رسانه ها کمک کنند که این مساله بیشتر در سطح اجتماع و در بین والدین و خانواده ها مطرح شود. به این معنا که هم جزو مطالبه والدین و هم جزو مطالبه دانش آموزان شود تا نظام آموزش و پرورش بتواند این مطالبه را خوب پاسخ دهد و از سوی دیگر باید بحث المپیادهای درون مدرسه ای جزو مطالبه مدیران، معلمان و دست اندرکاران شود.
معتقدیم این طرح که سال گذشته به صورت پایلوت و به صورت آزمایشی در برخی مدارس اجرا شده حرکت بزرگی بود که چند حسن دارد، اولا نگاه ما مدرسه محورانه است و معتقدیم هر موضوع تعلیم و تربیتی و هر تغییر، تحول و تربیتی بخواهد در دانش آموزان اتفاق بیافتد در مدرسه اتفاق می افتد و مدرسه به عنوان هسته تعلیم و تربیت در نظام آموزش و پرورش از اهمیت خاصی برخوردار است.
یکی دیگر اینکه ما نیاز داریم در مدرسه نشاط و شادابی محیط و فضای مدرسه را افزایش دهیم چون می گویند ˈدرس معلم ار بود زمزمه محبتی جمعه به مکتب آورد طفل گریز پای راˈ، این موضوع خیلی مهم است که انس دانش آموز را به مدرسه افزایش دهیم معتقدیم که یکی از فعالیت هایی که می تواند انس دانش آموز را به مدرسه افزایش دهد المپیاد درون مدرسه ای است.
سال گذشته در مدارس منتخب استان ها این طرح اجرا شد که بر اساس گزارش های اولیه و بررسی این موضوع که آیا مورد استقبال واقع می شود و یا در بین دانش آموزان جذابیت دارد یا اینکه مدرسه همکاری لازم را دارد به ما جواب مثبت داده اند.
تاکنون گزارش مبسوط و تحلیلی سه استان دریافت شده و جمع بندی آن بعدا اعلام می شود ولی در مرحله اول از نظر جذابیت و همکاری درون مدرسه ای، مشارکت والدین، دانش آموزان، معلمان و مدیران و ایجاد نشاط در محیط اجتماعی مدرسه، استان ها در گزارشات خود اعلام کرده اند که اجرای طرح مثبت بوده است. به همین دلیل ما امسال جسارت کرده و بنا داریم جمعیت تحت پوشش را افزایش دهیم.
موضوع دیگر که برای ما در مدرسه مهم است افزایش جمعیت تحت پوشش است، البته منابع موجود به ما اجازه نمی دهد که در سلسله مراتب استانی و ملی متمرکز شویم از این رو رویکرد ما همگانی و افزایش جمعیت تحت پوشش است به همین دلیل المپیاد ورزشی درون مدرسه طراحی شد تا در درون مدرسه وقتی که به مرحله اجرا در می آید هر کسی در این تکاپو نقشی داشته باشد.
هیچ محدودیتی ندارد که یک کلاس دو یا سه تیم داشته باشد، حتی تاکید ما بر این است که می توانید به صورت دوره ای برگزار کنید. البته احیا روزهای پنج شنبه هم می تواند ما را در اجرای هر چه بهتر طرح یاری دهد ولی هدف اصلی ما این است که وقتی همه دانش آموزان در مدرسه هستند و یا ایام صبحگاهی و یا بعد از کلاس ها و بین کلاسی نیز این طرح فعال باشد.
قبلا مسابقات درون مدرسه ای در برخی مدارس انجام می شده است اما چارچوب مشخص و استانداردی وجود نداشت که مراسم افتتاحیه و اختتامیه داشته باشیم و این ساختار که والدین را دعوت کرده و مدیر مدرسه به عنوان سرپرست المپیاد تعیین شود، وجود نداشت و اکنون ما بنا داریم با گسترش المپیادهای درون مدرسه ای این اهداف را محقق سازیم.
با اجرای این طرح شورای مدرسه به عنوان رکن رکین مدرسه وظیفه مند شده، انجمن های ورزشی توسط خود بچه ها شکل گرفته و کار به خود دانش آموزان سپرده خواهد شد و معلم ورزش فقط موضوع را هدایت می کند.
معتقدم در این نهضت داوطلبی چه دانش آموزی که در مسابقات شرکت کند و چه دانش آموزی که کمک کند این مسابقات برگزار شود رشد می کنند، هر کسی می تواند در این میان مسوولیتی به عهده بگیرد، یکی مسوول جدول، دیگری مسوول ثبت نام، فرد دیگر مسوول تیم، مربی و یکی دیگر رییس انجمن شود و شورای مدرسه نیز با حضور معاونان و دبیران ورزش امور را هدایت کنند.
در جریان برگزاری المپیادهای درون مدرسه ای بر بازی جوانمردانه و مسایل این چنینی تبلیغ خواهیم کرد و مواردی همچون به اهتزاز در آوردن پرچم مدرسه و خواندن سوگند توسط ورزشکاران تاکید می کنیم و البته از ظرفیت و توانمندی دانش آموزان و والدین نیز استفاده می کنیم.
گسترش المپیادهای درون مدرسه ای از آنجا که ابعاد فرهنگی تربیتی را دنبال می کند می تواند با حجم گسترده جمعیت تحت پوشش و با اثرات تربیتی، مشارکتی، ترویج شادی و نشاط در مدرسه به عنوان یک تجربه موفق و استاندارد برای کشورهای دیگر الگو باشد.
اکنون جمعیت دانش آموزی ما 12 میلیون و 300 هزار نفر است و پیش بینی می کنیم سه میلیون دانش آموز تحت پوشش طرح المپیادهای درون مدرسه ای قرار گیرند و این یک عدد جهشی است که می تواند افتخار آمیز باشد.
از همین جا و از مجرای رسانه وزین ایرنا، از همه همکاران در سراسر کشور، مدیران، 33 هزار دبیر ورزش کشور، دانش آموزان و کادر مدرسه تقاضا می کنم که در این نهضت ملی که قرار است از اول سال تحصیلی 94-93 آغاز شود، مشارکت کنند و به عنوان یک پروژه تعیین کننده ما را یاری دهند تا اجرای این طرح باعث افتخار و دل گرمی والدین و انس دانش آموزان به مدرسه شود.
**س: رویکرد جدید آموزش و پرورش در فعال کردن کانون های درون مدرسه ای چیست؟
- با رویکرد مدرسه محوری بحث کانون های درون مدرسه ای را در سال جاری دنبال خواهیم کرد، ما می خواهیم کانون های ورزشی را در درون مدرسه البته در مدارس منتخب واقع در یک محله یا منطقه این طرح اجرا کنیم تا دانش آموزان بتوانند در رشته های مختلف ورزشی ثبت نام کنند و معلمان خبره ورزش در مدارس آموزش و پرورش این رشته ها را تدریس کنند.
در این راستا خواسته ایم برنامه آموزشی رشته های مختلف نوشته شود مثلا اگر می خواهند مینی والیبال بگذارند در سه سال دوم ابتدایی، و سه سال اول متوسطه برنامه های آن کاملا تنظیم شود تا فرد احساس کند در یک مسیر ترقی قرار گرفته است.
همانطوری که اگر فردی مثلا دوران ابتدایی را در خوزستان درس خوانده وقتی بنا بر شرایط زندگی خود به تهران می آید می تواند به راحتی در یکی از مدارس ادامه تحصیل دهد، با این برنامه ریزی، فردی که در یک رشته ورزشی وارد می شود نیز بداند که با هر جابجایی و تغییری ادامه مسیر ترقی ورزش را خواهد داشت.
کانون های درون مدرسه ای با مشارکت اولیا اداره خواهد شد زیرا ما منابع محدودی داریم و اگر بخواهیم این برنامه ها را به عنوان فعالیت های فوق برنامه داشته باشیم باید از والدین و خانواده ها استفاده کنیم و جایی لازم باشد یارانه هم می دهیم.
طبق قانون اساسی در نظام تعلیم و تربیت، تحصیل دانش آموز در مدارس دولتی رایگان است اما هر فعالیت فوق برنامه هزینه بر، جز این مساله قرار نمی گیرد و برای اینکه چراغ این کانون ها خاموش نشود باید والدین در تامین هزینه ها مشارکت داشته باشند.
اکنون مدارس مختلفی برای رشته های ورزشی راه اندازی شده و والدین تردید می کنند که آیا بچه خود را آنجا بفرستند یا خیر، برند مدرسه و معلم ورزش یک برند شناخته شده و مورد اعتمادی است که والدین با رغبت بیشتر و آسودگی خاطر بچه های خود را به مدرسه می فرستند و ما از این برند نباید بگذریم.
من کانون های درون مدرسه ای را برتر از کانون های برون مدرسه ای می دانم چون متعلق به آموزش و پرورش است و به خاطر انس و الفتی که دانش آموزان با مدرسه دارند و والدین اعتماد ویژه ای به این فضای تعلیم و تربیت دارند، این یک برند بسیار خوبی است که ما از آن استفاده کنیم تا کانون های درون مدرسه ای را ایجاد کنیم.
یک نوبته بودن بسیاری از مدارس کشور و همچنین تعطیلی روزهای پنج شنبه و جمعه مدارس زمینه خوبی را ایجاد می کند که دانش آموز در امتداد نظام تعلیم و تربیت بتواند فعالیت تکمیلی هم داشته باشد از این رو کانون های درون مدرسه ای را با مدیریت مدیر مدرسه و هدایت معلم ورزش و دانش آموزان راه اندازی می کنیم.
این کانون ها پس از ثبت نام دانش آموزان، طبق دستورالعمل ابلاغی و با کمک والدین اداره شده و کم و زیاد شدن بودجه باعث تعطیلی کانون ها نمی شود.
ما همچنین در حال ساماندهی فعالیت های برون مدرسه ای هستیم تا دانش آموزان در سطوح پیشرفته تر رشته های ورزشی نیز وارد شده و آموزش ببینند، اکنون سه هزار ورزشگاه آموزش و پرورش در ایام تعطیلات تابستان فعالیت دارند و اکنون ورزشگاهی در آموزش و پرورش را پیدا نمی کنیم که تعطیل باشد و ما با تمام ظرفیت خدمات لازم را به دانش آموزان ارایه می دهیم.
ممکن است این خدمات تحت عنوان کانون های درون مدرسه ای نباشد اما این به معنای تعطیلی کانون ها نیست، البته روند آموزش باید به گونه ای باشد که اگر دانش آموز دوره ای را گذراند و سال بعد در همان رشته ثبت نام کرد مطالب جدید در اختیار او قرار گیرد و دانش آموز احساس نکند که همان مسایل سال گذشته را به او می گویند که این مساله موجب بی انگیزگی خواهد شد.
از این رو باید بر اساس برنامه آموزشی تعریف شده، کانون های درون مدرسه ای برای کسانی که دوره های مختلف را آموزش می بینند گواهی صادر کنند تا این گواهی برای شرکت در سطوح پیشرفته تر بتواند مورد استفاده قرار گیرد.
** س: کمبود مربی ورزش برای این کانون ها را چگونه جبران می کنید؟
- ما در وزارت آموزش و پرورش بیش از یک میلیون همکار داریم و98.4 درصد منابع مالی آموزش و پرورش صرف حقوق کارکنان می شود، اگر طرح رتبه بندی معلمان در آموزش و پرورش شکل بگیرد و معلمان بتوانند بر اساس قابلیت های خود حقوق دریافت کنند، معلمانی که تمایل به داشتن کار دوم دارند، می توانند در خود آموزش و پرورش مشغول به کار شوند و این موضوع بخشی از کمبودها را جبران می کند.
ما اکنون کلاسی را که در مناطق بسیار دور دست و مدارس چند پایه معلم ورزش نداشته باشد، نداریم زیرا با ساماندهی نیروی انسانی کمبود مربی ورزش را با نیروهای موجود پوشش داده ایم که اینها بتوانند با اضافه کار هم کلاس ها را پوشش دهند و هم اینکه کمبودها جبران شود.
یک میلیون دانش آموز مدارس غیرانتفاعی هیچ مشکلی در مورد مربی ورزش ندارند و از معلمان موجود شاغل در آموزش و پرورش همه می توانند به صورت حق التدریس استفاده کنند و هیچ منعی هم وجود ندارد به شرط اینکه معلم وقت داشته باشد.
** س: در باره مهمترین اقدامات صورت گرفته برای ترویج دانش و سواد بهداشت فردی در مدارس توضیح دهید.
- یکی از کارها ترویج دانش و سواد بهداشت فردی در مدارس است که بنا داریم این کار را با جدیت دنبال کنیم و البته در کتاب های درسی نیز به این امر توجه شده است.
در خصوص دانش و سواد سلامت دانش آموزان، وزارت آموزش و پرورش سرمایه گذاری خوبی کرده است و مراقبین بهداشت مدارس رهنمودهای لازم را به دانش آموزان می دهند.
س: آموزش و پرورش چه پیشنهاداتی به خانواده ها برای پیشگیری از آسیب های اجتماعی دارد؟
- خانواده ها برای پیشگیری از آسیب های اجتماعی و صیانت از فرزندانشان باید خود - مراقبتی را به آن ها بیاموزند.
کودکان و نوجوانان باید به تناسب ویژگی های جسمی، روانی و اجتماعی سن خود، با مهارت های مراقبت از خود آشنا شوند و این کمک می کند که هم به رفتارهای پرخطر و آسیب های اجتماعی گرایش پیدا نکنند و هم بتوانند در مقابل خشونت و سوء استفاده، از خود محافظت و مراقبت کنند.
کودک و نوجوانی که به مهارت خود آگاهی رسیده است و ضمن شناخت ویژگی های جسمی و روانی وجود خود، ارزش ها و توانایی هایش را می شناسد، از اعتماد به نفس و عزت نفس برخوردار است ، از توانایی ارتباطات اجتماعی و معاشرت های صحیح برخوردار است ، تفکر خلاق دارد و با تفکر انتقادی برای حل مساله و تصمیم گیری آشنا است و می تواند هیجانات و عواطف خود را مدیریت کند و در مجموع قادر است که از خود مراقبت کند و به عبارتی توانایی خود - مراقبتی دارد.
آنچه اهمیت دارد این است که خانه و مدرسه باید تقسیم وظایف کنند و برای این منظور، خانواده ها باید بدانند که ظرفیت ها و مسوولیت هایی برای آموزش مهارت های خود - مراقبتی دارند که مختص خود آن ها است و مکمل کارکرد روانی - اجتماعی مدرسه است.
به عنوان مثال ، آموزش مهارت مراقبت از بدن ، به عنوان یکی از مولفه های مهم در مهارت شناخت خود ، مسوولیت اصلی آن بر عهده والدین است تا از این طریق کودکان بتوانند از خود در برابر خشونت و سوء استفاده مراقبت کنند که این آموزش ها، در کنار نظارت والدین برمعاشرت های فرزندان و نیز ارتقا آگاهی خود والدین از مخاطرات تهدید کننده فرزندان می تواند در مراقبت از فرزندان موثر باشند.
** س: چه راهکارهایی برای مراقبت از دانش آموزان در برابر آسیب های اجتماعی پیشنهاد می کنید؟
- برنامه های وزارت آموزش و پرورش در حوزه پیشگیری از رفتارهای پرخطر و آسیب های اجتماعی به سه دسته برنامه های مبتنی بر پیشگیری اولیه، نهضت فرهنگی پیشگیری در مدارس و برنامه های مراقبت اجتماعی تقسیم می شود.
در زمینه برنامه های پیشگیری اولیه در سال تحصیلی جاری 15 هزار و 559 مدرسه تحت پوشش برنامه های پیشگیری اولیه با رویکرد رشد مدار قرار گرفتند که این برنامه ها شامل چهار طرح آموزش مهارت های مراقبت از خود در دوره ابتدایی، آموزش مهارت های مقابله با آسیب های اجتماعی در دوره متوسطه اول، طرح مدارس عاری از خطر در دوره متوسطه دوم و طرح مدارس مراقب در تمامی دوره های تحصیلی است.
در مجموع یک میلیون و 564 هزار و 590 نفر از دانش آموزان تحت پوشش مستقیم این برنامه ها قرار گرفتند. همچنین یک میلیون و 255 هزار و 149 نفر از والدین و 165 هزار و 984 نفر از کارکنان، از آموزش های پیشگیری اولیه در مدارس کشور برخوردار شدند.
در بخش نهضت فرهنگی پیشگیری در مدارس نیز 59 هزار و 270 پوستر در مدارس دوره متوسطه اول و دوم توزیع شد و 40 هزار و 327 دانش آموز در قالب 20 هزار و 494 اثر شامل مقاله، عکس، فیلم کوتاه، نقاشی و روزنامه دیواری، در فعالیت های فرهنگی پیشگیری مدارس و با محوریت جشنواره نوجوان سالم شرکت کردند.
در زمینه مراقبت اجتماعی نیز 659 پروژه مداخلات آموزشی، روانی و اجتماعی ویژه توانمندسازی کودکان و نوجوانان در معرض خطر اجرا شد. همچنین در مجموع در زمینه اعتبارات، رشد 40 درصدی و در زمینه عملکرد نیز رشد حدود 20 درصدی داشته ایم.
** س: نتایج اجرای برنامه های پیشگیری از آسیب های اجتماعی در مدارس چه بود؟
- از اجرای این برنامه ها، تجربیات و شواهدی کسب شد. نکته اول این که برنامه های پیشگیری اولیه و بویژه برنامه های پیشگیری رشد مدار، از قابلیت های بالایی برخوردار هستند و باید کوشش کنیم تا زمینه توسعه آنها را فراهم کنیم؛ به این معنا که کودکان و نوجوانان به تناسب دوره های رشدی و به تناسب ویژگی های روانی اجتماعی سن خود آموزش های لازم را در زمینه مراقبت از خود بیاموزند.
نکته دوم اینکه همراهی والدین با برنامه های پیشگیری بسیار حایز اهمیت است و می تواند موجب افزایش کارایی این برنامه ها شود. در صورتی که والدین با مدارس همکاری نکنند و یا سبک فرزندپروری ، الگوی نقشی و والدینی آنها مغایر با آموزش های پیشگیرانه باشد، در آن صورت تلاش های آموزش و پرورش نیز کم رنگ می شود. یک مثال ساده در این زمینه والدینی است که دخانیات مصرف می کنند و یا نسبت به رفتارهای مخاطره آمیز فرزندان بی تفاوت هستند و یا نحوه مدیریت خانواده آنها به گونه ای است که اثر منفی بر بهداشت روان فرزندان می گذارد.
آموزش پیشگیری باید به یک رسالت عمومی در مدرسه تبدیل شود؛ البته وزارت آموزش و پرورش تلاش های گسترده ای را برای توسعه آموزش های پیشگیری در قالب کلاس درس انجام داده است. به عنوان نمونه در پایه های ششم و هفتم ابتدایی و در سال تحصیلی آینده در پایه هشتم، در درس هایی همچون مطالعات اجتماعی، تفکر و پژوهش و سبک زندگی، آموزش های متناسب با ویژگی های سنی دانش آموزان وارد کتب درسی شده است.
نکته چهارم اینکه تجربه نشان می دهد کودکان و نوجوانان از برنامه های فرهنگی پیشگیرانه استقبال می کنند. جشنواره ها و نمایشگاه هایی که در این زمینه برگزار می کنیم با مشارکت خوب دانش آموزان روبرو می شود که نشان می دهد، توسعه این دسته از برنامه ها می تواند موجب شکل گیری یک نهضت فرهنگی پیشگیری در مدارس شود.
س: نقش خانواده ها در این زمینه چیست ؟
- خانه و مدرسه باید تقسیم وظایف کنند و برای این منظور خانواده ها باید بدانند که ظرفیت ها و مسوولیت هایی برای آموزش مهارت های خود مراقبتی دارند که مختص خود آنهاست و مکمل کارکرد روانی اجتماعی مدرسه است.
به عنوان مثال، آموزش مهارت مراقبت از بدن به عنوان یکی از انواع مهارت های خود مراقبتی و به عنوان یکی از مولفه های مهم در مهارت شناخت خود است که مسوولیت اصلی آن بر عهده والدین است تا از این طریق کودکان بتوانند از خود در برابر خشونت و سوء استفاده مراقبت کنند. این آموزش ها، در کنار نظارت بر معاشرت های فرزندان و نیز ارتقا آگاهی خود والدین از مخاطرات تهدید کننده فرزندان می تواند در مراقبت از فرزندان موثر باشند.
نکته دیگر سبک فرزندپروری است. سبک فرزندپروری والدین و الگوهای والدینی آنها در تکمیل و اثربخشی آموزش های مدرسه ای بسیار مهم است. به عنوان مثال روابط عاطفی با فرزندان نحوه تشویق و تنبیه، الگوی رفتاری برای فرزندان، مصرف کالاهای فرهنگی و رسانه ای در خانواده و شیوه خانواده در معاشرت های اجتماعی، نمونه هایی است که در خود مراقبتی فرزندان تاثیرگذار هستند.
یکی از منابع مهم برای خود مراقبتی آموزه های دینی هستند. ایام ماه مبارک رمضان، فرصت بسیار ارزشمندی است که خانواده ها، کودکان را با قرآن مانوس کنند و از این ماه به عنوان فرصتی برای تمرین خود مراقبتی فرزندانشان استفاده کنند.
گفت وگو از : مریم جلوداران
فراهنگ (5)**1883**1601**
انتهای پیام /*
ارتباط با سردبير:
[email protected]
تماس بی واسطه با مسئولین
31/04/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 71]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها