واضح آرشیو وب فارسی:فارس: میلاد اکبرنژاد در گفتوگو با فارس به وضعیت هنر نمایش کشور پرداخت
جز تغییر مدیران اتفاق دیگری در تئاتر نمیافتد/ شعار تئاتر برای همه عوام فریبانه است/ خطر ایجاد بیاخلاقی در تئاتر خصوصی
یک نویسنده و کارگردان تئاتر با بیان اینکه به وعدههای امیدوار کننده دوستان برای بهبود وضعیت دلخوش نیستم، گفت: فقط با تغییر مدیران و تغییر رؤسای سالنها اتفاقات نیکو نمیتواند رخ بدهد، شرایط تئاتر هیچ تفاوتی با گذشته ندارد.
میلاد اکبرنژاد نویسنده و کارگردان تئاتر در گفتوگو با خبرنگار تئاتر فارس نسبت به وضعیت هنرهای نمایشی اظهار داشت: ما از نیمه دوم سال 92 جملات امیدبخش بسیاری در مورد کل فضای کشور و حتی تئاتر میشنویم اما من یک اعتقاد قدیمی دارم و آن این است که تئاتر آخرین جای تغییر یافتههاست بنابراین معمولاً آخرین نسیمها به تئاتر میرسد. * به غیر از تغییر مدیران اتفاق دیگری در تئاتر نمیافتد/ شرایط همانند گذشته بدون تغییر است وی ادامه داد: تئاتر همیشه در انتهای صف است و در اینجا نیز استثنا وجود ندارد، من نمیدانم چرا دلایل کافی عقلی، دقیق و قانع کننده برای این رفتار ندارم. اما به آنچه که دوستان در مورد فضای خوب، امید و باز شدن امکانات سخن میگویند، چندان دلخوش نیستم. از سوی دیگر دلایل کافی و وافی و قانعکنندهای برای اینکه چرا چنین فضایی وجود دارد را هم ندارم. نویسنده «رقصیدن در تاریکی» با بیان اینکه روال موجود همچون گذشته است، گفت: به غیر از اینکه در بعضی جاها آدمهایی تغییر کردند، اتفاق دیگری در تئاتر رخ نداده است. از آنجایی که استراتژی کافی و وافی در مورد تئاتر عمومی کشور وجود ندارد. همواره ما با موانع و چالشهای جدی در حوزه تئاتر روبهرو هستیم. اکبرنژاد افزود: فقط با تغییر مدیران و تغییر رؤسای سالنها اتفاقات نیکو نمیتواند رخ بدهد و یا حداقل به اندازه کافی نمیتواند بیافتد. ما الان چند معضل جدی در تئاتر داریم که باید به صورت جدی به آنها بپردازیم. * تعریف رایجی که از تئاتر خصوصی در سطح عمومی کشور وجود دارد با تعریف بقالی تفاوتی ندارد وی با اشاره به اینکه تعریف عمومی از تئاتر خصوصی با تعریف بقالی تفاوتی ندارد، بیان داشت: یکی از مهمترین آنها بحث تئاتر خصوصی است که یکی از چالش برانگیزترین بحثهای تئاتر در این سالها خواهد بود. دلیل آن هم این است که ما هنوز تعریف دقیقی از تئاتر خصوص نداریم. گمان میکنم بسیاری از دوستان به غیر از تعداد اندکی تئاتر خصوصی را همان مناسباتی را برایش در نظر دارند که برای بقالی در نظر دارند؛ یعنی تعریف رایجی که از تئاتر خصوصی در سطح عمومی کشور وجود دارد با تعریف بقالی تفاوتی ندارد و این خطرآفرین است. * قدم اشتباه در خصوصیسازی میتواند تئاتر را وارد بیاخلاقی و بیعدالتی کند اکبرنژاد تصریح کرد: به گمان من تئاتر خصوصی اگر به شکلی که حداقل مطرح میکنم مدنظر دوستان باشد خطرات جدی را میتواند همراه داشته باشد البته من طرفدار تئاتر دولتی صرف نیستم. یکی از آسیبهای جدی که تئاتر خصوصی میتواند ایجاد کند نگاه بازار آزاد معابانه یا اقتصاد آزادی است. وقتی بحث خصوصی به زبان میآید بدون وقفه و بدون درنگ به یاد بازار آزاد میافتیم. در این زمان دیگر در بازار آزاد کیفیت و لیاقت مهم نیست و در عمل اتفاقات دیگری میافتد. به طور مثال رانتخواریها، مراکز قدرت، آقازادهها و... روی کار میآیند و باعث میشود بازار آزاد به سمت بیعدالتی و بیاخلاقی حرکت کند و این بیعدالتی بیتردید دامان تئاتر را خواهد گرفت البته اینها به این مفهوم نیست که الان عدالت در تئاتر ما جاری است. * حال تئاتر خوب نیست/ بدون سخت افزار به کیفیت خوب دست پیدا نمیکنیم این نویسنده و کارگردان تئاتر حال تئاتر را نامناسب خواند و اظهار داشت: واقعیت این است که در چند سال اخیر شرایط خوبی را در تئاتر نداشتیم و به گمانم برای رسیدن به شرایط مطلوب نمیتوان به همین سادگی دل به دریا زد. باید فکر کنیم و مبادی و مبانی آن را تعریف کینم سپس دست به عمل بزنیم. تا زمانی که تکلیف سختافزار را در تئاتر مشخص نکنیم، نمیتوانیم به کیفیت خوب در آثارمان است پیدا کنیم. * شعار «تئاتر برای همه» یک شعار عوام فریبانه است اکبرنژاد در ادامه صحبتهایش شعار «تئاتر برای همه» را شعاری عوام فریبانه دانست و گفت: تا زمانی که تعریف مشخص از عموم مردم را ندهیم نمیتواتن به اهداف مشخص برسیم و مهمتر از همه تا زمانی که مشخص نشود که شعار تئاتر برای همه درستی است یا خیر. نمیتوانیم برنامهریزی درست و دقیق داشته باشیم. گمان بنده بر این است که تئاتر برای همه نیست و این یک شعار عوام فریبانه محسوب میشود. اگر فکر کنیم که تئاتر برای همه است باید برای همه برنامه ریزی کنیم که از لحاظ سخت افزاری و .. ممکن نیست. انتهای پیام/
93/02/03 - 10:43
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 77]