تور لحظه آخری
امروز : یکشنبه ، 10 تیر 1403    احادیث و روایات:  امام علی (ع):دانش، نابود كننده نادانى است.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

اتاق فرار

خرید ووچر پرفکت مانی

تریدینگ ویو

کاشت ابرو

لمینت دندان

ونداد کولر

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دانلود سریال سووشون

دانلود فیلم

ناب مووی

رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید

سرور اختصاصی ایران

تور دبی

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

پیچ و مهره

طراحی کاتالوگ فوری

دانلود کتاب صوتی

تعمیرات مک بوک

Future Innovate Tech

آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت

پی جو مشاغل برتر شیراز

قیمت فرش

آموزش کیک پزی در تهران

لوله بازکنی تهران

کاشت پای مصنوعی

میز جلو مبلی

پراپ رابین سود

هتل 5 ستاره شیراز

آراد برندینگ

رنگ استخری

سایبان ماشین

قالیشویی در تهران

مبل استیل

بهترین وکیل تهران

شرکت حسابداری

نظرسنجی انتخابات 1403

استعداد تحلیلی

کی شاپ

خرید دانه قهوه

دانلود رمان

وکیل کرج

آمپول بیوتین بپانتین

پرس برک

بهترین پکیج کنکور

خرید تیشرت مردانه

خرید نشادر

خرید یخچال خارجی

وکیل تبریز

اجاره سند

وام لوازم خانگی

نتایج انتخابات ریاست جمهوری

خرید سی پی ارزان

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1803110318




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

انتقاد از جدایی دانشکده ادبیات شیرازازکنار حافظ/ مکان دانشکده هویت تاریخی دارد


واضح آرشیو وب فارسی:مهر:


استانها > جنوب > فارس حسنلی در گفتگو با مهر:
انتقاد از جدایی دانشکده ادبیات شیرازازکنار حافظ/ مکان دانشکده هویت تاریخی دارد
شیراز – خبرگزاری مهر: انتقاد از جابجایی دانشکده ادبیات شیراز از کنار حافظیه، سابقه 114 ساله رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه استانبول و..ازجمله موضوعاتی است که دکتر کاووس حسنلی استاد دانکشده ادبیات دانشگاه شیراز و استاد دانشگاه استانبول در گفتگو با مهر مطرح کرد.



به گزارش خبرنگار مهر، دکتر کاووس حسن­لی از اهالی فرهنگ و ادب فارس، مدتی است که در دانشگاه استانبول مشغول گسترش زبان و ادب فارسی ا­ست. وی استاد میهمان این دانشگاه شده و سفر اخیر وی به شیراز فرصتی فراهم آورد تا با ایشان گفتگویی داشته باشیم. آقای دکتر به نظر شما جایگاه زبان فارسی در ترکیه از گذشته تا اکنون چگونه  بوده است؟ همان­طوری که قبلا در جایی دیگر گفته­ام ایران و ترکیه پیوندهای چندین هزار ساله دارند. در دوره­ هخامنشیان، یعنی بیش از دوهزار سال پیش آسیای صغیر در قلمرو ایرانیان بود و در سایه­ همین ارتباطات، زمینه­های تبادلات فرهنگی و هنری فراهم­تر شد. بعد از تشکیل دولت سلجوقی در این منطقه، این پیوندها و ارتباطات بیش از پیش گسترش یافت. بنیان­گذاران ترکیه، یعنی خاندان سلجوقی پیش ازپیروزی بر رومیان و قبل از اینکه وارد سرزمین کنونی ترکیه بشوند با زبان فارسی و فرهنگ ایرانی آشنا بودند و بعد از آن هم زبان فارسی زبان رسمی مورد علاقه­ی آنها بود. حاکمان سلجوقی به فرهنگ و ادب ایران علاقه­مند بودند و از گسترش فرهنگ ایرانی – اسلامی در قلمروهای زیر نفوذشان پشتیبانی می­کردند. این دو ملت، مشترکات فراوان قومی، دینی  و فرهنگی دارند. یکی از نمودهای روشن این اشتراکات در زبان این دو ملت، بویژه در زبان ترکی آشکارا دیده می­شود. بسیاری از نویسندگان، شاعران و دولتمردان ترک­زبان در دوره­ سلجوقیان و نیز عثمانیان، آثاری را به فارسی پدید آورده­اند و تعداد کثیری از آنان زیر تاثیر شاعران بزرگ ایرانی، همچون نظامی، سعدی، حافظ و دیگران بوده­اند. آثار عظیم جلال­الدین مولوی که در زمان حاضر هم در ترکیه به گستردگی مورد توجه است، به زبان فارسی سروده و نوشته شده است. متون شعر و نثر ترکی پر از واژه­ها و اصطلاحات فارسی است و بسیاری از واژه­های رایج در زبان ترکی امروز ترکیه، بنیاد فارسی دارند. فهم کامل و شایسته­ متون ترکی دوره­ عثمانی هم در گرو آشنایی با سه زبان ترکی، فارسی و عربی­ست اما پس از مشروطه و در ترکیه­ جدید، فارسی زدایی در دستور کار بسیاری از علاقه­مندان به زبان ترکی در ترکیه بوده و روز به روز از تعداد و درصد واژه­های فارسی در زبان ترکی کاسته شده است. الان در چه دانشگاه­هایی رسما رشته­ زبان و ادبیات فارسی وجود دارد و دانشجوها در چه سطحی هستند؟ رشته­ زبان و ادبیات فارسی الان در پنج دانشگاه ترکیه  فعال است و این دانشگاه­ها رسما دانشجوی رشته­ زبان و ادبیات فارسی دارند، دانشگاه استانبول، دانشگاه آنکارا، دانشگاه قریق قلعه، دانشگاه سلجوق قونیه و دانشگاه آتاتورک ارزروم. اما گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه استانبول گسترده ترین و قوی ترین گروه آموزشی زبان فارسی است که در ترکیه وجود دارد. البته برخی دیگر از دانشگاه­ها هم مجوز تاسیس این رشته را گرفته­اند ولی به دلیل نداشتن استاد هنوز راه اندازی نشده است. واقعیت این است که سطح علمی این دانشجویان با کمال مطلوب فاصله دارد. اما این مقدار علاقه مندی برای آشنایی با زبان و ادب فارسی و شناخت ایران بسیار مطلوب و شایسته است. مخصوصا آنکه معمولا دانشجویانی که با زبان فارسی آشنا می­شوند به ایران و فرهنگ ایرانی هم علاقه­مند می شوند و یک ویژگی ایران­دوستی پیدا می­کنند. که برای تصحیح، تقویت و گسترش روابط ایران و ترکیه بسیار موثر است. تعداد دانشجویان شما چقدر است؟ ممکن است شما هم مثل خیلی دیگر باور نکنید که من در حال حاضر  در دانشگاه استانبول بیش از 300 دانشجوی رسمی رشته زبان و ادبیات فارسی دارم.  قبلا که دانشگاه شیراز بودم هر ترم حدود 150 دانشجو داشتم. اما در همین ترم گذشته در دانشگاه استانبول حدود 300 دانشجو داشتم. در چه درس­هایی؟ درس­هایی مثل ادبیات معاصر ایران، تکنیک­های بیان شفاهی، ساختار نوشتاری زبان فارسی و... رشته­ زبان و ادبیات فارسی از کی در دانشگاه استانبول دایر شده است؟ در 15 آگوست 1900 (یعنی حدود 114 سال پیش) هنگامی که در بخش ادبیات دارالفنون ترکیه برنامه­ درسی نوشته می­شد، زبان و ادبيات فارسی و عربی به عنوان دو درس برای دانشجويان اين بخش در نظر گرفته شد. در سال 1936 هلموت ریتر شرق شناس معروف آلمانی به دعوت دولت ترکیه به دانشگاه استانبول آمد و در سال 1938   انستیتوی شرق­شناسی دانشگاه استانبول را تاسیس کرد. از سال 1948 این دو درس با عنوان زبانشناسی فارسی و عربی در کرسی واحدی متمرکز شد. ریتر تدریس این درس ها را به کسانی چون احمد آتش، فؤاد سزگین، ابراهيم کوتلوک و تحسين يازيجی که از دانشجویان مستعدتر بودند واگذار می کرد و همین دانشجویان و کسان دیگری چون عبدالباقی گول پینارلی بعدها از  استادان برجسته­ زبان فارسی و عربی در ترکیه شدند.  از سال 1981 گروه زبان و ادبيات فارسی، عربی و اردو تشکیل شد و از سال 1994  بالاخره زبان و ادبيات فارسی مستقل شد. دروس این رشته را از همان گذشته، خود استادان ترک تدریس کرده­اند و من در طول تاریخ ترکیه دومین استاد ایرانی هستم که رسما در دانشگاه استانبول عضویت یافته و تدریس می­کنم و این به همت معاونت بین­الملل و دبیرخانه­ گسترش زبان فارسی و ایران­شناسی وزارت علوم صورت پذیرفته است. از اخباری که منتشر شده، به نظر می­رسد حضور شما در ترکیه حضوری پرثمر و موثر بوده است. مثلا سال گذشته خبری منتشر شد که شما کتابی را به عنوان متن درسی برای دانشگاه استانبول تدوین کرده اید که منتشر شده است. یا چندی پیش خبر انتشار ترجمه اشعار شما به ترکی استانبولی منتشر شد. شما در استانبول بجز تدریس، انگار فعالیت­های  دیگری هم دارید؟ هر کشوری دعوت شده­ام خود را موظف به معرفی ادبیات، فرهنگ و هنر کشورم دانسته­ام. در تونس، در هند، در فرانسه، در تاجیکستان، در قزاقستان، در ترکیه و در هر جای دیگری که حضور داشته یا دارم کارم معرفی فرهنگ و هنر و ادب پرافتخار کشورم بوده است. در ترکیه هم در کنار تدریس موظف، دوره­های مختلفی را برگزار کرده ام، مثلا دوره­های آزاد ایران شناسی، دوره­های آزاد  حافظ­شناسی، دوره­های آزاد سعدی­شناسی، دوره­های مکالمه­ پیشرفته­ زبان فارسی که با استقبال بسیار بالایی روبه رو شده است. یا سخنرانی­هایی که با موضوعات خیام، حافظ، سعدی، فردوسی، ادبیات معاصر و مانند اینها در استانبول در آنکارا در ازمیر و در قونیه داشته ام. وقتی مخاطبان گسترده ای را می بینم که به سخنان من گوش می­دهند و اظهار علاقه و خوشحالی می­کنند، از اینکه می توانم از سرمایه­های گرانقدر کشورم و از فرهنگ غنی ملتم با دیگران صحبت کنم و آن­ها را با این فرهنگ پرمایه آشنا کنم بسیار خرسند و خوشوقت می­شوم. همه­ اینها باعث افتخار است. اما مایلیم چند کلمه­ای هم از وضعیت دانشکده­ ادبیات شیراز و بحث جابجایی محل آن از کنار حافظیه بپرسیم. سال­های گذشته که ایران بودید خیلی مخالف انتقال بخش زبان و ادبیات فارسی بودید. الان چطور؟ هنوز هم مخالفید؟ الان هم همین طور، هنوز هم مخالفم و بسیار بیشتر از قبل مخالفم. سال­هاست که متاسفانه بعضی از مدیران دانشگاه شیراز و برخی از مدیران استان بدون درک درستی از ضرورت توجه به نمادهای ادبی و موقعیت­های فرهنگی شهر، زمزمه جابجایی بخش زبان و ادبیات فارسی را مطرح کرده­اند. و ما همیشه مخالف بوده ایم. دلیل این مخالفت جدی خودتان را توضیح می دهید؟ ببینید، بیش از نیم قرن  پیش که برای نخستین بار قرارشده بود محلی را برای تاسیس دانشکده­ ادبیات در شیراز تعیین کنند، با فهم شایسته­ فرهنگی و به درستی  همسایگی حافظ عزیز را برای این منظور در نظر گرفتند. از همان زمان به بعد چهار راهی که جلو این محل واقع شد،  به نام چهار راه ادبیات شناخته شد. امروز هم شما در هر جای شهر شیراز باشید، آدرس ادبیات با همین یک واژه­ی «ادبیات» برای همه شناخته شده است. این واقعیت اجتماعی در ذهن و ضمیر این شهر و مردم آن به ثبت رسیده است. من و همکاران محترمم در گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شیراز بارها و بارها به مدیران وقت استان گفته ایم که بنا دانشکده­ ادبیات در جوار حافظیه به پشتوانه­ یک فهم فرهنگی ساخته شده و فعالیت درخشان استادان ارجمند ادبیات در بیش از نیم قرن گذشته در این محل، باعث شده که این محل دارای یک هویت روشن تاریخی باشد. نادیده گرفتن این واقعیت، یعنی خط زدن بخشی از تاریخ این شهر. و این یک اشتباه فاحش فرهنگی و تاریخی است.

بخشی از گردشگران داخلی یا خارجی که در شعر حافظ مطالعه دارند و به مباحث حافظ­شناسی علاقه­مندند، وقتی به حافظیه می­آیند به سادگی می­توانند با استادان ادبیات و حافظ­شناسان متخصص در بخش زبان و ادبیات فارسی ارتباط بگیرند و به گفتگو بپردازند و از دانش این استادان بهره­مند شوند. این را بارها گفته­ام که حافظیه برای دانشجویان ما حکم یک آزمایشگاه را دارد. و بخش زبان و ادبیات فارسی هم برای حافظیه حکم یک مرجع معتبر علمی  را دارد. اگر دانشگاه شیراز در محل کنونی بخش زبان و ادبیات فارسی یعنی در کنار حافظیه از گذشته، مکانی را نداشت باید به هر قیمتی آن را به دست می­آورد و کسانی چون استاندار فارس، شهردار شیراز و اعضای شورای شهر تلاش می­کردند که چنین فضایی را برای حضور استادان ادبیات در کنار حافظیه ایجاد کنند تا اعتبار علمی این محل افزایش یابد و به بخشی از نیاز گردشگری هم پاسخ داده شود. اما شگفتا و اسفا، اینک  که به سلیقه­ درست بانیان این بنا، چنین فرصتی فراهم است، چند سالی­ست که برخی از مدیران بدسلیقه­ هر بار طرح انتقال بخش زبان و ادبیات فارسی را مطرح می­کنند. من آشکارا اعلام میکنم تا در تاریخ به ثبت برسد جابجایی بخش زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شیراز به هر مکان دیگر، یک نادانی مسلم فرهنگی است. یک روز وقتی در یکی از کلاس­های ادبیات مشغول تفسیر شعر حافظ بودم. و بحث و گفتگوی کلاسی ما حسابی داغ شده بود، به مناسبتی به دانشجویان گفتم بچه ها از پنجره نگاه کنید، این آرامگاه حافظ است، صدای ما به سادگی در فضای معنوی آرامگاه منتشر می­شود. حافظ صدای ما را می­شنود، پس مواظب بحث و گفتگوهامون باشیم. این توجه برای بچه ها خیلی جالب بود. یکی از بچه ها گفت: این شرایط که هم اکنون برای ما فراهم است، برای هیچکس در هیچ جای دنیا فراهم نمی­شود. جلسه بعد کلاس را در خود آرامگاه تشکیل دادیم. اینها همه برای ما دارای یک معانی بلند فرهنگی هستند. مسلما این معانی بلند فرهنگی برای کسی که توانایی درکش را نداشته باشد، به یک شوخی خنده دار می­ماند. این جمله را بارها از زبان برخی مدیران دانشگاه یا بعضی مدیران استان شنیده ایم که به ما گفته اند «مگه چه فرقی می­کند شما در کجا شعر حافظ درس بدهید؟ مثلا در دانشگاه مشهد یا اصفهان یا تهران نمی شود شعر حافظ درس داد؟! یا اگر کسی در تهران حافظ تفسیر کند مخاطب او نمی تواند بفهمد؟» کسی که این­گونه موضع می­گیرد و این­گونه می­اندیشد معلوم است که اصلا معنی همجواری را نمی­فهمد. یا حس همجواری ندارد. چنین کسی نمی­داند که همجواری چقدر می­تواند اتمسفر روانی ایجاد ­کند. از چنین کسی باید پرسید به نظر شما چرا از سراسر کشور و یا از نقاط مختلف جهان این همه اهل دل با دلی پر از شور و اشتیاق به زیارت حافظ می­آیند و چرا بسیاری از بزرگان ادب و فرهنگ جهان آرزوی زیارت آرامگاه حافظ را دارند؟ مگر از همان راه دور نمی­توانند با حافظ همحسی به­دست بیارند؟  امروز وقتی استادان ادبیات در جوار حافظیه، در کلاس­های خود، شعرهای حافظ را تفسیر می کنند، بخشی از همان انرژی همجواری که در فضا منتشر شده است، درک حقایق را عمیق­تر می­کند. متاسفانه چند سال پیش، در یک تصمیم گیری غلط، با هماهنگی مدیران وقت، ناگهان ساختمان کلاس های ادبیات از سوی سازمان میراث فرهنگی اشغال شد و با ما که صاحبان اصلی این بنا بودیم  هیچ مشورتی صورت نگرفت.  مدیران دانشگاه شیراز هم آنقدر گرفتار تنگنای مالی بودند، که ارزش معنوی این مکان ارزشمند را نادیده گرفتند و آن را به بهای هیچ، (واقعا هیچ) واگذار کردند. ولی ما زیر این بار این تصمیم نادرست نرفتیم و همچنان  مقاومت می­کنیم تا مدیران فهیمی بیایند و آن تصمیم غلط را ابطال کنند. متاسفانه  به دلیل همین تصمیم غلط و بی توجهی مدیران، امروز محل بخش زبان و ادبیات فارسی به شکل بسیار نامناسب و دور از شان استادان و دانشجویان ادبیات درآمده که اگر تصاویری از آن منتشر شود نمی دانم موجب شرمساری چه کسی نخواهد شد دو سه سال پیش، در اعتراض به این تصمیم به همراه همکاران محترمم، استادان بخش فارسی، با استاندار سابق فارس جلسه ای داشتیم. در آن جلسه هم بنده آشکارا اعلام کردم که اگر تصمیم بگیرید بخش زبان و ادبیات فارسی به جایی دیگر منتقل شود، من هرگز با دست خودم اتاق کارم را تخلیه نمی­کنم و تحویل نمی دهم. به ایشان گفتم: شما فقط می توانید دستور بدهید قفل اتاق مرا بشکنند و وسایلم را به جایی دیگر منتقل کنند. آن وقت است که من این حکایت را خواهم نوشت و منتشر خواهم کرد تا این رفتار مدیران وقت با اهالی فرهنگ و ادب در ذهن تاریخ به ثبت برسد و به یادگار بماند. جابجایی بخش زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شیراز از کنار حافظیه مسلما یک نادانی فرهنگی است. و اهالی فرهنگ فارس هرگز این اشتباه مسلم را فراموش نخواهند کرد.


۱۳۹۳/۳/۳۱ - ۰۹:۴۳





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 36]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن