محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804018588
هنرمان را به قصد معاش رها می‌کنیم!
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: چهارشنبه ۴ تیر ۱۳۹۳ - ۰۰:۱۹
یک استاد دانشگاه و کاریکاتوریست پیشکسوت می‌گوید، در ایران مشکلات متعددی باعث می‌شود که کارتونیست‌ها کار خود را رها کنند. محمدعلی بنی‌اسدی در گفت و گو با خبرنگار هنرهای تجسمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، اظهار کرد: از سال 58 تا سال 85 به طور مستمر کار مطبوعاتی انجام می‌دادم و در آن زمان کاریکاتور هم می‌کشیدم. او افزود: کاریکاتور همواره در دو بخش نمود پیدا می‌کند، یکی در بخش مطبوعات که وظیفه‌اش بیان طنزآمیز تصویرهایی است که بر اساس مطالب کار می‌شود و یا آثاری که طراح نگاه خود مستقل از نوشته دیگران را به تصویر می‌کشد و دیگری آثاری است که در نمایشگاه‌ها ارایه می‌شوند و چون در این مورد طراح، مخاطب تعریف شده‌ای را در ذهن ندارد آثار شخصی‌تری را می‌آفریند و کمتر از تبعات چاپ تاثیر می‌پذیرد. این موضوع هم به جهت الزام در درک مخاطب عام و هم به جهت الزامات چاپ مانند اجراهای رنگی در زمانه‌ای که این امکان در مطبوعات برای استفاده از این اثار امکان‌پذیر نبود صدق می‌کند. این استاد دانشگاه گفت: زمانی که من کار مطبوعاتی می‌کردم به هر دو وجه کاریکاتور می‌پرداختم. طنز جزو لاینفک مطبوعات است که گاهی رقیق و گاهی غلیط می‌شود. وقتی در کشورهای اروپایی روزنامه‌ای را ورق می‌زنیم، می‌بینیم که طراح در صفحه‌ی طنز نظر خود را در حد یک نگاه دخالت داده است. او درباره‌ی کار حرفه‌ای خود توضیح داد: چند سالی است که کشیدن کاریکاتور را رها کرده‌ام و نقاشی می‌کشم و البته بیشتر تدریس می‌کنم و بر تدریس نیز تاکید بیشتری دارم چون در کشور ما تصویر کمتر شناخته شده است و بیان تصویر هم باید بیشتر آموزش داده شود تا مردم بتوانند زبان بصری را بیشتر و بهتر بشناسند. او در پاسخ به این سوال که چرا کارتونیست‌ها کار خود را رها کرده و به کارهای دیگری می‌پردازند، اظهار کرد: مهم‌ترین مساله‌ی کاریکاتوریست‌هایی که کار خود را رها می‌کنند، مشکل تامین معاش است. دستمزد کشیدن کاریکاتور آنقدر نیست که بتوان با آن زندگی اداره کرد. و نکته‌ی دیگر نبودن پشتیبان و حامی است که در صورت بروز مشکلاتی از هنرمندان حمایت کند و برای روشن ساختن مسایلی که در این حوزه پیش می‌آید اقدام کند. بنی‌اسدی اضافه کرد: باید در این حوزه کسانی باشند که توانایی آن را داشته باشند که بر کاری که یک طراح آن را انجام داده ولی به دلایل متفاوتی دچار مشکل شده است، میانجی باشند و بتوانند با سعه صدر و دوراندیشی دیگران را قانع کرده و بر صداقت طراح صحه گذاشته از مشکلات احتمالی که ممکن است برای او پیش بیاید جلوگیری کنند. بنی‌اسدی با بیان اینکه کاریکاتور رشته‌ای جوان پسندی است چون همواره جنبه ای ازانتقاد و اعتراض را در خود دارد گفت: در هر کشور وقتی تعداد جوانان بیشتر می‌شود علاقه به کار کاریکاتور هم در آن کشور فزونی می‌یابد. ولی از آن میان فقط تعدادی در این کار ماندگار هستند و کار حرفه‌ای می‌کنند. او ادامه داد: مقصود من از کاریکاتوریست حرفه‌ای کسی است که از راه این رشته زندگی کند. البته باید به این نکته نیز توجه کرد که کاریکاتور رشته‌ای خاص است که در آن موضع و جهت‌گیری‌های سیاسی هنرمند مشخص می‌شود و به کارش جهت می‌دهد. در این میان هنرمندانی که می‌خواهند با این حرفه زندگی کنند باید بپذیرند که باید با تبعات موضع‌گیری‌های خود زندگی کنند و همواره اماده باشند که از طرف کسانی که عقیده‌اش را بر نمی‌تابند مورد پرسش قرار گیرد. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 36]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها