محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1852322450
معماری، نماد اصلی فرهنگ اسلامی ایرانی
واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:
معماری، نماد اصلی فرهنگ اسلامی ایرانی
اگر آنانی که روزی منابع و فرهنگ این کشور را تخریب کردند و یا به غارت بردند، بیایند و مجلس شورای اسلامی ما را ببینند و خصوصا اگر آن را با مجلس دوران قاجار مقایسه کنند، جا دارد به خود ببالند و خوشحال باشند که در این چپاول فرهنگی چقدر موفق بوده اند.
به این مطلب امتیاز دهید
به گزارش سرویس فرهنگی جام نیوز، یکی از مهمترین تأکیدات مقام معظم رهبری در مبحث فرهنگ، موضوع معماری اسلامی ایرانی است. ایشان بارها تأکید کرده اند که معماری ما اسلامی نیست، معماری ادارات اسلامی نیست، معماری شهری ما اسلامی ایرانی نیست و از این قبیل کلمات در راستای اهمیت معماری بسیار از ایشان شنیده شده است. به راستی اهمیت معماری از چه جهت است؟
در مباحث دینی مبحث ظواهر جامعه و اشخاص مبحث مهمی است. در فروع فقهی بسیار در مورد لباس اشخاص و پوشش ها صحبت شده است و رهنمودهای دین در این موارد فراوان است. در مورد معماری و ظواهر شهر از قبیل مسکن، بازار و معابر عمومی کلمات صریح و زیادی نیامده است، اما مبانی این بحث و چگونگی معماری را می توان از آثاری که از معماری دینی، چه در کتب تاریخی و چه به صورت آثار باستانی برجای مانده است، بدست آورد. در توضیح این مطلب لازم به ذکر است:
اسلام دنیا را مکان گذر می داند، و از این جهت، دنیا بی اهمیت به نظر می رسد، اما از جهت اینکه همه چیز در آخرت ما به چگونگی عملکرد ما در همین محل گذر بستگی دارد، بسیار مهم است. پس دین برای جنبه های دنیوی و مادی زندگی انسان، بسیار اهمیت قائل است و رهنمودهای زیادی برای آن بیان نموده است. در زندگی دینی و به عبارت درست تر، "بندگی"، همه دستورات و همه چیز در راستای بالا رفتن و به کمال رسیدن انسان تعریف می شود. از اینکه انسان به چه چیزهایی فکر کند و چکونه بیندیشد، چه احساساتی داشته باشد، تا اینکه چکونه از اعضا و جوارح خود برای حرکت و زیست در محیط دنیوی استفاده کند. در کلمات اهل بیت (سلام الله علیهم اجمعین) مثل رساله حقوق "امام سجاد" سلام الله علیه، در مورد حقوق اعضا و جوارح بدن انسان مباحث بسیار زیبا و مهمی مطرح شده است. این مباحث نشانه آن است که نوع استفاده انسان از این اعضا و جوارح، در مسیر کمال انسان بسیار مؤثرند. چشم انسان درمیان اعضای انسان نقش بسیار مؤثر و مهمی دارد. در باب کنترل و مدیریت چشم دستورات زیادی وارد شده است و همه این موارد گویای این مطلب هستند که دریچه شناخت دنیای اطراف، چشم انسان است.
این چشم باید وسیله رشد و تکامل انسان باشد، نه اینکه صرفا وسیله ای برای لذت بردن از شهوات و بهره بردن از لذت های مادی باشد. مثلا در روایات آمده است که نگاه به صورت علما عبادت است، یا اینکه نگاه شهوت آلود به نامحرم، تیری از تیرهای شیطان است.
پس چشم انسان باید چیزهایی را ببیند که انسان را به یاد خدا بیندازد و روح انسان را تقویت کند. ظواهر زندگی یعنی لباس، وسایل زندگی و معماری از این موارد هستند.
همان طور که گفته شد، دستورات دین بر مبنای گذرگاه بودن دنیا است. دین انسان را از لذت ها محروم نمی کند، بلکه از این جهت که انسان دارای روح است و باید به تعالی برسد، لذت های دنیوی انسان را مدیریت و کنترل می کند. انسان اگر بخواهد با آخرین ظرفیت سرعت اتومبیل حرکت کند، دچار سانحه می شود، و کار پلیس قانون مند کردن و کنترل حرکت است و نه حذف حرکت. مورد دیگری که در دستورات دین دیده می شود این است که دین، نقص های دنیا را برطرف می کند. انسان اگر بر مبنای دستورات دین حرکت کند: 1- زندگی بالذت اما کنترل شده ای خواهد داشت.
2- زندگی بی نقصی خواهد داشت. دستورات دین در زمینه معماری هم دقیقا در همین جهت است. معماری دینی و اسلامی چند شاخصه دارد: 1- چشم نواز و معنویت افزاست. شما در مسجد امام اصفهان یا در مساجد مشابه آن که می روید احساس معنویت می کنید.
2- قاعده مند است. همه چیز در راستای توحید تعریف شده است. رنگ آمیزی ها، همه دارای مرکزیت هستند، طاق ها همه یک رأس دارند، یک گنبد به همراه دو گلدسته که نشان از یک سر و دو دست دراز شده به سمت آسمان است و همه دارای رأس و مرکز هستند که این ها همه نشانگر توحید هستند و اینکه همه چیز در عالم به یک مرکز و نقطه ختم می شوئد.
3- آرامش بخش است. مقدار نور و رنگ ها در کنار هم به انسان آرامش تزریق می کنند.
4- انرژی در معمادی دینی به هدر نمی رود، و انسان ها به اندازه کافی و بدون اتلاف انرژی از برکات آن بهره مند می شوند. سقف ها و دیوارها در این معماری به طوری کار می شوند که درتابستان خنک و در زمستان گرم باشند، و احتیاجی به اتلاف انرژی نیست. در حال حاضر در دنیا چند صد میلیون ماشین و دستگاه و چرخ، برای ایجاد رفاه بشر در حال گردش هستند که رقم نجومی از منابع را مصرف می کنند و در حال اتلاف این انرژی هستند. دلیل چرخش بیشتر این دستگاه ها و چرخ ها، همان اصالت لذت طلبی و رفاه طلبی است.
5- در معماری دینی همه چیز عقلانی و منطقی است. در معماری غربی شما مواردی را مشاهده می کنید که با هیچ منطقی سازگار نیست. آشپزخانه اوپن، حمام اوپن، پنجره های بزرگ و نور افشانی خانه توسط لامپ های زیاد همه بر مبنای این هستند که انسان حریم خصوصی ندارد. اگر یک زن در میان خانه حمام کند و دیگران ببینند اشکالی وارد نیست. اما در معماری اسلامی اینگونه نیست. آشپزخانه که مکان اصلی زندگی زن است محفوظ است و زن به راحتی در آنجا کار می کند. پنجره ها به اندازه ورود یک نور کافی و آرامش بخش تعبیه می شوند. چهار چوب های غرب برای زندگی بر مبنای کمال انسان نیست. برنامه ریزی انسان با حیوانات فرق خاصی ندارد و ملاک برنامه ریزی، لذت و رفاه انسان است. در این نوع نگاه، ظواهر زندگی انسان هم باید در راستای همین اصالت لذت طلبی و رفاه و رسیدن به شهوات باشند.
دلیل مبارزه آنان با اسلام و بخشی از بد بینی این جوامع به قوانین اسلام هم ریشه در همین موضوع دارند. از نظر آنان "دین" لذت ها را حذف می کند و انسان را از لذات دنیا محروم می کند، در صورتی که این نگاه به دین اشتباه است. معضل امروز جامعه ما در باب معماری عدم نظارت است. از آن مهمتر این است که در این اوضاع سهم پروژه های بزرگ اقتصادی و میلیاردی که قطعا پول های کلان و سرمایه های عظیم و افراد با نفوذ در پشت سر آن است، در فاصله گرفتن از معماری اسلامی و ترویچ معماری غربی بیشتر از همه است. مثلا بانک ها بزرگترین خدمت را به غرب، و بزرگترین خیانت را به معماری دینی کرده اند. احدی از نهاد ها و مسئولین هم خود را موظف به نجات معماری اسلامی در این زمینه نمی بینند.
اگر این موارد از کسانی دیده میشد که با اسلام سنخیتی ندارند و مخالف به حساب می آیند عیبی نبود، اما متأسفانه این حرکت ها گاها از کسانی سر می زند که داعیه دفاع از اسلام و انقلاب را دارند. اما به هیچ عنوان این مقوله را به عنوان دفاع از اسلام و فرهنگ اسلامی به حساب نمی آورند.
اگر آنانی که روزی منابع و فرهنگ این کشور را تخریب کردند و یا به غارت بردند، بیایند و مجلس شورای اسلامی ما را ببینند و خصوصا اگر آن را با مجلس دوران قاجار مقایسه کنند، جا دارد به خود ببالند و خوشحال باشند که در این چپاول فرهنگی بسیار موفق بوده اند.
تنها مسئولیتی که نهادهای فرهنگی و خصوصا شهر داری ها بر دوش خود حس نمی کنند، همین موضوع است. توجیهی که برای آن می آورند این است که معماری اسلامی و کنترل ساخت و ساز در جهت آن، هزینه بردار و سخت است. این توجیه درستی نیت.
در اکثر شهرهای ایران مقدار بافت های فرسوده از بافت های جدید شهر بیشتر است. اگر در تبدیل و باز سازی همین بافت های فرسوده هر شهر، دقت و نظارت شود، این بخش از معماری بر آن بخش دیگر غلبه خواهد کرد و فضای شهر ها به مرور عوض خواهد شد.
۰۸/۰۴/۱۳۹۳ - ۱۸:۳۲
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام نیوز]
[مشاهده در: www.jamnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 44]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها