واضح آرشیو وب فارسی:فارس: نشست آسیب شناسی بازنمایی زن در سینما و تلویزیون/اجمالی
عدم مشورت با اهل فن هنرمند را در شناسایی مسأله دچار اشتباه میکند
در نشست آسیبشناسی بازنمایی زن در سینما مطرح شد مهمترین گام در روش تحقیق علمی این است که برای طرح مسئله با کارشناسان مشورت شود.
به گزارش خبرگزاری فارس، نشست آسیب شناسی بازنمایی زن در سینما و تلوزیون توسط جنبش سینمای انقلاب با همکاری هیات حمایت از کرسی های نظریه پردازی، نقد و مناظره شورای عالی انقلاب فرهنگی برگزار شد. در این نشست ابتدا دکتر شهلا باقری درباره نسبت زن در سینما و تلویزیون گفت: ما با انسان و ویژگیهای پیچیدهی شخصیتی او مواجهیم. بخشی از وجود انسان از یک طرف در فطرت و از طرف دیگر در جامعه قرار دارد و صاحب ویژگیهای ذاتی، روانشناختی و متأثر از تحولات اجتماعی است. پس اساساً با پدیدهی سادهای سر و کار نخواهیم داشت. بعلاوه اینکه رسانه برای انعکاس واقعیت اجتماعی باید از حالت انتقالدهندهی صرف خارج شده و از مقام توصیف به مقام تبیین برسد. وی در ادامه گفت: سینما رابطه تنگاتنگی با تکنیک دارد که به جذابیت و سلامت انتقال پیام کمک میکند. به علاوه، میتواند پدیدههای تلخ اجتماعی را قابل هضم نماید. وی افزود: هنرمند باید دنبال پاسخ صحیح و نگاه جامعالاطراف باشد و صرفاً از یک کانال خاص به موضوع ننگرد. تمام این معضلات در دل جامعه هست و مردم شاهد همهی آنها هستند. آیا مشکل اینجاست که کسی از آنها بیخبر است؟ بنده معتقدم اینطور نیست و مردم از تمام این مشکلات مطلعاند. حل مسئله و اصلاح نگاهها اهمیت ویژهای دارد. در ادامه این نشست سید محمد حسینی وزیر پیشین فرهنگ و ارشاد اسلامی درباره اینکه رسالت سینما در مواجهه با واقعیت اجتماعی صرفاً بازنمایی واقعیات جامعه و یا اتخاذ موضع فعالانه است گفت: این موضوع اهمیت بسیاری دارد و دغدغهی شهید آوینی نیز محسوب میشود و ایشان راجع به واقعنمایی به صورت مبسوط سخن گفتند. برای پاسخ بهتر به این سؤال، باید به نوع مواجههی خود با واقعیت بازگردیم. اگر صرفاً هنر سازنده را در نظر بگیریم، ادعای بازتاب صرف واقعیت میتواند محلی از اعراب داشته باشد. اما اگر آن را ملازم با شخصیت هنرمند در نظر بگیریم، به این ادعا خدشهی جدی وارد میشود. وی افزود: بدیهی است که برخورد ما با واقعیت نوعی اجمالانگاری در حوزهی واقعیت و نشاندهندهی جنس علایق و نیازهای ماست. مثلاً بر اساس وجههای که در جامعه یافتهایم، برخورد ما با پدیدههای واقعی مختلف خواهد بود. مثلاً اگر از شما بپرسم در مسیر چند مغازهی نانوایی مشاهده کردید، ممکن است بگویید هیچ مغازهای سر راه را ندیدید و حال آنکه در مسیر شما نانوایی وجود داشت. علت نادرستی گزارش شما این است که گرسنه نبودید و در نتیجه نانوایی به چشم شما نیامده است. حسینی ادامه داد: بنابراین، این برخورد گزینشی با واقعیت در تمام شئون زندگی ما جاری بوده و مستقل از درونیات، نیازها، فکر، ایده و شاکلهی ذهنی ما نیست. پس نتیجه میگیریم برخورد ما با واقعیت در تمام حالات گزینشی است. پس این باور که سینما رفتاری خارج از ما میکند، نادرست است؛ چون سینما هم همان کاری را انجام میدهد که در واقع ما انجام میدهیم. به عبارت دیگر، کارگردان هم میخواهد (درست مانند ما) واقعیت را نشان دهد. در اینجا معنایی در ذهن ما وجود دارد و باید آگاه باشیم که همهی ما دالهای ذهنی خود را از جامعه اخذ میکنیم. وی درباره اینکه چگونه و با چه ملاکی میتوان فردیت فیلمساز را سنجید و میتوان انتظار داشت که سینما به مساله مدنظر ما بپردازد گفت: این سؤال مهمی است. بله میتوان انتظار داشت و آن را مدیریت کرد. ما در این زمینه بسیار کمکاری کردیم. آیا هرگز بر سر شاکله، شخصیت، دیدگاهها، آرزوها و ساختار ذهنی فیلمسازان کشورمان تحقیق نمودهایم، کشورهای دیگر مانند ایتالیا و نروژ این کار را کردهاند. ایتالیا که کشوری صاحب سبک در این عرصه است و دومین رتبهی دریافت جایزههای کن را دارد، دست به این اقدام زده است. این کشور با مطالعات بسیار دقیق میداند چه موضوعاتی را به فیلمسازان پیشنهاد بدهد. البته بهتر از همه، هالیوود این کار را کرده است. او درباره استعدادیابی و اینکه بدانیم کدام فیلمسازان چه ویژگیهایی دارند گفت: همه میدانیم که بعضی فیلمسازان میتوانند فیلم تاریخی خوب و عدهی دیگری فیلم معرفتی جالب بسازند و این امر بستگی مستقیم به علاقه و طرز نگاه آنها دارد. متأسفانه ما با اهمال در این زمینه، به فیلمساز اکشنساز ساخت فیلم تاریخی را پیشنهاد میدهیم و نتیجهی آن فیلم «رستاخیز» میشود. این فرد چون نمیتواند تحقیق تاریخی کند، چنین موضوع ارزشمندی را هم از بین میبرد. وزیر پیشین فرهنگ و ارشاد اسلامی کشورمان در پاسخ به اینکه پس شما قائل به سینمای سفارشی هستید؛ در عین حال بر مطالعه و تحقیق نیز تأکید میکنید گفت: غرض بنده سفارش به معنای رایج نیست؛ بلکه منظورم مدیریت نظاممند سینما به صورت استراتژی پنهان و نظام انگیزش هنرمند است. ذکر این نکته ضروری به نظر میرسد که عالم هنر برساخته از ذوق است و ذوق امری درونی و کیفیتی غیر قابل سنجش است. برای مدیریت هنر، باید تا جای ممکن در عالم ذوق دست برده و دخالت کنیم. متن کامل این نشست متعاقبا در خبرگزاری فارس منتشر خواهد شد. انتهای پیام/
92/12/28 - 16:08
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 207]