محبوبترینها
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1840185737
پاسخ جالب هاشمی درباره ساده زیستی
واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها:
پاسخ جالب هاشمی درباره ساده زیستی
هاشمی گفت: «اسلام فقط دین آخرت نیست، اسلام دین زندگی و دنیا هم هست، شما جوانان باید تلاش کنید تا دنیایی بهتر برای خود و دیگران بسازید». «دنیایی بهتر» الگوی هاشمی از طلبگی تا امروز است. «دنیای بهتر» آدرس درستی از «اسلام الگو و جذاب» است. آدرس مقابلش هم «زهد فروشی» ریاکارانه است که عاقبتش آدرس غلطی میشود تا قهقرای ساده زیستی شعاری و غارت بیت المال!.
پایگاه اطلاع رسانی آیت الله هاشمی رفسنجانی: خبرنگار (hashemirafsanjani.ir) در حاشیه دیدار نخبگان دانشگاهی با رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام نوشت: اینکه چرا هاشمی از خسارت 8 ساله گذشته می گوید.از برای بدگویی از مسوولان دولت گذشته نیست، بلکه از جهت آن است که همه ارکان نظام و آحاد مردم از یاد نبرند که اولاً در چه چاهی بودیم؟ و ثانیاً با چه معجزه ای از آن چاه بیرون آمدیم!.
متن کامل این حاشیه نگاری بدین شرح است:
برای اولین حاشیه نگاری سال 93 وارد مجمع می شوم. جمعی از پژوهشگران و نخبگان کشور آمده اند. کمی زود رسیده ام. کنجکاو و منتظر کناری می نشینم. یکدفعه یاد پارسال همین موقع و همینجا افتادم. ذهنم فراخوانی ناخواسته ولی بهنگام می دهد. 28 فروردین 92 بود که استانداران سابق آمده بودند. برای راضی کردن آیتالله برای حضور در انتخابات.
می گفتند آقای هاشمی «سکان اجرایی ناخدا میخواهد نه قایقران». ناخدای با تجربه با «خزانه خالی» می سازد، قایقران بی تجربه «خزانه پر» را هم می سوزاند. می گفتند: آقای هاشمی! صدای سوختن آرزوهای مردم را نمیشنوی؟. وارونگی آرمانها را می بینی و کاری نمی کنی!. مگر همیشه نمی گفتی که آبرو برای مردم می دهی؟. جان برای انقلاب می دهی؟. چه نشسته ای؟.
پارسال همین موقع ها بود که همه آنقدر آمدند و رفتند و گفتند و گفتند و گفتند و ... تا آن عصر بهاری ماندگار در تاریخ ایران از راه رسید. عصر بیست و یکم اردیبهشت 92 بود که کهنه سرباز انقلاب دوباره آستین همت بالا زد. سرخی آتش کینه بدخواهانش را نادیده گرفت تا پرچم سبز امید ملّتی را به تدبیر حضورش بر افرازد. آیت الله در سال 92 آیت النّاس شد. آبرو وانهاد و عزّت از مردم گرفت. تا حق النّاسِ «اسلامی» و رأی ملّتِ «جمهوری» به هم سازند و پنجره دولت تدبیر و امید بگشایند. انتخابات 92، انقلاب حق النّاس بود. تولّد دوباره «جمهوری اسلامی ایران».
در همین افکار بودم که صدایی رشته ذهنم را پاره کرد. «خانم، جلسه شروع شد! کجایی؟». بلند می شوم. قلم و کاغذم را جمع و جور می کنم و راه می افتم. امّا ذهنم هنوز در خلسۀ بهار 92 است. بهار «حق النّاس».
وارد جلسه که می شوم صحبت یکی از نخبگان شروع شده. مشغول ارائه آماری از چهره های درخشان علمی کشور است. تأکیدش بر حمایت اجرایی از تحقیقات و پژوهشهای علمی است. خانم نخبه پژوهشگری هم که در 12 سالگی وارد دانشگاه شده، همین خواسته را دارد. به انضمام اینکه از کاغذ بازیهای اجرایی هم رنجیده است. آخرش هم ابیات معناداری از ملک الشعرای بهار می خواند.
«جور و بیداد کند، عمر جوانان کوتاه/ ای بزرگان وطن بهر خدا داد کنید!»
در جمع نخبگان جوان، پیرمردی بشاش و سرزنده هم حضور دارد. عضو افتخاری باشگاه پژوهشگران است. تابلویی از شعری در توصیف آقای هاشمی آورده. به قول خودش برگ سبزی، تحفه درویش. آقای هاشمی به احترام او می ایستد.
گوشهای از تابلو شعرش را هاشمی و گوشه دیگرش را خودش می گیرد. آقا منوچهر طالقانی امّا اصرار دارد در همین حالت شعرش را بخواند. هاشمی با طمأنینه و احترام خاصی می ایستد و گوش می دهد. شعر بلندی است. امّا صبر هاشمی بلندتر است. یک بیت آن را به خاطر می سپرم. شبیه دعا برای هاشمی است. «خواهم ز خدا آسان، گردد به تو هر مشکل/ کز مهر تو هر مشکل، گیرد ره آسانی».
چقدر این شعر شبیه توصیه هاشمی به ظریف است. آقای هاشمی هم در تجلیل از اقدامات وزیر خارجه سخنی به همین مضمون گفتند. «ملّت پشتیبان شماست، کارتان در تاریخ ماندگار می ماند». آن بیت را دوباره با خود زمزمه می کنم. خواهم ز خدا آسان، گردد به تو هر مشکل............
نوبت سخنان آقای هاشمی فرا می رسد. باز هم حرفی نو با خود آورده. آخوند متفاوت که هرگز کهنه نمی شود. از گذشته ها هم که بگوید. هربار سخنی نو می آورد. جوانان امروز حوصله مطوّل گویی ندارند. شنیدن حرف آخر را همان اول می خواهند. پس آقای هاشمی سرراست سراغ اصل مطلب می رود و می گوید: «پیشرفت در دانایی محوری است».
آدرس مصداقش را هم در دل تاریخ می‌دهد. جایی به نام دانشگاه جندی شاپور. دانشگاهی آزاد و اسلامی. با ارتباط دو سویه دانشمندان مسلمان و غیر مسلمان. اعتدال با عقلانیت، نتیجهاش میشود ثروت و تمدّن. عدالت هم بدون عقلانیت عاقبتش میشود فقر و انزوا!.
هاشمی در ادامه حرف مهمی به جوانان می زند. حرفی که خودش از جوانی پای آن ایستاده. «دنبال آدرسهای غلط از اسلام نروید». نخبگان جوان با شنیدن این جمله کمی جابجا می شوند. گوش تیز می کنند. هاشمی ادامه می دهد: «اسلام فقط دین آخرت نیست، اسلام دین زندگی و دنیا هم هست، شما جوانان باید تلاش کنید تا دنیایی بهتر برای خود و دیگران بسازید». «دنیایی بهتر» الگوی هاشمی از طلبگی تا امروز است. «دنیای بهتر» آدرس درستی از «اسلام الگو و جذاب» است. آدرس مقابلش هم «زهد فروشی» ریاکارانه است که عاقبتش آدرس غلطی میشود تا قهقرای ساده زیستی شعاری و غارت بیت المال!.
آقای هاشمی در ادامه بازهم از مشکلات سالهای قبل می گوید. البته با تعبیری جدید. «حرکت 8 سال گذشته، معکوس بود!». هاشمی این را درباره سالهایی می گوید که حاصل عدالت بی عقلانیتش، فقر بیشتر شد و سوءتدبیرش آتش غارت به خرمن سرمایه های کشور زد. آتش بی تدبیری همان دولتی که سیاستهای کلی نظام و قطعنامه های سازمان ملل را به یک چوب راند تا در داخل و خارج به یک اندازه ، ویرانی ببار آورد!. ویرانی نامحسوسی که جمع کردن کل خساراتش از خسارت جنگ 8 ساله هم شاید بالاتر بزند.
اینکه چرا هاشمی از خسارت 8 ساله گذشته می گوید.از برای بدگویی از مسوولان دولت گذشته نیست، بلکه از جهت آن است که همه ارکان نظام و آحاد مردم از یاد نبرند که اولاً «در چه چاهی بودیم؟» و ثانیاً «با چه معجزه ای از آن چاه بیرون آمدیم!».
جلسه که به پایان می رسد همراه میهمانان می شوم. دوباره یاد واگویه های پارسال میهمانان می افتم. در بهار92 – روزهای قبل از انتخابات- میهمانان آیت الله بعد از هر دیداری بهم می گفتند: «خدا کند هاشمی بیاید!». جالب است که امروز در بهار 93 نخبگان جوانی را می بینم که بهم می گویند: «خدا کند هاشمی بماند!».
داستان مصلحت همچنان باقی است......
تاریخ انتشار: ۰۱ ارديبهشت ۱۳۹۳ - ۱۳:۰۱
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[مشاهده در: www.bartarinha.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 88]
-
گوناگون
پربازدیدترینها