واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
بهرام ریحانی: بزرگترین پروژه تئاتری بازگرداندن مجید بهرامی به صحنه است
بهرام ریحانی پانتومیم کار که این روزها درگیر بیماری سرطان است طی یادداشتی ضمن همدردی با مجید بهرامی بازیگر تئاتر که چند سال است درگیر سرطان خون است، عنوان کرد: جامعه تئاتر ایران باید بیقرار بازگرداندن مجید بهرامی به صحنههای تئاتر باشند.
به گزارش خبرگزاری فارس، بهرام ریحانی هنرمند پانتومیم کاری که مدتی است درگیر بیماری سرطان شده است طی یادداشتی بزرگترین پروژه تئاتری جامعه تئاتری کشور را بازگرداندن مجید بهرامی دانست. مشروح این یادداشت به شرح زیر است: مجید بهرامی عزیز نمی دانم چگونه آغاز کنم...از گفتن در مورد تویی که چهار سال بدون وقفه در حال مبارزه با بیماری هستی که بسیاری از افراد حتی تحمل ساعتی درد و رنج آن را ندارند یا زندگی در جایی که برای درمان و ادامه مبارزه با این بیماری باید با هزاران هزار مشکل و درد و رنج ناشی از بیتوجهی به وضعیت هنرمندانی که عمری بدون توقع و درخواست، عاشقانه و با جان و دل در صحنههای تئاتر زندگی کرده، نفس کشیده وخاطره آفریدهاند بگویم... مجید عزیز! شاید نسل جدید کنونی بازیگران و کارگردانان تئاتر به یاد نیاورند و یا ندیده باشند اما به روشنی و و وضوح در خاطرم هست که در اواخر دهه هفتاد و اوایل دهه هشتاد بازیگری در سالنهای مجموعه تئاتر شهر درخشید که با انعطاف بدنی حیرتآور خود تماشاگر ایرانی را به وجد میآورد. بازیگری که با به خطر انداختن سلامتی خود گل خورد و گل آفرید. آری شاید نسل جدید بازیگران و کارگردانان تئاتر به یاد نداشته باشند اما مجید بهرامی آن روزها هرگز از خاطرم محو نخواهد شد. به همین دلیل است که اعتقاد راسخ دارم که جامعه تئاتر ایران از کوچک و بزرگ باید بیقرار بازگرداندن مجید بهرامی به صحنههای تئاتر باشند و این بیقراری باید تا سلامتی کامل و بهبود قطعی مجید بهرامی ادامه داشته باشد و این یعنی بزرگترین و باشکوهترین و عظیمترین پروژه تئاتر ایران. مجید عزیز! میدانم که در راه مبارزهات با این بیماری هزار وعده عمل ناشده شنیدهای و صدها همراهی نیمه راهه! (و در این زمینه نیز همدردیم! ) چه میشود کرد. اینجا سرزمینی است که برای فرستادن عدهای به اصطلاح هنرمند!! برای نمایندگی مردمی که هزاران سال تاریخ و تمدن و فرهنگ را پیشینه خود دارند میلیاردها تومان هزینه میشود و سپس همین به اصطلاح هنرمند! در پاسخ اعتراض مردمی که نسبت به پوشش این اشخاص انتقاد به جا دارند (بنگریم به عکسهایی که از هنرمندان سایر تیمهای شرکتکننده در جام جهانی منتشر شده که با تشخص و پرستیژ و پوششی تحسین برانگیز –اعتبار و فرهنگ و تمدن کشور خود را به رخ جهانیان میکشند) با جملاتی گستاخانه و سخیف در دفاع از عملکرد خود میگوید: من با شلوارک به دیدن مسابقاتی میروم که بازیکنان آن شورت پوشیدهاند. و من میاندیشم خدا را شکر که این اشخاص را به تماشای مسابقات جهانی شنا و شیرجه و واترپلو نبردهاند زیرا در این رشته ورزشکاران فقط یک مایو بر تن دارند. اما مجید عزیز با تمام این سختیها، مشقتها، بیتوجهی مسئولین درد و رنج غیر قابل توصیف (و این را چون چند ماهی است که با بیماری کانسر در حال نبرد هستم خیلی خوب درک میکنم و میدانم با چه نیرو و انرژی حیرت انگیزی در حال مبارزه هستی) وعدههای پوچ و بیسرانجام از سوی مسئولینی که تنها برای رفع مسئولیت وعده و وعید میدهند و صدها مشکل و درد و رنج ناشی از عواقب و عوارض این بیماری، بیقرار بازگشتت به صحنههای تئاتر هستم و امیدوارم جامعه تئاتر ایران و مسئولین فرهنگی هنری نیز به این بیقراری برسد. مجید عزیز صبوری و استقامتت را تحسین میکنم و از صمیم قلب منتظر بازگشتت به روی صحنه هستم، رویاهایت همیشه و همواره زنده و پاینده باد. دوست و همکار همدردت بهرام ریحانی انتهای پیام/و
93/04/03 - 16:16
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 99]