واضح آرشیو وب فارسی:فارس: سلطانی احمدی در گفتگو با فارس:
احیای فرهنگ نبوی و تعدیل نابرابریهای اجتماعی مهمترین ویژگی دولت امام علی(ع) بود
مشاور وزیر ارشاد ضمن اشاره به مهمترین ویژگی دولت امام علی(ع) گفت: احیای فرهنگ نبوی و تعدیل نابرابریهای اجتماعی مهمترین ویژگی دولت امام علی(ع) بود.
مجتبی سلطانی احمدی مشاور وزیر ارشاد در امور جوانان در گفتوگو با خبرنگار کتاب خبرگزاری فارس اظهار داشت: امام علی(ع) که وضعیت عمومی جامعه اسلامی آن روز را متناسب با ساختار اجتماعی جامعه اسلامی زمان رسولالله(ص) نمیدید، در دوران زمامداری خود تغییرات و تحولات زیادی در جامعه پدید آورد تا جامعه را به وضعیت جامعه اسلامی زمان رسولالله(ص) برگرداند و یا دست کم به آن نزدیکتر کند. آن حضرت کوشید تا سطح برخورداری افراد و طبقات گوناگون از امتیازات اجتماعی تعدیل شود، فاصله اجتماعی کاهش یابد و نابرابریهای اجتماعی برطرف گردد. از اینرو، ساختار اجتماعی دیگری را بر اساس ارزشها و دیدگاههای معین به وجود آورد تا عدالت در سطح وسیع اجرا شود. سلطانی احمدی گفت: در مجموع، جامعه اسلامی، پس از رحلت رسولالله(ص) تا زمان حاکمیت امام علی(ع) دو گونه ساختار اجتماعی را با دو نوع سیاست در زمینه توزیع ثروت، قدرت و امتیازات اجتماعی تجربه کرد. اول ساختار اجتماعی نابرابر؛ با سیاست توزیع ثروت و قدرت غیر متعادل؛ دوم ساختار اجتماعی برابر؛ با سیاست توزیع ثروت و قدرت برابر. این پژوهشگر تاریخ و تمدن اسلامی افزود: گروه ممتاز و اشرافی دوران خلفای نخستین، سیاستهای تعدیلی امام علی(ع) را قبول نداشت و تدبیر او در توزیع اموال و پستها را بر نمیتابید، به همین دلیل، با سرپیچی، اعتراض، تبلیغات منفی و ملتهب ساختن فضا، تلاش میکرد تا حکومت ایشان را ناکارآمد جلوه دهد. مشاور وزیر ارشاد همچنین به موضوع عدالت اشاره و خاطرنشان کرد: امام علی(ع) عدالت اجتماعی را عامل استواری و استحکام بنیاد جامعه، باعث صلاح و انتظام امور عمومی و زمینه ساز الفت و همسازی اجتماعی دانسته و متقابلا جور، بی عدالتی، تبعیض و ظلم را موجد عداوت و دشمنی گروههای اجتماعی نسبت به یکدیگر، زمینه ساز از همگسیختگی شیرازه و انسجام اجتماعی و در نهایت، عامل افول دولتها و پایان عمر جوامع و امتها تلقی کرده است. به گفته وی، حضرت امیر(ع) در گزارشی از وضعیت عمومی مردم کوفه، که ظاهرا در اواخر عمر شریفشان ارائه دادهاند اظهار داشتهاند که همه مردم را از حداقل مواهب زندگی یعنی آب و نان و مسکن برخوردار ساختهاند: «در کوفه هیچکس شب را به صبح نمیآورد مگر آنکه در نعمت برخوردار از مواهب زندگی است. پستترین آنان از نظر منزلت، نان گندم میخورد، در سرپناه به سر میبرد و از آب فرات مینوشد.» در واقع یکی از صفات بارز ساختار اجتماعی دوران امام علی(ع) برقراری عدالت اجتماعی است. تقریبا هیچ مورخ و محققی نتوانسته است این موضوع را انکار کند. گفتهاند: «قتل علی لشده عدله؛ علی(ع) به خاطر شدت عدلش شهید شد.» نویسنده کتاب «نامۀ نیمۀ خرداد» گفت: جرج جرداق در کتاب «امام علی(ع) صدای عدالت انسانی» معتقد است: علی(ع) میخواست از رشد ثروتهای بادآورده جلوگیری کند تا مبادا جامعه دچار تضاد طبقاتی گردد. سلطانی احمدی گفت: امام(ع) با برقراری مساوات ساختار روانی نابرابر اجتماعی را شکست و ثابت کرد که میتوان در جامعه برابری و تساوی برقرار کرد. در واقع یکی از موفقیتهای امام علی(ع) در تاریخ، این است که توانست ارزشها و باورهای ذهنی جامعه را تغییر دهد. مشاور وزیر ارشاد در امور جوانان ابراز داشت: مهمترین یادگار امام علی(ع) در عرصههای سیاسی و اجتماعی در جامعه و تاریخ، عدالت، آزادی و سیاستهای تعدیلگرایانه ایشان است. امام علی(ع) این ارزشها را جاودانه و پاینده ساخته و در مدت حکومت خود به مسلمانان آزادی کامل سیاسی عنایت کرد. امام(ع) از هیچکس با اکراه و جبر بیعت نگرفت و به همه مسلمانان، حق انتخاب و آزادی داد. این محقق تاریخ انقلاب اسلامی خاطر نشان ساخت: اعمال و رفتار امام علی(ع) برگرفته از ارزشهای دینی و انسانی حاکم بر رفتار رسولالله(ص) بود، ولی ارزشهای حاکم بر رفتار خلفای نخستین و سیاستهای آنان، آمیختهای از ا رزشهای اجتماعی جامعه عرب و ارزشهای دینی بود که از دوران رسولالله(ص) به یادگار مانده بود. همین نکته تفاوت اصلی بین اعمال و سیاستهای امام علی(ع) و خلفا است. سلطانی احمدی گفت: در سیره امام علی(ع) گرایش به ارزشهای اجتماعی عرب قبل از اسلام دیده نمیشود. ایشان همواره عمل و رفتار خود را بر مدار حق تنظیم و تلاش میکرد تا بر محور حق حرکت کند. ابن عباس روایت کرده است: «خداوند قرآن را در قلب علی(ع) جمع کرده بود و آن را بعد از رحلت رسولالله(ص) در مدت شش ماه جمع کرد» بنابراین باید اعمال و رفتار امام علی(ع) را نماد و نشانه اعمال و رفتار رسولالله(ص) در جامعه تلقی کرد. این نویسنده در پایان گفت: واقدی مورخ صاحبنام اسلامی امام علی(ع) را از معجزات رسولالله(ص) میداند و این مسئله امری آشکار است زیرا با کمال اطمینان میتوان گفت رسولالله از آغاز نزول وحی، در کار آماده سازی فکری- تربیتی امام علی(ع) بود و اقدامات عملی بسیاری برای رسیدن به هدف مورد نظر، یعنی عهدهداری رهبری بلافصل سیاسی- اجتماعی جامعۀ اسلامی توسط حضرت علی(ع) انجام داد. روند حوادث و آنچه کتب سیره و تاریخ نوشته و راویان معتبر نقل کردهاند مبین این حقیقت است. شهید بزرگوار آیت الله العظمی سید محمدباقر صدر در کتاب ارزشمند «نشاه التشیع و الشیعه؛ برآمدن شیعه و تشیع» به خوبی و به طور مستند و مستدل به تبیین این مسئله پرداخته است. انتهای پیام/
93/04/29 - 09:35
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 87]