تور لحظه آخری
امروز : چهارشنبه ، 4 مهر 1403    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم (ص):نماز شب، موجب رضايت پروردگار، دوستى فرشتگان، سنت پيامبران، نور معرفت، ريشه ايم...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها




آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1818118275




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

مسئولان سابق ماشین‌های دولت را پس بدهند


واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: مسئولان سابق ماشین‌های دولت را پس بدهند

مسئولان سابق ماشین‌های دولت را پس بدهند

دولت آقای احمدی‌نژاد بسیاری از این ساختارها را رعایت نمی کرد و بدون اینكه روابط یا مقررات مناسبی به جای آنها پیش‌بینی شود، بسیاری از روابط و مقررات هم تغییر پیدا كرده بود.












مرتضی بانک ،معاون كل‌سرپرست نهاد ریاست جمهوری است.ایشان از اعضای موثرحلقه نخست یاران دکترحسن روحانی در قبل از انتخابات بوده و بارها وفاداری خود را به آرمان های دولت وروش ومنش اعتدال نشان داده است. بانک، کارشناس امور بازرگانی، گردشگری و صنعت، عضو شورای مرکزی حزب اعتدال و توسعه و معاون کل سرپرست نهاد ریاست جمهوری است. او همچنین، معاون پژوهشکده و معاون دفتر و مشاور مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام و مشاور رئیس جمهور است که در دولت سازندگی، استاندار کرمان و معاون اداری مالی وزارت امور خارجه بوده است.او اکنون بسیار فعال است و انتقاد دارد از تغییراتی که بدون هیچ ضابطه‌ای در دولت قبل انجام شده و امروز کسی پاسخگوی آن نیست. مرتضی بانک همچنین حضور افرادی مازاد بر نیاز دستگاهها که طی فعالیت دولت قبل استخدام شده اند را مشکلی دیگر بر می شمارد. مرتضی بانک در گفت و گو با «آرمان» به توضیح این موضوعات و چالش های دولت یازدهم می پردازد که متن آن در ادامه آمده است:در حال حاضر جایگزین آقای حمید بقایی در نهاد ریاست جمهوری هستید؟خیر،جایگرین ایشان، آقای محمد نهاوندیان هستند.پس در نهاد چه مسئولیتی را به عهده دارید؟ساختار جدیدی كه تحویل گرفتم به عنوان معاون كل نهاد ریاست جمهوری است که اگر بخواهم راحت تر عنوان کنم، جانشین تام‌الاختیار سرپرست نهاد که مسئولیت آن بر عهده آقای دکتر نهاوندیان است را به عهده دارم. جا دارد این نکته را اشاره کنم که روابط اداری و ساختار سازمانی و تشكیلاتی كه در كشور شكل گرفته، طی دوره نسبتا بلندی یعنی از دوره ریاست جمهوری حضرت آیت‌الله خامنه‌ای مقام معظم رهبری، تا دولت آقای خاتمی در چارچوب و روال عادی خودش اداره می‌شد، یعنی یك ساختار،مقررات و فعالیت‌های شناخته شده بود که دولت در آن مجموعه فعالیت های و برنامه های خود را اجرا می کرد.این مقررات در دولت آقای احمدی نژاد هم ادامه داشت؟دولت آقای احمدی‌نژاد بسیاری از این ساختارها را رعایت نمی کرد و بدون اینكه روابط یا مقررات مناسبی به جای آنها پیش‌بینی شود، بسیاری از روابط و مقررات هم تغییر پیدا كرده بود. بسیاری از رویه‌ها تقریبا در سیستم اداری معمول شده بودند که این رویه‌ها در دولت قبل تغییر پیدا كرد و جایگزین مناسبی برای آنها پیش‌بینی نشده بود. این ساختارها، تغییر در ساختارها، قوانین و مقررات خودش است که عامل مهمی در این است كه سیستم اداری در حالت مناسب خودش اداره نمی‌شود و دچار یك نوع بهم‌ریختگی می شود، طبیعتا برای اینكه این بهم‌ریختگی و ناهماهنگی را به حالت اولش برگردانیم و یك كار بسیار زمانبر و زحمت زیادی می طلبد؛ به عنوان مثلا ساختار سازمان مدیریت در یك روند 30 ساله شكل گرفته بود و در دولت‌های مختلف به اشكال مختلف اداره می شد، سازمان اداره اداری استخدامی و سازمان مدیریت هر كدام جدا از هم بود، سازمان امور اداری و سازمان مدیریت بود كه آن زمان به آن، سازمان اداره و برنامه بودجه می‌گفتند اما كلیه فعالیت‌های اداری و استخدامی به صورت برنامه در سازمان اداره و استخدامی تدارك، پیش‌بینی و پشتیبانی و به دستگاه‌ها ارائه می‌شد و دستگاه‌ها هم می‌دانستند اگر مشكل و سوالی دارند یا مقرراتی لازم دارند، باید به این سازمان مراجعه کنند. كارشناسان باتجربه می‌توانستند در این چارچوب پاسخ نیازهای دستگاه‌های مختلف را به خوبی بدهند.سازمان برنامه و بودجه در بخش برنامه‌ریزی و بودجه همه فعالیت‌هایش را تدارك دیده بود و همه می‌توانستند به راحتی با ارتباط با این سازمان فعالیت‌ها را دنبال كنند. نقشی كه سازمان مدیریت یا سازمان برنامه و بودجه سابق در نظم عموم و سازماندهی فعالیت‌های عمرانی و بودجه‌ای كشور داشت، یك نقش بسیار ویژه و ارزنده‌ای بود و اگرچه نقایص و مشكلاتی داشت اما آن مشكلات باید رفع و حل می‌شد. در یك روند 30 ساله بسیاری از مشكلات مرحله به مرحله حل شده بود، اما در نهاد خودش، كشور را به صورت منظم ، با حساب و تدبیر و با توجه به آینده‌گری و برنامه‌های گذشته و آینده اداره می‌كرد و دستگاه‌ها هم با مراجعه به سازمان برنامه و بودجه می‌توانستند وظایف خودشان را تطبیق بدهند.بودجه‌ها مناسب دیده می‌شد اما فراتر از نیازهای دستگاه‌ها نبود و توزیع نسبتا مناسبی صورت می‌گرفت. در زمان آقای سید محمد خاتمی سازمان امور اداری و استخدامی و سازمان برنامه با هم ادغام شد و سازمانی به‌نام سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی بوجود آمد، بخش‌های اداری استخدامی با بخشی از بخش‌‌های برنامه‌ای و بودجه‌ای تقریبا هماهنگی داشت،منتهی همان ساختار ولی به شكل جدید فعالیت می‌كرد؛ اما در دوره‌ آقای احمدی‌نژاد با یك تصمیم این سازمان كلاً منحل می‌شود و بسیاری از كارشناسان آن در بخش‌های مختلف پراكنده شدند که حاصل این و بی توجهی دولت قبل، دو معاونت بوجود می آید ، معاونت ریاست جمهوری ،توسعه انسانی و معاونت امور برنامه‌ریزی و بودجه که این دو معاونت بدون استفاده از سوابق گذشته برنامه‌ریزی، شروع به فعالیت می‌کنند حتی این معاونت در بخش مسائل استخدامی و اداری تصمیم گیری می‌کند که ماحصل و نتیجه این رفتار، بی‌برنامگی در كشور می شود .بیش از 700 میلیارد دلار درآمد از محل فروش نفت در دولت قبل داشتیم که با توجه به این عدد چشمگیر، متاسفانه دولت های نهم و دهم جزء بدهكارترین دولت‌ها بعد از انقلاب لقب گرفتند.علتش چه بود؟برای اینكه منابع، بدون برنامه‌های از قبل تعیین شده توزیع می‌شدند، برخی از منابع در محل غیرضروری مصرف ‌شد و در این فاصله بسیاری از منابع سوخت بدون اینكه متوجه شویم در كجا استفاده می‌شود، به هدر می‌رفت.با این وضعیت، نهاد ریاست جمهوری و مسئولیت اجرایی را به عهده گرفتید!بله،بسیاری از ساختارها، رویه‌ها و شیوه‌های معمول تغییر كرده و جایگزین خاصی هم ایجاد نشده است ، با توجه به این مقدمه‌ای كه گفتم نیروهای زیادی در داخل نهاد ریاست جمهوری بلاتکلیف هستند، نهادهای مختلفی كه به مجموعه ریاست جمهوری اضافه شده و ضرورتی هم نداشته است. این نهادها و این مجموعه‌ها به ریاست جمهوری منتقل شدند و زیر نظر رئیس‌جمهور كار كردند، بودجه‌ها در جای خودش استفاده نشد و یا اگر منابعی كه پیش‌بینی و تامین می‌شد، كمتر از نیاز بود و یا خیلی از مواقع بیشتر بود که اینها باعث پراكندگی در این مجموعه شده بود.همچنین ساختار تصمیم‌گیری و تصمیم‌‌سازی در مجموعه نهاد به صورت شخصی درآمده بود،‌مثلا رئیس دفتر مجموعه نهاد ریاست جمهوری تقریباً حرف اول را می‌زند، در صورتی كه معاونت‌های مختلف دیگری هر كدام جایگاه ویژه خودشان را داشتند و باید كارها و امور خودشان را انجام می‌دادند، اینها همه تحت تاثیر این نوع تصمیمات به صورت غیرمتعارف توسط یك فرد اداره و نهایتا باعث ایجاد مشكلات متعددی در مجموعه نهاد شده است.در کدام زمینه این آشفتگی بیشتر دیده می شود؟سفرهای استانی به خصوص در همین حوزه تدارك داده می‌شد، مبلغی حدود 215 هزارمیلیارد تومان طی چندین سفر به استان‌ها تعهد ایجاد كردند، در صورتی كه حدود 75هزار میلیارد تومان پرداخت شد و مبلغی حدود 140هزار میلیارد تومان، که رقم وحشتناكی هم هست، تعهدی بود كه دولت قبل روی دوش دولت اعتدال گذاشت یعنی اگر تصور كنیم كه از 215 هزارمیلیارد، 30 درصد اعتبارات طی 8 سال تامین شده، 140 هزار میلیارد تومان باقی مانده که طی 16 سال بعد هم نمی‌تواند پاسخ داده شود، چون دیگر آن درآمد 700 میلیارد دلاری در دولت یازدهم وجود ندارد، ما با تحریم‌های سنگینی كه ماحصل و نتیجه سیاست دولت قبلی بوده، روبه رو هستیم، خرید نفت‌ كم و صادرات‌مان محدود شده، در نهایت آن درآمد اصلا وجود ندارد. اگر همان درآمد وجود ‌داشت، اگر قیمت‌ها ثابت می‌ماند و افزایش قیمتی نداشتیم، با توجه به درآمدی كه دولت قبلی داشت، 700میلیارد دلار می‌تواند نیازها را تامین كند و اگر همه آن قیمت‌ها ثابت باشد و همان درآمد باشد این 140هزارمیلیارد تومان حدود 16 سال طول می‌كشد تا پرداخت شود.نتیجه این می‌شود که همه وزارتخانه‌ها و استانداری‌ها معطل هستند كه چه كنند.‌طرحی پیش‌بینی شده كه این طرح، بودجه‌اش تامین نشده یا خیلی ریز و ریز و خرد و خرد بودجه وارد سیستم می‌شود و در نتیجه طرح ها عقب می‌افتند، و از طرفی مردم فشار می‌آورند و می‌گویند رئیس جمهور جدید آمد باید بودجه تامین شود، چقدر وقت و زمان را باید فقط صرف توجیه كاری بكنیم كه اصلا امكان ندارد که به سرعت انجام شود و بعد از این با توجه به تعهدی كه به دولت یازدهم تحمیل شده، می‌بینیم كه چقدر درتامین اعتبار وضعیت نگران‌كننده‌است. این موضوع در مورد بدهی بانك‌ها و بدهی مردم به بانك‌ها و بدهی بانك‌ها به دولت، هم وجود دارد و قس علی هذا.ما به عنوان نهاد ریاست جمهوری، وارث چنین وضعیتی هستیم. مثلا در مورد سفرهای استانی مبلغی حدود 105هزارمیلیارد تومان تسهیلات هم برای اجرای طرح‌ها پیش‌بینی شده كه حدود 37هزار میلیارد تومان توسط بانك‌ها تامین شده است، که حدود 35 درصد تامین شده و حدود 60 تا 70 درصد تامین نشده است. این تعهد بسیار سنگین را دولت قبل برای بانك‌ها به ارث گذاشته است. نهاد و دستگاه‌هایی كه به نحوی در این موضوع دخیل هستند همه سرگردانند. شما فكر كنید، بخواهید این وضعیت را به یك حالت طبیعی برگردانید ، بحث مردم را دارید كه توقع برایشان ایجاد شده و امكان تامین این توقع به این زودی‌ها وجود ندارد، دوم بسیاری از طرح‌ها، طرح‌های مورد نیاز كشور و اساسی نیستند، طرح‌هایی كه بتواند تاثیرگذار باشد در سطح ملی و منافع ملی و كشور را تامین كند وجود ندارد. خیلی از طرح‌ها براساس سلایق شخصی و فردی و موضوعات مرحله‌ای و مقطعی اتخاذ شده که واقعا این آشفتگی، خودش یك مساله جدی است.در دولت قبل ستادی به نام ستاد سوخت ایجاد شد،آیا ایجاد این ستاد لازم بود؟خیر، این ستاد هم مثل برخی کارهای دولت قبل، هزینه اضافه ای را برای دولت تدبیر و امید به جا گذاشت، اساسا وجود ستاد سوخت در نهاد ریاست‌جمهوری ضرورتی نداشته، بدون هرگونه ضابطه‌ای قانونمند، بی توجه به مسائل اداری، مالی و مقررات این ستاد را تشكیل دادند که در حال حاضر نیروی انسانی آن وضعیت بلاتكلیفی دارد. میزان درآمدی كه این ستاد دارد، شفاف نیست، میزان هزینه‌ای كه شد، کاملا روشن نیست، از این محل اعتباراتی كه وجود داشته بعضا در جاهایی دیگر هزینه شده كه جزو وظایف تعریف شده نبوده، بعضی از ارتباطاتی که برقرار شده مربوط به ستاد سوخت نیست، چون آنجا باید براساس میزان ماشینی كه از رده خارج می‌شود، ماشین جدید وارد كنند که این را سامان ندادند؛ پایگاه‌های مختلفی راکه برای تب‌ اسكراپ ماشین در نظر گرفتند که باضابطه نبود. تصور كنید این وضعیت را بخواهیم اصلاح كنیم و شرایط را به حالت اولیه برگردانیم، چقدر مشكل است.در حال حاضر وضعیت نیروی انسانی در زیرمجموعه ریاست جمهوری چگونه است؟نیروی انسانی در تمامی دستگاه ها مازاد وارد شدند البته كاركنانی كه به انواع مختلف در دستگاه دولتی و غیردولتی فعالیت می‌كنند، برای همه احترام و ارزش قائل هستیم، اما حدود 11 نوع همكاری در نهاد وجود دارد از كارمند رسمی، كارمند پیمانی، كارمند قرارداد مشخص، كارمند تبصره‌ای، شركتی، ساعتی، پروژه‌ای داشتیم که علاوه برآن كارمندانی هم به صورت لیستی حقوق می‌گرفتند یعنی هیچ قراردادی نداشتند.اکنون ‌وارث مجموعه‌ای به این شكل آشفته در مجموعه نهاد هستیم، هر كدام از اینها را اگر بخواهیم بر اساس مقررات و قوانین اصلاح کنیم و با رعایت مقررات، از آنها استفاده کنیم یا اینكه ممكن است بعضی از این نیروها، نیروهای كارآمدی نباشند وبخواهیم تعیین تكلیف شوند، اینها مشکل ساز می شود.این مسائل یك نوع آشفتگی در كار به وجود آورده كه فعالیت‌های بعدی را تحت تاثیر قرار می‌دهد.به اعتقاد برخی کارشناسان، بسیاری از مشکلات بوجود آمده نشات گرفته از حذف سازمان برنامه و بودجه است. به‌نظر شما چرا سازمان به این مهمی را منحل کردند ؟یك بخش بوجود آمدن مشکلات مربوط به انحلال سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی بود، یك بخشی از آن هم مربوط به تصمیمات وغیركارشناسی. تصمیمات مقطعی كه در دولت قبلی وجود داشت، بخشی دیگر به دلیل شرایط ویژه‌ای كه به وجود آمد، آقای احمدی‌نژاد خودش سابقه‌ای به عنوان استاندار داشت، یكسری نقایصی سازمان برنامه و مدیریت همان زمان وجود داشت، یكسری محدودیت‌هایی هم ممكن بود برای فعالیت‌ها ایجاد كند، كسی كه استاندار بود، تا شورای برنامه ریزی استان مصوب نمی‌كرد طرحی تصویب نمی شد. لذا طرح ها باید با شرایط عمومی فعالیت‌ها، برنامه‌های آینده و گذشته هماهنگی داشته باشد، این تا حدودی تصمیمات را محدودتر یا سخت‌تر می‌كرد.با این سابقه ذهنی که آقای احمدی‌نژاد از زمان استانداری داشت، سازمان مدیریت را دست و پا گیر تلقی می‌کرد. ایشان وقتی كه به عنوان رئیس‌جمهور انتخاب شد، شاید برای اینكه بتواند برنامه‌هایی كه در نظر داشت و می‌خواست برای اجرایی شدن آنها دستش باز باشد، سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی را منحل کرد. البته برای این تصمیم هم یك كار علمی، تخصصی و كارشناسی انجام نشده بود، گرچه آقای احمدی‌نژاد ظاهرا اعتقادی لازم به كار كارشناسی علمی نداشت، با تصمیم مدیریتی خودش این كار را انجام داد. یعنی دقیقا پاك كردن مساله بدون اینكه راه‌حل دقیق‌تری برای آن داشته باشد، مساله پاك شد ا‌ما مشكلات حل نشد که هیچ، مشكلات بسیاری هم به كشور تحمیل شد.این تصمیم غیركارشناسی باعث شد این همه مشكل برای آیندگان فراهم شود. هنوز كه هنوز است دولت برای اینكه سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی رابه چارچوب اولیه خودش برگرداند، در كش و قوس‌های سختی قرارگرفته و هنوز به پایداری در این حوزه نرسیده است.سفر های استانی دولت یازدهم از چه جنسی هست؟سفرهای استانی در این دولت زیر نظر معاونت اجرایی اداره می شود و نسبت به سفرهای استانی دولت قبل خیلی متفاوت است.از چه جهاتی؟مهمترین مشكلاتی که در دولت قبل دیده می شد این بود که بسیاری از تصمیمات و مصوبه ها در خود سفرهای استانی تنظیم و تصویب می‌شد مثلا 240 یا 140 مصوبه دولت در یک جلسه دو سه ساعت انجام می شد و اکثر مصوبه‌ها بدون حضور یک کارشناس به تصویب می‌رسید. درصورتی که مصوبات مبانی قانونی‌‌اش مشخص نشده بود.دولت قبل پاسخی برای تصویب این گونه مصوبه ها داشت؟توضیح دادند كه ما هیات كارشناسی به استان مورد نظر می‌فرستادیم و وقتی بررسی ها صورت می گرفت و مقدمات کار فراهم می‌شد، تصویب مصوبه ها را وارد فازاجرا می‌کردیم ، اما باید این نکته را متذکر شوم که روند تصمیم‌گیری درباره مصوبات در دولت یك روند ویژه است، دستگاه ها باید پیشنهاد بدهند، پیشنهاد دستگاه در كمیسیون مطرح می‌شود، كمیسیون‌های دولت ممكن است دو یا سه كمیسیون ناظر داشته باشند وپس از هماهنگی در دولت مورد بحث و بررسی قرار می گیرد، البته ممكن است دوباره برگردد و اصلاح شود تا بتوان یك مصوبه را استخراج ودر نهایت تصویب نمود.وقتی الزام است در سفر استانی همه این موضوعات موردنظر قرار بگیرد، طبیعتا نمی‌توان روی آنها كار كارشناسی انجام گیرد. مثلا برای هر مصوبه، مقدمات اولیه‌اش، زمان می‌برد، كارشناسان زیادی را لازم است كه بحث كنند، در هیچ دوره‌ای دولتی نداشتیم که‌بدون کار کارشناسی و ظاهرا به صورت كیلویی مصوبه تصویب كنند، ‌این امر باعث می‌شود این همه مصوبات غیرقابل اجرا باشد وهزینه‌های سنگینی به دولت جدید تحمیل کند. الان در دولت تدبیر وامید چنین تصمیماتی كه تعداد زیادی مصوبه در یك سفر تصویب شود، گرفته نمی‌شود، اساسا چنین رویكردی وجود ندارد بلکه چند مشكل اصلی استان مورد توجه قرار می‌گیرد، بررسی‌های مقدماتی انجام می‌شود و بعد در تهران مورد بررسی مجدد قرار می‌گیرد و همان مسیر را طی می‌كند تا مصوبات نهایی استخراج شود. سفراستانی باید مناسب انجام شود ، ارتباط با مردم لازم است ، اما دولت قبلی برخی شیوه های پوپولیستی را برای ارتباطات با مردم دنبال می‌کرد.در سفرهای استانی بحث اخذ نامه های مردمی همچنان ادامه دارد، شیوه دولت در این زمینه چگونه است؟دولت در این دوره از سفرهای استانی سامانه الکترونیکی را راه اندازی کرده که مردم خواسته ها و درخواستشان را به این سامانه وارد می کنند و براساس کد مشخصی که در سامانه تعریف شده است، دیگر نیازی نیست نامه بنویسند و دنبال رئیس‌جمهور بدوند تا این نامه را به رئیس‌جمهور یا كسانی كه همراه او هستند،برسانند.این سفر امكان خوبی است كه دولت بداند در استان چه اتفاقاتی لازم است، بیفتد و هدف سفر به نامه دادن و نامه گرفتن تبدیل نشود چرا که درگذشته روش دولت قبل باعث بروز مشكلاتی شد و تعداد زیادی نامه آمد و دولت هم نتوانست جواب همه را بدهد، درحقیقت محور شد نامه دادن و نامه گرفتن. در بررسی‌ها مهمترین مشكلات مردم درهر استان تا حدودی مشخص است، مشكل اصلی مردم اشتغال، مسكن و ازدواج است وبرخی موارد دیگر.برای اینكه شما بتوانید این مشكلات را حل كنید طبیعتا بهترین كار این است كه تولید را افزایش دهید، كارخانجات را راه‌اندازی كنید، كشاورزی را رونق دهید یعنی باید كارهای كلان انجام شود. وقتی نتوانستند انجام دهند با پاسخ‌های موردی كه برای این نامه‌ها انجام می‌شد سیر نامه‌رسانی افزایش پیدا می‌كرد و این خبر به دیگران هم می‌رسید و همه نامه می‌نوشتند ‌كه اگر اشتغالی یا مسكنی برای آنها انجام نمی‌شود، یك مبلغی به آنها داده شود که این روند عادت شد. در صورتی كه سفر آقای روحانی به استان ها این نوع نگرش را تغییر داد، البته ممكن است یك تعدادی نامه هم بدهند ولی آن تعداد قابل مقایسه با قبل نیست. مثلا در سفر سیستان و بلوچستان حدود 450 هزار نفر از طریق سامانه محترمانه بدون اینكه دنبال كسی بدوند، درخواست‌هایشان را مطرح کردند، بخش عمده‌ای از درخواست‌ها پاسخ داده شده و صدای آنها به گوش دولت رسیده و بعد به رئیس‌جمهور گزارش داده می‌شود.به نظر من این شیوه خیلی محترمانه و در شانیت مردم می باشد ، مردم احترام می‌خواهند، دولت اولین كارش این است كه به مردم احترام بگذارد. بعضی از سفرها دردولت قبل با ساعت‌ها تاخیر انجام می‌شد تا جمعیت در محل جمع شوند در صورتی كه دولت آقای روحانی اصلا در سفرها دنبال این نیست، سفر راس ساعت انجام می‌شود مگر اتفاق نادری بیفتد مثلا شرایط جوی نامساعد باشد، شاید تاخیری داشته باشیم.در کابینه آقای دکترروحانی قبل از ارائه فهرست وزرای پیشنهادی، نام شما به‌عنوان وزیرپیشنهادی کار رفاه‌و تعاون مطرح بود اما در لیست نهایی معرفی نشدید. دلیلش چه بود؟این مساله کاملا طبیعی است، ممكن است افراد مختلفی برای دولت مطرح شوند، ما 18، 19 وزارتخانه داریم، لذا رئیس‌جمهور باید18، 19 نفررا از بین گزینه‌های مختلف انتخاب کند. لیست افراد را آقای دكتر روحانی داشتند و به همه هم نمی‌دانند، در خبرها ممكن بود اسم من و یا اسم دیگران باشد، مثلا چون من مسئول استان‌های ستاد آقای روحانی بودم یك مقداری نام من هم بیشتر از دیگران مطرح بود، اما این امری طبیعی بود.در حال حاضر شاهدهجمه به دولت هستیم ، گروهی بر این باورند تندروها می‌خواهند شكست‌شان را توجیه كنند و با این كار می‌خواهند صدای دولت به گوش مردم نرسد. گروهی دیگر بر این باورند هجمه ها به خاطر این است که دولت شفاف‌سازی نمی‌كند، نظرتان درباره این دیدگاه‌ها چیست؟هر دولتی در مرحله اول قبول مسئولیتش یعنی در سال اول، معمولا با مشكلات متعددی روبروست که امری طبیعی است، یك وارث باید برای اقداماتی یا مسائلی كه از دولت قبلی مانده، حتما برنامه‌ریزی كند و دوم اینكه برنامه‌های خودش را تنظیم نماید. چون انتخابات ما به شكل حزبی صورت نمی‌گیرد و احزاب قدرتمندی نداریم كه از قبل برنامه‌هایشان مشخص و تدوین شده باشد بنابراین مجبوریم فعالیت‌مان را در حین انتخابات و به خصوص بعد از پیروزی انجام دهیم. این دو تا موضوع باعث می‌شود از مسائل دیگر کمی غافل بمانیم. طبیعتا آن كسی هم كه شكست خورده، چون امكانات و شرایطی از قبل داشته، این شرایط برایش فراهم است كه تبلیغات منفی یا خاص خودش را انجام دهد.به نظرم شكست اصلی‌ای كه دولت قبلی خورده، شكست جبهه پایداری است؛ اینها در این انتخابات شكست خوردند و مشخص شد سیاست‌ها و برنامه‌های دولت قبلی كه عمدتاً مبتنی بر فعالیت‌ها و سیاست‌های جبهه پایداری بود، ناموفق بوده بنابراین طبیعتا برای اینكه عدم موفقیت خودشان را توجیه كنند اکنون منتظر كوچكترین اشتباه هستند كه آن را بزرگ كنند و در عین حال همه امكاناتشان را به كار می بندند تا جلوی پیشرفت دولت را بگیرند. توفیقاتی که در سیاست خارجی در 6، 7 ماهه گذشته به دست آمده اساسا یك موضوع بسیار مهمی است، هشت سال این كشور با موضوع هسته‌ای درگیر بوده اما در عرض 3 ، 4 ماه با مذاكره منطقی ودقیق ترنسبت به گذشته و با رعایت اصول روابط بین‌الملل موفقیت اولیه حاصل شد، بدون اینكه ذره ای از اصول اصلی و منافع ملی عقب بكشیم.این سوال برای مردم پیش می‌آید كه چطور در عرض سه ماه این مهم، تدبیر و با یك برنامه‌ریزی انجام شد ولی در هشت سال قبل این مشكلات کم که نشد هیچ ، افزایش هم داشت، به طوری كه شما یك سفر با كشورهای اروپایی و كشورهای مهم جهان به صورت دوجانبه حتی در سطح معاون وزیر نداشتید. اینها نكات مهمی است. یعنی شما یك سفر رسمی دوجانبه كه درحقیقت می‌توانید مشكلات را به صورت دوجانبه حل كنید در سطح حتی معاون وزیر خارجه و حتی مدیر كل، انجام نشد؛این یعنی كاهش سطح روابط.سطح روابط دوجانبه با كشورهای خارجی هم در حد رئیس اداره بود، ‌وزیر خارجه كدام كشور در یك رابطه دو جانبه به كشور ما آمد. طی این 4، 5 ساله به خصوص 4 سال آخر، مردم این سوال جدی برایشان پیش آمد چطور هشت سال كشور در اختیار یك دولتی باشد كه اینگونه عمل کند واما در دولت تدبیر وامید روابط خارجی ما به یك جایی رسید كه در طی 3،4ماه توانستیم این مسائل را حد قابل قبولی حل كنیم. امروز می‌بینید سطح روابط آنقدر گسترده است كه وزیران خارجه اسپانیا و لهستان به ایران سفر می کنند.مرتب هیات‌های تركیه، هیات‌های مختلف اقتصادی در سطح بسیار كلان و عمده وارد كشور می‌شوند. اینها در حقیقت تحركی است كه در سیاست خارجی به وجود آمده است. کدام یك ازمسئولا ن اجرایی پاسخگوی این وضعیت كه در8سال گذشته براساس عملکرد آنها ایجاد شده، هستند ؟ جبهه پایداری و كسانی كه حامی صددرصد دولت قبل بودند كه در جاهای مختلف هنوز آدم‌هایشان را دارند، باید به جای هجمه به دولت پاسخگوباشند. سایت‌های زیادی را تدارك دیده و گروه‌های مختلفی را با امكانات مهیا كرده بودند، متاسفانه دولت جدید هم بیشتر توجه اش معطوف به حل مشكلات قبل و تهیه برنامه‌های جدید بود، شاید کمی هم دولت از اینكه بتواند ارتباطات خودش را با شبكه‌های اجتماعی و رسانه‌های مختلف تقویت كند، غفلت کرده است.از این رهگذر هم مخالفان خوب استفاده می‌كنند، اما به نظر من خیلی قدرت مانور در آینده نخواهند نداشت واین موقعیت از آنها گرفته می‌شود، چون برنامه‌ها و وعده های دولت یكی یكی به ثمر می‌رسد و مردم نتیجه برنامه‌ها را درعمل حس می‌كنند و از طرف دیگر دولت مصمم است این خلأها را به نحو مطلوبی پر کند و ارتباط بیشتری با رسانه‌ها ، شبكه‌های مختلف اجتماعی و بخش‌های مختلف تاثیرگذار از جمله روحانیون و مجلس برقرار کند. در حال حاضر روابط دولت و مجلس خیلی نزدیكتر و بهتر از گذشته است ، اینها می‌تواند جلوی فعالیت‌های تخریبی تندروها را بگیرد.فكر نمی‌كنید دولت در زمینه توافق هسته‌ای باید شفاف‌سازی بیشتری انجام می‌داد؟درباره توافق هسته‌ای شفاف سازی لازم صورت گرفته و روی سایت‌ها و خبرگزاری‌های رسمی گذاشته شد. بحث بر سر این است كه تا توافقی انجام نشده، نباید به مردم مطلبی را بگوییم كه نمی‌دانیم نتیجه‌اش چه می‌شود. چون در توافق‌امکان دارد هر لحظه مواضع تغییر ‌كند شما باید آنقدر قدرت چانه‌زنی و مذاكره داشته باشید كه بتوانید طی زمان مناسبی بحث مذاكره را به نتیجه برسانید و وقتی به نتیجه رسید، می‌توانید اعلام نتیجه كنید. قبل از آن آقای ظریف هم گفت که صحیح نیست قبل از نتیجه مذاكرات، نتیجه مذاكرات را بگویم، مگر می شود شما مذاكره‌ای كه هنوزنهایی نشده اعلام کنید كه نتیجه این است، شاید نتیجه چیز دیگری باشد.به هرحال توافقنامه ژنو عیناً ترجمه شده و روی سایت‌ها گذاشته شد وهیچ جای نگرانی نیست و كاملا شفاف است.پس این همایش دلواپسان چه بود؟ دلواپس چه هستند؟به نظر من اینها واقعا دلواپس هستند اما با یک تبصره؛ آنها دلواپس مشكلاتی كه خودشان ایجاد كردند و الان دستشان برای مردم رو شده است. اینها می‌خواهند مردم بیش از این با مشكلاتی كه در اثر عملکردشان به وجود آوردند، آشنا نشوند. طی 8 ماه فعالیتی كه دولت جدید انجام داده دلواپس این شدند ولی دولت قبلی یك سفر به آمریكا داشت و آن مسائل در دانشگاه كلمبیا به وجود آمد و آن اتهام، تهمت به ما زده شد، اما کسی ازاین گروه وبه اصطلاح جبهه، دلواپس نشد، حتی استقبال خوبی هم از دولت قبلی یا رئیس‌جمهور قبلی به خاطر آن شرایط داشتند، اگر یك دولت دیگر این وضعیت را ایجاد كرده بود، همین استقبال را از او داشتند؟ مشكل این است اینهابیشتر، دلواپس وضعیت خودشان هستند، می‌دانند با این توفیقاتی که دولت تا کنون داشته اگر ادامه یابد امكان دارد هر لحظه و هر روز مشكلاتی كه آنها به بار آوردند بیشتر برای مردم رو شود.اکثرمسئولان وبزرگان تیم مذاكره‌كننده را حمایت می کنند، پس چرا عده ای طوری دیگر رفتار می کنند؟باید خودشان پاسخگو باشند، به نظرم برخی می‌خواهند، بین مسئولان واقعی و بسیاری از مدیران و علاقمندان اصیل به انقلاب، فاصله ایجاد شود. پیروزی بعضی‌ها در این است كه اتحادی که بین بخش‌های مختلف وجود دارد، بشكند، به نظر من در دوره قبل اینها تلاش زیادی كردند كه این فاصله را به وجود بیاورند تا حدودی هم موفق شدند ویكی از علت‌هایی هم كه توانستند در این 8 سال روی این موج سوار شوند همین بود كه توانستند این فاصله را اضافه كنند. در نتیجه طبیعی است كه هنوز هم همان سیاست را دنبال ‌كنند و می‌خواهند بگویند كه ما دلسوز واقعی هستیم و دیگران نیستند و حال آنكه در برخی مواقع نشان دادند اساسا دچار اشتباهات فاحشی شده اند. اجرای فاز دوم هدفمندی یارانه‌ها درحقیقت مصوبه قانونی مجلس است. آقایان یك رقم16 میلیارد تومان تصویب كردند قبل از دولت جدید برای دانشگاه ایرانیان که خلاف قانون است، بعد در همین راستا رقمی حدود 9 میلیارد و سیصد میلیون تومان، باز كمك كردند به یك «ان‌جی‌او» كه همه اعضای آن نزدیكان دولت قبل بودند و به‌رغم اینكه باید این پول را برگردانند وما به آنها اعلام كردیم ولی هیچ جوابی تا امروز ندادند كه این پول را برگردانند. همین الان تعداد زیادی ماشین‌، در اختیار دولت قبلی است.چند تا ماشین؟31ماشین.دولت یازدهم برای برگرداندن این ماشین ها اقداماتی انجام داده است؟بله، به‌رغم مكاتبات و پیگیری‌های زیاد هنوز اقدامی نشده است .دولت یازدهم بنایش بر احترام به قانون وتاکید بر قانونمداری است ودراین مورد ابتدا تلاش داشته ودارد براساس احترام رفتار کند اما چون اموال دولت است ودولت مقید هم به رعایت قانون وهم رعایت شان افراد است، سعی کرده با متانت عمل کند اما دراین مساله فرصت لازم را به کسانی‌که این ماشین ها را هنوز تحویل نداده‌اند، داده شده بنابراین نباید دیگر در این زمینه کوتاهی کنند. این ماشین ها 8 یا 9 ماه است که دست افراد مختلف می باشد. دلیل قانونی هم وجود ندارد اما تاکنون آنها را برنگردانده‌اند. اکنون 31 ماشین در اختیارشان است که بعد پیگیری‌ها، اخیرا 5 ماشین را تحویل دادند.چرا شکایت نکردید تا قوه قضاییه ورود کند؟شكایت را صحیح نمی دانیم . ورود قوه قضاییه نیاز به شكایت رسمی دارد اما اعلام می کنم اگرماشین ها را تحویل ندهند حتما اقدام قانونی خواهد شد. صندوق شهید رجایی و شهید باهنر که ابتدای دولت بعد از شهادت آقایان رجایی و باهنر تشكیل شد و هیات امنای آن از داخل نهاد ریاست جمهوری در هر دولت منصوب می‌شوند ، چون اعتبار آن مربوط به خودش است، مستقل است، منتها به دلیل اینكه برای كاركنان نهاد است هر دولتی كه می‌آید هیات امنایش را تشكیل می‌دهد. هیات امنای قبلی طی صورت‌جلسه هیات امنای جدید را تایید می‌كند و هیات امنای قبلی امضا می‌كند یعنی صندوق از آن دولت به دولت بعدی منتقل می‌شود.‌آیا دولت این کار را نکرده ؟دولت یازدهم تاكنون به‌رغم پیگیری‌ها، تلفن‌ها و مكاتبات، خیلی صریح می‌گوید این صندوق، صندوق مستقلی است، یعنی یك ریال بابت این صندوق از جیبش نگذاشته و این سرمایه دولت است و از اعتباراتی در مراحل مختلف به كاركنانی كه دچار مشكل هستند، کمک می کند اما اکنون این را برنمی‌گردانند. یعنی مجموعه قبلی در حقیقت خودش تشخیص می‌دهد چه كند، قانون را تفسیر می‌كند و درحقیقت خودش را مالك مطلق می‌داند كه می‌تواند هر نوع تصمیمی را اتخاذ كند بدون هیچ ضوابطی. شما ببینید با چنین وضعیتی دولت جدیدروبه رو است، اما سوال مهم و جدی از دولت قبلی این است كه چرا امكاناتی كه در اختیار داشته، آنهم به واسطه دولت به آنها رسیده، به دولت جدیدمنتقل نمی‌كنند؟ از جمله ماشین‌ها و اعتبارات.فکر می کنید علتش چیست؟می‌خواهند سرپل‌هایشان را در اختیار داشته باشند ، می‌خواهند نفوذشان را در جاهای مختلف حفظ كنند. معتقدم این تصمیم‌، تصمیم متمركز شده و مدیریتی است كه هر چیز را كه دارید حفظ كنید ودر بدترین شرایط آنها را در اختیار خود نگه دارید و به سادگی آنها را واگذار نكنند. می‌خواهند مواضعی كه دارند از دست ندهند تا بتوانند از آن مواضع به نفع فعالیت‌های بعدی‌شان استفاده كنند و این فرمان، فرمان متمركزی که به همه افرادشان می دهند. به نظرم می‌رسد به هر شكلی اعلام كردند، سرد نشوید و ادامه بدهید و این دستوری است كه كشف هم شده است و خیلی مخفی نمانده است.



1393/02/27





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سیمرغ]
[مشاهده در: www.seemorgh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن