واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
ماه مبارک رمضان به روی مشتاقان آغوش گشود بروجرد - ایرنا - رمضان از راه رسید و عاشقان و عارفان بر خوان رحمت الهی می نشینند و سعادت و نیکبختی را از پروردگار بی همتا طلب می کنند.
رمضان به مفهوم شدت گرما و تابش آفتاب بر رمل معنا شده است.
انتخاب چنین واژه ای به راستی از دقت نظر و لطافت خاصی برخوردار است چرا که سخن از گداخته شدن است و شاید به تعبیری دگرگون شدن در زیر آفتاب گرم و سوزان نفس و تحمل ضربات بی امانش، زیرا که رمضان ماه تحمل شدائد و عطش است عطشی ناشی از آفتاب سوزان یاگرمای شدید روزهای طولانی تابستان وعطش دیگر حاصل از نفس سرکشی که پیوسته می گدازد و سوزشش به راستی جبران ناپذیر است.
ماه مبارک رمضان، با هلال محرابی اش، هلهله ی اهل پارسایی و پروا می انگیزد و غوغای غفران و همایش هدایت می آغازد.
شکر خدا که دوباره ابواب بهشت را گشودند و دریغا اگر با بال بصیرت به اوج رحمت و رهایی نرویم و از این فرصت فرید فیض، بهره ور نشویم.
یک سال، با فراز و فرود بسیار، رهسپاری نمودیم و در راه روشن آیین آسمانی مان گام نهادیم و در این طی طریق از ذخایر معنوی وجودمان سود جستیم و با محرک ایمان باطن به سوی اهداف الهی، قوای ظاهر خویش را به حرکت واداشتیم و اینک ماه مبارک رمضان، هنگامه ای است که می توانیم ذخایر درون را غنی سازیم و ریزش های نفسانی را با رویش های سبز صبر و صلوة جبران نماییم.
لغزشگاه ها و کژ راهه ها آنگاه رخ می نمایند و آدمی را به خود فرامی خوانند که کاهش ذخایر نفسانی آغاز شود و توان حرکت های پیش رونده از رهروان سلب گردد.
گویا با تشریع روزه برای اهل ایمان، خالق یکتا اراده فرموده که هر سال با انباشت ذخایر نوین معنوی، از توان سیر و سلوک در صراط مستقیم کاسته نشده و با امداد از روشنایی روزه و نور نیایش و فروزندگی فطر، فانوس فطرت انفس، پدیدار و پایدار بماند.
روزه، آموزه هایی دارد که هر کدام از آنها دریایی از معنا و معنویت را به موج وامی دارد و به اوج عزت می رساند.
روزه، هدفداری و غایت طلبی را در انسان تقویت می کند و او را به این باور می رساند که برای نیل به مطلوب نباید از دشواری ها و مشکل ها هراسید.
سطح تأمل و تحمل برای روزه داران، بسیار بالاست هدف و مقصودشان هم زیباست؛ قرب قادر متعال و ایصال به منشأ قدرت مطلق.
تلاش و کوشایی روز افزون و پرهیز از تن آسایی و خویش را در حصر عسر قرار دادن تا به یسر نائل شدن، از دیگر آموزه های رمضان است، فان مع العسر یسرا.
در بطن معسرت و سختی، آسانی و گشایش، نهان است و برای استحصال گوهر آسایش، باید در قعر اقیانوس دشواری غوطه ور شویم و با کند و کاو بسیار، صدف نفس بگشاییم و کنز کرامت آن را به دست آوریم.
بازدارندگی از فرسایش روح و پرهیز از فرو غلتیدن در مرداب منیت و رهایی از تنیدن تارهای روزمره گی در اطراف قلب و اندیشه نیز ارمغانی است که صبر و صیام از آسمان برای اهل زمین می آورند؛ و نیز بازبینی گذشته و مراقبت نفسانی در آینده.
رمضان، افزون بر اعطای فرصت خودسازی، دیدگاه مراقبتی و انتقادی نسبت به نفسانیت خویش را به روی روزه داران می گشاید و با کاستن تعلقات دنیایی، نورانیت و بصیرتی را به دنبال می آورد که می توان با نگاهی الهی، اعمال و کردار گذشته را واکاوی نمود و به زشتی و زیبایی آنها با دیده ی انصاف و غیر خودبینانه نگریست.
گر چه ظاهر روزه، فریضه ای انفرادی است اما نتیجه و ثمره آن به گونه ای است که راه استقرار مساوات و عدالت اجتماعی را هموار می سازد، روحیه بی تفاوتی نسبت به محرومیت ها و مسکنت ها را از بین می برد، طعم گرسنگی و فقر را در کام تمام اقشار جامعه می پراکند، همگان را از اسراف و مصرف گرایی بازمی دارد، اطعام و انفاق به نیازمندان و یکسانی و یکسان نگری انسان ها در محضر مقدس ربوبی را می آموزد.
7190/543
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
08/04/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 56]