تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815417337
مسائل سياسي و عقيدتي دوران امامت امام موسي كاظم (ع)
واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: مسائل سياسي و عقيدتي دوران امامت امام موسي كاظم (ع)
هفتمين امام شيعه اماميه حضرت موسي‌بن‌جعفر (ع) است كه در سال 128 هجري قمري در ابواء، منطقه‌اي حد فاصل مكه و مدينه از «حميده البربريه» يا «اندليسه» به دنيا آمد. امامت حضرت از سال 148 آغاز شد و تا سال 183 ادامه يافت و عمر شريف حضرت در مدينه و بغداد گذشت. اختلافي كه معمولاً ميان شيعيان پديد مي‌آمد، ناشي از تعيين امام بعدي بعد از شهادت امام وقت بود. امام براي بسياري از شيعيان خود ناشناخته مي‌ماند زيرا امكان آن بود كه اگر به صورت آشكار، امامت يكي از امامان برملا شده باشد، از ناحيه خلفا تحت فشار قرار گيرند. بر اين اساس ادعاي بعضي از فرزندان امام صادق(ع) كه به ناحق ادعاي امامت داشتند بر نگراني شيعيان مي‌افزود. پراكندگي شيعيان در جهان آن روز هم مشكل بزرگي بود. آنان در شهرهاي دور‌دست زندگي مي‌كردند و كسب اطمينان در مورد امام واقعي براي آنان دشوار بود.
بر اساس برخي منابع امام صادق(ع) علاوه بر دو فرزند خود يعني امام كاظم(ع) و عبدالله، منصور عباسي را نيز وصي خود قرار داده بود. برخي منابع نام سه تن ديگر از جمله حاكم مدينه را نيز ذكر كرده‌اند. اسماعيل فرزند بزرگ امام صادق(ع) در حيات پدر وفات كرد. از آنجا كه وي فرزند بزرگ‌تر امام بود، بسياري از شيعيان گمان مي‌كردند كه رهبري آينده شيعه از آن او خواهد بود. پس از مرگ وي امام صادق(ع) اصرار داشت كه شيعيان به مرگ فرزندش يقين داشته باشند اما با اين حال عده‌اي با انگيزه مهدويت اسماعيل و به بهانه‌هاي ديگر فرقه‌اي به نام باطنيه يا اسماعيليه به‌وجود آوردند اما براي برخي از خواص شيعه جانشيني امام موسي كاظم (ع) مسلم بود.
شيعيان نيز بدون تحقيق و بررسي هر كسي را به امامت قبول نمي‌كردند. بر همين اساس به وسيله طرح بعضي از مسائل حلال و حرام در خصوص مسائل فقهي از عبدالله افطح روي برتافتند. نوبختي انشعاب شيعه پس از رحلت امام صادق (ع) را بدين ترتيب بر‌مي‌شمارد:
1- كساني كه به مهدويت امام صادق (ع) اعتقاد داشتند 2- آنان كه به زنده بودن اسماعيل اصرار مي‌ورزيدند 3- آنان كه به امامت محمد فرزند اسماعيل معتقد بودند 4-دسته‌اي به امامت محمد بن جعفر معروف به ديباج اعتقاد داشتند 5- كساني كه امامت عبدالله افطح را قبول داشتند 6- كساني كه به امامت موسي بن‌جعفر(ع) معتقد بودند. پيدايش فرقه‌هاي جديد فكري همچون اسماعيليه، فطحيه، ناووسيه و مباركيه در آغاز دوران امامت امام هفتم و ادعاي امامت برخي از سران اين فرقه‌ها ، مسئله امامت امام كاظم(ع) را با مشكلات و خطرات جدي‌تري مواجه كرد اما امام ضمن پاسداري از ميراث امامت، ادعاي ديگران را نفي و رهبري شيعيان را به دست گرفت.
دوران امام كاظم (ع) مصادف با اولين مرحله استبداد و ستمگري حكام عباسي بود. آنان ابتدا با علويان برخورد ملايمي داشتند اما به محض اينكه پايه‌هاي سلطه خود را مستحكم كردند و از طرف ديگر با قيام‌هاي پراكنده‌اي به طرفداري از علويان مواجه شدند، بنا را بر ستمگري گذاشتند. دوران امامت حضرت با حكومت منصور، مهدي، هادي و هارون الرشيد مصادف بود. منصور و هارون از مقتدرترين سلاطين عباسي و مهدي و هادي از جبارترين آنان بودند. حسين بن علي شهيد فخ در زمان هادي قيام كرد و به شهادت رسيد.
قيام او از جمله قيام‌هاي زيدي به شمار مي‌آيد. رهبري زيدي‌ها را كساني غير از امامان شيعه به عهده داشتند. بخش مهمي از روايت تاريخي در رابطه با حيات امام كاظم (ع) مربوط به سخت‌گيري‌هاي هارون‌الرشيد نسبت به آن حضرت است. آنچه از اين روايت به دست مي‌آيد، اين است كه امام دو بار به دست هارون به زندان افتاد كه در مرتبه دوم از سال 179 تا سال 183 يعني به مدت چهار سال به طول انجاميد و به شهادت حضرت منجر شد.
منابع: حيات فكري و سياسي امامان شيعه(رسول جعفريان) و تاريخ تحليلي پيشوايان (علي رفيعي)
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: 03 خرداد 1393 - 21:55
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[مشاهده در: www.javanonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 60]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها