واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
صندوق سازی سنتی ˈیغانˈ از هنرهای ترکیبی به یادگار مانده از گذشتگان سنندج - ایرنا - صندوق سنتی که در زبان محلی ˈیغانˈ خوانده می شود یکی از هنرهای صنایع دستی است که در مناطق مختلف غرب کشور از جمله کرمانشاه و کردستان ساخته می شد.
به گزارش ایرنا، یغان در گذشته به عنوان یک چمدان و دراور امروزی که در آن لباس و یا تنقلات را نگهداری می کردند مورد استفاده خانواده ها قرار می گرفت، یغان را باید یکی از جالبترین و ارزنده ترین صنایع دستی شهری و روستایی مناطق غرب کشور دانست.
برای شناخت بیشتر این هنر زیبا و منحصر به فرد به سراغ ˈجبار محمدیˈ یکی از صنعتگران و سازندگان یغان در شهرستان سنندج رفتیم تا اطلاعاتی را در خصوص نحوه ساخت این هنر سنتی جویا شویم
** آقای جبار محمدی از چه زمان و زیر نظر چه استادانی کار برش چوب و ساخت یغان را آغاز کردید؟
بنده از سن 12 سالگی به هنر چوب و نازک کاری روی آوردم، پدرم شغل شیشه بری داشت و من هم در کنار پدرم چوب بری را آغاز کردم و این باعث شد که به هنر نازک کاری روی آوردم و زیر نظر مرحوم استاد بهزادیان هنر نازک کاری را ادامه دهم. استاد بهزادیان از استادان مطرح و برجسته نازک کاری استان بود که از خود، کارهای بسیار زیبایی به یادگار گذاشته و هم اکنون نمونه هایی از آثار ایشان در موزه مردم شناسی خانه کرد موجود است، شاگردان زیادی هم زیر نظر آن استاد برجسته به هنر نازک کاری مشغول بودند و به استادکاری رسیدند.
* کار ساخت یغان و یا جعبه های سنتی را از چه زمانی آغاز کرده اید؟
چون به کار نازک کاری و ساخت رحل قران، آهو و جعبه های مختلف مشغول بودم به ساخت یغان نیز علاقه مند شدم، یغان جعبه ای است که از چوب و مخمل و تعدادی زیورالات که بر روی جعبه جهت تزئین نصب شده ساخته می شود و گذشتگان ما از آن به جای دراور امروزی برای نگهداری لباس استفاده و می کردند که با پیشرفت تکنولوژی و ورود کمد و دراور این جعبه از داخل اتاق ها و خانه ها برچیده شد و جای خود را به وسایل مدرن امروزی داد.
امروزه به دلیل ظرافت کاری این جعبه ها، اکثر علاقه مندان به صنایع دستی و حتی برخی از خانواده ها به این جعبه ها روی آورده اند و حتی برای نوعروسان و جهیزیه نوعروس ها،از آنها استفاده می کنند.
یغان سنتی یا قدیمی تلفیقی است از فلز و مخمل و تعدادی زیورآلات که گوشه های آن با ورق فلز پوشیده است و در گذشته زینت بخش خانه ها و عمارت های بزرگان، زنان و دختران بود که امروزه جزء صنایع دستی محسوب می شود.
ساخت یغان در کردستان و کرمانشاه متفاوت است، در کرمانشاه گوشه های آن با ورق فلز پوشیده شده و یا روی آن نیز با ورق نازک ساخته می شود ولی در منطقه کردستان با چوب و مخمل قرمز، ابی، سبز، ساخته و روی آن با زیورالات تزئین می شود که زینت دهنده بسیاری از خانه ها است.
بنده کارگاه نسبتا بزرگی در شهرک صنعتی دارم، اگر به این هنر روی اورده ام تنها برای امرار معاش نیست، بلکه به این هنر سنتی عشق می ورزم و امیدوارم بتوانم با آموزش شاگردان خود در این رشته صنایع دستی، این هنر به نسل های بعدی منتقل شود و همچون هنرهای دیگر به دست فراموشی سپرده نشود.
* استقبال مردم را از این هنرها چطور می بینید؟
متاسفانه اکثر مردم مثل گذشته به هنر صنایع دستی علاقه و رغبت زیادی ندارند و در اکثر موارد جنبه زیبایی آن را بیشتر در نظر می گیرند و به زحمت ها و رنج هایی که برای ساخت این صنایع متحمل می شویم توجه کمتری نشان می دهند.
باید برای ترویج و توسعه هنرهای صنایع دستی کردستان تبلیغات وسیعی انجام گیرد تا بتوان این هنر را به تمامی دنیا شناساند.
بنده و آقای ˈهادی گنجی نسبˈ، تنها کسانی هستیم که در استان کردستان یغان ها را طراحی و می سازیم، من به تازگی برروی یکی از یغان ها ابتکاری جدید انجام داده ام و آن ساخت دو جعبه کوچک در جلوی یغان و دو درب در بالای آن است که یکی از درها دارای آیینه برای بانوان و نوعروسان است.
امیدوارم این هنر در بین جوانان و علاقه مندان به آن رواج یابد تا موجب زنده شدن سنت ها و هنرهای فراموش شده شود. ک/3
570/533/681
گفت و گو: شیرین حسامی
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
22/04/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 50]