محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804007354
موافقان و مخالفان «نظام جامع رسانه‌یی» حرف‌های خود را زدند
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: دوشنبه ۲ تیر ۱۳۹۳ - ۱۵:۵۳
در نشست بررسی جایگاه نظام صنفی رسانه‌یی در ایران، موضوع‌هایی مانند جایگاه نظام صنفی رسانه‌یی، ساختارهای صنفی در ایران، حضور حداکثری دولت در رسانه‌ها و پیامدهای شکل‌گیری یک نظام صنفی مطرح شدند. به گزارش خبرنگار رسانه خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در این نشست که صبح امروز در دفتر مطالعات و برنامه‌ریزی رسانه‌ها با حضور محمد سلطانی‌فر - رییس دفتر مطالعات و برنامه‌ریزی رسانه‌ها -، حسن نمک‌دوست تهرانی - استاد ارتباطات -، ژاله فرامرزیان - رییس انجمن روزنامه‌نگاران زن -، محمدعلی وکیلی - رییس انجمن روزنامه‌های غیردولتی -، کاووس صادقلو - رییس انجمن صنفی عکاسان مطبوعاتی - و مهدی فضایلی - مدیرعامل پیشین خبرگزاری فارس - حضور داشتند و حسین انتظامی - معاون مطبوعاتی - نیز در ساعت پایانی به جمع حاضران پیوست. ژاله فرامرزیان - رییس انجمن روزنامه‌نگاران زن - که شروع‌کننده‌ی نشست بود، با بیان این‌که ساختارهای صنفی باید به گروه‌هایی که قرار است مدافع حقوق‌شان باشد، امکان دفاع بدهد، اظهار کرد: تشکیلات صنفی باید اقدامی برای عمل کردن باشد و باید این امکان را بدهد که مردم خودشان مشکلات‌شان را حل و فصل کنند. تشکل‌های صنفی شرکای اجتماعی دولت‌اند و اگر این فرضیه را در نظر بگیریم، باید برای‌شان هم حقوق و هم مسوولیت قائل شویم؛ اما متأسفانه در کشور ما برای این تشکل‌ها مسوولیت دیده می‌شود، اما حقوق تعریف نمی‌شود. محمدعلی وکیلی - مدیرمسوول روزنامه‌ی ابتکار - نیز با اشاره به این‌که در طول تاریخ مطبوعات هیچ‌گاه صنوف ما نتوانسته‌اند به‌خوبی عمل کنند، گفت: دلیل عمده‌ی این اتفاق، آن است که با وجود شعارهای دولت‌های مختلف، خروجی آنها در ارتباط با صنوف، شبیه یکدیگر است. دولت‌ها در حوزه‌ی عمل، سهم کمتری را برای صنوف قائل شده‌اند و همین موضوع، میدان فعالیت صنوف را تنگ کرده است. او با تأکید بر این‌که چرایی شکل نگرفتن بخش خصوصی عموما به این دلیل است که دولت‌ها انعطاف واگذاری نداشته‌اند، تصریح کرد: باید گروه‌های هدف به این بلوغ برسند که شرط تحقق میانگین نیازهای‌مان، همگرایی و با هم بودن است. متأسفانه دولت‌ها بین رسانه‌ها نفوذ و چندصدایی ایجاد می‌کنند و به همین دلیل است که ما صدای واحد نداریم. مدیرمسوول روزنامه‌ی ابتکار با بیان این‌که دو مرجع قوه‌ی قضاییه و هیئت نظارت بر مطبوعات برای برخورد با رسانه‌ها مشخص شده‌اند، گفت: وقتی هیئت نظارت، ما را توقیف می‌کند، چون نماینده‌ی مدیران مسوول روزنامه‌ها در این هیئت حضور دارد، برای ما رأی این هیئت مشروعیت‌آور است. در حالی که اگر چنین برخوردی از سوی یک قاضی انجام شود، ممکن است پذیرش آن سخت باشد. اگر ما در فرآیند آنچه که باید و نباید است، نفوذ قانون را ارتقا دهیم در جامعه‌پذیری خودمان نقش‌آفرین خواهد بود. رییس انجمن روزنامه‌های غیردولتی یادآوری کرد: من بارها درباره‌ی پیش‌نویس طرح نظام جامع رسانه‌یی با معاون مطبوعاتی صحبت کرده‌ام که اگر ما به یک نظام‌نامه‌ی دیرهنگام، اما جامع برسیم، بسیار بهتر از آن است که نظام‌نامه‌ای داشته باشیم که سال‌ها بعد درباره‌ی کم و کاستی‌هایش حرف بزنیم. در ادامه‌ی این نشست، مهدی فضایلی - مدیرعامل پیشین خبرگزاری فارس - با اشاره به پیامدهای مثبت شکل‌گیری یک نظام صنفی، اظهار کرد: به رسمیت شناخته شدن صنف، ایجاد اعتمادبه‌نفس در اهالی صنف، کاهش اصطکاک و درگیری بین حاکمیت و صنف، کمک به پالایش درونی صنف و ترویج اخلاق حرفه‌یی، از پیامدهای مثبت چنین طرحی است. او با اشاره به سابقه‌ی طرح نظام جامع رسانه‌یی، گفت: بحث نظام جامع رسانه‌یی جزو تکالیفی بود که در برنامه‌ی چهارم توسعه برعهده‌ی وزارت ارشاد گذاشته و وزارتخانه موظف شد که قانون مطبوعات را توسعه دهد و آن را به نظام جامع رسانه‌یی تبدیل کند؛ اما متأسفانه این اتفاق تا کنون نیفتاده است. در دولت نهم، کارگروهی تشکیل شد که من هم جزو آن بودم؛ اما این بحث به نتیجه نرسید. حسن نمک‌دوست تهرانی نیز در این نشست تصریح کرد: امیدوارم طرح نظام جامع رسانه‌یی به تصویب نرسد. این استاد رشته‌ی ارتباطات ادامه داد: ما چند شبح سرگردان داریم که تعیین تکلیف نشده‌اند؛ نظام جامع رسانه‌یی یکی از آن‌هاست. شما سال‌هاست درباره‌ی این نظام حرف می‌شنوید، اما اگر از یک نفر درباره‌ی آن بپرسید، یک پاسخ روشن نمی‌شنوید. این طرح در برنامه‌ی چهارم توسعه دیده شد و برعهده‌ی وزارت ارشاد گذاشته شد، ولی تلاش‌هایی که در این وزارتخانه صورت گرفت، به نتیجه نرسید. او اظهار کرد: ما چگونه می‌توانیم درباره‌ی نظام جامع رسانه‌یی صحبت کنیم، اما رادیو و تلویزیون را جزیی از آن نبینیم. شبح دومی که وجود دارد، همین موضوع نظام صنفی است؛ ما وقتی درباره‌ی مقررات ناظر بر مطبوعات تصمیم می‌گیریم، نمی‌توانیم آنچه را که در دنیا اتفاق افتاده است، برای خودمان کپی و پیست کنیم. در تعاریف کلاسیک، به کسی روزنامه‌نگار می‌گویند که روزنامه‌نگاری شغل مرتب او باشد و درآمدی که با آن گذران زندگی می‌کند، از کار در تحریریه روزنامه باشد؛ اما چنین تعریفی برای ایران صادق نیست. خود من روزنامه‌نگارانی را می‌شناسم که منبع اصلی درآمدشان روزنامه‌نگاری نیست. از سوی دیگر، حرف از شغل مرتب به میان می‌آید، در حالی که بسیاری از روزنامه‌نگاران ما یا بازداشت می‌شوند یا روزنامه‌شان توقیف می‌شود. بنابراین چنین تعریفی درباره‌ی روزنامه‌نگاران ایرانی صادق نیست. این استاد رشته‌ی ارتباطات با تأکید بر این‌که مطبوعات شبیه نظام پزشکی یا هر نظام دیگری نیست، توضیح داد: در نظام پزشکی، یک مثلث وجود دارد که یک طرفش مردم، طرف دیگرش صنف و طرف بعدی دولت است. در این نظام در بسیاری از مواقع، امکان دارد منافع مردم با پزشکان تلاقی پیدا کند. در اینجا دولت ورود می‌کند. با این تفاسیر، وقتی چنین الگویی را درباره‌ی مطبوعات مطرح می‌کنیم، موضوع کاملا متفاوت است. مسوولیت اجتماعی که برای مطبوعات تعریف شده، نظارت بر کج‌رفتاری‌های جامعه است. در همه جای دنیا، رسانه‌ها مقابل رفتارهایی قرار می‌گیرند که حکومت منشأ آن‌هاست. بنابراین واقعیت امر این است که ما تلاقی‌هایی با حکومت داریم که بانی آنها خود دولت است. او با بیان این‌که ساختار رسانه‌یی ما دچار کج‌ریختی شده است، توضیح داد: علت این اتفاق، حضور حداکثری حکومت از نظر شکل‌گیری رسانه‌ها تا کنون بوده است. هرجا حکومت به موضوع رسانه‌ها وارد شود و در آن نقش داشته باشد، یعنی این‌که ما کماکان می‌خواهیم رسانه‌ها را در قلمرو توسعه‌نیافتگی نگه داریم. متأسفانه نگاهی که وجود دارد، این است که انگار خود روزنامه‌نگاران نمی‌توانند کنار هم بنشینند و با هم صحبت کنند. این استاد رشته‌ی ارتباطات افزود: خصوصی‌سازی و مقررات‌زدایی در همه‌جا انجام شده و حتا با همین خصوصی‌سازی روزهایی شده است که ضربان قلب مردم به میدان فردوسی وصل شده، اما هنوز درباره‌ی رسانه‌ها این اتفاق نیفتاده است. نمک‌دوست در ادامه، با بیان این‌که حرفه‌ی روزنامه‌نگاری ویژگی‌های خاص خود را دارد که باید به آنها توجه کنیم، تصریح کرد: در اتفاق‌هایی که در کشور ما افتاده، این ویژگی مورد توجه قرار نگرفته است. اگر بخواهیم براساس قانون موجود بگوییم روزنامه‌نگار کیست، باید بگوییم خبرنگار یا نویسنده‌ای که کارت شناسایی‌اش را از وزارت ارشاد گرفته است. بنابراین نگاه این است که خبرنگار کسی است که دولت او را تأیید می‌کند. حالا وقتی می‌گوییم یک نظام صنفی تشکیل دهیم، این روزنامه‌نگاران چه کسانی هستند؟ در این شرایط باید انتخاباتی را برگزار کنیم که ناظرانش ارکان دولت هستند. این در حالی است که موضوع نظارت بر انتخابات، سی‌وچند سال است که در ایران مطرح است و حتا زمانی ما را تا مرز بحران نیز پیش برد. این استاد ارتباطات ادامه داد: باید توجه کنیم که اگر مقدمات بحث ما روشن نباشد، تدوین چنین نظام‌نامه‌ای، بویژه با این سازوکار نگران‌کننده است. در پایان این نشست، امید جهانشاهی - فعال حوزه‌ی رسانه - با اعتقاد به این‌که از جهت گفتمانی، ما یک جامعه‌ی ایدئولوژی‌زده هستیم که سیاست دولت‌ها با یکدیگر متفاوت است، گفت: همه‌ی اصناف برای کمک به دولت تشکیل می‌شوند و هدف‌شان این است که برنامه‌های فرهنگی و اقتصادی دولت پیش برود. در تاریخ معاصر، تلاش‌های زیادی برای شکل‌گیری اصناف شده که متأسفانه هیچ‌کدام رضایت‌بخش نبوده است. او با بیان این‌که فضای گفتمانی بین روزنامه‌نگاران و دولت، با سوءتفاهم همراه است، اظهار کرد: باید دانست چرا نسبت به یک روزنامه‌نگار بدبینی وجود دارد؛ بارها شنیده‌ایم که وقتی روزنامه‌نگاری را بازجویی می‌کنند، از او می‌پرسند انگیزه‌ات از ورود به این شغل چه بوده است. جهانشاهی افزود: رسانه‌ها یک نهاد اجتماعی هستند که بدون آنها نمی‌توان به مردم‌سالاری دینی رسید. اگرچه دولت یازدهم فضا گفتمان تازه‌ای را نیاورده، اما خوشبختانه فضای اعتدالی و مناسبی را شکل داده است. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 45]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها