واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: یکشنبه ۸ تیر ۱۳۹۳ - ۱۲:۰۴
رخشان بنیاعتماد گفت: چه کنیم که سینمای مستند، نادیده گرفته شده است، سینمایی که نه دنیا و نه آخرت را دارد. نه جایی برای نمایش و نه جایی برای دیده شدن و مطرح شدن دارد. به گزارش خبرنگار بخش سینمایی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این کارگردان سینما در اکران فیلم مستندش«حیاط خلوت خانه خورشید» که به همت بنیاد خیریه «خانه خورشید» برگزار میشد،بیان کرد: من با ساختن فیلم «خانه خورشید» کار خاصی نکردهام، وظیفه سینمای مستند رفتن در دل جامعه و بازتاب واقعیتهای آن است. این کارگردان ادامه داد: به دلیل انگیزههای سازندگان که باز هم سودایی ندارند که از کنار آن فیلم به یک موقعیت دیگری دست پیدا کنند مگر صرف ساخت خود فیلم و نمایش واقعیت، به همین دلیل نگاه حساسیت آمیز روی این سینما بیشتر است بنابراین همیشه به حاشیه رانده میشود. همیشه هم گفتهام شاید سرمایهای بزرگتر از نفت در این جامعه به نام سینمای مستند در کشوها و کمدها مانده و دیده نشده است. او افزود: این گنجینه پنهان تاریخ این مملکت و حماسههایی است که آدمهای همین جامعه رقم زدهاند و حیف که موقعیتی برای دیده شدن و نمایش دادن آن نیست. بنی اعتماد با اشاره به مستند «حیاط خلوت خانه خورشید» اذعان کرد: من بنا به یکی از بینهایت نگاههایی که در موقعیتهای بسیار حساس و بسیار لازم از طریق سینمای مستند به روی موقعیتهای جامعه باز شده است، این فیلم را ساختهام. وی ادامه داد: رسم بر این است که بگویم امیدوارم از دیدن این فیلم لذت ببرید اما من مطمئنم کسی از دیدن این فیلم لذت نخواهد برد اما اشکال ندارد چون فیلم کاربردهای دیگری جدا از لذت بردن هم دارد و میتواند نگاههای غفلت شده را باز کند. فیلمهایی از این دست ساخته میشوند تا آدمهای فراموش شده و موقعیتهای به فراموشی سپرده شده دیده شوند. کارگردان «خونبازی» اذعان کرد:در شرایطی که متاسفانه مرز بین اخلاق، مسئولیت و هر آنچه که تصوری از آن داریم با آنچه که در آن سو جامعه اتفاق میافتد، آنقدر تلخ است که متاسفانه جایی باقی نمیگذارد و بسیاری از مواقع عمر من کفاف نمیدهد که دوربینم را در جاهایی مستقر کنم اما ای کاش میشد این کار را کرد. این کارگردان اضافه کرد: اگر هنوز سرپا هستیم به یمن انرژیهای است که بدون هیچ سودایی زیر بال و پر آسیب دیدگان این جامعه را میگیرد. رخشان بنیاعتماد ابراز عقیده کرد: به دلیل عدم وجود یک سیستم تعریف شده برای حمایتهای اجتماعی از آن سو اگر هر اتفاق مثبتی میافتد، آنجا هم به انگیزههای فردی، علایق و احساس مسئولیت متکی هست که این چیزکمی نیست. این کارگردان با اشاره به مستند «حیاط خلوت خانه خورشید» و مکانی که این فیلم در آن ساخته شده است،توضیح داد: ساکنان «خانه خورشید» کسانی نیستند که تصویر آنها را بر پرده میبینیم، خواهران من، خواهران ما، دختران من، دختران ما و قربانیانی هستند که به دلیل شرایط اجتماعی و مشکلات فردی در موقعیتی گرفتار شدند که باری به مراتب سختتر از این موقعیت آسیبزا برای جنس مخالف است یعنی زنی که به اعتیاد دچار میشود عواقبی که بابت این موقعیت متحمل می شود به مراتب سنگین تر از موقعیتی است که یک مرد معتاد با آن درگیر میشود. وی در عین حال گفت: از یک سو فکر می کردم کسانی که در خانه خورشید بودند باران من، مادر من و همه کسان من هستند که در دل این شرایط سیاه و سخت قرار گرفتهاند و باید دست تک تک کسانی که در این خانه کار میکنند و من با آنها همراه بودهام را ببوسم و در مقابل سرور ارشد و لیلی منشیزاده تعظیم کنم که من به عنوان یک فیلمساز و شهروند توانستهام مسئولیتم را ادا کنم یا کسانی از این دست، کسانی که در دل سیاهی نور، در دل بی حرمتی بیانتها حرمت و امید می آفرینند. رخشان بنیاعتماد گفت: آنچه که من در این دوران یاد گرفتهام نحوه رفتار با افراد آسیب دیده و درگیر با اعتیاد نبود بلکه آموختن رفتار با انسان بود و این که چگونه آدم میتواند در شرایط زندگی آدمهایی را که در پایینترین نقطه هستی زمان میگذرانند و هیچ روزنهای برای آنها وجود ندارد، برای آنها حرمت بیافریند در حالی که همه چیز و همه کس و حتی خانواده، آنها را طرد کردهاند. وی تصریح کرد: من نام این کار را صید مروارید در مرداب میگذارم. هر تفسیر شاعرانهای که بگویید در این مدت در ذهنم میگذشت.شاید به این کار به لحاظ مرتبه سینمایی آنقدر جایگاه نداشته باشد. آن چیزی که اهمیت دارد اتفاقاتی است که در مقابل دوربینم میافتاد و من آن را ثبت کرد ام. در ادامه نمایش مستند «حیاط خلوت خانه خورشید» که عصر شنبه 7 تیرماه در سالن آمفی تئاتر موزه قصر برگزار شد،لیلی ارشد یکی از مدیران این انجمن در بخشی از سخنانش درباره عملکرد و وضعیت این انجمن بیان کرد: در حال حاضر "خانه خورشید" نور و گرمای کمی دارد و پذیرای 80 نفر از زنان و 30 نفر از فرزندانشان در این خانه هستیم. او افزود: ما همچنان فعالیت میکنیم اما واقعیت این است که تنها و بی پناه هستیم. همان طور که حمایت از زنان در جامعه ما در بسیاری از مواقع به حاشیه رانده میشود، خدمات رساندن به زنان و حمایت از آنان به نوعی در حاشیه است و این بسیار دشوار است. افتخار "خانه خورشید" این است که در طول این سالها حتی یکی از زنان این خانه به ویروس اچ آی وی مبتلا نشده است. سرور منشی زاده یکی دیگر از مدیران این خانه نیز در بخشی از سخنانش گفت: این کار مشارکتی بوده است. درحال حاضر در خانه خورشید دوست داشتن، احترام گذاشتن و دعوا نکردن امری جا افتاده است. زیرا آنها انسانهایی بودند که همه جور سختی کشیدهاند و ما تنها تلاش کردیم که آنها را آرام کنیم تا باور کنند که از آنها حمایت میکنیم. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 98]