تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867375353
بیمارستان است یا سربازخانه؟
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: یکشنبه ۲۲ تیر ۱۳۹۳ - ۱۴:۱۰
خبر شورای عالی نظام پرستاری مبنی بر متحد الشکل کردن لباس پرستاران امروز سوژه طنز پرداز شرق شده است. به گزارش ایسنا، پوریا عالمی در طنز خود در شرق نوشت: چندماه پیش که دیانا را برده بودیم بیمارستان، توی اتاقش داشتم براش قصه تعریف می‌کردم که یکهو خانوم سیاهپوشی آمد توی اتاق و دیانا تا دیدش رنگش پرید و گذاشت زیر گریه. گفتم: تسلیت می‌گویم، چیزی شده؟ چرا سیاه پوشیدید؟ گفت: نه چیزی نیست. من پرستار بخش کودکانم. گفتم: خب چرا سیاه پوشیدی؟ جشن هالووین که نیست، بخش کودکان است. حالا من به بخش‌های دیگر کار ندارم، شما با این چشم‌های مهربان، چرا یک چیزی می‌پوشی که بچه اینطوری بترسد؟ حالا عموی بچه بماند. گفت: لباس فرم بیمارستان همین است دیگر. گفتم: همه‌چیز از فرم خارج شده و هیچ‌چیز سر جای خودش نیست و هر چیزی که سر جای خودش است چیز مهمی نیست. حالا چندماه گذشته. الان موبایلم دلینگی کرد و اس‌ام‌اس وارده من را یاد آن روز انداخت: «شورایعالی نظام پرستاری با دعوت از طراحان برای ارایه طراحی لباس متحدالشکل پرستاری در کشور گفت: به بهترین ایده‌ها و طرح‌ها در روز پرستار جوایزی نفیس اعطا می‌شود.» من نمی‌دانم چرا همیشه توی خاکی رانندگی می‌کنیم. لباس متحدالشکل؟ همچین می‌گویید متحدالشکل آدم بغضش می‌گیرد. سربازخانه است مگر؟ چرا همه‌چیز باید متحدالشکل باشد؟ یعنی به نظر ما مسوولان معتقدند اگر کاری که می‌کنند به چشم نیاید انگار کاری نکرده‌اند. بعد یک کاری می‌کنند که کار می‌دهند دست مردم. ما می‌گوییم پرستاران را متحدالشکل نکنید. بیمارستان به بیمارستان فرق داشته باشند سطح درمان کشور می‌آید پایین؟ جای این حرف‌ها پرستاران مهربان، یک روپوش سفید بر تن کنید، تا مریض بدبخت که روی تخت بیمارستان درازبه‌دراز افتاده، به‌راحتی پرستار مهربان و مامور قبض روح را تشخیص دهد، همه مشکلات حل است. بعد، من خودم آمبولانسم را می‌فروشم جایزه می‌دهم بهتان. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 42]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها