محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830121970
پیش بینی بازارهای ایران در سال 93
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین:
پیش بینی بازارهای ایران در سال 93 اقتصاد > اقتصاد سیاسی - حسین راغفر
قیمت دو کالای ارز و طلا ارتباط تنگاتنگی با هم دارند و متاثر از عوامل متعدد اقتصادی- سیاسی داخل و در عرصه بین المللی هستند. بر اساس نظریه های اقتصادی متعارف این کالا ها باید متاثر از متغیر های اقتصادی و به ویژه رشد اقتصادی و کیفیت بهره وری عوامل در اقتصاد باشند. اما این متغیر ها خود متاثر از عوامل سیاسی و اجتماعی هستند. اینکه چرا کشور کره جنوبی که در 1965 با تولید داخلی سرانه 175 دلار در مقایسه با تولید سرانه 265 دلاری ایران در همانسال امروز با تزریق ارزی نصف منابع ارزی ایران از آن زمان تاکنون تبدیل به یک اقتصاد صنعتی پویا شده است و کشور ما با 2 برابر تزریق ارز به اقتصاد همچنان در تاروپود توسعه نیافتگی اسیر است و بازار های کشور جولانگاه کالا های کره ای شده است تنها نمی توان با تمرکز بر متغیر های اقتصادی به تبیین این عقب ماندگی و آن رشد صنعتی پرداخت. عمواملی مثل عزم سیاسی، فرهنگ تلاش و سخت کوشی، ابتکار و نوآوری، و کم مصرفی و پس انداز نیز نقش های جدی در این پیشرفت و آن عقب ماندگی ایفاء می کنند. اقتصاد ایران در یکصد سال گذشته اسیر مناسبات سیاسی- فرهنگی- اجتماعی ای بوده است که بجز دوره های کوتاهی نتوانسته است خود را از سلطه نهاد های کژ ضدتوسعه رها کند. هشت سال گذشته مصیبتی بوده است بر این تراژدی تاریخی. در یکصد سال گذشته افزایش درآمد های نفتی موجب رونق ظاهری اقتصاد، افزایش اشتغال و درآمد های عمومی همراه با یک فساد ملایم ناشی از شیوه توزیع درآمد های نفتی بوده است. هشت سال گذشته بالاترین میزان درآمد های نفت و گاز کشور در تاریخ اقتصادی رقم خورد بطوری که 56 درصد درآمد های ارزی کشور از سال 1338 تا پایان 1391 در هشت سال گذشته حاصل شده است و همزمان رشد اقتصادی کشور در سال 1391 به منفی 8/5 رسید و بزرگترین فساد های مالی تاریخ یکصد سال گذشته هم در همین هشت سال رخ داده است. پیش بینی می شود برای سال 1392 با توجه به رکود اقتصادی این رقم شاخص وخیم تری را نشان دهد. سیاست های پولی طی ربع قرن گذشته همواره به عنوان ابزاری برای حل کسری بودجه بکار گرفته شده است. در دوره دولت های نهم و دهم علاوه بر تامین کسری بودجه دولت، حراست از ارزش سبد دارایی بانک ها و به ویژه بانک های خصوصی نیز به فهرست نگرانی های بانک مرکزی افزوده شده است. اما طی همین مدت در همه این سیاست های پولی، نگرانی های مردم کوچه و خیابان از فهرست نگرانی های بانک مرکزی حذف شده است و این گروه تامین کننده هزینه های سیاست های اتلاف منابع دولت ها و قمار بازی های بانک ها و موسسات مالی اعتباری بوده اند. هرگاه افزایش درآمد های نفتی حاصل شده است انتظار می رود به دلیل افزایش تقاضا برای ریال پول ملی تقویت شود که بانک مرکزی مانع از تحقق آن شده است و اجازه نداده است که قیمت ارز کاهش پیدا کند؛ و هرگاه که بودجه با کسری مواجه بوده است بانک مرکزی با تضعیف پول ملّی و گران کردن ارز هزینه های سیاست های غلط دولت ها را از جیب مردم تامین کرده است. به فهرست سیاست هایی که در این ربع قرن گذشته موجب تضعیف پول ملّی و یا قیمت ارز شده است باید چند عامل دیگر را نیز افزود. نخست، منافع گروه های فشار و انحصار ها و شبه انحصار های درون اقتصاد کشور است که در عطش کسب سود های بزرگ و یکشبه و نیز ناتوانی خود در ارتقاء بهره وری، خلاقیت و نوآوری، سخت کوشی و کارایی، متوسل به فشار بر بانک مرکزی برای افزایش قیمت ارز می شوند. دوم، حضور مستقیم نخبگان ثروت در کانون های تصمیم گیری های اساسی کشور در هر سه قوای مققنه، قضایی، و اجرایی است. نمی توان انتظار داشت سیاست هایی شکل بگیرد که منافع مردم را تامین کند و در تعارض با منافع این گروه های نخبه درون نظام تصمیم گیری باشد. بلکه تجربه نشان می دهد که این افراد و نمایندگانشان در درون نظام تصمیم گیری منافع نخبگان سرمایه را بر منافع ملّی و عموم مردم ترجیح دهند. سیاست های مالی نیز از چنبره مناسبات کژ برشمرده شده آزاد نبوده است. وقتی نزدیک به 50 درصد اقتصاد کشور از پرداخت مالیات معاف است و دولت بجای تامین هزینه های سلامت عمومی، آموزش عمومی، حمل و نقل عمومی، زیر ساخت های عمومی همچون اصلاح جاده های خطر ساز، حمایت از اشتغال جوانان، جلوگیری از فرار مغز ها و سرمایه ها از کشور از طریق مالیات ستانی،برای تامین منابع مالی خود بدون هیچ دغدغه و نگرانی ای دست در جیب مردم می کند نمی توان از حضور دولت در تامین منافع ملّی سخن گفت بلکه در چنین شرایطی دولت یک ماشین بزرگ اداری است که نگران منافع آمیزه قدرت و ثروت است. در روز های پایانی سال 1392 دستگاه مالیات ستانی به جان فعالیت های تولیدی بخش خصوصی افتاده است و به بهانه های مختلف از جمله اینکه فعالینی که سال های قبل تسویه حساب مالیاتی گرفته اند و امروز باید مبالغ اضافی دیگری به بهانه اشتباه محاسبات مالیاتی توسط خود دستگاه مالیات ستانی همراه با جریمه دیرکرد بپردازند می رود تا آخرین رمق های های بخش مولد کشور را بگیرد شاهد بخشش جریمه های 170 نفر از کسانی هستیم که مبالغ نجومی از بانک های کشور وام گرفته اند و از پرداخت بدهی خود امتناع می ورزند. اکنون این پرسش در مطرح است که آیا همه این کاستی ها در سال 1393 مرتفع خواهند شد که انتظار بهبود وضعیت قیمت ارز را داشته باشیم؟ در سیاست های اعلام شده توسط دولت یازدهم به هیچ یک از این نابسامانی ها پاسخ داده نشده است با این وجود دلیلی وجود ندارد که شاهد بهبود قیمت ارز در سال 1393 باشیم. اما دلائل متعدد دیگری وجود دارد که نشان می دهند قیمت ارز افزایش خواهد یافت. عمده ترین نشانه آن تداوم سیاست های اتلاف منابع ملّی است که در دولت های نهم و دهم آغاز شد و عنوان آن را نام بی مُسَمّی هدفمندی یارانه ها نهادند که عنوان واقع دقیق تر آن آزادسازی قیمت هاست. تبصره 21 بودجه سال 1393 که به تصویب نمایندگان مجلس هم رسیده است اگر اجرایی شود طوفانی از تورم بر پا خواهد ساخت که در میانه سال با فشار گروه های نخبه ثروت- قدرت افزایش قیمت ارز را و در پی آن افزایش قیمت سایر کالا ها از جمله ارز را خواهیم داشت. ورشکستگی بنگاه های تولیدی، بیکاری، نابرابری های اقتصادی- اجتماعی محصول این مناسبات است. اگر تنها این تبصره اجرایی شود کف قیمت ارز از 3000 تومان اعلام شده توسط رئیس بانک مرکزی در پایان سال آتی حداقل 4000 تومان خواهد بود که البته هر چه بالاتر به سود اصحاب ثروت. در مورد قیمت طلا هم نشانه های افزایش قیمت مشهود است. نخست، همه عوامل برشمرده شده فوق هستند که در این میان منافع یک گروه از صاحبان ثروت یعنی صنف طلا و جواهر است که در چند مورد نشان داده اند که قادرند در مقابل سیاست های دولت های شجاع نهم و دهم ایستادگی کنند و نه تنها با سوراخ کردن سیاست های مالیاتی از پرداخت مالیات طفره روند بلکه وقتی قیمت جهانی طلا از هر اونس 1700 دلار به کمتر از 1200 دلار کاهش یافت، سربلند و مقتدر در مقابل این کاهش ایستادند و قیمت ها را تقلیل ندادند. اکنون اگر این اقتدار را در بستر اقتصاد سیاسی تصویر شده در توضیح پیش بینی قیمت ارز قرار دهیم، ملاحظه می شود که قیمت ارز هم اافزایش خواهد یافت. به ویژه اینکه وقتی پیش بینی قیمت های جهانی طلا را نیز به همه اینها بیافزاییم انتظار افزایش قیمت طلا در ایران دور از واقعیت نیست. چند ماهی است که چین مبادرت به خرید طلا در بازار های جهانی کرده است و پیش بینی می شود که افزایش تقاضا برای خرید آن سبب افزایش قیمت از هر اونس 1200 دلار کنونی به 1450 دلار در پایان سال 2014 شود. این خود به اندازه کافی دلیل موجهی برای صنف مقتدر طلافروش کشور فراهم می آورد که کف قیمت سکه را نیز از بالغ بر 800 هزار تومان کنونی به 1میلیون 200 هزار تومان تا 1 میلیون و 300 هزار تومان برگرداند. این پیش بینی ها تنها در صورت اجرای بودجه سال 1393 و نیز تداوم سیاست های کنونی و همین وضعیت کژدار و مریز تحریم هاست. طبیعی است که تغییر این سیاست ها می تواند به پیش بینی های متفاوتی از قیمت های ارز و طلا منجر شود. 3535
دوشنبه 4 فروردین 1393 - 16:59:22
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 61]
-
اقتصادی
پربازدیدترینها