واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: سهشنبه ۳ تیر ۱۳۹۳ - ۱۷:۱۹
میدان جهانی جام بیستم به تعداد بینندگان، فرصت آموزش و یادگیری و تجربه دارد، به تعداد خبرنگارانی که در این میدان بزرگ فعالیت میکنند، خاطره شنیدنی بر جای میگذارد و به تعداد اتفاقات کوچک و بزرگی که در دل آن خلق میشود برای همه کشورهای صاحب فوتبال یا در حال رشد در عرصه فوتبال، درس، پند و عبرت خواهد داشت. به گزارش ایسنا مشرق با این مقدمه نوشت: در ابعاد مختلف اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی میشود به این مقوله پرداخت و در این فرصت زیر سایه بعد مهم اجتماعی آن به یک مصداق اخلاقی میپردازیم که به زعم نویسنده جای آن در فوتبال ایران بسیار خالیست. "مسئولیتپذیری" و مقولههای مبارکی چون "کار داوطلبانه"، "شجاعت عذرخواهی کردن" و "اخلاقمداری در ورزش" چیزهایی که در همایشهای باشکوه فدراسیونهای ورزشی ایران زیاد شنیده و نوشته میشود اما انجام آن...، چه باید گفت؟ در پایان دور اول از مرحله گروهی تیمهای زیادی شکست خوردند، چند تیم تحقیر شدند، برخی اشتباه کردند، برخی شاید کم کاری و در این میان واکنش افراد و میزان پاسخگوبودن آنها بسیار اهمیت داشت. به اظهارات ویسنته دلبوسکه بعد از شکست 5 به یک اسپانیا مقابل هلند توجه کنید: (مردم اسپانیا تحقیر برابر رقیب قدیمی، هلند را روی دوش خود حس کرده و شرایط برای این پیرمرد بسیار سنگین و سیاه است) جملات دلبوسکه این گونه آغاز می شود: از خبرنگارانی که در سالن حضور دارند تشکر میکنم، فکر کنم چند دقیقه تاخیر داشتم، عذر میخواهم، درباره بازی، اول باید به تیم حریف تبریک بگویم، آنها عالی بازی کردند، از طرفی ما خیلی پراشتباه بودیم، از بازیکنانم به خاطر تلاششان ممنونم، اگر به دنبال مقصر میگردید خیال همه را راحت کنم، چون اینجا مقابل شما نشسته است، من مقصر این تحقیر هستم و به همه مردم اسپانیا اعلام میکنم که در جنگ تاکتیکی با فانخال شکست خوردم. یواخیم لو سرمربی خوشفکر و البته خوشتیپ تیم ملی فوتبال آلمان بعد از پیروزی پرگل تیمش برابر پرتغال در حالی که باید بسیار شاد و پرانرژی باشد، در ابتدای نشست خبری خود با چهرهای غمگین مقابل خبرنگاران مینشیند و میگوید: در بین کودکانی که امروز همراه با بازیکنان وارد زمین شدند عدهای مبتلا به سرطان بودند، بیایید دست به دست هم دهیم و در این فرصت جهانی هر جا که میشود از درد آنها بنویسیم و از مردم بخواهیم به آنها کمک کنند. لوئیس فانخال سرمربی هلند، وارد نشست خبری خود میشود، شک نکنید که خود را برای سوالات حمایتی خبرنگاران هلندی آماده کرده تا از تلاش خود، از کارهایی که برای فوتبال هلند کرده بگوید اما به محض ورود به سالن متوجه خانم خبرنگاری از استرالیا میشود که پیش از این مقاله بسیار تندی علیه او در تایمز، منتشر کرده است. این خبرنگار بدون هیچ مدرکی، فانخال را فردی پولپرست و بیتعصب دانسته که فوتبال هلند را رها کرده و به باشگاه منچستریونایتد دل بسته است. حالا او در چنین شرایطی باید چه واکنشی نشان دهد؟ روی صندلی خود مینشیدند. از افسر خبری فیفا میخواهد به عنوان نفر اول میکروفون را به همان خبرنگار زن بدهد تا او به عنوان نفر اول سوال خود را بپرسد. گفتوگویی مملو از احترام شکل میگیرد و خبرنگار زن در انتهای سوالش از او به خاطر مقالهاش عذرخواهی میکند. بازیکنان تیم ملی کاستاریکا از امتیازات کسب شده تا این مرحله خوشحالند، دولت به آنها وعده 10000 دلار برای هر بازیکن داده اما در پیامی رادیویی اعلام میشود که دولت کل این مبلغ را صرف بازسازی چند بیمارستان قدیمی کرده و فعلا توان پرداخت این پاداش را ندارد. خبرگزاری دولتی در کاستاریکا تنها پس از یک ساعت از انتشار این خبر، گزارش دیگری را منتشر میکند: همه بازیکنان تیم ملی کاستاریکا در پیامی مشترک و رسمی از دریافت هرگونه پاداش انصراف داده و به مردم و دولت کشور خود اطمینان میدهند که با تمام توان تا آخرین ثانیه برای تصاحب پیروزی بجنگند. از این دست مثالها در جام بیستم کم نیست و البته بد نیست مطالعه این تجربیات و خاطرهها، خروجی معقول و بومی شدهای برای فوتبال زخمی کشورمان داشته باشد. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 43]