تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837825546
نوروز قم از هفت سبزی تا الک دو لک (1)
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
نوروز قم از هفت سبزی تا الک دو لک (1) قم- ایرنا - برجستگی ابعاد دینی، مذهبی و فرهنگی شهر قم شاید این تصور را نزد برخی ایجاد کرده است که مردمان یک شهر کاملا مذهبی توجهی به آیین های ویژه نوروز نداشته و ندارند.
به گزارش ایرنا، نگاهی به تاریخچه آیین های نوروزی در میان مردم قم نشان می دهد که چگونه قمی ها در دهه های گذشته، در کنار حفظ و تقویت ابعاد فرهنگی و دینی این شهر، توجه ویژه ای به آیین های نوروز داشته اند و از آن به گرمی هر چه تمام تر استقبال می کرده اند.
مردم قم نیز مانند دیگر اقوام ایرانی و شهرها و مناطق کشورمان، آیین ها، جشن و آداب و رسوم مختلفی در مراسم های غم و شادی خود داشته اند که این شهر را نسبت به دیگر نقاط مختلف کشور متمایز و متفاوت می کند.
آداب و رسوم هر ملت و جامعه ای ریشه در اعتقادات، باورها و فرهنگ آن مردم دارد که در گذر زمان دستخوش تغییراتی نیز می شود ولی باید نسبت به حفظ و پاسداشت این رسوم زیبا و قابل توجه به عنوان میراث گذشتگان خوش ذوق ایرانی و قمی خود حساس بود تا این زیبایی ها نیز به نسل های آینده منتقل شود.
با توجه به تغییر در سبک و نوع زندگی مردم و رسوخ آن در اغلب خانه های مردم نمی توان این آیین و سنن را که ریشه در باورهای مردم دارد را نادیده گرفت و بی مهابا در دنیای مدرن و سرد صنعتی امروز غرق شد و چشم بر این همه زیبایی هنرمندانه بست و از حفظ و احیای آن غفلت ورزید.
به لحاظ ریشه، اهالی قم از نژاد آریایی هستند و از برخی اقوام ایرانی چون عرب ها ، ترک ها و بختیاری ها در این منطقه زندگی می کنند.
خانواده قمی در گذشته متشکل از پدر، مادر ، فرزندان و پدربزرگ و مادر بزرگ خانواده بودند ولی امروزه در مناطق شهری ؛ خانواده ها به صورت جمعی زندگی نمی کنند و فقط در مناطق روستایی و عشایری بافت خانواده ها کم و بیش هم چون گذشته بزرگ و دسته جمعی است.
عشایر قم در شمال و جنوب منطقه قم در ایل های مختلفی چون کلکو ، شاهسون ، میش مست ، زند ، بختیاری و قاسملو زندگی می کنند و این ایل ها و عشایر از مسیرهای خاصی عبور کرده و به ییلاق و قشلاق می روند.
با وجود گذشت زمان و تغییرات بسیار، عشایر و روستاییان قم همچنان بخشی از آیین های ویژه خود درایام نوروز را حفظ کرده اند.
لباس های محلی جلوه ای دیگری از فرهنگ خاص قم بوده است.
زنان در روستاها لباس های بلند بر تن می کردند که تا زانوی آن ها می رسید و این لباس ها سفید گلدار بود و در زیر آن شلوار به پا می کردند و این لباس ها دو جیب داشت که در اطرافش دوخته شده بود.
زن ها همیشه حتی در خانه روسری (چارقد) سفید بر سر داشتند و چارقد را به صورت مثلثی تا می کردند و بر سر می زدند و برای محکم کردن آن یا گره می زدند یا با سنجاق آن را وصل می نمودند.
بعضی از آن ها در دو طرف سنجاق پارچه کوچک سبزی که با یکی از زیارت های ائمه یا امامزادگان متبرک شده بود را قرار می دادند.
خانه تکانی و دید و بازدید:
طبق سنت همیشگی، مردم با تمیز کردن خانه های خود به استقبال بهار می روند و آن را برای یک سال جدید و نیز دید و بازدیدهای زنجیره ای روزهای عید آماده می کنند.
این رسم درقم درگذشته با وسواس بیشتری انجام می شد و تمام سقف و دیوارهای خانه از غبار پاک می شد و تمام فرش ها شسته شده و وسایل اضافی که درطول سال گذشته به کار نیامده و یا وسایلی که دیگر به آن نیازی نبود به بیرون منزل هدایت و دور انداخته می شد.
رسم خانه تکانی درشهر و روستاها با شور زیادی از دو تا سه هفته مانده به نوروز و سال جدید با همکاری همه اعضای خانواده انجام
می شد.
قاشق زنی :
مراسم قاشق زنی هر چند سالهاست در قم منسوخ شده اما درگذشته جوانان قم، به در خانهٔ همسایه ها رفته و با پنهان کردن روی خود و بدون آشنایی، خواستار هدیه ای می شدند و صاحب خانه نیز هدایایی چون نقل، آجیل، آب نبات در کاسه قاشق زن می ریخت.
چهارشنبه سوری:
یکی دیگر از آیین هایی که پیش از عید نوروز در کشور و قم بطور ویژه برگزار می شد، مراسم چهارشنبه سوری بود که اکنون با تغییر رویکرد و گونه های آن به صورتی نامناسب برگزار می شود و باعث مشکلاتی برای مردم شده است.
درگونه اصیل این مراسم جوانان برای آتش افروزی در غروب آخرین سه شنبه سال، بوته و خارهایی را از بیابان جمع آوری می کنند و با جمع آوری هفت پشته از آنها و آتش زدن به آن از روی آتش می پرند.
در مراسم چهارشنبه سوری روستایی برخی افراد به در منازل روستا رفته و دستمالی به آن خانه ها پرتاب می کنند و صاحب خانه داخل دستمال، پول و آجیل یا تخم مرغ رنگی می گذارد و صاحب دستمال آن را بر می دارد.
از دیگر رسم های قابل توجه و سازنده در خصوص مراسم چهارشنبه سوری در قم می توان به این نکته اشاره کرد که مردم در کنار برگزاری این مراسم کوزه ای را در گوشه ای قرار می دادند تا مردم بتوانند صدقات و هدایای نقدی خود را در آن بریزند و در پایان وجوه جمع آوری شده دراختیار نیازمندان قرار می گرفت.
چیدن سفره هفت سین:
هفت سین سفره ای است که ایرانیان هنگام نوروز می آرایند و قمی ها نیز در کنار مردم سایر نقاط ایران و در شکلی تقریبا مشابه، به چینش آن می پردازند.
اعضای خانواده معمولاً لحظهٔ تحویل سال را در کنار سفرهٔ هفت سین می گذرانند و همه در کنار سفره هفت سین خانه بزرگ فامیل جمع شده و حلول سال نو را جشن می گیرند.
بعضی از خانواده ها سفره را در مدت سیزده روز نوروز نگه می دارند و در پایان این دوره، در روز سیزده نوروز، سبزه را به آب می دهند.
بر اساس برخی رسوم بجا مانده و اعتقادات فرهنگی آن دوره ، دختران جوان و دم بخت، برای این که زمینه ازدواجشان فراهم شود، سبزه ها را گره می زدند و در هنگام گره زدن آرزو می کردند و سبزه ها را به آب می سپردند.
سفرهٔ هفت سین منحصر به نوروز نیست و بعضی این سفره یا مشابهش را برای مراسم ازدواج یا شب چله نیز تهیه می کردند.
در سفرهٔ هفت سین معمولا هفت جز یا بیشتر که با حرف سین آغاز می شوند قرار می گیرد که معمولأً سیر، سیب، سبزه، سنجد، سرکه، سمنو، سکه انتخاب می شود.
از این سین ها و نیز اجزا دیگر این سفره به نماد مفاهیمی چون نوزایی، باروری، فراوانی، ثروت، و مانند آنها یاد می شود.
سبزه از اجزای اصلی سفره شمرده می شود و اغلب از گندم، یونجه، یا عدسِ سبز شده، است که برخی آن را بر روی کوزه های گلی سبز می کردند.
از دیگر اجزای خاص تر این سفره می توان از سمنو و سنبل نام برد که در مواقع دیگر سال کمتر دیده می شود.
مرسوم است اجزا دیگری هم در سفره چیده می شود و این اجزا ممکن است برای زینت یا کامل کردن مجموعه باشد.
از جمله این اجزا می توان از آینه، کتاب (قرآن، دیوان حافظ و شاهنامه فردوسی)، شمعدان (در بعضی سنت ها تعداد شمع ها به تعداد فرزندان خانواده است)، تخم مرغ رنگی، میوه، گل، شیرینی، آجیل، نان، شیر، ماست، پنیر، گلاب، عسل، شکر، تنگ یا کاسه آب (معمولاً حاوی برگ یا ماهی یا انار یا ترنج یا سایر مرکبات)، بیدمشک، بادبزن و سبزی خوردن نام برد.
آینه و کتاب در کنار آن هم از اجزایی است که در بسیاری از سفره های هفت سینی چیده می شود و برخی بر این باورند که سکه که نماد ˈداراییˈ وآب که نماد ˈپاکی و روشناییˈ است بهتر است در کنار هم قرار گیرند و سکه را درون ظرفی از آب سر سفره می گذارند، یا به امید ازدیاد ثروت، سکه را بر آینه می گذارند.
ادامه دارد... ک/4
/7402/ 550/
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 147]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها