محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803671521
هرمز علی‌پور: خانه علیشاه مولوی مأوای شاعران غریب بود
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: یکشنبه ۱۸ اسفند ۱۳۹۲ - ۱۴:۲۵
هرمز علی‌پور از دلتنگی‌اش در فراق علیشاه مولوی گفت. این شاعر پیشکسوت در پی درگذشت علیشاه مولوی در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی و هنری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) در خوزستان اظهار کرد: قبل از هر چیز درگذشت علیشاه مولوی دوست دیرینه خودم و شاعر معاصر را به خود و جامعه هنری تسلیت می‌گویم. دوستی من با علیشاه به سال‌های جوانی من و بدون تردید جوانی او برمی‌گردد که به اقتضای آن سال‌ها ما آرزوها و آرمان‌های دیگری در سر می‌پروراندیم. او ادامه داد: بعد از آن اما این دوستی، عشق و حرمت متقابل با شعر نیز پیوند خورد و چندین بار من به همراه دوستان حاضر و غایب چون منوچهر آتشی و دو سه نفر دیگر همچون عمران صلاحی به خانه او می‌رفتیم. علی‌پور اظهار کرد: گفت‌وگوی ما دو نفر بیش‌تر به طنز و شوخی می‌گذشت، چراکه او مثل خود من بختیاری‌زاده و علاوه بر این از جرگه دردمندان بود. او اضافه کرد: علیشاه شاعری داغ‌دیده بود و خانه او ملجأ و مأوای بسیاری از شاعران شهرستان و به اصطلاح در تهران غریب بود. این شاعر در ادامه بیان کرد: از او کتابی با نام "کاملاً خصوصی برای آگاهی عموم" چاپ شده است که شعرهای آن در نوع خود و در ارتباط با نگاه او به شعر کتاب موفقی است. او افزود: دیگر اینکه در چنین مواردی به جای آن که برای یاران سفری دلم بسوزد دلم به حال خودم می‌سوزد که وقتی دلتنگ آن‌ها می‌شوم هیچ چاره‌ای جز بعض و گریه پنهان یا آشکار ندارم. این شاعر اظهار کرد: اجازه دهید به همین بسنده کنم اگرچه به علتی کاملاً شخصی نتوانستم با او وداع کنم، ولی مطمئن هستم او مرا خواهد بخشید، چرا که دو بار که در خانه خود مرا به سببی در حال گریه دید بیتی را زمزمه کرد که الآن در خاطرم نیست. علیشاه مولوی ساعت 3 بامداد روز پنجشنبه، 15 اسفندماه، در پی سکته مغزی در بیمارستان فیروزآبادی تهران درگذشت و سپس در بهشت زهرا (قطعه 318، ردیف 157، شماره 46) به خاک سپرده شد. این شاعر متولد سال 1331 بود. او در سال 1358، داستان «شهید سوم » را منتشر کرده و در ادامه با نام مستعار «بهار آقا» و «عین مولوی»، پنج دفتر شعر را در طول سال‌های 57 تا 59 عرضه و از دهه 60، آثار خود را در نشریات ادبی منتشر کرد. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 68]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها