واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: نواي ايراني در موعد فوتبال به گوش كسي نميرسد
همه چيز از جام جهاني 2006 آلمان شروع شد. يكي از برنامههاي فيفا عرضه لوح فشرده موسيقي ويژه جامجهاني 2006 بود كه در آن 32 آهنگ در ارتباط با فوتبال از 32 خواننده مطرح كشورهاي جام جهاني گنجانده شود.
همه چيز از جام جهاني 2006 آلمان شروع شد. يكي از برنامههاي فيفا عرضه لوح فشرده موسيقي ويژه جامجهاني 2006 بود كه در آن 32 آهنگ در ارتباط با فوتبال از 32 خواننده مطرح كشورهاي جام جهاني گنجانده شود.
سپس هنرمندان همه دست به كار شدند و در مدت زمان كوتاهي، تمام فضاي مجازي پر از آهنگهاي ملي- ميهني خوانندگان براي تيم ملي كشورشان شد. هر كس به زعم خود، آهنگي را روانه بازار ميكرد. دو خواننده ايراني خارجنشين نيز خيلي سريع آهنگي را براي تيم ملي خواندند و به صورت گسترده در رسانهها پخش كردند. بعد از ديده شدن كار خوانندگان آن سوي آب، رسانهها و سايتهاي داخلي به اين كار اعتراض كردند و نوشتند كه جام جهاني تجليگاه ارزشها و نمادهاي هر كشور است، حتي كار به مجلس نيز كشيده شد تا عزم ملي براي ترانهاي وطني كه درخور شأن ايرانيان و مطابق با موازين كشور باشد جزم شود. فشار رسانهها، واحد موسيقي وزارت فرهنگ را كه انگار برنامه خاصي براي اين منظور نداشت به حركت درآورد. آنها محمد اصفهاني و عليرضا افتخاري را براي اين كار برگزيدند ولي حاشيهها مانند اردوي تيم ملي در آلمان دست از سر هنرمندان برنميداشتند. آهنگ اصفهاني با آهنگسازي پدرام كشتكار و ترانهسرايي اهورا ايمان به نام «خورشيد فردا» هرگز به آلمان نرسيد تا بعدها در آلبوم «بيواژه» اصفهاني در كنار ديگر قطعات جاي بگيرد. اهورا ايمان درباره اين آهنگ ميگويد كه پس از مدتي ترانه را براي كشتكار فرستادم اما تا چند وقت هيچ خبري از كشتكار و آهنگ جامجهاني نشد تا اينكه من هم مانند ساير مخاطبان اين ترانه را در قالب آهنگ «خورشيد فردا» با صداي محمد اصفهاني شنيدم. افتخاري هم ترانه پيشنهادي خود را ارسال كرد ولي خوانندههاي ديگري مدنظر فدراسيون فوتبال و كميته فرهنگي فدراسيون بودند. حالا كشمكش به اردوي فدراسيون فوتبال و اعضاي كميته فرهنگي فدراسيون كشيده شده بود.
كشمكشها تمامي نداشت و اعضاي كميته فرهنگي و ساير مسئولان مرتبط با اين موضوع تا روزهاي آخر نتوانستند در اين باره به اجتماع برسند. گروهي طرفدار محمد اصفهاني بودند و تنها اين خواننده را در قد و قواره خواندن سرود مربوط به مليپوشان ميدانستند و از طرف ديگر مسئولان امور فرهنگي روي امير تاجيك نظر داشتند و رئيس فدراسيون وقت نيز خواهان همكاري با عليرضا عصار بود. اين تضاد آرا هفتهها طول كشيد و هر بار كه مسئولان مرتبط با اين قضيه دور هم جمع شدند هيچكس حاضر نشد از مواضع خود عقبنشيني كند. در نتيجه در آخرين روزهاي قبل از سفر تيم ملي امير تاجيك به صورت اضطراري راهي استوديو شد و آهنگ سرهم بندي شده صعود تيم ملي را بدون تمرينات معمول قبل از ضبط هر آهنگ خواند. آهنگ عصار هم نه تنها سنخيتي با روح فوتبال نداشت، بلكه بيشتر به شاهنامهخواني شبيه بود. استفاده از ابياتي سنگين و كلمات عجيب و غريب در اين ترانه اعتراضات زيادي را به همراه داشت. كمتر كسي را سراغ داريم كه حتي يك بيت از آن ترانه را به خاطر سپرده باشد. در آخر در ميان اين همه حرف و حديث و رفتن و آمدن هيچ كدام از اين آهنگها جايي ميان مردم باز نكرد تا همان ترانه خوانندههاي آن طرف آبي بر لب مردم زمزمه شود. وقتي در سئول، رضا قوچاننژاد با يك بغل پاي آرام، ايران را راهي جامجهاني برزيل كرد، كميته فرهنگي فدراسيون فوتبال با استفاده از تجربههاي قبلي سريع دست به كار شد و از ميان گزينههاي مطرح شده احسان خواجهاميري را به عنوان خواننده رسمي تيم ملي فوتبال كشورمان در جام جهاني 2014 برگزيد. احسان خواجهاميري، روزبه بماني و بهروز صفاريان دور هم جمع شدند تا قطعهاي به نام «دروازههاي دنيا» را بسازند. اين قطعه به سفارش فدراسيون فوتبال توليد شده و با اينكه خواجهاميري اين قطعه را بدون چشمداشت مالي خوانده اما گفته ميشود، توليد اين تكآهنگ 30ميليون تومان هزينه برداشته است.
با اينكه كفاشيان و ديگر اعضاي فدراسيون از ساخت آهنگ «دروازههاي دنيا» بسيار خوشحال بودند اما اين آهنگ نه از تلويزيون پخش شد، نه مورد اقبال مردم قرار گرفت و با خود انتقادهاي بسياري را به همراه آورد. فريدون شهبازيان (آهنگساز و رهبر اركستر) درباره اين آهنگ گفت: «ايكاش تحت تأثير نام و شهرت يكديگر قرار نگيريم تا نهايتاً مجبور باشيم ترانهاي بيهويت و ضعيف را حمايت كنيم. لازم بود ترانه مورد نظر همان ترانه تيم ملي فوتبال، مورد بررسي و كارشناسي دقيق قرار بگيرد كه هم حاشيهاي ايجاد نشود و هم افراد بيصلاحيت در فدراسيون فوتبال اجازه اظهارنظر درمورد موسيقي را نداشته باشند.»
تا زماني كه اعضاي فدراسيون فوتبال كه هيچ تخصصي درباره موسيقي ندارند سفارش آهنگ بدهند و خود را يگانه مرجع ممكن براي اين موضوع بدانند جار و جنجالهاي اينچنيني ادامه دارد. پخش شدن سرود تيم ملي در جام جهاني فرصتي جهاني و ملي براي خوانندگان و هنر كشور است كه تا به حال هر هشت سال يك بار به راحتي از دست رفته است.
نویسنده : احمد محمدتبريزي
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۰۴ تير ۱۳۹۳ - ۱۷:۱۳
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 61]