واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
مرگ ساز و دهل در کردستان سنندج – ایرنا – در فضای حزن و اندوهی که امروز در آیین تشییع براتعلی نورانی پیشکسوت موسیقی وجود داشت، غم دیگری نیز بر فضا غلبه کرده بود و آن نبود جایگزینی برای اساتید هنر موسیقی کردستان بود.
به گزارش خبرنگار ایرنا، همه دلسوزان هنر و موسیقی این دغدغه همچون سوالی در ذهن آنها عبور می کرد که آیا با درگذشت عبدالله شریعتی و براتعلی نورانی، مرگ ساز و دُهُل نیز در کردستان فرا رسیده است.
علی تدبیر استاد رقص کردی (هل په رکی) یکی از سخنرانان مراسم تشییع کابرات بود که گفت: صدا عبدالله شریعتی و کابرات را از دست داد.
وی افزود: ساز و دهل در کردستان مُرد، همانطور که وقتی قادر عبدالله زاده (قاله مه ره) از دنیا رفت شمشال مُرد.
تدبیر ادامه داد: من با چند نفر از اهالی موسیقی برای اجرای مراسم امروز صحبت کردم که سبک چمری (چه مه ری) بنوازند اما نمی توانستند و بلد نبودند.
وی سپس با اشاره به هنرمندی های این دو استاد موسیقی در عرصه های مختلف کشوری و جهانی ، گفت: کابرات در تالار وحدت تهران 52 ریتم را بر روی سن اجرا کرد و هنر خود را نشان داد. عبدالله شریعتی نیز پس از نواختن سرنا وقتی از سن پایین می آمد هنرمندان می خواستند دست وی را ببوسند.
وی در بخش دیگری از سخنان خود به گله از مسوولین پرداخت و گفت: شریعتی سُرنا و نرمه نی خود را در بی پولی فروخت، از مسوولین گله است که چرا به جای اینکه سازهای این هنرمندان در موزه نگهداری شود باید به خاطر بی پولی به فروش برسد.
وی در ادامه خواستار شد عصای کابرات که 59 سال به دستش بود و همچنین دُهُل این استاد موسیقی به موزه بخشیده و به مردم هدیه شود.
وی گفت: اگر شریعتی و کابرات باهم نبودند صدایی از آنها وجود نداشت، دهل و سرنا در کنار هم آهنگ ایجاد می کردند و این دو هنرمند همچون دو برادر و دو کوه در کنار هم بودند.
وی سنندج را مهد هنر خواند و خطاب به حاضرین در آیین تشییع کابرات گفت: با حضور در این مراسم هنر و هنرمند را ارج نهاده ایید.
** نگرانی از نبود جایگزین برای پیشکسوتان موسیقی
کارشناس موسیقی اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی کردستان نیز نگرانی خود را با این سخنان نشان داد: جایگزین پیدا کردن برای این اساتید خیلی سخت است، امروز جامعه هنری شاه فقدان بزرگی است.
بهمن حاج امینی با بیان اینکه جوان ها باید راه این اساتید را ادامه دهند، افزود: موسیقی کردستان بخش مهمی از هویت و فرهنگ کردستان است.
وی گفت: با هنر و فعالیت اساتید است که چراغ فرهنگ روشن می ماند در غیر این صورت واژه فرهنگ خود به خود معنایی پیدا نمی کند.
وی ادامه داد: اگر دلسوز در این حوزه نباشد و اساتیدی خلاق در جامعه پرورش پیدا نکنند چراغ فرهنگ نیز خاموش می شود.
جای امیدواری است که مردم از اساتید خود قدردانی می کنند. نشان می دهد مردم آگاه اند و می دانند که بخش مهی از هویت ما همین فرهنگ است.
** کردها از بدو تولد تا زمان مرگ با موسیقی همراه اند
عدنان برزنجی مدرس زبان کردی نیز در این آیین گفت: هیچ عارف و شاعری به اندازه مولوی کرد به موسیقی توجه نداشته است، اگر موسیقی با دین، عرفان و واقعیت های درونی انسان سنخیت نداشت مولوی تا این اندازه به آن توجه نمی کرد.
وی افزود: ما کردها از بچگی تا آخرین لحظه مرگ با موسیقی همراه و همنشین بوده ایم. اگر امروز پیشرفت و مدرنیزاسیون موسیقی کمرنگ تر شده است اما در گذشته آبا و اجدادی ما موسیقی لحظه به لحظه در زندگی ما جاری بوده است.
وی اظهار کرد: مولوی حتی زمانی که از قیامت در شعرش یاد می کند، از موسیقی و خواندن می گوید.
به گفته وی در چند شعر این شاعر بزرگ کُرد، نی، شمشال، دف و یا مُغنی وجود دارد و نشان دهنده این است که کُردها با موسیقی محشور بوده اند.
برزنجی افزود: امسال سال سختی برای جامعه هنرمندان بوده است، در حوزه شعر دو شاعر بزرگ شیرکو بیکس و محی الدین حق شناس را از دست دادیم، در حوزه موسیقی نیز چندین هنرمند بزرگ از جمله عبدالله شریعتی و براتعلی نورانی را از دست دادیم که ضایعه ای بزرگ بود.
وی ابراز امیدواری کرد نسل چنین افرادی در میان جوانان ما بیشتر شود و ادامه داد: به هنرهای اصیل کردی باید توجه بیشتری شود و هنر خودمان را فراموش نکنیم.
وی گفت: در سایه هنر ملت های دیگر آب نرویم چرا که هنر ما ریشه دارتر از آن است که جوانان ما فکر کنند. ک/4
570
انتهای پیام /*
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 69]